ေနစမ္းပါအံုး။ က်ဳပ္ကလည္း တစ္ခုေလာက္ေတာ့ ျပန္ၿပီး ေမးစမ္းပါရေစပါအံုး။ အစကေတာ့ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ေနမလို႕ဟာ စိတ္ထဲ က်လိက်လိ ျဖစ္လာေတာ့ ဒီလိုျပန္ေမးလိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ။ ခင္ဗ်ားက အခ်စ္ကို ဘယ္လိုမ်ား နားလည္လို႕တုန္း။ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးၾကည့္ေနၾကတာ အခ်စ္လား။ ပန္းၿခံထဲမွာ ပတ္ေျပးေနၾကတာ အခ်စ္လား။ ကဗ်ာေတြ စာေတြ အနုအလွေတြ ေလွ်ာက္ေရးေနတာ အခ်စ္လား။ အိပ္ယာေပၚက ကိစၥက အခ်စ္လား။ ၿခံဳတိုးေနၾကတာက အခ်စ္လား။ ေနာက္ၿပီး အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္တယ္ဆိုတာက အခ်စ္လား။ အင္း ရွင္းရွင္းပဲေျပာမယ္။ အခ်စ္ဆိုတဲ့အထဲမွာ အဲဒါေတြ တစ္ခု မဟုတ္တစ္ခု ပါေကာင္းပါႏိုင္ေပမယ့္ အဲဒါေတြက အခ်စ္မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္ဗ်။
ေနာက္တစ္ခုက ဒီကိစၥ ေျပာေတာ့မယ္ဆို ႐ိုးသားပါလို႕ အရင္ဆံုးေျပာခ်င္တယ္။ လူတိုင္း သိၾကတယ္ေပမယ့္ ထုတ္မေျပာျဖစ္ၾကတဲ့ တစ္ခုရွိတယ္ဗ်။ အဲဒါဘာလဲ သိလား။ ခင္ဗ်ားလည္း မသိဘဲ မေနဘူး။ မေျပာဘဲ ေနရင္သာရွိမယ္။ ေလာကႀကီးမွာ ေလာကႀကီးဆိုတာ လူတစ္ေယာက္တိုင္း တစ္ေယာက္တိုင္း ပိုင္ဆိုင္ၾကတဲ့ ကိုယ္စီေလာကကို ေျပာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ ေလာကႀကီးမွာေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ တစ္ဘ၀မွာ တစ္ခါသာ ပြင့္တဲ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ပဲဗ်။ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ပြင့္တဲ့ပန္းခ်င္းေတာ့ တူႏိုင္မယ္ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ဘ၀မွာ တစ္ခါသာ ပြင့္တယ္ ဆိုေပတဲ့ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ေတာ့ ဘယ္တူႏိုင္ပါ့မလဲဗ်ာ။ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ အဲသည္ပန္းေလးဟာ ပြင့္ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ညိွဳးေလ်ာ္သြားခဲ့ရတာ ရွိမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့လည္း ဒီထက္ နည္းနည္း ပိုၾကာမယ္ေပါ့။ တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ အဲသည္ပန္းေလးဟာ သက္ဆံုးတိုင္ေကာင္းတိုင္မယ္ေပါ့။ တစ္ခ်ိဳ႕ ပါရမီရွင္ အေလာင္းအလ်ာႀကီးမ်ားအတြက္ေတာ့ တစ္သံသရာလံုးေတာင္ ၾကာရွည္ခံမယ့္ ပန္းလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ ျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္ေတာ္စဥ္ေတြထဲမွာဆိုရင္ ပါရမီျဖည့္ဘက္ေတြ အျဖစ္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်စ္ပန္းေလး မညွိဳးမႏြမ္း ရွိခဲ့ၾကတာ သံသရာက မထြက္ခင္အထိေတာင္ လန္းဆန္းေနႏိုင္တုန္းပဲမဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ ဒီကိစၥေျပာမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရိုးသားပါတယ္လို႕ အာမခံႏိုင္မွ ေျပာတာေကာင္းတယ္လို႕။ တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက်ေတာ့ လက္ရွိအေျခအေန အရပ္ရပ္အရ စိတ္ထဲယံုၾကည္တဲ့အတိုင္း ထုတ္မေျပာတာေတြလည္း ရွိတတ္တာကိုး။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း အၿမီးျပတ္တဲ့ ေျမေခြးလိုဘဲ ကိုယ္ျပတ္သလို သူမ်ားလည္း ျပတ္ေစခ်င္တာေလးေတြလည္း ရွိတတ္ၾကတာမို႕ပါ။
အခု ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ အခ်စ္ဆိုတာ သတၱ၀ါတစ္ခုနဲ႕ အျခားသတၱ၀ါတစ္ခု အထူးသျဖင့္ လူတစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ျခားလူတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို႕ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္အေၾကာင္းကို ေျပာတာပါ။ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကို အရမ္းကာေရာ ေျပာတယ္မထင္နဲ႕ဗ်။ အခ်စ္လို ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ အရာမ်ိဳး မေျပာနဲ႕။ သစ္ေစ့ေလး တစ္ေစ့ေတာင္မွ အပင္ႀကီး ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အစြမ္းသတၱိေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကိန္းေအာင္းေနတယ္ ဆိုအံုးေတာ့ ေရခံေျမခံ မရွိရင္ သစ္ေစ့အျဖစ္ကေန ဘ၀သာတံုးသြားမယ္ အပင္တစ္ပင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ သစ္ေစ့ခ်င္းတူတာေတာင္ ေရခံေျမခံေပၚလိုက္ၿပီး ရွင္သန္ႀကီးထြားမွုက ကြာေသးတာေလ။ အခ်စ္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ပံုျပင္ေတြ ယံုတမ္းစကားေတြကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား မွတ္ထားလိုက္ လူတစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ ခ်စ္ၾကတဲ့ အခ်စ္ဆိုတာမ်ိဳးက တစ္ဘ၀လံုးမွာ အမ်ားဆံုးပြင့္ႏိုင္ရင္ေတာင္ တစ္ႀကိမ္ထက္ မပိုဘူး။
လူတစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ျခားလူတစ္ေယာက္ ခ်စ္ၾကတာဆိုၿပီး က်ဳပ္ကေျပာေတာ့ လူမဟုတ္ဘဲနဲ႕ေရာ ခ်စ္ၾကတာ ရွိလားလို႕ ခင္ဗ်ားက အထြန္႕တက္မယ္ဆိုတာ က်ဳပ္သိတယ္။ အဲသည္လို အထြန္႕တက္ဖို႕ အႀကံအစည္ရွိလို႕ကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး အရင္ဆံုး အဦးဆံုး ေဟာခဲ့တဲ့ ဓမၼစၾက္ာေဒသနာကို အနည္းဆံုး လူၿပိန္းနားလည္ေလာက္ကေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ နားလည္ေအာင္ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါအံုးလို႕ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။ ဘုရားရွင္ေဟာခဲ့တဲ့ သစၥာေလးပါးထဲမွာ သမုဒယသစၥာကို အရင္းတည္ရင္ ဒုကၡသစၥာ ၾကြင္းေလတယ္ ဆိုတဲ့စကားလံုးေတြကို တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္၀တၳဳထဲက ကူးခ်ၿပီး ရည္းစားစာေပးဖို႕ေလာက္ ေတြးမိေနရင္ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဓမၼစၾကၤာထဲက ပိေယဟိ ၀ိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြက ေလာ္စပီကာႀကီးဖြင့္ၿပီး တစ္ရပ္ကြက္လံုးၾကားေအာင္ အသံေကာင္း ဟစ္ေနဖို႕တင္မဟုတ္ဘူးဗ်။ ခင္ဗ်ား သံသရာထဲမွာ ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး သမုဒယဆိုတဲ့ အစြဲစိတ္ကေလးေတာ့ ရွိေနၾကတာပဲ။ ေကာင္မေလးကို ႀကိဳက္တာကမွ သမုဒယ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ထမင္းစားရင္ ငရုတ္သီးစပ္စပ္ကေလးနဲ႕မွ ၿမိန္တယ္ဆိုတာလည္း သမုဒယပဲ။ မနက္မိုးလင္းတာနဲ႕ ေဖ့ဘုတ္ေလးေပၚ တက္ျဖစ္ေအာင္ တက္လိုက္ခ်င္တာလဲ သမုဒယပဲ။ ေနာက္ဆံုး ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ခင္ဗ်ား ေသာက္ျမင္ကတ္လို႕ ၾကည့္မရပါဘူးဆိုတဲ့ ငတိေတြ ငတိမေတြရဲ႕ မေကာင္းသတင္းေလးမ်ားကို ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ နားေထာင္ခ်င္တာလဲ သမုဒယတစ္မ်ိဳးပဲဗ်။
ေလာကႀကီးမွာ ႀကိဳက္တတ္တာေလးေတြ သေဘာက်တာေလးေတြဆိုတာလည္း အမ်ားသားကိုး။ ဒါေၾကာင့္လည္း လူျဖစ္ေနတာေပါ့။ အဲဒါေတြသာ မရွိဘူးဆို ခင္ဗ်ား ဒီစာကိုလည္း ဖတ္ေနျဖစ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး နိဗၺာန္ေရာက္ေနေလာက္ၿပီ။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က လံုျခည္ အဆင္ဆန္းေလး ျမင္ရင္ သေဘာက်တယ္။ တစ္ဆက္တက္ရင္ လိုခ်င္မိမယ္။ ေနာက္တစ္ဆင့္တက္ရင္ ၀ယ္ဖို႕ ႀကိဳးစားမိမယ္။ ၀ယ္လို႕ မရရင္ တစ္နည္းနည္းနဲ႕ ရေအာင္ လုပ္မယ္။ သူ႕ရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵနဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မွု ေစာင့္စည္းႏိုင္မွုအေပၚမူတည္ၿပီး သူ႕လုပ္ရပ္ေတြက အဆင့္ေတြ တက္သြားမွာပဲ။ သေဘာက်တယ္ဆိုတာခ်င္း တူေပမယ့္ တုန္႕ျပန္တာခ်င္းေတာ့ တူခ်င္မွ တူမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲသည္လိုပဲ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕တယ္။ သာမန္ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ လွတာေလးျမင္ရင္ သေဘာက်မိတာ မဆန္းဘူးလို႕ေတာ့ ထင္တယ္ဗ်။ ဒါေပမယ့္ လူျဖစ္တဲ့အတြက္ ေစာင့္စည္းတာေတြ သိကၡာေတြ အိေျႏၵေတြဆိုတာ ရွိလာၿပီ။ လူ႕ေလာကႀကီးကို အဲသည္ ေစာင့္စည္းမွုေတြကပဲ တိရစာၧန္ေလာကနဲ႕ ပိုင္းျခားေပးထားတာေလ။ ဖြဘုတ္ေပၚက ညီေလးတစ္ေယာက္ စကား ကိုးကားေျပာရရင္ ဆႏၵကို သိကၡာနဲ႕ ထိန္းေနေပလို႕သာပဲတဲ့ ႏို႕မို႕ဆို ပုဆိုးေတာင္ ကပ္မွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ဒီထက္ရွင္းတဲ့ ဥပမာေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး ထင္တာပဲ။
အဲသည္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက လွတာေလးေတြျမင္ရင္ ခင္ဗ်ား သေဘာက်သလို ကၽြန္ေတာ္လည္း သေဘာက်မိမွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲမလဲ လွတယ္ဆိုရင္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါကို ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ ဒီလို ႏွာဘူးထတတ္တဲ့ပံုနဲ႕ ခင္ဗ်ားကေတာ့ ဘုရားျဖစ္မယ့္ အုတ္ခဲႀကီးအခ်ိဳးနဲ႕ေတာ့ တက္မလာနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ။ ရိုးသားဖို႕ လိုတယ္ဆိုတာ ဒါကိုေျပာတာ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္မိသားစုအတြက္ စိတ္ပူေပးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေမတၱာတရား သံေယာဇဥ္တရားကို က်ဳပ္က အသိအမွတ္ ျပဳရမွာေပါ့။ ခင္ဗ်ားမိသားစုကို ခင္ဗ်ားခင္တြယ္သလို က်ဳပ္လည္း ခင္တြယ္တာေပါ့ဗ်ာ။ အေ၀းမွာ ေရာက္ေနေတာ့ ပိုၿပီးေတာင္ ခင္တြယ္တဲ့ တန္ဖိုးကို လက္ေတြ႕က်က် နားလည္ေနရေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မပူပါနဲ႕။ က်ဳပ္ဆိုတဲ့ေကာင္က ဖြဘုတ္မွာ လူမွုကြန္ယက္မီဒီယာ ေလာကမွာ ကိုယ့္နာမည္နဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးနဲ႕ ကိုယ့္ဓာတ္ပံုနဲ႕ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြနဲ႕ လူအစစ္တစ္ေယာက္လို ေနေနတာပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားလို ဟိုလူလိုလို ဒီလူလိုလို ေနေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။
က်ဳပ္ကြန္ယက္ထဲမွာ က်ဳပ္တန္ဖိုးထားၿပီး ခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္ဇနီးေလးရွိတယ္။ က်ဳပ္မိဘေတြ ညီေတြ ညီမေတြ ေယာက္ဖေတြ ခယ္မေတြ မရီးေတြ မယားညီကိုေတြ၊ က်ဳပ္ေလးစားရတဲ့ ဆရာသမားေတြ၊ အနည္းဆံုးေတာ့ ရာထူးအနိမ့္အျမင့္ရ က်ဳပ္က နာခံရမယ့္ အထက္အရာရွိႀကီးေတြ၊ က်ဳပ္ကို ေလးစားခ်စ္ခင္ၾကတဲ့ ညီငယ္ေတြ ညီမငယ္ေတြ။ ခင္မင္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ မိဘေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြ၊ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ က်ဳပ္ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာေတာင္ မသိဘဲ ခင္မင္ေနၾကတဲ့ သူေတြ ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႕ထိုးဖို႕ ေခ်ာင္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာဖံုးရွင္ေတြလည္း ရွိခ်င္ရွိေနမွာေပါ့ဗ်ာ။ ထားပါေတာ့။ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္း စိတ္ပူတတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး သူတို႕လည္း စိတ္ပူတတ္ၾကပါတယ္။ က်ဳပ္ဘယ္လိုေကာင္ဆိုတာ က်ဳပ္ရဲ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းက သိေနလို႕သာ ဖြဘုတ္ဆိုတဲ့ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ ကြန္ယက္ေပၚမွာ က်ဳပ္ဒီလိုပံုေတြကို တင္ထားႏိုင္တာေပါ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ ခင္ဗ်ား သတိေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္။ တစ္ေန႕ေန႕ သူတို႕ေတြ ျမန္မာျပည္ လာလည္ျဖစ္ရင္ က်ဳပ္မိန္းမက အိမ္ရွင္လုပ္ၿပီး တစ္ႏုိင္ငံလံုးမ်ား လိုက္ပို႕ေပးေနအံုးမလား ခင္ဗ်ားမသိပါဘူး။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ေျပာခ်င္တာက မ်က္စိေနာက္ရင္ ထြက္သြားဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားမွာ အခြင့္အေရးအျပည့္ရွိတယ္။ က်ဳပ္ကိုေတာ့ ပဒီးပဒါးေတြ လာမေျပာနဲ႕။ အားႀကီးမုန္းတယ္
No comments:
Post a Comment