အေျပာင္းအလဲ

. . . အေျပာင္းအလဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၾကားဖူးနား၀ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
.
. . . ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ အင္မတန္ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ နကၡတ္ပညာရွင္တစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။ သူရဲ႕ေက်ာ္ၾကားပံုက နကၡတ္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး ေရွ႕ျဖစ္ေဟာႏိုင္တာတင္မက နကၡတ္ေတြကိုပါ ေဖ်ာက္ပစ္ႏိုင္တဲ့အစြမ္းရွိတယ္ လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒီသတင္းကို ဘုရင္ႀကီးက ၾကားသြားၿပီး သူ႕ကို နန္းေတာ္ကို ဆင့္ေခၚ ဘုရင့္ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ေဟာခိုင္းပါတယ္။ ပညာရွင္လည္း ၾကယ္ေတြ ၿဂိဳဟ္ေတြ နကၡတ္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး ဘုရင္ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ဖတ္တာေပါ့။ အဲသည္မွာတင္ ဘုရင္အတြက္ ကံဆိုးျခင္းေတြကို ေဆာင္က်ဥ္းလာတဲ့ ၾကယ္တစ္လံုးကို ေတြ႕ပါေလေရာ။ ဘုရင္လည္း သူ႕အေပၚက်ေရာက္လာမယ့္ ၾကမၼာဆိုးေတြကို ေရွာင္လႊဲခ်င္တာနဲ႕ အဲသည္ ၾကယ္ကို ေကာင္းကင္ကေန ဖယ္ရွားပစ္ဖို႕ နကၡတ္ပညာရွင္ကို အမိန္႕ေပးသတဲ့။ နကၡတ္ ပညာရွင္က သူ႕အစီအမံေတြအတြက္ ရက္သတၱ တစ္ပတ္ေတာ့ အခ်ိန္ေပးပါဆိုၿပီး ေလွ်ာက္သတဲ့။
.
. . . ခုနစ္ရက္ျပည့္ၿပီးလို႕ ရွစ္ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႕ ညလည္းေရာက္ေရာ ဘုရင္ႀကီးက သူေဖ်ာက္ပစ္ခိုင္းလိုက္တဲ့ၾကယ္ႀကီး ရွိေသးလားဆိုၿပီး ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ၾကယ္ႀကီးက အရင္လိုပဲ ထြန္းထြန္းလင္းလင္း ၀င္း၀င္းလက္လက္နဲ႕ ေတာက္ပေနတုန္းပဲတဲ့။ ဒါနဲ႕ပဲ ညတြင္းခ်င္း နကၡတ္ပညာရွင္ကို ဆင့္ေခၚၿပီး ၾကယ္ႀကီးကို ဘာလို႕ မေဖ်ာက္ရေသးတာလဲ ေမးေတာ့ ပညာရွင္က ေဖ်ာက္ၿပီးပါၿပီလို႕ ေျဖသတဲ့။ ဘုရင္က သူ႕ကို ေျပာင္လိမ္ရေကာင္းလားဆိုၿပီး နကၡတ္ပညာရွင္ကို ကြပ္မ်က္ဖို႕ အမိန္႕ေပးတယ္။ ပညာရွင္က တင္ေလွ်ာက္ရွင္းလင္းပါရေစဆိုတာေတာင္ ခြင့္မျပဳေတာ့ပဲ ခ်က္ခ်င္း ကြပ္မ်က္လိုက္သတဲ့။
.
.
.
. . . ႏွစ္ေပါင္း ငါးရာခန္႕အၾကာ
.
.
.
. . . တစ္ေန႕မွာ နကၡတ္ပညာရွင္တစ္ေယာက္ဟာ ေကာင္းကင္ကို ေလ့လာစူးစမ္းရင္းနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္မ်ားေနသတဲ့။ သူအလုပ္မ်ားေနတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္းက မေန႕ကအထိ ရွိေနၿပီး ဒီေန႕က်မွ ေကာက္ကာငင္ကာ ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္သြားတဲ့ ၾကယ္တစ္လံုးကို လုိက္ရွာေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္ၾကယ္ကို သူဘယ္ေတာ့ ရွာေတြ႕ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ မေန႕ကအထိ သူေတြ႕ခဲ့တဲ့ ၾကယ္ဟာလည္း ၾကယ္အစစ္မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ တကယ့္ၾကယ္အစစ္က လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ငါးရာကတည္းက ေပ်ာက္သြားခဲ့ပါၿပီတဲ့။ သူမေန႕ကအထိ ေတြ႕ေနျမင္ေနခဲ့တာက ေပ်ာက္သြားတဲ့ ၾကယ္ရဲ႕ အလင္းေရာင္သာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ အဲသည္အလင္းေရာင္ဟာ ကမာၻေျမကို ေရာက္ဖို႕ အလင္းႏွစ္ငါးရာေတာင္ ၾကာေလေတာ့ ၾကယ္ႀကီး မရွိေတာ့တာေတာင္မွ ၾကယ္ႀကီး ရွိခဲ့စဥ္က ေနာက္ဆံုး အလင္းေရာင္ဟာ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ငါးရာတိုင္တိုင္ ကမာၻေျမကို ေရာက္ေနတာ ျဖစ္ပါသတဲ့။
.
.
.
. . . ပံုျပင္ကေပးတဲ့ သင္ခန္းစာက ဘာလဲ ဆိုရင္ တစ္ခ်ိဳ႕အေျပာင္းအလဲေတြဟာ ေျပာင္းလဲသြားၿပီးတဲ့ တိုင္ေအာင္ အရင္အေငြ႕အသက္ေတြကို အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ျမင္ေနေတြ႕ေနရတတ္တာ ေလာကဓမၼတာပါပဲတဲ့။ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ခံစားရဖို႕ဆိုတာ တစ္ခါတစ္ေလ ခ်က္ခ်င္း ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ အခ်ိန္ယူရတတ္ပါသတဲ့။ အဲဒါကို မေျပာင္းလဲဘူးဆိုၿပီး ျငင္းၾကတဲ့အခါ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ေျဖရွင္းျပဖို႕ ခက္တတ္ျပန္ပါသတဲ့။
.
. . . အလင္းေရာင္ရဲ႕ အျမန္ႏွုန္းနဲ႕ အလင္းႏွစ္ သေဘာတရားကို မသိတဲ့ ဘုရင္ႀကီး ရွိေနသေရြ႕ ကြပ္မ်က္ခံရတဲ့ နကၡတ္ပညာရွင္ကလည္း ရွိေနအံုးမွာပဲ။ အဲသည္လို ကိုယ္မသိနားမလည္တဲ့ ကိစၥေတြကို ကိုယ့္ဘာသာ ထင္ရာျမင္ရာ ဆံုးျဖတ္ၾကမယ္ဆိုရင္ သိပ္ေတာ္တဲ့ နကၡတ္ပညာရွင္ေတြလည္း ဆက္ၿပီး ဆံုးရွံဳးေနအံုးမွာပါပဲ။
.
. . . အေျပာင္းအလဲကို သတိတရား အသိတရားနဲ႕ လက္ခံႏိုင္ၾကပါေစေပါ့ဗ်ာ။