. . . လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း သံုးရာေက်ာ္ေလာက္တုန္းက အဂၤလန္ႏိုင္ငံက မွဴးမတ္မ်ိဳးႏြယ္၀င္ ခ်က္စတာဖီးၿမိဳ႕စားႀကီးတစ္ေယာက္က တစ္ၿမိဳ႕တစ္နယ္မွာ ပညာသြားေရာက္သင္ယူေနတဲ့ သားျဖစ္သူထံကို စာေပါင္း အေစာင္ေလးရာေလာက္ ေရးခဲ့ပါသတဲ့။ သားထံကို အေဖလုပ္သူက ေရးတဲ့ စာေတြထဲမွာ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ မ်ိဳးစံုေပါ့။ ကိုယ္တိုင္လည္း ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ အထက္တန္း သူေကာင္းမ်ိဳးႏြယ္၀င္ အေဖလုပ္သူက သားျဖစ္သူကို သူ႕လိုပဲ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးေကာင္းတဲ့ လူ၀င္ဆံ့တဲ့ ပညာေတာ္တဲ့ ရည္မြန္တဲ့ အေကာင္းတကာ့အေကာင္းဆံုး သားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစခ်င္တာမို႕ စာေတြထဲမွာလည္း အေၾကာင္းအရာက အစံုပဲေပါ့။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ေလးဆယ္ေလာက္အၾကာမွာ အဲသည္စာေတြထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ကို စုစည္းၿပီး စာအုပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီး ျမသန္းတင့္က သားထံေပးစာမ်ားဆိုတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဘာသာျပန္ေရးသားထုတ္ေ၀ေပးခဲ့လို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ငယ္ငယ္က ဖတ္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ စာေရးတဲ့ဖေအလုပ္သူကိုေရာ စာေတြဖတ္ရတဲ့ သားလုပ္သူကိုေရာ အားက်လို႕မို႕ ငါလည္း ႀကီးလာရင္ သားသမီးေတြ အေ၀းမွာ ရွိတဲ့အခါ အဲလိုစာေတြ ေရးေပးအံုးမွပဲလို႕ေတာင္ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့မိပါတယ္။
.
. . . ေလာ့ခ်က္စတာဖီးရဲ႕ သားထံေပးစာမ်ားကို သေဘာက်တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ အဲသည္စိတ္ကူးကို တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတကၠသိုလ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ တစ္ႏွစ္ေစာေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက တစ္ႏွစ္အၿပီး ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ျမန္မာျပည္ျပန္မလာပဲ ေက်ာင္းမွာပဲ ေနရင္း ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို စာေတြ ေရးေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာခင္ေက်ာင္းကိုလာေတာ့မယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေက်ာင္းနဲ႕ပတ္သက္တဲ့ ဗဟုသုတ မွတ္သားစရာေတြ ျပင္ဆင္စရာေတြကို စာတစ္ေစာင္ခ်င္းစီမွာ က႑ေတြခြဲၿပီး စာေပါင္း သံုးဆယ့္ႏွစ္ေစာင္တိတိ ေရးေပးခဲ့ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းသံုးရာတုန္းက ခ်က္စတာဖီးၿမိဳ႕စားႀကီးလိုေတာ့ စာရြက္ေပၚမွာေရး စာအိပ္ထဲထည့္ တံဆိပ္ေခါင္းကပ္ၿပီး စာတိုက္က ပို႕တာ မဟုတ္ဘဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို တက္ဂ္တြဲၿပီး သူ႕ရဲ႕ ေဖ့ဘုတ္စာမ်က္နာေပၚမွာ ေရးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
.
. . . စာငါးေစာင္ေလာက္ ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလိုအေရးအသားမ်ိဳးကို ငါဖတ္ဖူးသလိုလို ရွိလိုက္ပါဘိဆိုၿပီး စဥ္းစားေတာ့ ဆရာျမသန္းတင့္ရဲ႕ သားထံေပးစာမ်ား စာအုပ္ထဲက ေလသံေတြနဲ႕ တူေနပါလားဆိုၿပီး သူ႕ကို ေမးေတာ့မွ သူကလည္း ဟုတ္တယ္လို႕ ၀န္ခံပါတယ္။ အဲသည္စာအေစာင္သံုးဆယ္ေလာက္ကို တစ္ေစာင္ၿပီးတစ္ေစာင္ အေၾကာင္းအရာစံုေအာင္ ေရးဖို႕အတြက္ သူ႕ခမ်ာ အဲသည္စာအုပ္ကို အေခါက္ေခါက္ဖတ္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပး ေရးခဲ့ရတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ သူေရးခဲ့တဲ့ စာေတြကိုဖတ္ရလို႕ ေက်ာင္းအတြက္ ျမန္မာျပည္မွာကတည္းက ေကာင္းေကာင္း ျပင္ဆင္တဲ့ေနရာမွာ အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
.
. . . ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို ေရာက္တဲ့ေန႕မွာ နာရီတာေလဆိပ္ကို သူ႕စရိတ္နဲ႕သူ လာႀကိဳခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေလဆိပ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆရာက လာႀကိဳတာမို႕ သူက လာခဲ့ဖို႕ မလိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို တကူးတက လာၿပီး ႀကိဳဆိုခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ တိုက်ိဳမွာ တစ္ေနကုန္ သြားျဖစ္လာျဖစ္တဲ့ ေနရာတိုင္းမွာလည္း ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဓာတ္ပံုဆရာတာ၀န္ယူၿပီး မွတ္တမ္းေကာင္းေကာင္းတင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ညေန ေက်ာင္းကို ေရာက္တဲ့အခါမွာလည္း အခန္းထိအေရာက္ လိုက္ပို႕ေပးၿပီး အခန္းထဲမွာ လိုအပ္တဲ့ အိပ္ယာခင္းတာ၊ အင္တာနက္ခ်ိတ္ဆက္တာကအစ ကူညီေပးခဲ့ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ လတ္တေလာ လိုအပ္မယ့္ ပစၥည္းေလးေတြ သူႀကိဳ၀ယ္ထားတာေလးေတြကိုပါ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္း တစ္ပတ္ေက်ာ္တဲ့အထိ ကၽြန္ေတာ့္စားေရးေသာက္ေရးအတြက္ လုိေလေသးမရွိ လုပ္ေပးခဲ့တာပါ။ သူကိုယ္တိုင္က တစ္ခါတစ္ေလ ထမင္းဟင္း မခ်က္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ဆိုင္မွာေခၚသြားၿပီး ေကၽြးေမြးခဲ့တာပါ။
.
. . . ေက်ာင္းမွာ ပထမဆံုးအတန္းျဖစ္တဲ့ ေဆာင္းဦးရြက္ေၾကြတစ္တန္းလံုးလည္း ေက်ာင္းသင္ခန္းစာနဲ႕ ပတ္သက္တာ အျခားကိစၥေတြနဲ႕ ပတ္သက္တာေတြမွာ အမ်ားႀကီး အကူအညီေပးခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းစာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ထားခဲ့ၿပီး စာကို ေသခ်ာႀကိဳးစားဖို႕ အတင္းကာေရာ တိုက္တြန္းခဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ . . .
.
. . . ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ ထားခဲ့တဲ့ ဂရုစိုက္မွဳအေၾကြးေတြကို သူ႕ကို ျပန္ဆပ္ခြင့္ မႀကံဳေတာ့ေပမယ့္ ေနာက္ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာ လာၾကတဲ့ ညီငယ္ညီမငယ္ေတြအေပၚ ျပန္လည္ ဂရုစိုက္ၿပီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖင့္ သူ႕ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြကို ေအာက္ေမ့ေနတယ္ဆိုတာ သိရင္ သူလည္း ေရာက္ရာအရပ္ကေန (ဒီေကာင္ေသာက္ပိုေတြ လုပ္ေနျပန္ၿပီဆိုၿပီး ေျပာေကာင္းေျပာမွာျဖစ္ေပမယ့္) စိတ္ထဲမွာေတာ့ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး ေက်နပ္ေနမွာပါ . . .
.
. . . ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းႀကီးကို လြမ္းလိုက္တာ . . .
.
ဗိုလ္ေကာင္း
၁၉ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၈
.
ဓာတ္ပံု။ သူဘြဲ႕ယူအၿပီး ျမန္မာျပည္ျပန္မယ့္ ေန႕ မနက္ေစာေစာ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းတံခါးမွာ ကပ္သြားတဲ့ သူ႕ရဲ႕ မွာတမ္းပါ၊ သူ႕စာေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေအးပါကြာ (APK) လို႕ အေၾကာင္းျပန္ထားခဲ့ပါတယ္ သူကေတာ့ သိရွာေတာ့မွာ မဟုတ္ေလ
