.
. . . ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွုအေမြအႏွစ္ေတြကို ခ်စ္ျမတ္နိုးဖို႕ ငယ္ငယ္ကတည္းက ႏွလံုးသားေလးထဲ ထည့္ေပးထားၾကေတာ့ ကို္ယ္ေတြက ခ်စ္တတ္တယ္။ ဘယ္လိုခ်စ္ရမွန္းသာ မသိတာ။
.
. . . ဒီဘက္ေခတ္ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ အရင္တုန္းက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးခင္ညႊန္႕ကို ပုဂံေရွးေဟာင္းဘုရားေတြ ျပဳျပင္တာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေရွးေဟာင္းပစၥည္းကို ဖ်က္ဆီးရာေရာက္တယ္လို႕ ေ၀ဖန္ၾကတဲ့အေၾကာင္း ေျပာေတာ့ ဦးခင္ညႊန္႕ျပန္ေျပာတာက ကိုယ္နားလည္သေလာက္ဆိုရင္ ဘုရားေစတီပုထိုးေတြဆိုတာ ကို္ယ္ေတြ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႕ အပ်က္စီးမခံဘဲ ေရရွည္တည္တံ့ေအာင္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းသင့္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာ ေျပာသြားတာေတြ႕တယ္။
.
. . . ပုဂံလိုေနရာမ်ိဳးကို ကိုယ္တိုင္လည္း ေရာက္ဖူးေတာ့ ဘုရားပုထိုးေတြကို ျပန္ၿပီး ျပဳျပင္ထားတာေတြကို ေတြ႕ေတာ့ ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္လက္ရာေတြဆိုၿပီး ဒီအတိုင္းပဲ အုတ္ပံုအျဖစ္ ၿပိဳလဲသြားတာကို ေစာင့္ေနတာေကာင္းလား၊ ျပန္ၿပီး ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ ေရရွည္ခံေအာင္လုပ္တာ ေကာင္းလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ကိုယ့္ဘာသာ ထုတ္ၿပီး ကိုယ့္ဘာသာ မေျဖႏိုင္ခဲ့ဘူး။
.
. . . အခု ဒီႏိုင္ငံမွာ ေနခဲ့တဲ့ ကာလအတြင္း ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ အဲသည္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ယူနက္စကိုကေန ကမာၻ႕ယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအႏွစ္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ခင္ဗ်ား စဥ္းစားၾကည့္၊ အဲသည္ေနရာေတြဆိုတာ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို သစ္သားနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေဆာင္ေတြ ဘုရားေက်ာင္းႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ သူတို႕ေတြ ႏွစ္ေပါင္း ရာနဲ႕ခ်ီၿပီး အခုထိတိုင္း မပ်က္မစီး အေကာင္းပကတိအတိုင္း ရွိေနၾကတာ ဘာလို႕လဲ။ မျပင္ဘဲနဲ႕ ဒီအတိုင္းထိန္းသိမ္းထားရံုနဲ႕ ေကာင္းေနတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ျပင္ပစ္တယ္ဆိုရင္ေရာ ဘာလို႕ ယူနက္စကိုက ကမာၻ႕ယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအႏွစ္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ထားတာလဲ။
.
. . . အဲဒီအေျဖကို ရခဲ့တာကေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ နစ္ကိုးေဒသမွာရွိတဲ့ ရီးေနာဂ်ိ (輪王寺) ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ကိုသြားေလ့လာတဲ့ ခရီးစဥ္မွာပါပဲ။
.
. . . ရီးေနာဂ်ိ (輪王寺) ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို ေအဒီရွစ္ရာစု ခရစ္သကၠရာဇ္ ၇၆၆ ခုႏွစ္တုန္းက အၿပီးသတ္တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး အထဲမွာ ႀကီးမားတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ႀကီး သံုးဆူနဲ႕ အျခားေသာ ယဥ္ေက်းမွု အေမြအႏွစ္ေတြ ထိန္းသိမ္းထားပါတယ္။ ေအဒီ ရွစ္ရာစုဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာေက်ာ္ပါ။ သစ္သားေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးတစ္ခု လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာေက်ာ္ကတည္းက အေဆာက္အဦတစ္ခုကို ဘယ္လိုမ်ား ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကပါသလဲ။
.
. . . ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဲသည္ကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို အႀကီးစား ျပင္ဆင္ထိန္းသိမ္းမွဳေတြ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ အႀကီးစား ထိန္းသိမ္းျပင္ဆင္မွဳဆိုတာ ဘယ္လိုလဲဆိုတာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထဲ ၀င္ၾကည့္မိမွ ေသခ်ာသိရပါေတာ့တယ္။ ထိန္းသိမ္းျပင္ဆင္မွဳ လုပ္ဖို႕အတြက္ ပထမဆံုး ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးတစ္ခုလံုးကို ငံုၿပီး အလုပ္ရံုႀကီးတစ္ခု တည္ေဆာက္လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထဲက ေရွးေဟာင္း ရုပ္ပြားေတာ္ေတြနဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳ အနုလက္ရာပစၥည္းေတြကို ဘုရားဖူးေတြ ခရီးသြားေတြ ေလ့လာလို႕ရေအာင္ အထဲမွာ ျပင္ဆင္ေပးထားသလို အထပ္ေပါင္း ဆယ္ထပ္ေလာက္ရွိတဲ့ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရး အလုပ္ရံုႀကီးကိုလည္း အထက္ထိ ပတ္ၾကည့္လို႕ရေအာင္ ပတ္လမ္းလုပ္ေပးထားပါတယ္။
.
. . . ထိန္းသိမ္းျပင္ဆင္မွုဆိုတာ သာမန္ထိန္းသိမ္းျပင္ဆင္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ အရင္ရွိတဲ့ အမိုးေတြကိုခြာခ်၊ ၾကမ္းေတြကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး အရင္သံုးထားတဲ့ သစ္သားေတြထဲက ေကာင္းတဲ့အပိုင္းကို ျပန္သံုး၊ ပိုးထိုးတဲ့အပိုင္းကို အစားထိုး၊ ေၾကး၀ါနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ အဆက္အစပ္ေနရာေတြကို ေၾကး၀ါျပားအသစ္ေတြကို မူလလက္ရာအတိုင္း ေရွးမူမပ်က္ ျပန္ၿပီး အစားထိုး၊ စသည္ျဖင့္ လုပ္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လုပ္ၾကတဲ့ ေနရာမွာလည္း သစ္သားေတြ ဆက္တဲ့နည္းစနစ္ေတြ ထုပ္ေတြ တန္းေတြထိုးတဲ့ နည္းစနစ္ေတြ စတာေတြကို ေရွးတုန္းက လုပ္ခဲ့တဲ့ ပံုစံအတိုင္း အတိအက် မွတ္တမ္းယူလုပ္ေနၿပီး အစားထိုးတဲ့ ေနရာမွာလည္း ေရွးတုန္းက ပံုစံ အရြယ္အစား အရည္အေသြးအတိုင္း အတိအက်ရေအာင္ လုပ္ေနတာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
.
. . . ေက်ာင္းေတာ္မြမ္းမံေရး အလုပ္ရံုႀကီးထဲမွာ ျပထားတဲ့ ေက်ာင္းႀကီးကို တကယ္ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ကို အနီးကပ္ ၾကည့္လို႕ ေလ့လာလို႕ရေအာင္ လုပ္ေပးထားတဲ့အျပင္ လွဴခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း ေၾကးျပားတစ္ခ်ပ္ကို ဘယ္ေလာက္၊ သစ္သားတစ္ေခ်ာင္းကို ဘယ္ေလာက္ စသည္ျဖင့္ လွဴဖို႕ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ အဲသည္ေတြမွာ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္နာမည္ကို ကမၺည္းထိုးဖို႕လည္း လုပ္ေပးထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ပိုစိတ္၀င္စားဖို႕ ေကာင္းတာက ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထဲက သစ္သားထည္ေတြကို ေဆြးေျမ့ေပါက္ၿပဲေစတဲ့ သစ္စားပိုး အမ်ိဳးအစားေတြ ပံုစံေတြ ဘယ္လိုစားထားသလဲ ဘာေၾကာင့္ ပ်က္စီးရသလဲ ဆိုတာေတြ၊ အဲဒါေတြ ေနာက္မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို ေဆးမ်ိဳးနဲ႕ သစ္သားကို ေပါင္းတယ္ သုတ္တယ္ စသည္ျဖင့္ ျပထားတဲ့အျပင္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္မွာ လက္ေတြ႕ျပန္လည္တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ က်င့္သံုးတဲ့ ေရွးေဟာင္း ဂ်ပန္သစ္သားဆက္နည္းပညာေတြကိုပါ နမူနာ ျပထားၿပီး ကိုယ္တိုင္ကိုင္ၾကည့္ ဆက္ၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ခင္းက်င္းျပထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
.
. . . ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထဲကို လာေရာက္ ဘုရားဖူး ေလ့လာေနၾကတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို႕ တိုင္းျခားသားေတြပါသလို ဂ်ပန္ ကေလး လူႀကီး လူငယ္ အရြယ္စံုကိုလည္း ေတြ႕ပါတယ္။ ကေလးေတြ တန္းစီၿပီး ေလ့လာေရးလာေနၾကတာကို တာ၀န္ရွိတဲ့သူက တေလးတစားနဲ႕ အေသအခ်ာ ရွင္းျပေနတာ ကေလးေတြကလည္း ေမးခြန္းေတြျပန္ေမးေနၾကတာကို စိတ္၀င္စားစရာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
.
. . . အဲဒီကအျပန္မွာ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳ အနုပညာလက္ရာေတြ အေဆာက္အအံုေတြကို ဘယ္နည္းဘယ္ပံု ထိန္းသိမ္းရတယ္ဆိုတဲ့ ဗဟုသုတကို ရလာခဲ့ေပမယ့္ ဒီထက္ပိုအေရးႀကီးတဲ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသား လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ဘယ္နည္းဘယ္ပံု အသိပညာေပး ခ်စ္တတ္တဲ့ ႏွလံုးသားေမြးျမဴေပးသင့္သလဲ၊ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ခ်စ္တတ္ ျမတ္နိုးတတ္ ထိန္းသိမ္းတတ္ေအာင္ ဘယ္လိုေတြ လုပ္သင့္သလဲဆိုတဲ့ အသိကိုပါ ရလာခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္ စိတ္၀င္စားတတ္တဲ့သူလို႕ ထင္ေနတာေတာင္ ဒါမ်ိဳးအသိကို အသက္ေလးဆယ္နားနီးမွ ရလိုက္လို႕ ေတာ္ေတာ္လည္း သတိတရားရသြားပါတယ္။
.
ဗိုလ္ေကာင္း
၂၇ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၈
.
http://www.sacred-destinations.com/japan/nikko-rinnoji
No comments:
Post a Comment