သူငယ္ခ်င္း...၊
မေန႔က ငါ့ဆီကို ထူးထူးျခားျခား အီးေမးလ္တစ္ေစာင္ ၀င္လာတယ္ကြ။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ငါ့ဆီကို အီးေမးလ္ပို႔တဲ့လူကို တစ္ခါမွ် ေတြ႕ဆံုရင္းႏွီးခဲ့ဖူးျခင္း မရွိတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အီးေမးလ္ထဲမွာ သူ႔ကုိယ္သူ မိတ္ဆက္စကား ေျပာပါတယ္။ သူဘယ္သူဘယ္၀ါ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဘယ္႐ံုးမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့အေၾကာင္း စသျဖင့္ေပါ့။ ေတာ္ေတာ္ေလး ဖတ္မိေတာ့မွ မင္းကတစ္ဆင့္ ငါေရးတဲ့စာေတြကို ဖတ္ဖူးတဲ့လူျဖစ္ေၾကာင္း၊ မင္းလမ္းၫႊန္လိုက္တဲ့အတြက္ ငါ့အီးေမးလ္လိပ္စာကို ရခဲ့တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ သူေမးခ်င္တာေလးေတြကို ေမးျမန္းခ်င္တဲ့အတြက္ ငါ့ဆီကို အီးေမးလ္ပို႔လိုက္တာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း သိရေတာ့တယ္။ တစ္ဆက္တည္း သူလည္း မင္းတို႔နဲ႔အတူ အိုင္ယူေဂ်ကို လာတက္ဖို႔အတြက္ စီစဥ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပရွာတယ္။ စာအေရးအသားအရေတာ့ အေတာ္ေလးကို မြန္မြန္ရည္ရည္ရွိတဲ့ ညီငယ္တစ္ဦးကြ။ သူေရးတဲ့စာဟာ အရမ္းကာေရာႀကီး သကာရည္ေလာင္းထားတာမ်ိဳး မဟုတ္သလို ငါေမးတာကို ေျဖေပးစမ္းပါဆိုတဲ့ အထက္စီးဆန္တဲ့ အေရးအသားမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူးကြ။ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေျပေျပျပစ္ျပစ္နဲ႔ သူသိခ်င္တာေလးေတြကို အပိုဆာဒါးမပါဘဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပဲ ေရးထားတယ္။ သူ႔အီးေမးလ္ကို ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ မင္းကိုယ္တုိင္မ်ား အျခားအီးေမးလ္လိပ္စာတစ္ခုနဲ႔ ငါ့ဆီကို စာေရးခဲ့သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီညီေလးအတြက္ မင္းကိုယ္တုိင္မ်ား ေရးေပးခဲ့သလားလို႔ေတာင္ သံသယျဖစ္မိတဲ့အထိပါပဲ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ငါ့အေနနဲ႔ မင္းကို မနာလိုတဲ့ အခ်က္ေတြထဲမွာ အဲဒါေတြလည္း ပါတယ္ကြ။ မင္းနဲ႔အနီးကပ္ ဆက္ဆံေပါင္းသင္း ရင္းႏွီးၾကတဲ့သူေတြဟာ ဘာလို႔မ်ား အဲဒီလိုမ်ိဳး လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ေကာင္းၾကရတာလဲ၊ အေျပာအဆို လိမၼာေျပျပစ္ၾကရတာလဲကြာ။ မင္းကိုယ္တုိင္ကပဲ ကံေကာင္းစြာနဲ႔ အဲဒီလိုလူေတြနဲ႔ခ်ည္း ဆံုရတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္က မင္းနဲ႔ေျပာဆိုဆက္ဆံၿပီး မင္းဆီကေန ေကာင္းတဲ့အမူအက်င့္ေတြကို ကူးစက္ကုန္ၾကတာလား။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္နဲ႔မရင္းႏွီးတဲ့ မျမင္ဖူးတဲ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္က ခ်ီးက်ဴးရေလာက္တဲ့အထိ ေျပာတတ္ဆိုတတ္ ေရးတတ္သားတတ္တဲ့ အဲဒီညီေလးကို ငါက ေလးစားအားက်မိတဲ့အေၾကာင္း မင္းနဲ႔ႀကံဳတဲ့အခါ ေျပာေပးပါကြာ။ ယဥ္ေက်းဖြယ္ရာျခင္းဆိုတာ လူတုိင္းမွာမရွိတတ္ၾကတဲ့ ရွားပါးပစၥည္းမို႔ ငါက တန္ဖိုးထားေၾကာင္းလည္း ေျပာေပးပါ။ သူ႔ေမးခြန္းေလးေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္က်မွ ငါ့အေနနဲ႔ မင္းဆီကို စာေတြေရးခဲ့ေပမယ့္ မင္းသိခ်င္တာေတြ ပါမွပါပါ့မလားလို႔ ပထမဆံုးအႀကိမ္ စိုးရိမ္စိတ္ျဖစ္မိၿပီး ေတြေ၀သြားမိတယ္။ ဟုတ္တယ္... ငါက ငါ့အရွိန္နဲ႔ငါ ငါေျပာခ်င္တာေလးေတြကို စီကာပတ္ကံုး ေရးေနေျပာေနခဲ့ေပမယ့္ လာတက္ရမယ့္ မင္းအေနနဲ႔ တကယ္သိခ်င္တာေတြက ငါေျပာျပေနတာေတြ မဟုတ္ခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးလည္း ၀င္မိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မင္းရဲ႕မိတ္ေဆြ ညီငယ္ေလး ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြကို နည္းနည္းခ်င္း ငါသိသေလာက္ ေျဖသြားရင္ ေကာင္းမယ္လို႔ စဥ္းစားမိတယ္။ သူေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ ေအာက္မွာ ေရးျပထားတဲ့အတုိင္း ထြက္လာတယ္ကြ။
(၁) ဂ်ပန္ကို လာဖို႔၊ အိုင္ယူေဂ်မွာ ေက်ာငး္တက္ဖို႔အတြက္ ဘာေတြယူလာခဲ့ရမလဲ၊ ျပင္ဆင္လာခဲ့ရမလဲ။
(၂) ဘယ္လိုဘာသာရပ္ေတြ သင္ၾကားရသလဲ။
(၃) စာအုပ္စာတမ္းေတြ သယ္လာဖို႔ လုိအပ္သလား။ လိုအပ္ရင္ ဘယ္လိုစာအုပ္ေတြ ယူလာရမလဲ။
(၄) ဘြဲ႕ယူက်မ္းက ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာကို ေရးရမွာလဲ၊ ဘယ္လိုေရြးရမွာလဲ။
(၅) အျခားေသာ အေထြေထြ အေၾကာင္းအရာမ်ား။
သူ႔အတြက္သာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီကိုလာမယ့္ လူတုိင္းအတြက္ အဲဒီေမးခြန္းေလးေတြက သိခ်င္ၾကမယ့္ အေၾကာင္းအရာေလးေတြလို႔ ငါထင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္စာေတြထဲမွာ အဲဒီေမးခြန္းေလးေတြကို အဓိကထားၿပီး ျပန္ေျဖေပးသြားဖို႔ ငါစီစဥ္ထားတယ္။ ငါေရးတဲ့စာ မင္းဆီကို ေရာက္တဲ့အခါ အဲဒီညီေလးကိုလည္း ေပးဖတ္လိုက္ပါကြာ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ ႀကိဳတင္ေျပာထားလိုတယ္။ ၾကက္သားဟင္းခ်က္တဲ့ ဥပမာေလးနဲ႔ ေျပာပါရေစ။ ၾကက္သားဟင္းမွာ အဓိကအက်ဆံုးက ၾကက္သားဆိုတာ ကေလးေတာင္ သိတဲ့ကိစၥမို႔ အထူးအေထြ မေျပာလိုေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၾကက္သားဟင္းတစ္ခြက္ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ခ်က္တဲ့ပံုစံ၊ ထည့္တဲ့ဟင္းအမယ္ေတြ၊ ခ်က္ပံုခ်က္နည္းေတြ မတူညီၾကဘူးဆိုတာ လူတုိင္းအသိပါ။ အႏွစ္မ်ားမ်ား လိုခ်င္တဲ့လူက ၾကက္သြန္နီ မ်ားမ်ားထည့္မယ္၊ အစပ္ႀကိဳက္တဲ့လူက င႐ုတ္သီးသီး မ်ားမ်ားထည့္မယ္၊ အငန္ႀကိဳက္တဲ့လူက ငံျပာရည္ ပိုထည့္မယ္၊ အာလူးနဲ႔ခ်က္တာကို ႀကိဳက္တဲ့လူက အာလူးနဲ႔ေရာခ်က္မယ္၊ စသျဖင့္ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်က္ၾကတာေပါ့ကြာ။ ဒါေပမယ့္ အဆံုးသတ္ကေတာ့ ၾကက္သားဟင္းတစ္ခြက္ ျဖစ္သြားတာပါပဲ။ အဲဒီလိုပါပဲ... ဒီတကၠသိုလ္မွာ ပညာသင္ယူဖို႔ လာေရာက္ၾကမယ့္ လူေတြကို ဘာေတြသယ္ခဲ့ပါ၊ ဘယ္လိုျပင္ဆင္ခဲ့ပါ၊ ဘာေတြမလိုဘူး စသျဖင့္ ငါ့အေနနဲ႔ တိတိက််က် လမ္းၫႊန္ႏုိင္ျခင္း မရွိပါဘူး။ ၾကက္သားဟင္းကိုေတာင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ပံုစံမတူဘဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ခ်က္ျပဳတ္ၾကတာ ျဖစ္ေလေတာ့ ငါ့အေနနဲ႔ မင္းတို႔ေမးခြန္းေတြကို ေျဖတဲ့ေနရာမွာ ဒါေလးေတြ လိုအပ္မယ္လို႔ထင္တယ္၊ ငါတို႔တုန္းက ဒီလိုအခက္အခဲေလးေတြ ႀကံဳခဲ့ရဖူးတယ္၊ ဒီပစၥည္းေလးေတြကေတာ့ အသံုး၀င္တယ္ စသျဖင့္ပဲ ငါ့အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ယွဥ္ၿပီး အႀကံေပးႏိုင္တာမ်ိဳးပါ။ ငါေျပာတာကို မင္းနားလည္မယ္ဆိုတာ သံသယ မရွိေပမယ့္ မင္းမိတ္ေဆြ ညီငယ္ေလးကိုေတာ့ နားလည္ေအာင္ ေျပာျပလုိက္ပါကြာ။ မင္းအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေရးခဲ့တဲ့စာေတြ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း မင္းဆိုတဲ့ေကာင္က အျခားလူေတြကိုလည္း ေပးဖတ္တယ္ဆိုေတာ့ ငါ့အေနနဲ႔ စာေရးတဲ့ေနရာမွာ အရင္ကထက္ ပိုၿပီးေတာ့ တာ၀န္ႀကီးလာသလို ခံစားရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါေရးတဲ့စာေတြကို မင္းအေနနဲ႔ တေလးတစား ဖတ္႐ႈတာ၊ အျခားလူေတြကိုလည္း တကူးတက ျပန္ေပးဖတ္တာ၊ အဲဒီလိုဖတ္ေစလို႔လည္း ငါ့အတြက္ မိတ္ေဆြသစ္ေတြ တိုးပြားလာရတာ၊ စတာေတြအတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာပါရေစသူငယ္ခ်ငး္။ အခ်င္းခ်င္းမို႔ ေျပာစရာမလိုပါဘူးလို႔ မင္းေျပာမယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္လည္း ေကး်ဇူးတင္တဲ့ အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေျပာခြင့္ျပဳေစခ်င္ပါတယ္။ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစကြာ။
( Ichiro Nyanmyokyaw @ IUJ )
မေန႔က ငါ့ဆီကို ထူးထူးျခားျခား အီးေမးလ္တစ္ေစာင္ ၀င္လာတယ္ကြ။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ငါ့ဆီကို အီးေမးလ္ပို႔တဲ့လူကို တစ္ခါမွ် ေတြ႕ဆံုရင္းႏွီးခဲ့ဖူးျခင္း မရွိတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အီးေမးလ္ထဲမွာ သူ႔ကုိယ္သူ မိတ္ဆက္စကား ေျပာပါတယ္။ သူဘယ္သူဘယ္၀ါ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဘယ္႐ံုးမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့အေၾကာင္း စသျဖင့္ေပါ့။ ေတာ္ေတာ္ေလး ဖတ္မိေတာ့မွ မင္းကတစ္ဆင့္ ငါေရးတဲ့စာေတြကို ဖတ္ဖူးတဲ့လူျဖစ္ေၾကာင္း၊ မင္းလမ္းၫႊန္လိုက္တဲ့အတြက္ ငါ့အီးေမးလ္လိပ္စာကို ရခဲ့တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ သူေမးခ်င္တာေလးေတြကို ေမးျမန္းခ်င္တဲ့အတြက္ ငါ့ဆီကို အီးေမးလ္ပို႔လိုက္တာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း သိရေတာ့တယ္။ တစ္ဆက္တည္း သူလည္း မင္းတို႔နဲ႔အတူ အိုင္ယူေဂ်ကို လာတက္ဖို႔အတြက္ စီစဥ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပရွာတယ္။ စာအေရးအသားအရေတာ့ အေတာ္ေလးကို မြန္မြန္ရည္ရည္ရွိတဲ့ ညီငယ္တစ္ဦးကြ။ သူေရးတဲ့စာဟာ အရမ္းကာေရာႀကီး သကာရည္ေလာင္းထားတာမ်ိဳး မဟုတ္သလို ငါေမးတာကို ေျဖေပးစမ္းပါဆိုတဲ့ အထက္စီးဆန္တဲ့ အေရးအသားမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူးကြ။ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေျပေျပျပစ္ျပစ္နဲ႔ သူသိခ်င္တာေလးေတြကို အပိုဆာဒါးမပါဘဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပဲ ေရးထားတယ္။ သူ႔အီးေမးလ္ကို ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ မင္းကိုယ္တုိင္မ်ား အျခားအီးေမးလ္လိပ္စာတစ္ခုနဲ႔ ငါ့ဆီကို စာေရးခဲ့သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီညီေလးအတြက္ မင္းကိုယ္တုိင္မ်ား ေရးေပးခဲ့သလားလို႔ေတာင္ သံသယျဖစ္မိတဲ့အထိပါပဲ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ငါ့အေနနဲ႔ မင္းကို မနာလိုတဲ့ အခ်က္ေတြထဲမွာ အဲဒါေတြလည္း ပါတယ္ကြ။ မင္းနဲ႔အနီးကပ္ ဆက္ဆံေပါင္းသင္း ရင္းႏွီးၾကတဲ့သူေတြဟာ ဘာလို႔မ်ား အဲဒီလိုမ်ိဳး လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ေကာင္းၾကရတာလဲ၊ အေျပာအဆို လိမၼာေျပျပစ္ၾကရတာလဲကြာ။ မင္းကိုယ္တုိင္ကပဲ ကံေကာင္းစြာနဲ႔ အဲဒီလိုလူေတြနဲ႔ခ်ည္း ဆံုရတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္က မင္းနဲ႔ေျပာဆိုဆက္ဆံၿပီး မင္းဆီကေန ေကာင္းတဲ့အမူအက်င့္ေတြကို ကူးစက္ကုန္ၾကတာလား။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္နဲ႔မရင္းႏွီးတဲ့ မျမင္ဖူးတဲ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္က ခ်ီးက်ဴးရေလာက္တဲ့အထိ ေျပာတတ္ဆိုတတ္ ေရးတတ္သားတတ္တဲ့ အဲဒီညီေလးကို ငါက ေလးစားအားက်မိတဲ့အေၾကာင္း မင္းနဲ႔ႀကံဳတဲ့အခါ ေျပာေပးပါကြာ။ ယဥ္ေက်းဖြယ္ရာျခင္းဆိုတာ လူတုိင္းမွာမရွိတတ္ၾကတဲ့ ရွားပါးပစၥည္းမို႔ ငါက တန္ဖိုးထားေၾကာင္းလည္း ေျပာေပးပါ။ သူ႔ေမးခြန္းေလးေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္က်မွ ငါ့အေနနဲ႔ မင္းဆီကို စာေတြေရးခဲ့ေပမယ့္ မင္းသိခ်င္တာေတြ ပါမွပါပါ့မလားလို႔ ပထမဆံုးအႀကိမ္ စိုးရိမ္စိတ္ျဖစ္မိၿပီး ေတြေ၀သြားမိတယ္။ ဟုတ္တယ္... ငါက ငါ့အရွိန္နဲ႔ငါ ငါေျပာခ်င္တာေလးေတြကို စီကာပတ္ကံုး ေရးေနေျပာေနခဲ့ေပမယ့္ လာတက္ရမယ့္ မင္းအေနနဲ႔ တကယ္သိခ်င္တာေတြက ငါေျပာျပေနတာေတြ မဟုတ္ခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးလည္း ၀င္မိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မင္းရဲ႕မိတ္ေဆြ ညီငယ္ေလး ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြကို နည္းနည္းခ်င္း ငါသိသေလာက္ ေျဖသြားရင္ ေကာင္းမယ္လို႔ စဥ္းစားမိတယ္။ သူေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ ေအာက္မွာ ေရးျပထားတဲ့အတုိင္း ထြက္လာတယ္ကြ။
(၁) ဂ်ပန္ကို လာဖို႔၊ အိုင္ယူေဂ်မွာ ေက်ာငး္တက္ဖို႔အတြက္ ဘာေတြယူလာခဲ့ရမလဲ၊ ျပင္ဆင္လာခဲ့ရမလဲ။
(၂) ဘယ္လိုဘာသာရပ္ေတြ သင္ၾကားရသလဲ။
(၃) စာအုပ္စာတမ္းေတြ သယ္လာဖို႔ လုိအပ္သလား။ လိုအပ္ရင္ ဘယ္လိုစာအုပ္ေတြ ယူလာရမလဲ။
(၄) ဘြဲ႕ယူက်မ္းက ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာကို ေရးရမွာလဲ၊ ဘယ္လိုေရြးရမွာလဲ။
(၅) အျခားေသာ အေထြေထြ အေၾကာင္းအရာမ်ား။
သူ႔အတြက္သာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီကိုလာမယ့္ လူတုိင္းအတြက္ အဲဒီေမးခြန္းေလးေတြက သိခ်င္ၾကမယ့္ အေၾကာင္းအရာေလးေတြလို႔ ငါထင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္စာေတြထဲမွာ အဲဒီေမးခြန္းေလးေတြကို အဓိကထားၿပီး ျပန္ေျဖေပးသြားဖို႔ ငါစီစဥ္ထားတယ္။ ငါေရးတဲ့စာ မင္းဆီကို ေရာက္တဲ့အခါ အဲဒီညီေလးကိုလည္း ေပးဖတ္လိုက္ပါကြာ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ ႀကိဳတင္ေျပာထားလိုတယ္။ ၾကက္သားဟင္းခ်က္တဲ့ ဥပမာေလးနဲ႔ ေျပာပါရေစ။ ၾကက္သားဟင္းမွာ အဓိကအက်ဆံုးက ၾကက္သားဆိုတာ ကေလးေတာင္ သိတဲ့ကိစၥမို႔ အထူးအေထြ မေျပာလိုေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၾကက္သားဟင္းတစ္ခြက္ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ခ်က္တဲ့ပံုစံ၊ ထည့္တဲ့ဟင္းအမယ္ေတြ၊ ခ်က္ပံုခ်က္နည္းေတြ မတူညီၾကဘူးဆိုတာ လူတုိင္းအသိပါ။ အႏွစ္မ်ားမ်ား လိုခ်င္တဲ့လူက ၾကက္သြန္နီ မ်ားမ်ားထည့္မယ္၊ အစပ္ႀကိဳက္တဲ့လူက င႐ုတ္သီးသီး မ်ားမ်ားထည့္မယ္၊ အငန္ႀကိဳက္တဲ့လူက ငံျပာရည္ ပိုထည့္မယ္၊ အာလူးနဲ႔ခ်က္တာကို ႀကိဳက္တဲ့လူက အာလူးနဲ႔ေရာခ်က္မယ္၊ စသျဖင့္ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်က္ၾကတာေပါ့ကြာ။ ဒါေပမယ့္ အဆံုးသတ္ကေတာ့ ၾကက္သားဟင္းတစ္ခြက္ ျဖစ္သြားတာပါပဲ။ အဲဒီလိုပါပဲ... ဒီတကၠသိုလ္မွာ ပညာသင္ယူဖို႔ လာေရာက္ၾကမယ့္ လူေတြကို ဘာေတြသယ္ခဲ့ပါ၊ ဘယ္လိုျပင္ဆင္ခဲ့ပါ၊ ဘာေတြမလိုဘူး စသျဖင့္ ငါ့အေနနဲ႔ တိတိက််က် လမ္းၫႊန္ႏုိင္ျခင္း မရွိပါဘူး။ ၾကက္သားဟင္းကိုေတာင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ပံုစံမတူဘဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ခ်က္ျပဳတ္ၾကတာ ျဖစ္ေလေတာ့ ငါ့အေနနဲ႔ မင္းတို႔ေမးခြန္းေတြကို ေျဖတဲ့ေနရာမွာ ဒါေလးေတြ လိုအပ္မယ္လို႔ထင္တယ္၊ ငါတို႔တုန္းက ဒီလိုအခက္အခဲေလးေတြ ႀကံဳခဲ့ရဖူးတယ္၊ ဒီပစၥည္းေလးေတြကေတာ့ အသံုး၀င္တယ္ စသျဖင့္ပဲ ငါ့အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ယွဥ္ၿပီး အႀကံေပးႏိုင္တာမ်ိဳးပါ။ ငါေျပာတာကို မင္းနားလည္မယ္ဆိုတာ သံသယ မရွိေပမယ့္ မင္းမိတ္ေဆြ ညီငယ္ေလးကိုေတာ့ နားလည္ေအာင္ ေျပာျပလုိက္ပါကြာ။ မင္းအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေရးခဲ့တဲ့စာေတြ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း မင္းဆိုတဲ့ေကာင္က အျခားလူေတြကိုလည္း ေပးဖတ္တယ္ဆိုေတာ့ ငါ့အေနနဲ႔ စာေရးတဲ့ေနရာမွာ အရင္ကထက္ ပိုၿပီးေတာ့ တာ၀န္ႀကီးလာသလို ခံစားရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါေရးတဲ့စာေတြကို မင္းအေနနဲ႔ တေလးတစား ဖတ္႐ႈတာ၊ အျခားလူေတြကိုလည္း တကူးတက ျပန္ေပးဖတ္တာ၊ အဲဒီလိုဖတ္ေစလို႔လည္း ငါ့အတြက္ မိတ္ေဆြသစ္ေတြ တိုးပြားလာရတာ၊ စတာေတြအတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာပါရေစသူငယ္ခ်ငး္။ အခ်င္းခ်င္းမို႔ ေျပာစရာမလိုပါဘူးလို႔ မင္းေျပာမယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္လည္း ေကး်ဇူးတင္တဲ့ အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေျပာခြင့္ျပဳေစခ်င္ပါတယ္။ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစကြာ။
( Ichiro Nyanmyokyaw @ IUJ )
No comments:
Post a Comment