အလှဆုံးသစ်ပင်

. . . ဂျပန်နိုင်ငံ အလယ်ပိုင်းလောက်ရဲ့ အနောက်ဘက်ကမ်းခြေမှာ နိဂတ ဆိုတဲ့ ခရိုင်တစ်ခုရှိတယ်၊ ဂျပန်လို県 လို့ရေးပြီး အင်္ဂလိပ်လို Prefecture လို့ဆိုတဲ့ အဲသည်စီရင်စုကို မြန်မာလို တိုက်ရိုက်ပြန်စရာမရှိလို့ တစ်ခါတစ်လေလည်း ပြည်နယ်ခေါ်လိုက် တစ်ခါတစ်လေလည်း ခရိုင်ခေါ်လိုက်ပေါ့၊ ပြည်နယ်ပဲခေါ်ခေါ် ခရိုင်ပဲခေါ်ခေါ် သူတို့ဒေသန္တရအစိုးရတွေရဲ့ လုပ်ပိုင်ခွင့်က ကိုယ်တွေမြန်မာပြည်မှာဆို စိတ်ကူးတောင် ယဉ်ကြည့်လို့မရတဲ့ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ များများစားစား ရှိတာကို သိရတဲ့အခါ ပြည်ထောင်စုနိုင်ငံက နိုင်ငံသားတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ကိုယ်ဟာ တစ်ပြည်ထောင်နိုင်ငံလို့ လူတွေသိကြတဲ့ ဂျပန်လိုနိုင်ငံမျိုးရဲ့ မြို့နယ်အဆင့်လောက် အသေးဆုံး အုပ်ချုပ်မှု ယူနစ်ကလေးရဲ့ လုပ်ပိုင်ခွင့်နဲ့ ဥပဒေပြုခွင့်တွေကို အားကျပါးကျ ရှိခဲ့မိတယ်
.
. . . မြေပြန့်လွင်ပြင်ရှားပါးလှတဲ့ ဂျပန်နိုင်ငံမှာ နှင်းတောင်တွေပေါ်က နှင်းပျော်ရည်တွေနဲ့ စီးဆင်းနေတဲ့魚野川 (အွန်နုမြစ်) တစ်လျှောက် တောင်တန်းတွေ ဝန်းရံနေတဲ့ လွင်ပြင်ထဲက南魚沼 (မီနာမီအွန်နူမာ) ဆိုတဲ့ မြို့လေးမှာ ကိုယ်နေခဲ့တာပေါ့။ ဂျပန်ရဲ့ ဂန္တဝင်ဝတ္ထု雪国 (နှင်းပွင့်တိုင်းပြည် ယူကီဂူနီ) ဇာတ်အိမ်တည်ရာ ကိုယ်တွေနေတဲ့ နေရာလေးကို八色 (ယာအီရို) လွင်ပြင်လို့ခေါ်ပြီး တစ်နှစ်ပတ်လုံးမှာ ပန်းအရောင်ရှစ်မျိုး ပွင့်တယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်နဲ့ ဒီလိုနာမည်တွင်တာ ဖြစ်ပါသတဲ့။ ဒီဒေသရဲ့ နာမည်ကျော် ထွက်ကုန်သုံးမျိုးကတော့ တောင်ပေါ်က နှင်းပျော်ရည်တွေသောက် လယ်မြေတွေကထွက်တဲ့越光 (ကိုရှီဟီကာရီ)ဆန်၊ အဲသည် ဆန်ကို တစ်ဆောင်းလုံးကျတဲ့နှင်းတွေကို စုဆောင်းထားပြီး တစ်နှစ်ပတ်လုံး သဘာဝ နှင်းအအေးဓာတ်သက်သက်နဲ့ ချက်လုပ်တဲ့八海山 (ဟာကိုင်းစံ) ဆာကေး၊ နဲ့ ယာအီရို ရှစ်ရောင်ခြယ်လွင်ပြင်ကို အစွဲပြုပြီး နာမည်ပေးထားတဲ့八色スイカ ရှစ်ရောင်ခြယ်ဖရဲသီး တို့ဖြစ်ပါတယ်။
.
. . . ကိုယ်တွေရဲ့ ယာအီရိုလွင်ပြင်ကြီးက တစ်နှစ်ပတ်လုံး ပွင့်တဲ့ ပန်းတွေ အရောင်ရှစ်မျိုးပြည့်မပြည့် သေချာမသိပေမယ့် ကိုယ်တို့လွင်ပြင်ကြီးရဲ့ အနားသတ် တောင်တန်းတွေကတော့ တစ်ရာသီကို အရောင်တစ်မျိုးနဲ့ နည်းမျိုးစုံ လှနေတာပေါ့။ ဆောင်းရာသီ နှင်းတွေကျပြီလားဆိုမှဖြင့် ဘေးပတ်လည်က တောင်တန်းတွေအားလုံး နှင်းတွေအပြည့်ဖုံးပြီး နွေရာသီ နှင်းတွေပျော်တော့လည်း တစ်ဆောင်းလုံး နှင်းအောက်မှာ ပုန်းနေခဲ့တဲ့ ပန်းရောင်စုံ အလုအယက်တိုးထွက်ပွင့်ပြူကြနဲ့၊ တစ်ခါ ပန်းတွေပွင့်ချိန်ကုန်လို့ နွေစူးစူးကို ရောက်ပြီဆိုရင်လည်း ဟိုတစ်ချိန်ဆောင်းကာလ နှင်းတွေ လူတစ်ရပ်လောက်ဖုံးပြီး ရေခဲမှတ်အောက်ကျအောင် အေးလေ့ရှိတဲ့ ဒီအရပ်ဟာ မယုံကြည်ရလောက်အောင် ပူတဲ့ နေရောင်အောက်မှာ သစ်ပင်သစ်တောတွေ စိမ်းစိမ်းမြမြနဲ့ ဝေစည်နေပြန်ရော တဲ့
.
. . . နေ့တာတွေ တဖြည်းဖြည်းတို နွေရာသီအလှည့်ပြီး ဆောင်းဦးကာလ ရောက်ပြီဆိုရင် အအေးဓာတ် ပိုလာတာနဲ့အတူ သစ်ပင်တွေက အရောင်ပြောင်းကြတော့တာပါပဲ၊ စိမ်းစိမ်းစိုစိုနဲ့ အပင်အတွက် အစာချက်ဖို့တာဝန်ကို တစ်သက်တာထမ်းဆောင်ခဲ့တဲ့ သစ်ရွက်လေးတွေဟာ ဆောင်းရဲ့အကြိုဝင်လာတဲ့ အအေးဓာတ်လေးတွေနဲ့အတူ စိမ်းရာက ဝါ၊ ဝါရာက နီ ၊ နီရာက ညိုပြီး ဘဝရဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်မှာ အရောင်အမျိုးမျိုးပြောင်း လောကကြီးကို အစွမ်းကုန်သောခြယ်သခြင်းမျိုးနဲ့ အလှဆင်ပြီးတဲ့အခါ အပင်ပေါ်မှာ တစ်ရွက်မှ မကျန်ရအောင် ကြွေပေးကြရရှာလေတယ်
.
. . . ဆောင်းဦးရာသီနှောင်းပိုင်း သစ်ပင်တွေက သစ်ရွက်တွေအားလုံး စွန့်ပြီးကြချိန်မှာ အရိုးပြိုင်းပြိုင်းဖြစ်နေတဲ့ တောတွေတောင်တွေထဲ မြင်မြင်ကရာက ဘဝအတွက် မတည်မြဲသော သံဝေဂတရားတွေ ယူတတ်မယ်ဆိုရချင်စရာပေါ့၊ ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်း အရင်တုန်းက စိမ်းစိမ်းမြမြနဲ့ ဝေစည်နေတဲ့ တော၊ နောက်ပြီး မကြွေခင်ကာလ ခဏလေး အရောင်ပြောင်းပြီး လှပနေခဲ့တဲ့ တောကြီးက အခုကျတော့လည်း အရိုးပြိုင်းပြိုင်းနဲ့မို့ ကြည့်ရတာ စိတ်ပျက်ညစ်ညူးစရာကြီးလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်ရပြန်တာ
.
. . . ဒါပေမယ့် ဒီလို စိတ်ပျက်စရာတွေအတွက် ဖြေသိမ့်အားတက်စရာလည်း ရှိပါသေးတယ်၊ အဲဒါကတော့ နွေနွေ ဆောင်းဆောင်း ရာသီတွေ ဘယ်လိုပြောင်းပြောင်း နေတွေပူပူ နှင်းတွေကျကျ ဘယ်လိုသော အခြေအနေမျိုးမှာမှ တစ်ခြားအပင်တွေ အရွက်တွေဝေစည်နေလို့လည်း ထူးပြီးဝေစည်မပြ၊ တစ်ခြားအပင်တွေ အရောင်ပြောင်းလို့လည်း ထူးပြီးအရောင်မပြောင်း၊ တစ်ခြားအပင်တွေ အရွက်ခြွေတော့လည်း ထူးပြီးအရွက်မခြွေတဲ့ ထင်းရှူးပင်ကြီးတွေကတော့ လောကကြီးရဲ့ အပြောင်းအလဲတွေက သူနဲ့ မဆိုင်သလိုပ၊ နောက်ဆုံး ဆောင်းခေါင်ခေါင်ရောက်လို့ အပင်ကြီးသာ နှင်းအောက်ကို ဖုန်းချင်ဖုန်းသွားမယ် သူ့ရဲ့ အရွက်ချွှန်ချွှန်လေးတွေကို အမြဲထိန်းသိမ်းပြီး အပြောင်းအလဲဖြစ်တတ်တဲ့ လောကကြီးကို ထီမထင်ဘဲ မားမားမတ်မတ် ရပ်နေနိုင်တဲ့ ထင်းရှူးပင်ကြီးတွေကိုကြည့်ပြီး အရောင်ပြောင်းကြွေလွင့်သွားတဲ့ သစ်ရွက်တွေကို စိတ်ပျက်နေတာတွေ ဖြေဆည်ရတာပေါ့
.
. . . အရင်တုန်းကတော့ နွေဦးပေါက်မှာ အပြိုင်းအရိုင်းထွက်လာတဲ့ ပန်းရောင်စုံနဲ့ ဆာကုရတွေကို ဒီလွင်ပြင်ကြီးမှာ အလှဆုံး ထင်ခဲ့တယ်၊ နွေမှာဆိုရင်လည်း ပူပြင်းပြင်းနေရှိန်အောက်က စိမ်းတောက်နေတဲ့ တောအုပ်ကြီးကို အလှဆုံးထင်ခဲ့တယ်၊ နောက်တော့ ဆောင်းဦးမှာ အရောင်ပြောင်းတဲ့ သစ်ရွက်တွေနဲ့ ခြယ်သထားတဲ့ တောအုပ်နဲ့တောင်တန်းတွေကို အလှဆုံး ထင်ခဲ့တယ်၊ အခုတော့ ရာသီတွေလည်း အလီလီကြုံခဲ့ရပြီမို့ အခုနေသာ ဟောဒီ ယာအီရိုလွင်ပြင်ကြီးထဲ ဘာအလှဆုံးလဲလို့ မေးခဲ့ရင် နွေနွေ မိုးမိုး ဆောင်းဆောင်း ဘယ်တော့မှ အရောင်မပြောင်းဘဲ ကိုယ့်ဘာသာ တည်တည်တံ့တံ့ ရပ်တည်နေနိုင်တဲ့ ထင်းရှူးပင်ကြီးတွေသာ အလှဆုံးလို့ မဆိုင်းမတွ ဖြေလိုက်တော့မှာ
.
ဗိုလ်ကောင်း
၁၉ နိုဝင္ဘာ ၂၀၂၀
.
The photo was taken in 2019 autumn

ဇွဲကပင်တောင် Werther effect

 

. . . ဂျပန်နိုင်ငံ တိုချီဂီပြည်နယ် နစ်ကိုးအမျိုးသားဥယျဉ်ထဲမှာ ချူဇန်းဂျိဆိုတဲ့ ရေအိုင်ကြီးတစ်ခုရှိတယ်၊ အဲသည်ရေအိုင်ကြီးထဲက ရေတွေဟာ ပေ ၃၀၀ ကျော်နက်တဲ့ချောက်ကြီးထဲကို စီးထွက်သွားပြီး သိပ်ကိုလှပတဲ့ ရေတံခွန်ကြီး ဖြစ်နေတာပေါ့၊ အဲသည်ရေတံခွန်ကို ကီဂွန်တာကီလို့ခေါ်ပြီး ရေတံခွန်ကြီးကို ကြည့်လို့ရအောင် ချောက်နက်ကြီးထဲထိ ကျောက်သားလှိုင်ခေါင်းတူးပြီး ဓာတ်လှေခါးဆင်ပေးထားတယ်၊ ခရီးသွားလုပ်ငန်းအတွက် အင်မတန်ကို ဝင်ငွေရတဲ့ အစီအစဉ်တစ်ခုပါပဲ၊ ကိုယ်လည်း အဲသည် ရေတံခွန်ကို ကိုယ်တိုင်လည်းသွား ဧည့်သည်တွေလည်း ပို့ရင်း သုံးခေါက်လောက် ရောက်ဖြစ်ခဲ့တယ်။
.
. . . အဲသည် ချောက်ကြီးထဲကို မဆင်းခင်မှာလည်း ရေတံခွန်ကို အပေါ်စီးကနေ ကြည့်လို့ရတဲ့ နေရာတွေ သေချာလုပ်ပေးထားတယ်၊ တစ်နေရာမှာ သစ်ပင်ကို ထွင်းထားတဲ့ ကဗျာတစ်ခုပုံတွေ့လို့ စပ်စုကြည့်တော့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၉၀၃ ခုနှစ်က ဒီနေရာမှာ ချောက်ကြီးထဲကို ခုန်ချပြီး သေကြောင်းကြံသွားတဲ့ ကောလိပ်ကျောင်းသူလေး မီဆာအိုဖူဂျီမူရာ သူမခုန်ချခင်မှာ သစ်ပင်မှာ ရေးထွင်းသွားတဲ့ ကဗျာလေးဆိုတာ သိရတယ်။ ဒီအကြောင်းကို အဲသည်ခေတ် သတင်းစာတွေမှာ ခေါင်းကြီးသတင်းအဖြစ် အကျယ်တဝင့် ရေးကြတာပေမယ့် စာရေးဆရာ Natsume Sōseki ရဲ့ အရေးအသားကြောင့် သူမရဲ့ အကြောင်းနဲ့ ကဗျာလေးဟာ အကြီးအကျယ် ပေါက်သွားပြီး နောက်ပိုင်း အသည်းကွဲတဲ့သူတွေ၊ ချစ်သူနဲ့ ဝေးခဲ့ရသူတွေအတွက် ကောလိပ်ကျောင်းသူလေး မီဆာအိုဖူဂျီမူရာ ရဲ့လမ်းစဉ်ကို လိုက်ကြတဲ့နေရာတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့ပါသတဲ့။
.
. . . ကောလိပ်ကျောင်းသူလေး မီဆာအိုဖူဂျီမူရာ က အစပြုလို့ လူငယ်လေးတွေ သူတို့ရဲ့ အသည်းကွဲဇာတ်လမ်းကို အဆုံးသတ်လေ့ရှိကြတဲ့ ဒီနေရာလေးမှာ ရပ်နေမိရင်း ဒီချောက်ကြီးထဲ ခုန်မချခင်အချိန်လေးမှာ သူတို့ရဲ့ နှလုံးသားတွေ ဘယ်လောက်တောင်များ နာကျင်နေပါလိမ့်မလဲဆိုတာ တွေးယောင်မိနေရင်း . . .
.
မောင်လွမ်းဝေ
၁၁ ဇူလိုင် ၂၀၂၀

နေလောင်

. . . နေလောင်တယ်ဆိုတာ ပူမှပဲ လောင်တာပဲလို့ ထင်ထားခဲ့တာ၊ အေးမြနေတဲ့ နှင်းတွေကြားမှာ တစ်ပြင်လုံးဖြူဖွေးနေလို့ မျက်စိကျိန်းတာသက်သာအောင် နေကာမျက်မှန်တပ်ထားရင် ရပြီပဲ ထင်ခဲ့တာ၊ မျက်နာမှာ ဘာမှလည်း လိမ်းတာပြုတာ ဝါသနာမပါ၊ ကိုယ့်မျက်နာကိုယ်လည်း မှန်ထဲ သေချာမကြည့်မိတော့ တစ်ဆောင်းလုံး တမြည့်မြည့်လောင်နေတဲ့ အသားအရေတွေကို ဂရုမပြုမိဘဲ နှင်းတောထဲမှာပဲ အပေါ်တက်လိုက် အောက်ဆင်းလိုက် စကီစီးနေခဲ့မိတာ၊ စကီကွင်းရောက်ပြီဆိုလည်း မိုးလင်းမိုးချုပ်ဆိုသလို တတ်နိုင်သမျှ အစောဆုံးရောက်အောင်သွားတယ် နောက်ကျနိုင်သမျှ နောက်ကျပြီးနေတယ် အခေါက်ရေများနိုင်သမျှများအောင် စီးတယ် ကိုယ်က ပြန်သင်ပေးရမယ့်သူတွေပါရင်လည်း သူတို့ကိုသင်ရင်း စီးရင်းပေါ့
.
. . . ဆောင်းအစပိုင်းနဲ့ အလယ်ပိုင်းမှာ စကီကွင်းသွားတဲ့အချိန် နှင်းကျနေတာများပြီး နေသာတဲ့အချိန်က သိပ်မရှိတော့ မသိသာပေမယ့် ဆောင်းနှောင်းပိုင်း နှင်းတွေစဲသွားတဲ့အခါ နေသာတဲ့အချိန်တွေများလာတယ်၊ အအေးဓာတ်ကတော့ သိပ်မပြောင်းလဲတာမို့ အပေါ်ဆုံးက ဂျာကင်ကြီးတစ်ထည်ချွတ်ထားရတာကလွဲရင် ကျန်တာ ဒီဝတ်စုံအတိုင်းပဲ စီးနေတာမို့ တဖြည်းဖြည်းသာလာတဲ့ နေရောင်ခြည်ထဲက ခရမ်းလွန်ဓာတ်တွေက မျက်နာပေါ်က အရေပြားတွေကို တမြည့်မြည့်လောင်နေတာ မသိလိုက်ဘူး
.
. . . သိလည်း သိလိုက်ရတဲ့ အချိန်ရောက်ရော တော်တော်ကို နောက်ကျနေပြီ၊ မျက်နာပေါ်မှာ နေကာမျက်မှန်တပ်ထားတဲ့ မျက်လုံးတစ်ဝိုက်ပဲ ကွက်ပြီး နဂိုအရောင်အတိုင်းကျန်ခဲ့ပြီး မျက်နာတစ်ပြင်လုံးက အရေပြားတွေ မည်းခြောက်ပြီး အဖတ်အဖတ်တွေတောင်ကွာတယ်၊ ကြားသာကြားဖူး မကြုံဖူးတဲ့ အသားအရေ နေလောင်တယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးပါလားလို့ သိလိုက်ရပြီးတဲ့နောက် တစ်ခြား အတူတူ နေပူခံနေတဲ့သူတွေက ဘာမှမဖြစ်ဘဲ ငါ့ကျမှဘာလို့ဖြစ်တာလဲ စပ်စုကြည့်တော့မှ သူတို့က မျက်နာကို တစ်ခုခုတော့ ပုံမှန်လိမ်းဖြစ်နေကြလို့ ခုသာခံသာရှိကြတာလို့ သိရတယ်၊ သိပ်လှချင်လွန်းတာ မဟုတ်ပေမယ့် ကိုယ့်မျက်နာလေး ပျက်စီးခြင်းငါးပါးဆိုက်နေရာက ပုံမှန်အခြေအနေပြန်ရောက်အောင် တော်တော်ကို အချိန်ယူပြီး ထိန်းသိမ်းလိုက်ရတယ်
.
. . . မျက်နာကို ပြန်ပြီး ကုစားနေတဲ့ ကာလထဲမှာ ကိုယ့်ဘဝကိုလည်း အထိတ်တလန့် ပြန်ဆန်းစစ်ကြည့်နေမိတယ်၊ ငါ့ဘဝမှာ နှင်းတွေရဲ့ အအေးဓာတ်ကြောင့် နေလောင်နေတာကို သတိမမူမိတဲ့ အဖြစ်မျိုးများ ဖြစ်နေသေးလား၊ အထိအတွေ့ ခံစားချက်အရ အဆင်ပြေနေပေမယ့် သတိလက်လွတ်နဲ့ မေ့မေ့လျော့လျော့နေမိရင် ငါ့မျက်နာက အရေပြားတွေ မည်းခြောက်တွန့်လိမ် ကွာကျကုန်သလိုဖြစ်မယ့် ကိစ္စမျိုး ငါ့ဘဝထဲ ရှိများရှိနေမလားဆိုပြီး ဆန်းစစ်ကြည့်လိုက်တော့ . . .
.
လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးနှစ်
ပထမဆုံး နွေဦးပွင့်ဝေရာသီအစ
အမှတ်တရ

မင္းေျပာင္းမင္းလႊဲ

သက္ေတာ္ရွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ အာကီဟီတို ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ ထီးနန္းစြန္႕မွာျဖစ္လို႕ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ဆယ္စုႏွစ္သံုးခုၾကာျမင့္ခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရႊျပည္ေခတ္ (ေဟးေဆးေခတ္) က ဒီကေန႕ည သန္းေခါင္ယံမွာ ကုန္ဆံုးမွာျဖစ္ၿပီး မနက္ျဖန္မနက္မွာ နန္းတက္မယ့္ အိမ္ေရွ႕မင္းသား နာရူဟီတို ဧကရာဇ္မင္းျမတ္အသစ္နဲ႕အတူ လွပေ၀စည္ဟန္ခ်က္ညီေခတ္သစ္ (ေရ၀ေခတ္) အစပ်ိဳးေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကေန႕ ညေန ငါးနာရီမွာ တိုက်ိဳၿမိဳ႕လယ္က ဂ်ပန္ဧကရာဇ္နန္းေတာ္မွာ ဆယ္မိနစ္ပဲ အခ််ိန္ယူမယ့္ နန္းစြန္႕ပြဲကို က်င္းပမွာျဖစ္ၿပီး မနက္ျဖန္မနက္မွာ အိမ္ေရွ႕မင္းသား နာရူဟီတိုက မင္းေျမာက္တန္ဆာနဲ႕အေဆာင္အေယာင္ဓားတို႕ကို လက္ခံၿပီး နန္းတက္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာအတြင္း သက္ရွိထင္ရွားထီးနန္းစြန္႕ရိုးထံုးစံမရွိတဲ့ ဂ်ပန္နန္းဓေလ့အရ လက္ရွိ ဧကရာဇ္မင္း နန္းစြန္႕နိုင္ဖို႕အတြက္ ဒိုင္းယက္လႊတ္ေတာ္က တစ္ႀကိမ္သာအသက္၀င္မယ့္ အထူးဥပေဒတစ္ရပ္ျပဌာန္းေပးခဲ့ရပါတယ္။

နန္းတက္မယ့္ အိမ္ေရွ႕မင္းသား နာရူဟီတိုက အသက္ ၅၉ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ေအာက္စ္ဖို႕ေက်ာင္းထြက္ ပညာတတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အျပင္ ၾကင္ယာေတာ္ မာဆာကိုမိဖုရားကလည္း ဟားဗတ္တကၠသိုလ္ထြက္ ပညာတတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ ဆယ့္ခုနစ္နွစ္အရြယ္ သမီးေတာ္တစ္ပါးရွိေပမယ့္ ဂ်ပန္နန္းဓေလ့အရ သူမက အိမ္ေရွ႕အရာမရႏိုင္ပါဘူး။

မနက္ျဖန္က်င္းပမယ့္ ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ ဘိသိက္သြန္းပြဲမွာ မိန္းမေတြ တက္ေရာက္ခြင့္ မရွိဘဲ ေတာ္၀င္မ်ိဳးႏြယ္အရြယ္ေကာင္းေယာက္်ားေတြသာ တက္ေရာက္ခြင့္ရွိတဲ့ကိစၥကို ေ၀ဖန္ေနၾကတာရွိေပမယ့္ နန္းဓေလ့အစဥ္အလာအတိုင္းသာ လုပ္ေဆာင္သြားမယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ဥပေဒအရ အိမ္ေရွ႕မင္းသား နာရူဟီတုိက နက္ျဖန္ကစၿပီး ဧကရာဇ္မင္းျမတ္တာ၀န္ေတြ ထမ္းေဆာင္မွာျဖစ္ေပမယ့္ နန္းတက္ပြဲအခမ္းအနားကိုေတာ့ ေအာက္တိုဘာလက်မွ က်င္းပမွာျဖစ္ပါတယ္။

နာရူဟီတိုဧကရာဇ္မင္းျမတ္ ထီးနန္းဆက္ခံပြဲ

.
အလြန္ရိုးရွင္းတိတ္ဆိတ္တဲ့ အခမ္းအနားျဖစ္ပါတယ္။ အင္ပါယာနန္းေတာ္ ခန္းမေဆာင္မွာ က်င္းပတဲ့ ထီးနန္းဆက္ခံပြဲကို ေတာ္၀င္အႏြယ္ အရြယ္ေရာက္ၿပီး ေယာက္်ားသားမ်ားသာ တက္ေရာက္ခြင့္ရွိၿပီး ကေလးမ်ားနဲ႕ မိန္းမမ်ား တက္ခြင့္မရွိပါဘူး။ ညီေတာ္ အိမ္ေရွ႕မင္းသား တက္ေရာက္္ေပမယ့္ သူ႕ေနာက္မွာ ထီးနန္းဆက္ခံခြင့္ရွိတဲ့ တူေတာ္မင္းသားေလးက အခုမွ ကေလးပဲရွိေသးလို႕ အခမ္းအနား မတက္ရပါ။ ရွင္ဇိုအာေဘး အစိုးရအဖြဲ႕၀င္အျဖစ္တက္ေရာက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေရးရာ၀န္ႀကီးသာ တစ္ဦးတည္းေသာ တက္ေရာက္ခြင့္ရတဲ့ မိန္းမျဖစ္ပါတယ္။

အစိုးရအဖြဲ႕ အသင့္ေစာင့္ေနတဲ့ ခန္းမထဲ ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ ၀င္လာၿပီး စင္ျမင့္မွာေနရာယူတယ္။ နန္းေတာ္အမွဳထမ္းေတြက မင္းေျမာက္တန္ဆာေတြ ယူလာတယ္။ ဧကရာဇ္မင္းကို အပ္ႏွင္းတယ္၊ ဒါပါပဲ။ အင္မတန္ ရိုးရွင္းတိတ္ဆိတ္တဲ့ ဘိသိတ္ခံပြဲပါ။

ေနာက္နာရီ၀က္ေလာက္ေနမွ ဧကရာဇ္အသစ္က မိန္႕ခြန္းေျပာတဲ့အခမ္းအနားလုပ္ပါတယ္။ အဲသည္က်မွ ေတာ္၀င္မိသားစုေတြ မိန္းမေတြနဲ႕ တျခား ဧည့္သည္ေတာ္ေတြ ခန္းမထဲမွာ ၀င္ခြင့္ရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္

NHK NEWS

令和

သက္ရွိထင္ရွား
ထီးနန္းစြန္႔႐ိုးမရွိ
ထံုးစံကိုပယ္ၿပီး
သားေတာ္ကို အ႐ိုက္အရာလႊဲမယ့္
ဧကရာဇ္မင္းျမတ္နဲ႔အတူ
သကၠရာဇ္ေဟာင္းၿဖိဳလို႔
သကၠရာဇ္အသစ္
တစ္ကျပန္စမယ့္
သမိုင္းဝင္ေန႔ႀကီးကို
ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်
ျဖတ္သန္းရေတာ့မယ္
ေတာ္ဝင္မိသားစုနဲ႔
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသားအားလံုး
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ
.
🎎令和 (れいわ) (Rei Wa)(ရဲအဲဝ)🎎🇯🇵
🇯🇵ေခတ္သစ္စၿပီ ဂ်ပန္ျပည္ 🎊🎎🎊
🇯🇵 ေနာက္တက္မယ့္ ဧကရာဇ္ နရူဟိတို(Naruhito) ရဲ ့ နန္းစံေခတ္ အမည္ကို ဂ်ပန္အစိုးရအဖြဲ ့က ဒီေန ့ မနက္ 11 နာရီ 41မိနစ္မွာ ထုတ္ျပန္ေၾကညာပါတယ္။
🇯🇵နန္းစံေခတ္ရဲ ့အမည္က 令和 (れいわ)(Rei Wa)(ရဲအဲ ဝ) ျဖစ္ပါတယ္။ ရဲအိဝ လို အသံထြက္ရင္လည္းရေပမဲ့ ဂ်ပန္အသံထြက္နဲ ့အနီးစပ္ဆံုးကေတာ့ ရဲအဲဝ လို ့ထင္ပါတယ္။ ရဲ နဲ ့အဲ ကိုတဆက္တည္းျမန္ျမန္ေျပာတဲ့ပံုစံအသံထြက္ရမွာပါ။
🇯🇵 ျမန္မာလို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ရရင္ " ေကာင္းမြန္ေသာေအးခ်မ္းမွဳျဖင့္ စည္းလံုးညီညြတ္ေသာ ေခတ္ " လို ့ျပန္လို ့ရပါတယ္။
🇯🇵令(れい)(Rei )(ရအဲ) ဆိုတဲ့စာလံုးက ေရွးေဟာင္းဂ်ပန္စာေပရဲ ့ (ျမန္မာလို အိုင္ခ်င္း)ေတးတစ္ပုဒ္ထဲကေနယူထားတဲ့စာလံုးျဖစ္ၿပီး ေအးခ်မ္းျခင္း၊ေကာင္းမြန္ျခင္းဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ ရပါတယ္။ဒါက ဂ်ပန္ လို အဓိပၸာယ္ဖြင့္တာျဖစ္ပါတယ္။
🇯🇵和 (わ)(Wa)(ဝ) ဆိုတဲ့ စာလံုးက ဂုဏ္ယူဝမ္းေျမာက္ျခင္း၊စည္းလံုးျခင္း၊ညီညြတ္ျခင္း၊အျခားသူကိုေလးစားျခင္း၊ေပ်ာ့ေျပာင္းညင္သာျခင္း လို ့ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။
🇯🇵 令和(ရဲအဲဝ) ဆိုတဲ့စာလံုးပါတဲ့ အိုင္ခ်င္းရဲ. ့စာသား က "အလြန္ေအးတဲ့ ေဆာင္းရာသီကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး ေႏြဦးရာသီ ေရာက္လာ၊ေအးျမတဲ့ လေရာင္ ေအာက္မွာ ညင္သာ၊စိတ္ေအးခ်မ္းစရာ ေလညွင္းနဲ ့အတူ မက္မြန္ပန္းေလးေတြပြင့္ေနၿပီး ရနံ ့သင္းပ်ံ ့ေန" ဆိုတဲ့စာသားပါ။
ဆာကူရာ(ခ်ယ္ရီပန္း) ဆိုတဲ့စကားလံုးမဟုတ္ဘဲ အုမဲ(မက္မြန္ပန္း) ဆိုတဲ့ စကားလံုးပါတာကလည္းထူးျခားမွဳတစ္ခုပါ။
🇯🇵 ဂ်ပန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အာဘဲ က
令和(ရဲအဲဝ)ဆိုတဲ့စကားလံုးဟာ ဂ်ပန္ေရွးေဟာင္းစာေပ万葉集 (စာလံုးတစ္သာင္းစုစည္းမွဳ)ထဲကယူထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း။
လူသားအခ်င္းခ်င္းေလးစားမွဳနွင့္အျပန္အလွန္မွီခိုေဖးမမွဳ မ်ားအၾကားမွာ ယဥ္ေက်းမွဳမ်ားတိုးတက္ျဖစ္ထြန္းလာေစ ဖို ့ရည္႐ြယ္ေၾကာင္း။
ဂ်ပန္နိုင္ငံရဲ ့ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားခဲ့တဲ့စာေပ၊ယဥ္ေက်းမွဳကို အေလးထား၊ဂုဏ္ယူၿပီးဆက္လက္ထိန္းသိမ္း၊ေနာက္မ်ိဳးဆက္ကိုလက္ဆင့္ကမ္းေပးေစလိုေၾကာင္း။
နည္းပညာေတြတိုးတက္လာတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာလည္း မိမိတို ့ရဲ. ့ယဥ္ေက်းမွဳကို နည္းပညာသံုးၿပီးတန္ဖိုးထားထိန္းသိမ္းနိုင္ေစဖို ့ ၊ပိုမိုတိုးတက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္နိုင္ေစဖို ့ ရည္႐ြယ္ေၾကာင္း။
ဂ်ပန္နိုင္ငံရဲ. ့သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကိုထိန္းသိမ္းတန္ဖိုးထားၿပီး လူတိုင္းအတြက္ေနေပ်ာ္ တဲ့ ဂ်ပန္လူ ့ေဘာင္အဖြဲ ့အစည္းကို ေနာက္မ်ိဳးဆက္မ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးနိုင္ေစဖို ့ရည္မွန္းေၾကာင္း။
နွစ္ေပါင္း 1400ေက်ာ္ရွည္ၾကာတည္တံ့ခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္ရဲ ့ အမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာ၊ယဥ္ေက်းမွဳအေမြအနွစ္ေတြကို ေနာက္မ်ိဳးဆက္မ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးနိုင္ေစဖို ့ရည္႐ြယ္ေၾကာင္း။
ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့အေျခအေနေတြမွာလည္း ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတစ္ဦးခ်င္းစီကေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္နဲ ့ႀကိဳးစားအားထုတ္ၿပီး ကိုယ္စီကိုယ္စီရဲ ့ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္၊ရည္မွန္းခ်က္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္နိုင္ေစလိုတဲ့ ဆႏၵကို ထည့္သြင္းထားျခင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း။
သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ မွာေျပာၾကားပါတယ္။
🇯🇵အရင္ ေခတ္ေတြျဖစ္တဲ့ 昭和(ေရွာဝ)၊平成(ဟဲေဆး) ရဲ. ့အမည္ကိုေပးခဲ့တုန္းက ခန္းဂ်ီးစာလံုးရဲ ့အဓိပၸာယ္ကိုတရုတ္ေရွးေဟာင္းစာေပ ထဲကယူခဲ့တာျဖစ္ေပမဲ့ ဒီ 令和(ရဲအဲဝ )ဆိုတာ ကေတာ့ ဂ်ပန္ေရွးေဟာင္းစာေပထဲကယူခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
🇯🇵 ေခတ္အသစ္ ရဲ. ့အမည္ကိုသတ္မွတ္တဲ့ အခါမွာေရးရလြယ္တဲ့ ခန္းဂ်ီးစာလံုးျဖစ္ဖို ့အဓိကထားတယ္လို ့ေျပာၾကပါတယ္။
🇯🇵လက္ရွိဧကရာဇ္ အာခိဟိတို ရဲ. ့နန္းစြန္ ့ပြဲ နဲ ့ဧကရာဇ္အသစ္ နရူဟိတို ရဲ ့နန္းတက္ပြဲ ကေတာ့ ဧၿပီလကုန္မွာက်င္းပ မွာျဖစ္ပါတယ္။
🇯🇵ရဲအဲဝေခတ္ကေတာ့ 2019ခုနွစ္ ေမလ 1ရက္ေန ့မွာစတင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
🇯🇵မီဒီယာေတြက လူစည္ကားရာေနရာေတြမွာ ဂ်ပန္ျပည္သူေတြကိုအင္တာဗ်ဴးၾကည့္တဲ့အခါ ဂ်ပန္ကေလး၊လူငယ္၊လူႀကီးေတြကေတာ့ ဒီနာမည္ကို အရမ္းသေဘာက်ေၾကာင္း ေျဖၾကပါတယ္။
Credit: Htet Htet Nu Htay

Winter mode is on

Winter mode is on
But
Not enjoyable as four years ago

တပ္လွန္႕

ေဟမိုဂလိုဘင္ A1c က ေသြးထဲမွာ 6.2% ေအာက္ရွိေနရင္အေကာင္းဆံုး၊ 6.5% ထက္မ်ားေနတယ္ဆိုရင္ ေသြးခ်ိဳရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ကိုယ္က 6.8% ဆိုေတာ့ . . . အင္း

မေကာင္းတဲ့ အဆီဓာတ္ (low density lipoprotein) ကိုလက္စထေရာက တစ္ဒက္စီလီတာမွာ 70-149 မီလီဂရမ္ပဲ ရွိသင့္ေပမယ့္ ကိုယ့္မွာက 155 မီလီဂရမ္ေတာင္ရွိေနတယ္။ အရင္တစ္ခါ စစ္တုန္းကေတာင္ 151 ပဲရွိတာ။ အင္း . . .

ေသြးထဲမွာ ေသြးျဖဴဥေတြ မ်ားေနတာ ျပန္က်သြားေပမယ့္ ေသြးနီဥေတြ မ်ားေနတာက နည္းနည္းေတာင္ ထပ္တက္လာတယ္။ 400-570 ၾကားရွိရမယ့္ဟာက အရင္တစ္ခါ 586 ကေန အခု 600 ထိေတာင္ ေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ . . . အင္း . . .

ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကလည္း ငါးႏွစ္အတြင္း ကိုးေပါင္ေလာက္ တက္လာတယ္ဆိုေတာ့ . . . အင္း . . .

ဘ၀ကျဖင့္ မစေသးဘူး ပ်က္စီးမယ့္ အရိပ္လကၡဏာေတြက ျပေနၿပီ၊ ကိုယ္တြင္းကလီစာေတြ ေကာင္းေနေသးတာပဲ ေက်းဇူးတင္ရေတာ့မလို၊ ေဆးရံုကို ေရွာင္ေျပးေနတာ ၾကာၿပီေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ တကယ္သြားျဖစ္ေအာင္သြားၿပီး ဆရာ၀န္နဲ႕ စကားေျပာမွ ရေတာ့မယ္ထင္တယ္ :(

၂၃ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၈

နိပြန္ျပည္က ေဆးရံု

အရပ္အျမင့္
ကိုယ္ပူခ်ိန္
ေသြးေပါင္ခ်ိန္
ကိုယ့္ဘာသာစက္နဲ႔တိုင္း
စာရြက္မွာျဖည့္
ေမးစရာေျပာစရာရွိရင္
ထိုင္ခံုမွာေစာင့္ေနတဲ့လူနာနားကို
႐ို႐ိုက်ိဳးက်ိဳးေလးလာ
ၾကမ္းျပင္ေပၚဒူးေလးေထာက္ထိုင္ၿပီး
ၾကင္ၾကင္နာနာေမးျမန္းေျပာျပတဲ့
က်န္းမာေရးဝန္ထမ္းေတြ

သာဓု သာဓု သာဓု

奥只見ダム

. . . ကၽြန္ေတာ္တို႕ေက်ာင္းကေန တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ ကားေမာင္းသြားရင္ ေရာက္တဲ့ ဒီဆည္ႀကီးက အခုလို ေဆာင္းဦးရြက္ေၾကြ သစ္ရြက္ေတြ အေရာင္ေျပာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ သိပ္လွေပါ့။ ဆည္ႀကီးရဲ႕ ေရေ၀ေရလဲ ေဘးႏွစ္ဘက္ေတာင္ေၾကာေတြရဲ့ အေရာင္စံုေနတဲ့ အလွေတြကို ဆည္ႀကီးထဲမွာ သေဘၤာႀကီးစီးၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္ဖို႕ ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႕အတြက္ ဘယ္သူမဆို သြားလည္ခ်င္ၾကမွာပဲ။
.
. . . အြန္နုျမစ္၀ွမ္းေဒသ အေရွ႕ဘက္ ၁၆ မိုင္ေလာက္မွာရွိတဲ့ေနရာက ေတာေတာင္လွ်ိဳေျမာင္ေတြၾကား စီးဆင္းေနတဲ့ တာဒါမီျမစ္ကိုပိတ္ၿပီးေဆာက္ထားတဲ့ နိဂါးတားနဲ႕ ဖူကူရွီးမားခရိုင္အစပ္က အိုကူတာဒါမီဆည္ႀကီးဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ဒုတိယအႀကီးဆံုးဆည္ျဖစ္ၿပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းအတြက္ ရည္ရြယ္တည္ေဆာက္ထားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္ မီဂါ၀ပ္ ၅၆၀ ေလာက္ထုတ္ေပးတဲ့ အဲသည္စီမံကိန္းက ၁၉၆၀ ေလာက္ကတည္းက စတင္လည္ပတ္ေနခဲ့တာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဘီလူးေခ်ာင္းေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း နဲ႕ တစ္ခ်ိန္တည္းလို႕ေတာင္ ေျပာလို႕ရပါတယ္။
.
. . . ဒီလိုသဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္မ်ိဳးကို ဘယ္လူသားမဆို သေဘာက်မွာ ခ်စ္ခင္မွာ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ လုပ္ေနခ်င္မွာခ်င္းတူေကာင္းတူႏိုင္ေပမယ့္ တကယ္လုပ္ႏိုင္တာခ်င္းေတာ့ မတူပါဘူး။ ဂ်ပန္လို ႏိုင္ငံမ်ိဳးမွာ ရွိရွိသမွ် သစ္ေတာသစ္ပင္ကို မတို႕မထိ ထိမ္းသိမ္းထားႏိုင္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို သယံဇာတ ေရာင္းစားေနရတဲ့ ႏိုင္ငံ၊ သူပုန္သူကန္ေပါတဲ့ ႏိုင္ငံ၊ နယ္စပ္ေဒသေတြ ဥပေဒမစိုးမိုးတဲ့ ႏိုင္ငံ၊ ၾကားဖူးနား၀ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး ဗဟုသုတေလးနဲ႕ ဟိုအဖြဲ႕ဒီအဖြဲ႕ေတြက ေျမွာက္ေပးလို႕ အစိုးရလုပ္သမွ် စီမံကိန္းေတြ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္ခ်င္ေနတဲ့ လူေတြရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုအတြက္ကေတာ့ သူတို႕လို အလွၾကည့္မေနႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းေတြက အမ်ားႀကီးရွိေနတာပါ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက သစ္ေတာေတြ သစ္ပင္ေတြကိုလည္း မခုတ္မထြင္ မတို႕မထိနဲ႕ အလွၾကည့္ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ခ်င္ပါတယ္။
.
အေဖာ္ေကာင္းေပမယ့္ မလိုက္ျဖစ္ခဲ့လို႕
.
Photo Credit
https://www.japan.travel/en/spot/1446/

Kong-rey Tropical Cyclone

ေကာင္ေလး
.
ခုေလာေလာဆယ္
ကိုရီးယားနဲ႕ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ
ႏွစ္ခုၾကားက
ဂ်ပန္ပင္လယ္ အလယ္ေလာက္
ကၽြန္ေတာ္တို႕ေနရာရဲ႕
အေနာက္ဘက္တည့္တည့္ေလာက္
ပင္လယ္ျပင္ထဲ
ဗဟိုျပဳၿပီး
တိုက္ခတ္ေနပါတယ္
အခုခ်ိန္မွာေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ
ေလတိုက္ႏွဳန္း
တစ္နာရီ ပ်မ္းမွ်၁၃-၁၄ မိုင္ႏွဳန္းခန္႕သာရွိေနၿပီး
ေလျပင္းရင္ေတာ့
တစ္နာရီမိုင္ေျခာက္ဆယ္ေလာက္လည္း
ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္လို႕
ခန္႕မွန္းထားပါတယ္
မုန္တိုင္းေျမာက္ဘက္ကို
ေရြ႕ေနတာနဲ႕အမွ်
ေလတိုက္ႏွုန္းက
မနက္ သံုးနာရီေလာက္အထိ
ဒီအတိုင္းပဲ ရွိေနႏိုင္ၿပီး
မိုးလည္း ရြာလာႏိုင္ပါတယ္
.
အခုပံုအတိုင္း
ဆက္သြားေနၿပီး
ေလဖိအားနည္းရပ္၀န္းက
ရုတ္တရက္
အေရွ႕ဘက္ကို
ေကြ႕မလာဘူးဆို
ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ
စိုးရိမ္စရာ မရွိေတာ့ပါဘူး
.
ေနာက္သံုးေလးနာရီအတြင္း
အေရွ႕ဘက္ကိုသာ
ေကြ႕လာလို႕ကေတာ့
ဘုရားတရားသာ
ေအာက္ေမ့ေနရေတာ့မွာပါ
.
အယ္လယ္
ဦးထြန္းလြင္လုပ္စားလို႕ရေနဘီ
.
Tropical Typhoon 1825
Kong-rey
JST 2141 report

Trami Super Typhoon

ပံုေျပာေကာင္းတဲ့

ထားေမ ရယ္

မင္းလာမယ္ဆိုလို႔

ကိုယ့္မွာ

တစ္ညလံုး

ေမွ်ာ္လိုက္ရတာ

လွည့္စားရက္တဲ့

ထားေမက

လူလံုးေတာင္မျပဘဲ

ေရွာင္ေျပးသြားခဲ့တယ္ေနာ္

ေအးေပါ့ေလ

တိုက်ိဳလို

ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးကိုမွ

အထင္ႀကီးတတ္တဲ့

မင္းအတြက္

တို႔လို

ေက်းေတာဇနပုဒ္ဘက္

ေျခဦးမလွည့္ခ်င္ဘူးဆိုတာ

နားလည္လိုက္ပါၿပီ

Trami

The super typhoon has just knocked the door of Niigata and disappeared without showing up.

super typhoon trami (paeng)

ဒီတစ္ခါေတာ့ တိုင္ဖြန္းမုန္တိုင္းက မႀကံဳစဖူး ဂ်ပန္ကၽြန္းေတြကို အလ်ားလိုက္ျဖတ္မယ္တဲ့။ ကိုယ္ေတြေနတဲ့ေနရာကို ဒီေန႕ည တစ္နာရီေလာက္မွာ တည့္တည့္ျဖတ္မယ္။ မိုးေရခ်ိန္က ၁၅-၁၆ လက္မေလာက္ထိ ရြာမယ္။ ေလက တစ္နာရီကို မိုင္တစ္ရာနွဳန္းေက်ာ္ တိုက္မယ္ဆိုပဲ။ ဒီလိုမ်ိဳး တစ္ခါမွ မႀကံဳဖူးေတာ့ အေတြ႕အႀကံဳသစ္ရမယ့္သေဘာပဲ။ အရင္တစ္ခါ မုန္တိုင္းအဖ်ားခတ္တုန္းက နာမည္ေက်ာ္ ခ်ယ္ရီလမ္းက ခ်ယ္ရီပင္ ငါးပင္ေလာက္ အျမစ္ကကၽြတ္ၿပီး လဲသြားတယ္။ ဒီတစ္ခါဆိုရင္ ဘယ္လိုလာအံုးမလဲ မဆိုႏိုင္ဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ မုန္တိုင္းတည့္တည့္ျဖတ္ေနခ်ိန္ မုန္တိုင္းမ်က္စိ အေပၚတည့္တည့္ေရာက္ေနခ်ိန္မွာ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျမင္ေနမယ့္ ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚက ၾကယ္ေတြကို ၾကည့္ခ်င္တယ္။
.
ပံုထဲက မုန္တိုင္းသြားမယ့္လမ္းေၾကာင္းေပၚတည့္တည့္က အနီေရာင္အသည္းပံုေလးဟာ ကိုယ္ေတြေနတဲ့ ေနရာေပါ့။ ကိုယ့္ကိုခ်စ္ၾကတဲ့သူေတြ စိတ္ပူတတ္ၾကတယ္ဆို မုန္တိုင္းျဖတ္မယ့္ ဒီည ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁၀-၁၁ ေလာက္မွာ ေမတၱာပို႕ေပးလို႕ရပါတယ္။ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ ေကာင္းကင္မွာ တိမ္ေတြဖုံးေနတာကလြဲရင္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေနတုန္း . . .
.
မုန္တိုင္းကို အခ်ိန္နဲ႕ တစ္ေျပးညီ ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ရင္ ဒီမွာၾကည့္ပါ
http://www.jma.go.jp/en/typh/182424d.html

Free Smart Phone Service

I have never expected that a hotel would facilitate a free smartphone with unlimited internet access and free oversea call to some particular countries. Moreover the guests are also allowed to bring the phone anywhere they go during their stay at the hotel. I experienced such facility in the 2018 Nagasaki field trip at the Wing Port Hotel where we stayed a couple of nights.

ျပန္လာခ်ိန္တန္ေနၿပီမို႕

. . . စက္တင္ဘာလ တစ္ရက္ဆိုတာ သာမန္အားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တကၠသိုလ္ရဲ႕ ပညာသင္ႏွစ္တစ္ခု ပထမဆံုးရက္။ ေဆာင္းဦးရြက္ေၾကြ၊ ေဆာင္းႏွင္းေ၀၊ ေႏြဦးပြင့္ေ၀ နဲ႕ ေႏြ ဆိုတဲ့ အတန္းေလးတန္း ရွိတဲ့အထဲ ပညာသင္ႏွစ္ရဲ႕ ပထမဆံုး ေဆာင္းဦးရြက္ေၾကြရာသီရဲ႕ အစဆိုလည္း မမွားဘူး။ ဒီအခ်ိန္ေရာက္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္ လြမ္းေနရတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အဲသည္ႏွစ္ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ သူ႕ႏိုင္ငံကို ခဏျပန္သြားၿပီး အခုလို ေဆာင္းဦးရြက္ေၾကြရာသီမွာ ျပန္လာခဲ့ပါမယ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ အခုထိ ျပန္လာေလမလား ေမွ်ာ္ေနမိတုန္း . . .
.
. . . သူ႕ကိုစေတြ႕ျဖစ္တာက ေက်ာင္းေတြမဖြင့္ခင္ ျပင္ၾကဆင္ၾကတဲ့အခ်ိန္၊ ေက်ာင္းက ေမာင္မယ္သစ္လြင္ႀကိဳဆိုပြဲေတြ၊ ကလပ္ေတြနဲ႕ မိတ္ဆက္ပြဲေတြ၊ ႏိုင္ငံအလုိက္ မိသားစုေတြရဲ႕ မိတ္ဆက္ပြဲေတြ၊ အရင္စီနီယာေက်ာင္းသားေတြ ထားသြားတဲ့ ပစၥည္းေဟာင္းေတြကို ေရာင္းေပးတဲ့အေဟာင္းေစ်းေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာ ေက်ာင္းသားေတြကို ပစၥည္းေတြ ေစ်းခ်ိဳခ်ိဳနဲ႕ လာေရာင္းေပးတဲ့ ၿမိဳ႕ထဲက ေက်ာင္းသားကူညီေရး အသင္း၀င္ ၿမိဳ႕ခံေတြရဲ႕ ေစ်းေရာင္းပြဲေလးေတြ၊ လန္းဆန္းတက္ႀကြတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္အသစ္ကို ေရာက္လာၾကတဲ့ ကမာၻ႕ႏိုင္ငံေပါင္း ငါးဆယ္ေလာာက္က ရႊင္လန္း တက္ၾကြေနတဲ့ လူငယ္ေမာင္မယ္ေလးေတြရဲ႕ ရင္ခုန္စိတ္လွဳပ္ရွားမွဳေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းပရ၀ုဏ္ထဲက လြမ္းစရာေကာင္းတဲ့ ခ်ယ္ရီလမ္းေလးမွာ သူ႕ကို စေတြ႕ခဲ့ရတာ
.
. . . ေဆာင္းဦးရြက္ေၾကြရာသီရဲ႕ နီ၀ါညိဳေမာင္းတဲ့ သစ္ရြက္ေတြ တစ္ေတာလံုး တစ္ေတာင္လံုး အေရာင္ေျပာင္းစ သိပ္ကို လွေနတဲ့အခ်ိန္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တကၠသိုလ္ရဲ႕ အထင္ကရ ခ်ယ္ရီပင္တန္းေတြ သစ္ရြက္၀ါအေရာင္တထိန္ထိန္နဲ႕ ေတာက္ပေနတဲ့ ညေနခင္းတစ္ခု။ ၀င္လုလု ေနမင္းႀကီးက သူ႕ရဲ႕ ေရႊအိုေရာင္ေနျခည္ကို ဆမ္းၿပီး စိတ္လက္ရႊင္ျမဴးစရာ ညေနခင္းရဲ႕ အလွကို အစြမ္းကုန္ ျခယ္သေပးထားတဲ့ အခ်ိန္မွာေပါ့။
.
. . . အဲသည္ညေနက သူ႕မ်က္ႏွာကို တန္ဆာဆင္ထားတဲ့ ရႊင္လန္းအားရ တက္ၾကြတဲ့အၿပံဳးမ်ိဳးေလာက္ လွတဲ့ အလွအပတရားကို အခုကုန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္အတြင္း ဒီေက်ာင္းပုရ၀ုဏ္ထဲမွာ၊ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္သြားဖူး ေရာက္ဖူးခဲ့သမွ် ဘယ္ေနရာမွာမွ ထပ္မေတြ႕ဖူးေတာ့ပါဘူးဆိုရင္ နည္းနည္းေတာ့ ပိုတယ္လို႕ ထင္ၾကလိမ့္မယ္။ ခ်ယ္ရီလမ္းမွာ ေၾကြက်ေနတဲ့ ဆာကုရရြက္၀ါေလးေတြကို ေျမႀကီးေပၚ ေမွာက္လ်ားထိုးမတတ္ သူ႕လက္ထဲက ဖုန္းကင္မရာေလးနဲ႕ ရိုက္ၿပီး သူရိုက္တဲ့သူ႔ပံုကို ေက်နပ္ျခင္းက လွံဳ႕ေဆာ္ထားတဲ့ အၿပံဳးမ်ိဳးေလာက္ လွတဲ့ အၿပံဳးမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ဖူးခဲ့တာ အဲဒါ ဘ၀မွာ ပထမဆံုးပဲ ဆိုပါေတာ့။ အဲသည္ ခ်ယ္ရီရြက္ေၾကြ ဓာတ္ပံုေလးကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ပဲ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ႏွလံုးသားခ်င္း အနီးဆံုးေနရာမွာ မထင္မွတ္ဘဲ အတူတူ ေရာက္သြားၾကၿပီး တစ္ေယာက္ခံစားခ်က္ကို တစ္ေယာက္က နားလည္ရင္းနဲ႕ပဲ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အေပ်ာ္ေတြ တက္ႀကြမွဳေတြ ရႊင္လန္းမွဳေတြ စိတ္ကူးေတြ အိပ္မက္ေတြကို ေနာက္တစ္ေယာက္က ထပ္တူထပ္မွ် ခံစားေပးျဖစ္ၾကတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို သူငယ္ခ်င္းဆိုတာထက္ ပိုတဲ့ ေ၀ါဟာရရွိေသးတယ္ဆိုရင္ အဲသည္ေ၀ါဟာရနဲ႕ ကင္ပြန္းတပ္ၿပီး ေျပာျပခ်င္တယ္။
.
. . . ဒီလိုနဲ႕ ေအာက္တိုဘာလဆန္းမွာ ေက်ာင္းေတြဖြင့္တယ္။ တက္ရသမွ် အတန္းေတြကို သူက စိတ္လက္ရႊင္ျမဴးလွဳပ္ရွားစြာနဲ ႕တက္တယ္။ အသစ္အသစ္ေသာ အေပါင္းအသင္းေတြ အတန္းေဖာ္ေတြကို သူက စိတ္လိုလက္ရ မိတ္ဖြဲ႕တယ္။ သူ႕ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ သူ႕အတန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေကာင္ေလးေတြ ေကာင္မေလးေတြၾကားမွာ အၿမဲတက္ၾကြရႊင္လန္းတဲ့ အၿပံဳးနဲ႕ ရဲ၀ံ့မာန္ပါတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ အနာဂတ္ကို ယံုၾကည္ကိုးစားတဲ့ ေလသံေတြနဲ႕ ထက္သန္စူးရွတဲ့ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြနဲ႕ ေနာက္ၿပီး သူမ်ားေတြ မျမင္တဲ့ ရွဳေထာင့္ကေန မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ျမင္ကြင္းသစ္ဓာတ္ပံုေတြကို ဖန္တီးလို႕
.
. . . ဒီလိုနဲ႕ ေဆာင္းဦးရြက္ေၾကြရာသီက တေရြ႕ေရြ႕ကုန္ဆံုး၊ သစ္ရြက္ေတြ ၀ါရာကေၾကြ အပင္ေပၚက တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႕ လြင့္၊ ရာသီဥတုကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အေအးဘက္ကိုေရာက္လာ၊ ေရႊအိုေရာင္ဆမ္းတဲ့ ညေနေတြ အရင္ကထက္ ပိုလွလာေပမယ့္ အေအးဓာတ္ရဲ႕ ေထြးေပြ႕မွဳကို မခံႏိုင္လို႕ အခန္းထဲ၀င္ေျပးၾကရ၊ တိမ္ေတာက္တဲ့ ညေနေတြကို အိပ္ခန္းျပတင္းကေန ေငးၾကည့္ေနလိုက္ၾကရာကေန သစ္ရြက္ေတြလည္း ကုန္၊ အေအးဓာတ္က ပိုျပင္းထန္လာၿပီး ေလာကဓာတ္တစ္ခုလံုး သစ္ပင္ေတြ အရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့ ႏွင္းပြင့္ေလးေတြကို ဘ၀မွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ထိေတြ႕က်ီစယ္ခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။
.
. . . အျပင္မွာ ႏွင္းေတြက်လာၿပီလဲဆိုေရာ စာသင္ခန္းထဲက ဆင္းေျပးၿပီး ႏွင္းေတြထဲမွာ ျမဴးထူးခုန္ေပါက္ေနတဲ့သူ႕ကို ၾကည့္ရတာ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးလိုက္တာ။ တကယ့္ကို အပူအပင္ကင္းတဲ့ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ ကြင္းျပင္ထဲ ပတ္ေျပးေနသလိုမ်ိဳး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ စိတ္လက္ေပါ့ပါးစြာနဲ႕ ႏွင္းေတြကို ဖမ္းဆုပ္ဖို႕ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ အစပိုင္းမွာ ဖြဲဖြဲေလးက်တဲ့နွင္းဆိုတာ ဘယ္လို ဖမ္းဆုပ္လို႕ ရပါ့မလဲ။ ေလထဲမွာပဲ အပြင့္အျဖစ္ရွိေနတဲ့ ႏွင္းေတြ လက္ထဲေရာက္တာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြားတဲ့ ႏွင္းေတြကို ဖမ္းမိသေယာင္ ကစားၾကတယ္။ ေျပးၾကတယ္ လိုက္ၾကတယ္။ တကယ့္ ကေလးေလးေတြလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို့ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္။
.
. . . တစ္ေလာကလံုး ျမင္ျမင္ကရာ ျဖဴျဖဴေဖြးေနတဲ့ ႏွင္းေတြကလြဲၿပီး ဘာကိုမွ် မျမင္ရတဲ့ ေဆာင္းရာသီဆိုတာႀကီးက ပ်င္းစရာႀကီးမို႕ ျမန္ျမန္ကုန္ေစခ်င္တယ္လို႕ စီနီယာေတြက ေျပာၾကတဲ့ ေဆာင္းတြင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ ျဖည္းျဖည္းပဲ ေက်ာ္ျဖတ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ အစတုန္းက ဖမ္းဆုပ္ရခက္တဲ့ ႏွင္းေတြက အခုက်ေတာ့လည္း ေတာင္ပံုယာပံု၊ အျပင္ေတာင္ထြက္လို႕မရ လမ္းေလွ်ာက္လို႕မရေအာင္ တစ္ကိုယ္လံုးျမဳပ္တဲ့ ႏွင္းပင္လယ္ျပင္ႀကီးက အျခားသူေတြအတြက္ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႕အတြက္ေတာ့ စိတ္လက္ရႊင္ျမဴးစရာ ကစားကြင္းအသစ္ႀကီးလို။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွင္းထဲမွာ ထြက္ၿပီး ကေလးေတြလို ေအာ္ဟစ္ျမဴးတူးၾကတယ္။ ႏွင္းေတြကို ခဲလုပ္ၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ပစ္ေပါက္ကစားၾကတယ္။ ႏွင္းေလွ်ာစီးကြင္းသြားၿပီး မတတ္တတတ္နဲ႕ ႏွင္းေလွ်ာစီးၾကတယ္။ ေခ်ာ္လဲတဲ့အခါ ႏွင္းပံုထဲ ပစ္က်တဲ့အခါ တစ္ေယာက္လက္ကို တစ္ေယာက္တြဲထူရင္း ေျခေတြလက္ေတြ ရိုက္ခ်ိဳးထားသလို နာက်င္ေနတဲ့ ၾကားထဲက တစ္ေယာက္မ်က္နာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး ရယ္ေမာခဲ့ၾကတယ္။
.
. . . ေက်ာင္းမွာလည္း ေနသားက်လာခဲ့ၾကၿပီမို႕ မခ်က္တတ္ခ်က္တတ္နဲ႕ ခ်က္ထားတဲ့ ဟင္းေတြက အရသာမရွိေပမယ့္လည္း ၿမိန္ေရယွက္ေရ စားေကာင္းခဲ့တယ္။ စာၾကည့္တိုက္ေတြ စာၾကည့္ခန္းေတြမွာ စာထိုင္ၾကည့္ရတဲ့ အရသာကို တပ္မက္တတ္လာခဲ့ၿပီမို႕ ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္ထိ စာၾကည့္ခန္းမွာထိုင္၊ အေဆာင္ျပန္ၾကတဲ့အခါ မရွိရွိတာ ခ်က္ျပဳတ္ေႏႊးျပဳၿပီး စားၾကေသာက္ၾက၊ မနက္ဆို ဆယ္နာရီခြဲအတန္းကို မီေအာင္ သူ႕ထက္ငါ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ေျပးတက္ၾက၊ အတန္းထဲမွာ အိပ္ငိုက္တဲ့အခါ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ရယ္ပြဲဖြဲ႕ၾက၊ သင္ခန္းစာထဲက စာေတြ ေဆာင္းပါးေတြ စာတမ္းေတြဖတ္ၿပီး နားလည္တာမလည္တာ အပထား ျငင္းၾကခုန္ၾက။ ႀကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ခမ္းခမ္းနားနားေတြ နိဒါန္းခ်ီထားတဲ့ စာတမ္းေတြ အဆိုင္းမန္႕ေတြကို တင္ရမယ့္ရက္ နီးခါမွ အေျပးအလႊား ျဖစ္သလို နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ၾကရ။ စာေမးပြဲရက္ေတြမွာ မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္နဲ႕ အိပ္ေရးပ်က္ၾကေပမယ့္ စာေမးပြဲေတြၿပီးေတာ့လည္း မအိပ္ဘဲ ေလေဖာရင္း ညေတြ ကုန္ဆံုးၾကရ။ သူရိုက္တဲ့ ေဆာင္းမွတ္တမ္း ဓာတ္ပံုေတြကို ကၽြန္ေတာ္က ႀကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိဳက္ ေကာင္းတယ္လွတယ္ေျပာၿပီး သူ႕ကို ေပ်ာ္ေအာင္ထားရနဲ႕ ႏွင္းေတြအရည္ေပ်ာ္တဲ့ အခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ့ျပန္တယ္။
.
. . . ဆရာေတြ အထပ္ထပ္ သတိေပးတဲ့ၾကားက ေႏြဦးပြင့္ေ၀ရဲ႕ အလွမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရစ္မူး သာယာမိၾကတယ္။ ဒီအခ်ိန္ဒီအခါမွာ ေပ်ာ္စရာပါးစရာ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြမ်ားတာမို႕ စာကို အာရံုထားၿပီး လုပ္ဖို႕လုိတယ္လို႕ ဆရာေတြက သတိေပးေနတဲ့ၾကားက အေပ်ာ္ေတြေနာက္ကို လိုက္ရင္း စာေမးပြဲနီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ဖုတ္ပူမီးတိုက္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ဆာကုရေတြ ပြင့္တဲ့အခ်ိန္၊ ဟနမိလို႕ေခၚတဲ့ ပန္းၾကည့္ပြဲေတာ္ေတြ တၿခိမ့္ၿခိမ့္က်င္းပတဲ့အခ်ိန္၊ တစ္ေဆာင္းလံုး ေျမႀကီးေအာက္မွာ ပုန္းေနရရွာတဲ့ ပန္းေရာင္စံုေလးေတြသာမက တစ္ေဆာင္းတြင္းလံုး အေႏြးထည္ထူထူႀကီးေတြေအာက္မွာ ပုန္းေနၾကရတဲ့ လံုမပ်ိဳေလးေတြရဲ႕ အလွတရားေတြ ပြင့္လန္းထြန္းပလာတဲ့ ေႏြဦးပြင့္ေ၀ရာသီ။ ဒီေက်ာင္းပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ အသားက်ျဖစ္လာၿပီလို႕ ဆိုေပတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ထက္သန္တက္ၾကြမွုေတြက အရာရာကို စူးစမ္းရင္ခုန္စိတ္နဲ႕ ျမင္တတ္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားေတြထဲမွာ ျမင္ျမင္သမွ် ဘယ္အရာေတြကမွ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ပ်င္းရိျငီးေငြ႕ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။
.
. . . သူသာ ေက်ာင္းကို ျပန္မလာေတာ့ဘူးဆိုတာ ႀကိဳသိခဲ့ရင္ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ သူ႕ႏိုင္ငံကိုျပန္မယ့္ အစီအစဥ္ကို ကၽြန္ေတာ္က တားခဲ့မိမွာ အေသအခ်ာ။ ဟုတ္တယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕က တစ္ေယာက္ႏွလံုးသားကို တစ္ေယာက္က ထြင္းေဖာက္သိျမင္တဲ့ ႏွလံုးသားတစ္ခုနဲ႕ လူႏွစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနတာမို႕ သူက နားမေထာင္သည့္တိုင္ေအာင္ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ တားပိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႕ ယံုၾကည္တယ္ေလ။ သူကေတာ့ ေက်ာင္းဖြင့္ရင္ ျပန္လာခဲ့ပါမယ္ဆိုတဲ့ ကတိေတြ အထပ္ထပ္ေပး။ ေက်ာင္းပရ၀ုဏ္က မခြာႏိုင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထားၿပီး သူျပန္သြားခဲ့။
.
. . . ေက်ာင္းမွာပဲ က်န္ခဲ့တဲ့ ေႏြဆိုတဲ့ ရာသီဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ပူေလာင္လြန္းလွတယ္ထင္ရ။ က်န္တဲ့ ရာသီသံုးခုက လွပေနသေလာက္ ေႏြဆိုတာ အလွတရား တစ္စက္ကမွ မရွိတဲ့ ရာသီ။ ပူေလာင္လွတဲ့ ႏွစ္လတာေႏြကို ေက်ာ္ျဖတ္အၿပီးမွာေတာ့ ေလညင္းေလးေတြ တစိမ့္စိမ့္ေသြးတဲ့ ေဆာင္းဦးရြက္ေၾကြကို တစ္ခါျပန္ေရာက္လာျပန္တယ္။ တဖြဲဖြဲျပန္လာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြၾကား သူ႕ကို ရွာမိေပမယ့္ သူကေတာ့ ေက်ာင္းကို ျပန္ေရာက္မလာခဲ့။ ဘယ္သူ႕ကမွလည္း သူ႕အေၾကာင္း မေျပာၾကသလို ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္း သူ႕အေၾကာင္း ေမးလို႕မရ။ သူျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္ဆိုတဲ့ ကတိစကားတစ္ခုကို ကိုးစားၿပီး ေစာင့္ေနခဲ့ရတာ အခုဆို သစ္ရြက္ေတြ သံုးခါ၀ါၿပီး ႏွင္းေတြ သံုးခါေ၀ၿပီးေပါ့။
.
. . . ဒီေက်ာင္းပရ၀ုဏ္က ကၽြန္ေတာ့္နဲ႕ နွလံုးသားခ်င္းအတူဆံုးသူ၊ သူ႕ကိုယ္သူ မိုမိုတာေရာလို႕ နာမည္ေပးထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သူရဲေကာင္း၊ အခု သစ္ရြက္ေတြ အေရာင္ေျပာင္းခ်ိန္ေရာက္ျပန္ၿပီမို႕ ငါ့ဆီ ဆက္ဆက္ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့။ မင္းကို ေစာင့္ေနခဲ့ရတာ သစ္ရြက္ေတြေတာင္ သံုးခါေၾကြၿပီးသြားခဲ့ပါၿပီ။ ေပးခဲ့တဲ့ ကတိအတိုင္း ျပန္လာခ်ိန္လည္း တန္ေနၿပီမို႕ . . .
.
ေမာင္လြမ္းေ၀
၁ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၈

ပ်ဥ္အသစ္ေတြ ခင္းသင့္သလား

. . . မႏၱေလးလား အင္း၀ဘက္ကလား ေရွးေဟာင္းအေဆာက္အအံုတစ္ခုမွာ သစ္သားၾကမ္းခင္းေတြ လဲထားတာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး လူေျပာမ်ားေနလို႕ ဒီစာကို ေရးပါတယ္။ အဲသည္ ျပဳျပင္အစားထိုးတာကိုေတာ့ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေသခ်ာမသိလို႕ မေ၀ဖန္တတ္ေပမယ့္ ဒီစာကို ဖတ္ၿပီးရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာေျပာခ်င္တယ္ဆိုတာကို သိၾကမွာပါ။
.
. . . ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွုအေမြအႏွစ္ေတြကို ခ်စ္ျမတ္နိုးဖို႕ ငယ္ငယ္ကတည္းက ႏွလံုးသားေလးထဲ ထည့္ေပးထားၾကေတာ့ ကို္ယ္ေတြက ခ်စ္တတ္တယ္။ ဘယ္လိုခ်စ္ရမွန္းသာ မသိတာ။
.
. . . ဒီဘက္ေခတ္ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ အရင္တုန္းက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးခင္ညႊန္႕ကို ပုဂံေရွးေဟာင္းဘုရားေတြ ျပဳျပင္တာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေရွးေဟာင္းပစၥည္းကို ဖ်က္ဆီးရာေရာက္တယ္လို႕ ေ၀ဖန္ၾကတဲ့အေၾကာင္း ေျပာေတာ့ ဦးခင္ညႊန္႕ျပန္ေျပာတာက ကိုယ္နားလည္သေလာက္ဆိုရင္ ဘုရားေစတီပုထိုးေတြဆိုတာ ကို္ယ္ေတြ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႕ အပ်က္စီးမခံဘဲ ေရရွည္တည္တံ့ေအာင္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းသင့္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာ ေျပာသြားတာေတြ႕တယ္။
.
. . . ပုဂံလိုေနရာမ်ိဳးကို ကိုယ္တိုင္လည္း ေရာက္ဖူးေတာ့ ဘုရားပုထိုးေတြကို ျပန္ၿပီး ျပဳျပင္ထားတာေတြကို ေတြ႕ေတာ့ ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္လက္ရာေတြဆိုၿပီး ဒီအတိုင္းပဲ အုတ္ပံုအျဖစ္ ၿပိဳလဲသြားတာကို ေစာင့္ေနတာေကာင္းလား၊ ျပန္ၿပီး ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ ေရရွည္ခံေအာင္လုပ္တာ ေကာင္းလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ကိုယ့္ဘာသာ ထုတ္ၿပီး ကိုယ့္ဘာသာ မေျဖႏိုင္ခဲ့ဘူး။
.
. . . အခု ဒီႏိုင္ငံမွာ ေနခဲ့တဲ့ ကာလအတြင္း ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ အဲသည္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ယူနက္စကိုကေန ကမာၻ႕ယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအႏွစ္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ခင္ဗ်ား စဥ္းစားၾကည့္၊ အဲသည္ေနရာေတြဆိုတာ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို သစ္သားနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေဆာင္ေတြ ဘုရားေက်ာင္းႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ သူတို႕ေတြ ႏွစ္ေပါင္း ရာနဲ႕ခ်ီၿပီး အခုထိတိုင္း မပ်က္မစီး အေကာင္းပကတိအတိုင္း ရွိေနၾကတာ ဘာလို႕လဲ။ မျပင္ဘဲနဲ႕ ဒီအတိုင္းထိန္းသိမ္းထားရံုနဲ႕ ေကာင္းေနတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ျပင္ပစ္တယ္ဆိုရင္ေရာ ဘာလို႕ ယူနက္စကိုက ကမာၻ႕ယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအႏွစ္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ထားတာလဲ။
.
. . . အဲဒီအေျဖကို ရခဲ့တာကေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ နစ္ကိုးေဒသမွာရွိတဲ့ ရီးေနာဂ်ိ (輪王寺) ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ကိုသြားေလ့လာတဲ့ ခရီးစဥ္မွာပါပဲ။
.
. . . ရီးေနာဂ်ိ (輪王寺) ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို ေအဒီရွစ္ရာစု ခရစ္သကၠရာဇ္ ၇၆၆ ခုႏွစ္တုန္းက အၿပီးသတ္တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး အထဲမွာ ႀကီးမားတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ႀကီး သံုးဆူနဲ႕ အျခားေသာ ယဥ္ေက်းမွု အေမြအႏွစ္ေတြ ထိန္းသိမ္းထားပါတယ္။ ေအဒီ ရွစ္ရာစုဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာေက်ာ္ပါ။ သစ္သားေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးတစ္ခု လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာေက်ာ္ကတည္းက အေဆာက္အဦတစ္ခုကို ဘယ္လိုမ်ား ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကပါသလဲ။
.
. . . ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဲသည္ကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို အႀကီးစား ျပင္ဆင္ထိန္းသိမ္းမွဳေတြ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ အႀကီးစား ထိန္းသိမ္းျပင္ဆင္မွဳဆိုတာ ဘယ္လိုလဲဆိုတာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထဲ ၀င္ၾကည့္မိမွ ေသခ်ာသိရပါေတာ့တယ္။ ထိန္းသိမ္းျပင္ဆင္မွဳ လုပ္ဖို႕အတြက္ ပထမဆံုး ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးတစ္ခုလံုးကို ငံုၿပီး အလုပ္ရံုႀကီးတစ္ခု တည္ေဆာက္လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထဲက ေရွးေဟာင္း ရုပ္ပြားေတာ္ေတြနဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳ အနုလက္ရာပစၥည္းေတြကို ဘုရားဖူးေတြ ခရီးသြားေတြ ေလ့လာလို႕ရေအာင္ အထဲမွာ ျပင္ဆင္ေပးထားသလို အထပ္ေပါင္း ဆယ္ထပ္ေလာက္ရွိတဲ့ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရး အလုပ္ရံုႀကီးကိုလည္း အထက္ထိ ပတ္ၾကည့္လို႕ရေအာင္ ပတ္လမ္းလုပ္ေပးထားပါတယ္။
.
. . . ထိန္းသိမ္းျပင္ဆင္မွုဆိုတာ သာမန္ထိန္းသိမ္းျပင္ဆင္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ အရင္ရွိတဲ့ အမိုးေတြကိုခြာခ်၊ ၾကမ္းေတြကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး အရင္သံုးထားတဲ့ သစ္သားေတြထဲက ေကာင္းတဲ့အပိုင္းကို ျပန္သံုး၊ ပိုးထိုးတဲ့အပိုင္းကို အစားထိုး၊ ေၾကး၀ါနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ အဆက္အစပ္ေနရာေတြကို ေၾကး၀ါျပားအသစ္ေတြကို မူလလက္ရာအတိုင္း ေရွးမူမပ်က္ ျပန္ၿပီး အစားထိုး၊ စသည္ျဖင့္ လုပ္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လုပ္ၾကတဲ့ ေနရာမွာလည္း သစ္သားေတြ ဆက္တဲ့နည္းစနစ္ေတြ ထုပ္ေတြ တန္းေတြထိုးတဲ့ နည္းစနစ္ေတြ စတာေတြကို ေရွးတုန္းက လုပ္ခဲ့တဲ့ ပံုစံအတိုင္း အတိအက် မွတ္တမ္းယူလုပ္ေနၿပီး အစားထိုးတဲ့ ေနရာမွာလည္း ေရွးတုန္းက ပံုစံ အရြယ္အစား အရည္အေသြးအတိုင္း အတိအက်ရေအာင္ လုပ္ေနတာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
.
. . . ေက်ာင္းေတာ္မြမ္းမံေရး အလုပ္ရံုႀကီးထဲမွာ ျပထားတဲ့ ေက်ာင္းႀကီးကို တကယ္ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ကို အနီးကပ္ ၾကည့္လို႕ ေလ့လာလို႕ရေအာင္ လုပ္ေပးထားတဲ့အျပင္ လွဴခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း ေၾကးျပားတစ္ခ်ပ္ကို ဘယ္ေလာက္၊ သစ္သားတစ္ေခ်ာင္းကို ဘယ္ေလာက္ စသည္ျဖင့္ လွဴဖို႕ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ အဲသည္ေတြမွာ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္နာမည္ကို ကမၺည္းထိုးဖို႕လည္း လုပ္ေပးထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ပိုစိတ္၀င္စားဖို႕ ေကာင္းတာက ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထဲက သစ္သားထည္ေတြကို ေဆြးေျမ့ေပါက္ၿပဲေစတဲ့ သစ္စားပိုး အမ်ိဳးအစားေတြ ပံုစံေတြ ဘယ္လိုစားထားသလဲ ဘာေၾကာင့္ ပ်က္စီးရသလဲ ဆိုတာေတြ၊ အဲဒါေတြ ေနာက္မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို ေဆးမ်ိဳးနဲ႕ သစ္သားကို ေပါင္းတယ္ သုတ္တယ္ စသည္ျဖင့္ ျပထားတဲ့အျပင္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္မွာ လက္ေတြ႕ျပန္လည္တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ က်င့္သံုးတဲ့ ေရွးေဟာင္း ဂ်ပန္သစ္သားဆက္နည္းပညာေတြကိုပါ နမူနာ ျပထားၿပီး ကိုယ္တိုင္ကိုင္ၾကည့္ ဆက္ၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ခင္းက်င္းျပထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
.
. . . ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထဲကို လာေရာက္ ဘုရားဖူး ေလ့လာေနၾကတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို႕ တိုင္းျခားသားေတြပါသလို ဂ်ပန္ ကေလး လူႀကီး လူငယ္ အရြယ္စံုကိုလည္း ေတြ႕ပါတယ္။ ကေလးေတြ တန္းစီၿပီး ေလ့လာေရးလာေနၾကတာကို တာ၀န္ရွိတဲ့သူက တေလးတစားနဲ႕ အေသအခ်ာ ရွင္းျပေနတာ ကေလးေတြကလည္း ေမးခြန္းေတြျပန္ေမးေနၾကတာကို စိတ္၀င္စားစရာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
.
. . . အဲဒီကအျပန္မွာ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳ အနုပညာလက္ရာေတြ အေဆာက္အအံုေတြကို ဘယ္နည္းဘယ္ပံု ထိန္းသိမ္းရတယ္ဆိုတဲ့ ဗဟုသုတကို ရလာခဲ့ေပမယ့္ ဒီထက္ပိုအေရးႀကီးတဲ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသား လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ဘယ္နည္းဘယ္ပံု အသိပညာေပး ခ်စ္တတ္တဲ့ ႏွလံုးသားေမြးျမဴေပးသင့္သလဲ၊ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ခ်စ္တတ္ ျမတ္နိုးတတ္ ထိန္းသိမ္းတတ္ေအာင္ ဘယ္လိုေတြ လုပ္သင့္သလဲဆိုတဲ့ အသိကိုပါ ရလာခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္ စိတ္၀င္စားတတ္တဲ့သူလို႕ ထင္ေနတာေတာင္ ဒါမ်ိဳးအသိကို အသက္ေလးဆယ္နားနီးမွ ရလိုက္လို႕ ေတာ္ေတာ္လည္း သတိတရားရသြားပါတယ္။
.
ဗိုလ္ေကာင္း
၂၇ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၈
.
http://www.sacred-destinations.com/japan/nikko-rinnoji

ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ျပဳျပင္မြမ္းမံရန္အတြက္ အလုပ္ရံုႀကီး တစ္ခု တည္ေဆာက္ ငံုထားလိုက္ၿပီး အျပင္ကၾကည့္လွ်င္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို မူလအရြယ္အတိုင္း ျမင္ရေအာင္ ပံုျပထားပံု

အလုပ္ရံုထဲတြင္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္မွုကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ရွဳေလ့လာႏိုင္ေသာ စၾကၤန္ပတ္လမ္းကို အျမင့္ဆံုးေနရာေရာက္သည္အထိ တစ္ထပ္ခ်င္းတြင္ ထည့္သြင္းထားသည္

ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး မူလပံုစံအတိုင္း ျမင္ေတြ႕ရစဥ္

ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး အလုပ္ရံု အျပင္ႏွင့္ အတြင္းပိုင္းျမင္ကြင္း

တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ အတြင္းပိုင္းေနရာ၊ အမိုးတစ္ခုလံုး ျဖဳတ္ခ်ထားၿပီး အသစ္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနသည္

တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ အတြင္းပိုင္းေနရာ၊ အမိုးတစ္ခုလံုး ျဖဳတ္ခ်ထားၿပီး အသစ္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနသည္

တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ အတြင္းပိုင္းေနရာ၊ အမိုးတစ္ခုလံုး ျဖဳတ္ခ်ထားၿပီး အသစ္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနသည္

တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ အတြင္းပိုင္းေနရာ၊ အမိုးတစ္ခုလံုး ျဖဳတ္ခ်ထားၿပီး အသစ္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနသည္

ဘုရားဖူးမ်ား ခရီးသြားမ်ား ကိုယ္တိုင္ ကမၺည္းထိုး လွဴဒါန္းႏိုင္ေသာ ေၾကး၀ါျပားမ်ား

Boast of my Country

Yario Suika 八色スイカ

A number of watermelons are left behind not because they are disqualified. They also have the same qualities in terms of color, deliciousness, delicacy, juicy and taste. The only reason they are not brought to the market is the SIZE. They are neither big nor small enough to fit the size of small, medium or large commercial boxes for delivery service.
.
The lesson learned here is that you might have the similar qualifications to your colleagues but it doesn’t mean you are guaranteed to be selected for a higher position or important duties or whatsoever. You also need to fit with the convenience of the organization and demand of the market.
.
Otherwise you will be left behind and discarded as if you are good-for-nothing like these watermelon left in the field.
.

ဂ်ပန္ရိုးရာ အရုပ္ပြဲေတာ္

ဟိနမတ္ဆုရီ
ဂ်ပန္ရိုးရာ အရုပ္ပြဲေတာ္
雛祭り
.
. . . ႏွစ္စဥ္ မတ္လ ၃ ရက္ေန႕ဟာ ဂ်ပန္ရိုးရာအရုပ္ပြဲေတာ္ေန႕ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ မိန္းကေလးမ်ားငယ္မ်ားေန႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျပန္တမ္း၀င္ရံုးပိတ္ရက္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပြဲေတာ္စတင္ခဲ့တာကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ ေဟးအန္းေခတ္ 平安時代 (၇၉၄-၁၁၈၅) ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ေတာ့ အေနာ္ရထာမင္းတို႕ေခတ္ကေလာက္ ျဖစ္မွာပါ။ အရုပ္ပြဲေတာ္ေန႕ရဲ႕ အထူးျခားဆံုး အျပင္အဆင္ကေတာ့ ဂ်ပန္ရိုးရာအရုပ္ကေလးမ်ားကို ရိုးရာဓေလ့အတိုင္း ခင္းက်င္းၾကတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မိန္းကေလးမ်ားကို ဆန္ကိတ္မုန္႕လုပ္ၿပီး လက္ေဆာင္ေပးျခင္း နဲ႕ အရုပ္ေတြ ေရထဲေမွ်ာျခင္းတို႕လည္း လုပ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္ . . .
.
ဟိနနင္ဂ်ိဳ
雛人形
. . . ဂ်ပန္မိသားစုမ်ားမွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးၿပီဆိုတာနဲ႕ အရုပ္ပြဲေတာ္ေန႕မွာ ခင္းက်င္းဖို႕ အရုပ္ေလးေတြကို ပြဲေတာ္ရက္မတိုင္ခင္ လုပ္ထားရပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ဘိုးဘြားအစဥ္အဆက္ အေမြဆက္ခံလာခဲ့ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ အရုပ္ကေလးေတြကေတာ့ မိသားစုရဲ႕ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္တဲ့ေပၚ မူတည္ၿပီး စကၠဴေခါက္အရုပ္ကေန တကယ့္ကို အနုပညာေျမာက္ ေငြကုန္ေၾကးက်အမ်ားႀကီးတန္တဲ့ အရုပ္ေတြအထိ သင့္ေလ်ာ္သလို သံုးၾကပါတယ္။ ပြဲေတာ္ေန႕ျဖစ္တဲ့ မတ္လ သံုးရက္ေန႕မတိုင္ခင္မွာ မိန္းကေလးေမြးထားတဲ့ အိမ္ေတြက အဲသည္အရုပ္ေလးေတြကို အစဥ္အလာအတုိင္း ခင္းက်င္းၾကေလ့ရွိပါတယ္။ ပြဲေတာ္ေန႕ၿပီးရင္ေတာ့ အရုပ္ေတြကို ျပန္သိမ္းၾကရပါသတဲ့။ ပြဲေတာ္ၿပီးလို႕မွ အရုပ္ေတြ အခ်ိန္မီ ျပန္မသိမ္းရင္ သမီးမိန္းကေလးက အိမ္ေထာင္က်တာ ေနာက္က်တတ္တယ္လို႕လည္း အယူရွိၾကပါတယ္။ အဲသလိုနဲ႕ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း သမီးေလး ဆယ္ႏွစ္သမီးအရြယ္အထိ အဲသလို ခင္းက်င္းၾကပါသတဲ့။ မိသားစုရဲ႕ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္တဲ့အေပၚမူတည္ၿပီး ရိုးရာဓေလ့အတိုင္း အရုပ္ေတြတစ္ဆင္စာလံုး ခင္းက်င္းၾကတာရွိသလို နည္းနည္းပဲခင္းက်င္းတာလည္းရွိပါသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ သမီးမိန္းကေလး အသက္ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီးရင္ေတာ့ ဆက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူးတဲ့။ တစ္ဆင္စာလံုး ခင္းက်င္းရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရသလဲဆိုတာ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

.
. . . အရုပ္ေတြ ခင္းက်င္းဖို႕အတြက္ အဆင့္ခုနစ္ဆင့္ပါတဲ့ အရုပ္စင္လိုပါတယ္။ အရုပ္စင္ေပၚမွာ ေကာ္ေဇာအနီေရာင္ကို ေအာက္ခံခင္းရပါတယ္။ ေကာ္ေဇာအနီရဲ႕ ေအာက္အနားကေတာ့ ဂ်ပန္ရိုးရာ သက္တန္႕ဆင္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ အရုပ္ေတြကို အစဥ္အတိုင္း အခုလို ခင္းက်င္းပါတယ္။
. . . ပထမဆံုး အျမင့္ဆံုးအဆင့္မွာ ဧကရာဇ္ဘုရင္နဲ႕ မိဖုရားႀကီးအရုပ္ကို ထားရပါတယ္။ ေမြးလာတဲ့ သမီးေလးဟာ ဘုရင္မင္းျမတ္နဲ႕ မိဖုရားႀကီးတို႕ ဇနီးေမာင္ႏွံလို စံျပဳထိုက္ဖြယ္ အိမ္ေထာင္ေရးကံ ႀကံဳရပါေစေတာ့ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ရည္ရြယ္ပါသတဲ့။
. . . ဒုတိယအဆင့္မွာ နန္းတြင္းအပ်ိဳေတာ္သံုးေယာက္အရုပ္ကို ခင္းက်င္းရပါတယ္။ အပ်ိဳေတာ္ဆုိတာ ဘုရင္နဲ႕ မိဖုရားကို အလုပ္အေကၽြးျပဳရတဲ့ အပ်ိဳေတာ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္ေနတဲ့အပ်ိဳေတာ္တစ္ေယာက္ကို ရပ္ေနတဲ့ အပ်ိဳေတာ္ႏွစ္ေယာက္က စားပြဲႏွစ္လံုးနဲ႕အတူ ၿခံရံထားတဲ့ အရုပ္ကေလးေတြျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ မိန္းကေလးဆိုတာ သူတစ္ပါးကို ဂရုတစိုက္ ကူညီေပးတတ္တဲ့ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းရွိပါေစဆိုတဲ့ သေကၤတျဖစ္ပါသတဲ့။
. . . တတိယအဆင့္မွာ အဆိုေတာ္သမားကို ဂီတလုလင္ေလးေယာက္ကၿခံရံထားတဲ့ အရုပ္ကေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ယပ္ေတာင္ကိုင္ထားတဲ့ အဆိုေတာ္သမားကို လူပ်ိဳေတာ္သား ဂီတသမားေလးေယာက္က ဂီတတူရိယာေတြျဖစ္တဲ့ ဗံုတို ဗံုရွည္ နဲ႕ ပေလြတို႕ကို ကိုင္ၿပီး ၀န္းရံေဖ်ာ္ေျဖေနၾကဟန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂီတဆိုတာ ေလာကႀကီးကို အလွဆင္တာျဖစ္လို႕ ေတးဂီတရဲ႕ အေရးပါပံုကို ေဖာ္က်ဴးထားတာျဖစ္ပါသတဲ့။
. . . စတုတၳအဆင့္မွာ လက္၀ဲရံနဲ႕ လက္ယာရံ ၀န္ႀကီးႏွစ္ေယာက္အရုပ္ေတြကို ခင္းက်င္းရပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘုရင္နဲ႕ မိဖုရားကို အေစာင့္အေရွာက္ျပဳတဲ့ ၀န္ႀကီးႏွစ္ပါးမွာ ေလးနဲ႕ျမားပါ ဆင္ယင္ထားတတ္ၾကပါတယ္။ ၀န္ႀကီးႏွစ္ေယာက္အနက္ လက္၀ဲရံ၀န္ႀကီးက အသက္ငယ္ရြယ္တဲ့သူျဖစ္ၿပီး စစ္ေရးစစ္ရာေတြနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ၀န္ႀကီးမင္းျဖစ္ၿပီး လက္ယာရံ၀န္ႀကီးကေတာ့ အသက္ႀကီးႀကီး ၀ါရင့္၀န္ႀကီးျဖစ္ၿပီး တိုင္းေရးျပည္ရာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ပညာဥာဏ္နဲ႕ထမ္းေဆာင္ရတဲ့ ၀န္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ လက္ယာရံ၀န္ႀကီးက အသက္ႀကီးေနေပမယ့္ လက္၀ဲရံ ငယ္ရြယ္နုပ်ိဳတဲ့ ၀န္ႀကီးလိုပဲ အလုပ္ေတြႀကိဳးစားထမ္းေဆာင္ေနႏိုင္ေသးတဲ့ အဓိပၸာယ္ျဖစ္ၿပီး အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူေတြကို ေလးစားအားထားရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာကိုထင္ဟပ္ေစပါသတဲ့။ ၀န္ႀကီးႏွစ္ပါးရဲ႕ အလယ္မွာေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ဂ်ပန္ရိုးရာ ေျခာက္ေထာင့္စားပြဲႏွစ္လံုးကို ခင္းက်င္းတတ္ၾကၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ ကေလးငယ္မ်ားသက္ရွည္က်န္းမာေစေရးအတြက္ အသက္ရွည္ျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ႀကိဳးၾကာနဲ႕လိပ္ ကေခ်သည္ႏွစ္ဦး အရုပ္ကို ထားတတ္ၾကပါတယ္။
. . . ပဥၥမအဆင့္မွာေတာ့ အမတ္မင္းသံုးေယာက္ကို ဘယ္ဘက္မွာ မက္မံုသီးပင္ ညာဘက္မွာ ခ်ယ္ရီပန္းပင္တို႕ ၀န္းရံခ်င္းက်င္းၾကပါတယ္။ အမတ္မင္းသံုးေယာက္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ၀မ္းနည္းျခင္း ေဒါသျဖစ္ျခင္းဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္သံုးခုကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး မ်က္နာအမူအရာကို ျပင္ဆင္ထားၿပီး ကေလးငယ္မ်ား စိတ္ခံစားခ်က္ကို သတိျပဳမိတတ္ေအာင္ သင္ေပးတဲ့သေဘာျဖစ္ပါသတဲ့။
. . . ဆဌမအဆင့္မွာ မိန္းကေလးရဲ႕ အ၀တ္အစားအသံုးအေဆာင္မ်ားထည့္တဲ့ အဆင့္ငါးဆင့္ပါ အံဆြဲဗီရို၊ ကီမိုနိုသိမ္းတဲ့ယြန္းေသတၱာ၊ အ၀တ္အစားထည့္တဲ့ယြန္းဖာငယ္၊ အ၀တ္အစားခ်ဳပ္အပ္ အပ္ခ်ည္တို႕သိမ္းတဲ့ ယြန္းအစ္၊ လက္ဖက္ရည္ပြဲျပင္ရာမွာ လိုအပ္တဲ့ အသံုးအေဆာင္တို႕ကို ခင္းက်င္းထားပါတယ္။ သမီးမိန္းကေလးေတြအတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေလးေတြသေဘာပါ။
. . . ေအာက္ဆံုးအဆင့္မွာေတာ့ အစားအေသာက္ထည့္ ယြန္းဗူး၊ ေ၀ါယဥ္ေတာ္နဲ႕ ပန္းလွည္းတို႕ကို ခင္က်င္းထားတတ္ပါတယ္။
.
ဟိရွိမိုခ်ီ
菱餅 (ひしもち)
. . . မိန္းကေလးမ်ားေန႕မတိုင္ခင္ေန႕ေတြမွာ မိတ္ေဆြေတြဖိတ္ၿပီး ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေလးေတြ လုပ္တတ္ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြကို ပန္းေရာင္၊ အျဖဴေရာင္နဲ႕ အစိမ္းေရာင္ အေရာင္သံုးေရာင္ပါတဲ့ ဆန္ကိတ္မုန္႕လက္ေဆာင္ေပးၾကပါတယ္။ ပန္းေရာင္က မၾကာခင္ပြင့္ေတာ့မယ့္ မက္မံုပန္းကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး လွပျခင္းရဲ႕ သေကၤတျဖစ္ပါသတဲ့။ အျဖဴေရာင္က မၾကာခင္ကုန္ဆံုးေတာ့မယ့္ ႏွင္းေတြကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္းကို သေကၤတျဖစ္ၿပီး အစိမ္းေရာင္ကေတာ့ မၾကာခင္ေႏြဦးေပါက္မွာျပန္လည္စိမ္းလန္းလာေတာ့မယ့္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး က်န္းမာျခင္းသေကၤတျဖစ္ပါတယ္တဲ့။

.
နာဂရွိဘိန
流し雛
. . . အရုပ္ပြဲေတာ္မွာ ေနာက္တစ္ခု လုပ္ေလ့ရွိတာက ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲကို လာၾကတဲ့သူေတြဟာ အရုပ္ကေလးေတြ လုပ္ၿပီး ေရထဲေမွ်ာလိုက္တာပါ။ မေကာင္းတဲ့ကံၾကမၼာဆိုးေတြကို အရုပ္ေတြနဲ႕အတူ အေ၀းကို စြန္႕ပစ္လိုက္တဲ့သေဘာပါပဲ။

.
. . . သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေတာ့ ရိုးရာယဥ္ေက်းမွဳ အစဥ္အလာေလးေတြကို တခမ္းတနား ထိန္းသိမ္းႏိုင္သလို၊ အဲသလုိ ကိုယ့္ရိုးရာကို ေသခ်ာထိန္းသိမ္းခဲ့လို႕လည္း အခုခ်ိန္ထိ တခမ္းတနားေနေနရတာပါလားလို႕လည္း ေတြးမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ အနယ္အနယ္အရပ္ရပ္က ၾကြယ္၀ခမ္းနားလွတဲ့ ရိုးရာယဥ္ေက်းမွဳအစဥ္အလာေလးေတြကို အခုလိုနည္းတူ ေဖာ္ထုတ္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႕ ေတြးမိေတာ့ . . .
.
ဗိုလ္ေကာင္း
၂ မတ္ ၂၀၁၈

ေသြးျဖဴဥေတြမ်ား

. . . အေပၚေသြး ကိုးဆယ့္သံုး ေအာက္ေသြး ငါးဆယ့္ေလးဆိုေတာ့ ေသြးေပါင္နည္းနည္းက်ေနတာေပါ့။ ေသြးေဖာက္တဲ့အခ်ိန္တုန္းက မနက္စာမစားရေသးလို႕ ေသြးေပါင္က်ေနတာလားေတာ့မသိဘူး။ ေသြးေပါင္ဆိုတာကလည္း တက္လိုက္က်လိုက္ျဖစ္တတ္လို႕ ကိစၥမရွိဘူး သေဘာထားလိုက္တယ္ . . .
.
. . . ကိစၥရွိတာက ေသြးျဖဴဥအေရအတြက္။ တစ္ မိုက္ခရိုလီတာမွာ ေသြးျဖဴဥေကာင္ေရ သံုးေထာင္ကေန ကိုးေထာင္ၾကား ရွိသင့္တာျဖစ္ေပမယ့္ ကိုယ့္မွာက ေသြးျဖဴဥေကာင္ေရ တစ္ေသာင္းေတာင္ရွိေနတယ္ဆိုပဲ။ ထင္ေတာ့ထင္သား . ခုတစ္ေလာ ဆံပင္ျဖဴေတြ ပိုမိုမ်ားလာေနတယ္လို႕ သတိထားမိေနတာ လက္စသတ္ေတာ့ သင္းတို႕လက္ခ်က္ကိုး ။ ပိုေနတဲ့ အေကာင္တစ္ေထာင္ကို ထုတ္ေရာင္းစားလို႕ရရင္လည္း အေကာင္းသား။ ေဆးရံုကိုသြားၿပီး ဆရာ၀န္နဲ႕ေတြ႕ဖို႕ ေသြးထပ္စစ္ဖို႕ ေက်ာင္းသားေရးရာဌာနက အီးေမးတဂ်ီဂ်ီပို႕ေနတာ ဒါေၾကာင့္ကိုးလို႕ ခုမွ သေဘာေပါက္တယ္။ ကိုယ္ကလည္း ျမန္မာျပည္ေရာက္ေန၊ ေဆးစစ္အေျဖကလည္း ဘာမွန္းညာမွန္း မသိေတာ့ ခပ္ေပါ့ေပါ့ပဲ သေဘာထားခဲ့တာ။ ခုေတာ့ ခရီးေရာက္မဆိုက္ စာတိုက္ပံုးထဲေရာက္ေနတဲ့ ေဆးစစ္အေျဖစာရြက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ေသြးေပါင္က်ေနတယ္ဆိုတာရယ္၊ ေသြးျဖဴဥမ်ားေနတယ္ဆိုတာရယ္၊ ေဆးရံုကိုသြားၿပီး ဆရာ၀န္နဲ႕တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးဖို႕တိုက္တြန္းထားတဲ့စာရယ္ကို ေတြ႕ရေတာ့တာပဲ။ အစစအရာရာ ဒီေလာက္ ဆုတ္ယုတ္ေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ထဲ ေသြးျဖဴဥေတြ တိုးလာတယ္ဆိုတာ သိပ္ေတာ့ မယံုခ်င္ဘူးရယ္၊ ကိုယ့္မွာ တိုးတက္မွဳရွိတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ေတာင္ ယူရမလိုလို။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ ၊ ဧကႏၱ အေကာင္ေရတဲ့သူ မွားေရမိတာျဖစ္မွာပါ . . .
.
. . . ဒီတစ္ခါ ေသြးထပ္စစ္ရင္ေတာ့ ေသြးထဲမွာ အဆီနဲ႕ ကိုလက္စထေရာေတြ မ်ားေနတယ္ဆိုတာ ေပၚေတာ့မွာပဲ။ မျပန္ခင္ အစားအေသာက္ဂရုစိုက္ခဲ့သမွ် ျမန္မာျပည္ေရာက္တုန္း ေတြ႕ကရာ အကုန္စားလာခဲ့တာကိုး . . .
.
၁၉ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၁၈