ဆက္လက္ၿပီး သူတို႕အေျခခံဥပေဒမွာ ျပဌာန္းထားတဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳနဲ႔ ပညာေရးဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕ အခြင့္အေရးမ်ားကို တင္ျပသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုဒ္မ ၂၉ ဟာ လူနည္းစုမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္တဲ့ ပုဒ္မျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံတစ္ဝန္းလံုးမွာရွိတဲ့ ဘာသာစကား စာေပ ယဥ္ေက်းမွဳေတြကို အဓြန္႕ရွည္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႕ရယ္ ဘယ္ႏိုင္ငံသားမဆို ဘာသာ လူမ်ိဳး ဇာတ္နိမ့္ဇာတ္ျမင့္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အစိုးရ အေထာက္အပံ့ယူတဲ့ ပညာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းတက္ေရာက္ခြင့္ ျငင္းပယ္ခံရျခင္း မရွိေစရလို႕ ျပဌာန္းထားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူတို႕ဆီမွာ ဇာတ္နိမ့္လူနည္းစုေတြအတြက္ ေက်ာင္းေတြမွာ ဘယ္ႏွရာခိုင္ႏွဳန္း လက္ခံရမယ္လို႕ သတ္မွတ္ထားတာေတြ ရွိပါတယ္တဲ့။ ပုဒ္မ ၃၀ မွာလည္း လူနည္းစုမ်ားဟာ ဘာသာေရးကို အေျခခံလို႕ျဖစ္ေစ ဘာသာစကားကို အေျခခံလို႕ျဖစ္ေစ ပညာေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြ တည္ေထာင္ခြင့္ ရွိရမယ္လို႕ ဆိုထားပါတယ္။ အဲသည္ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္က အေထာက္အပ့ံျပဳရာမွာလည္း ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာနဲ႔ ဘာသာစကားကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ခြဲျခားမွဳ မရွိေစရဘူးလို႕ ျပဌာန္းထားပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ လူနည္းစုဆိုတာကို အေျခခံဥပေဒက အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုထားတာ မရွိေပမယ့္ ျပည္နယ္တစ္ခုမွာ လူဦးေရ ၅၀ ရာခိုင္ႏွဳန္းေအာက္ရွိရင္ လူနည္းစုပဲလို႕ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုေပးထားပါတယ္။
အထက္ပါ သူတို႕ ျပဌာန္းခ်က္ေတြနဲ႕ ဆင္ဆင္တူတဲ့ တို႕အေျခခံဥပေဒက ျပဌာန္းခ်က္ ေတြကို တင္ျပေပးပါမယ္။ ပုဒ္မ ၂၂ မွာ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ (က) တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ စကား စာေပ အႏုပညာ ယဥ္ေက်းမွဳတို႕ကို ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစရန္ ကူညီေဆာင္ရြက္မည္ (ခ) တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ခ်စ္ၾကည္ေလးစားေရးႏွင့္ ႐ိုင္းပင္းကူညီေရးတို႕ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းေစရန္ ကူညီေဆာင္ရြက္မည္ (ဂ) တိုးတက္ ဖြ႕ံၿဖိဳးမွဳ နည္းပါးေနသည့္ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ပညာေရး က်န္းမာေရး စီးပြားေရး လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး စသည္တို႕ ပါဝင္ေသာ လူမွဳစီးပြားေရး တိုးတက္ဖြ႕ံၿဖိဳးေရးအတြက္ ကူညီေဆာင္ရြက္မည္ လို႕ ျပဌာန္းထားၿပီး ပုဒ္မ ၂၇ မွာ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ အမ်ိဳးသား ယဥ္ေက်းမွဳ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ ခိုင္မာေရးႏွင့္ ေစာင့္ေရွာက္ ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ ကူညီေဆာင္ရြက္မည္ လို႕ ျပဌာန္းထားပါတယ္။ ပုဒ္မ ၃၆၅ မွာလည္း ႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ ဥပေဒႏွင့္အညီ မိမိတို႕ အျမတ္တႏိုး ထားရွိေသာ စာေပ ယဥ္ေက်းမွဳ အႏုပညာႏွင့္ ဓေလ့ထံုးတမ္းတို႕ကို လြတ္လပ္စြာ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။ ယင္းသို႕ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို ထိပါးမွဳ မရွိေစရန္ ေရွာင္က်ဥ္ရမည္။ ထို႕ျပင္ မိမိတို႔၏ ေဆာင္ရြက္မွဳသည္ အျခားတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကိုျဖစ္ေစ လူမ်ိဳးမ်ားကို ျဖစ္ေစ ထိခိုက္နစ္နာေစႏိုင္လွ်င္ သက္ဆိုင္သူမ်ားအခ်င္းခ်င္း ညွိႏွိဳင္း၍ ေျပလည္မွဳ ရရွိၿပီးမွသာ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရွိသည္လို႕ ျပဌာန္းထားပါတယ္။
ပညာေရးနဲ႕ ပတ္သက္ရင္လည္း တို႕အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၈ မွာ ႏို္င္ငံေတာ္သည္ (က) ျပည္သူမ်ား၏ ပညာေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး တိုးတက္ေစေရးတို႕အတြက္ အေလးထား ေဆာင္ရြက္ရမည္။ (ခ) ျပည္သူမ်ား၏ ပညာေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးတို႕တြင္ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ားက ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ လိုအပ္မည့္ဥပေဒ ျပဌာန္း ေဆာင္ရြက္ရမည္။ (ဂ) အခမဲ့ မသင္မေနရ မူလတန္း ပညာေရးစနစ္ ေဖာ္ေဆာင္ရမည္။ (ဃ) ဘက္စံုအေတြးအေခၚ အယူအဆ မွန္ကန္၍ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အက်ိဳးျပဳမည့္ ေခတ္မီ ပညာေရးစနစ္ ေဖာ္ေဆာင္ရမည္ လို႕ ျပဌာန္းထားပါတယ္။ ပုဒ္မ ၃၆၆ မွာလည္း ႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္က ခ်မွတ္ထားေသာ ပညာေရးဆိုင္ရာ မူဝါဒမ်ားႏွင့္အညီ (က) ပညာသင္ၾကားပိုင္ခြင့္ရွိသည္ (ခ) ဥပေဒျဖင့္ ျပဌာန္းသည့္ မသင္မေနရ အေျခခံပညာမ်ားကို သင္ၾကားရမည္ (ဂ) သိပၸံပညာ စူးစမ္းရွာေဖြမွဳ စာေပႏွင့္ အႏုပညာေခတ္မီ တိုးတက္ေစရန္ တီထြင္ႀကံဆ ေဖာ္ထုတ္ ေရးသားမွဳႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွဳ ကိစၥမ်ားတြင္ လြပ္လပ္စြာ သုေတသနျပဳ ေဖာ္ထုတ္ခြင့္ရွိသည္လို႕ ဆိုထားပါတယ္။ ပုဒ္မ ၃၆၈ မွာ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ပညာရည္ ထူးခြ်န္ေသာ ႏိုင္ငံသားမ်ားအား လူမ်ိဳး ကိုးကြယ္ရာဘာသာ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီး ခြဲျခားမွဳ မထားရွိဘဲ ယင္းတို႕၏ အရည္အခ်င္းအလုိက္ ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္ပံ့မည္လို႕ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
No comments:
Post a Comment