ေႏြေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿခံေထာင့္က စံပယ္႐ံုႀကီး အပြင့္ေတြ တေဖြးေဖြးျဖစ္ေနေရာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ခဲ့တဲ့ စံပယ္ပန္းေလးေရာ အခုခ်ိန္ ေပ်ာ္ေနမလား။ သူစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ သူေပ်ာ္ေအာင္ သူ႕ကို အစစအရာရာ အလိုလိုက္တဲ့သူ သူ႕ကို စိတ္ညိဳညင္ေအာင္ မလုပ္တဲ့သူ သူမႀကိဳက္တာဆိုရင္ လားလားမွ မပတ္သက္တဲ့သူ ေနာက္ၿပီး သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ့္ထက္ပိုခ်စ္ႏိုင္တဲ့သူ အဲသည္လို ခ်စ္သူအသစ္နဲ႕ သူေတြ႕ေနၿပီလား။ ေတြ႕ေနၿပီး ျဖစ္ပါေစလို႕ ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ သတိ မရပါေစနဲ႕။ သူ႕ရဲ႕ အေတြးစေလးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းေတြ ဖ်တ္ကနဲေတာင္ မေပၚပါေစနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းကို ေတြးမိတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ သူ႕ကို အလိုလိုက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ပိုခ်စ္တဲ့သူရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို လမ္းခြဲခဲ့တာ မွန္လိုက္ေလျခင္းဆိုတဲ့ အေတြးကိုပဲ သူေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ေတြးမိေနပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္
တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ခ်စ္သူ ျဖစ္ၾကတယ္။ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးေတြ ခ်စ္သူျဖစ္ၾကတာပါလိမ့္။ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးေတြကေရာ ခ်စ္သူအျဖစ္မွာ အၾကာႀကီး ရွိေနၾကတာပါလိမ့္။ သက္ဆံုးတိုင္ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ဖို႕ ဘာေတြမ်ား လိုအပ္ပါလိမ့္။
----------------------------------------------------
စံပယ္ပန္းေလးေတြကို သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ေကာင္မေလးမို႕ ကၽြန္ေတာ္က စံပယ္ပန္းေလးလို႕ ေခၚခဲ့တယ္။ သူ႕ကို ခ်စ္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္နဲ႕ ၿခံေထာင့္မွာ စံပယ္တစ္ပင္ စိုက္ခဲ့တယ္။ သူနဲ႕ ခ်စ္သူသက္တမ္းၾကာခဲ့သလို ၿခံေထာင့္က စံပယ္႐ံုႀကီးလည္း စည္စည္ကားကား ထြားထြားေ၀ေ၀ႀကီးကို ျဖစ္လို႕။
တစ္ျခားခ်စ္သူ ေကာင္မေလးေတြလိုပဲ သူလည္း သ၀န္တိုတတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ သြားသြားလာလာလုပ္ရင္ သူက မၾကည္ဘူး။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံလို႕ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူေလးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အျပစ္မဟုတ္တဲ့ အေသးအဖြဲေလးေတြကို ၾကည္ျဖဴခြင့္လႊတ္တဲ့ သူေလး ျဖစ္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္မိခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ခ်စ္သူဆီကေန အဲသည္လို ၾကည္ျဖဴခြင့္လႊတ္မွုမ်ိဳးကို ေမွ်ာ္လင့္ထိုက္တယ္လို႕လည္း အခုထိ ယံုၾကည္ေနတုန္း။ ခ်စ္သူ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ဟာ သူ႕ခ်စ္သူ ေကာင္ေလးအေပၚမွာ သ၀န္တိုတတ္မယ္ဆိုတာ သဘာ၀ပဲ ဆုိေပမယ့္ အတိုင္းအတာေတာ့ ရွိတန္ရာတယ္လို႕ ထင္တယ္။ ေနရာတကာ လိုက္ သ၀န္တိုေနတာက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွင္းဆဲရာ က်သလို တစ္ဘက္လူကိုလည္း ႏွိပ္စက္ရာက်တယ္လို႕ သူဘာေၾကာင့္ မေတြးမိတာပါလိမ့္
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႕ကို ပိုတြက္ခဲ့မိတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ သူရဲ႕ တည္ၾကည္တာ ရင့္က်က္တာ မိန္းမပီသတာ အိေျႏၵရတာေတြကို သာသာထိုးထုိး အမွတ္ေတြ ပိုေပးခဲ့မိတယ္။ အဲဒါေတြေၾကာင့္လည္း သူဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စံပယ္ပန္းေလး ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။ သူ႕ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ေလးေလးစားစားကို ခ်စ္ခဲ့တာပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းေတြဆို မခၽြင္းမခ်န္ အမွန္အတိုင္း ေျပာျပခဲ့တယ္။ ရင္ထဲမွာ ခံစားရတာေတြကအစ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ဖြင့္ဟခဲ့တယ္။ ဒါေတြက သူ႕ကို ယံုၾကည္လို႕ေပါ့။ သူ႕ရဲ႕ ရင့္က်က္မွုေတြ ကို ေလးစားလို႕ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ေရွ႕မွာရယ္လို႕လည္း တကူးတက လိမၼာျပမေနခဲ့ဘူး။ သူ႕ကိုလည္း တီတီတာတာ ပလီမလာေတြ မလုပ္ခဲ့မိဘူး။
ဒါေပမယ့္ဗ်ာ
သူ႕ကို ခ်စ္သေလာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ခ်စ္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႕ကို ေလးစားသေလာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္မေလးစားခဲ့ဘူးလို႕ ခံစားခဲ့ရတယ္။ သူ႕ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ဖြင့္ဟခဲ့တဲ့ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြက တစ္ခါတစ္ေလမွာ သူ႕အတြက္ အပ်င္းေျပ ေျပာင္စရာေလွာင္စရာေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းေတြ သူ အတြင္းက်က်သိတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ကို နားလည္ေပးဖို႕ထက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏိုင္ကြက္ရထားသလို သူေအာက္ေမ့ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူရွိခ်ိန္ ဖုန္းေျပာတဲ့အခါ သူေမးျမန္းစစ္ေဆးတဲ့ စကားလံုးေတြက ရင့္သီးၾကမ္းတမ္းလြန္းလွတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ ကၽြန္ေတာ္ အရွက္ရေစတဲ့အထိ စကားေတြကို မဆင္မျခင္ေတြ ေျပာခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူနဲ႕ အတူရွိေနခ်ိန္ တစ္ျခားသူနဲ႕ ဖုန္းေျပာဖို႕ လိုအပ္လာတဲ့အခါေတြမွာလည္း သူ႕ရဲ႕ အဆင္ျခင္မဲ့ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္တာ အမနာပ ေျပာတာေတြကို ႀကံဳလာခဲ့ရတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အသိုင္းအ၀ုိင္းေတြထဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ရွိေစခ်င္လို႕ ၀င္ဆံ့ေပးတဲ့ အခါမွာလည္း သူဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာ္ဘဲ အေၾကာင္းတစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုနဲ႕ စိတ္ညစ္စရာေတြ ေတြ႕ေတြ႕လာရတယ္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သူဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သက္လံုးပံုရမယ့္ ခ်စ္သူမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိလာရတယ္။ သူနဲ႕ လက္တြဲၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့ ဘ၀ေလး တည္ေဆာက္ဖို႕ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႕ နားလည္လာတယ္။ ခ်စ္တာတစ္ခုတည္းနဲ႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ကုိယ္တူဘ၀ေလးကို တည္ေဆာက္လို႕ မရေတာ့မွန္း သိလာခဲ့ၿပီး
--------------------------------------------------------
ခါတိုင္း ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႕ခြင့္ရတဲ့ ေန႕ေပါင္းမ်ားစြာထဲက တစ္ခုလိုပဲ အဲသည္ေန႕က သူ႕ကို ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာခြင့္ရခဲ့တယ္။ ခါတိုင္း ေျပာဖူးခဲ့တဲ့ စကားေတြပဲ သူ႕ကို ထပ္ေျပာျပခဲ့တယ္။ သူကလည္း ခါတိုင္းလိုပဲ သူမွားခဲ့ပါတယ္လို႕ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိ ၀န္ခံခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ။ သူမွားပါတယ္ဆိုတဲ့ ၀န္ခံခ်က္မ်ိဳး ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ နားမေထာင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳရတဲ့ အခက္အခဲေတြ စိတ္ဒုကၡေတြ လူမွုေရးအက်ပ္အတည္းေလးေတြကို သူ႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပအၿပီး ၊ သူကလည္း သူမွားပါတယ္လို႕ ခါတိုင္းလိုပဲ ၀န္ခံအၿပီးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲက သူ႕အတြက္ ေနာက္ဆံုးစကားေတြကို ေျပာခဲ့တယ္။ သူ႕ကို ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ရေၾကာင္း အရင္ကလည္း ခ်စ္တယ္။ အခုလည္း ခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္သား ဆက္ၿပီး စခန္းသြားလို႕ မျဖစ္ေတာ့တာမို႕ လမ္းခြဲဖို႕ ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့အေၾကာင္း။
အဲသည္ေန႕က သူငိုတယ္။ မိုးဦးေလဦးမွာ ရြာတဲ့မိုးလို သည္းသည္မည္းမည္း ငိုတယ္။ သူငိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ငိုရတယ္။ ဟုတ္တယ္ လမ္းခြဲမယ္ ဆုိေပမယ့္ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေနတုန္းပဲေလ။ သူငိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ငိုရတာေပါ့။ ငိုရင္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတာင္းပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ျပင္လို႕ မျဖစ္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္း သူ႕ကို နားလည္ေအာင္ ေသခ်ာရွင္းျပခဲ့တယ္။ သူအမွားႀကီး မွားခဲ့တာ မဟုတ္ေပမယ့္ အမွားေလးေတြ အမ်ားႀကီးက်ဴးလြန္ခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ေတာ့ ၀န္ခံရွာေသးေပမယ့္
-----------------------------------------------------------
ေႏြေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿခံေထာင့္က စံပယ္႐ံုႀကီး အပြင့္ေတြ တေဖြးေဖြးျဖစ္ေနေရာေပါ့။ ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ၊ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စံပယ္ပန္းေလး ခ်စ္သူအသစ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ လိမ္လိမ္မာမာ ခ်စ္တတ္ေနရွာၿပီ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ .
No comments:
Post a Comment