Saturday, 8 August 2015

အလံ


ႏိုင္ငံေတာ္အလံ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္မွတ္ရရ ေျပာျပခ်င္တာေလးေတြ ရွိတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ငယ္ငယ္တုန္းကနဲ႕ပဲ စၾကပါစို႕ရဲ႕။ အင္းသာရြာ မူလတန္းမွာတက္ေတာ့ ဆရာေလး ဦး၀င္းႀကိဳင္ဆိုတာ ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ သခ်ၤာဆရာေပါ့။ ပံုေျပာတာလည္း အင္မတန္ေကာင္းတယ္။ တစ္ပတ္တစ္ရက္ ပံုေျပာျပတယ္။ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႕ကိုမ်ား အခန္းဆက္ ေျပာျပသြားတာ ခုထိ မွတ္မိေနတုန္း။ ဆရာေလးနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ အမွတ္ထင္ထင္ရွိတာတစ္ခုက ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆိုတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရြာေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းတက္ ေက်ာင္းဆင္း တီးတဲ့ စစ္အတြင္းက ဗံုးသီးခြံကို လုပ္ထားတဲ့ သံေခ်ာင္းႀကီးရွိတယ္။ သံုးေပေလာက္ေတာ့ ရွည္မယ္ထင္တယ္။ ေက်ာင္းတက္ သံေခ်ာင္းေခါက္။ ေက်ာင္းဆင္း သံေခ်ာင္းေခါက္။ ေက်ာင္းဆင္းရင္ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္း ဆိုရေတာ့ ေက်ာင္းဆင္းသံေခ်ာင္းကို ပထမ တစ္ခ်က္ ေခါက္တယ္။ အသင့္ျပင္ၾကေပါ့။ ေနာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ရင္ တစ္ေက်ာင္းလံုး သီခ်င္းစဆိုေပါ့ဗ်ာ။ မူလတန္းေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြျဖစ္ေတာ့ ဆရာေလးအတန္းကို တက္ရတာေပါ့။ ညေန ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆိုရင္ သူမ်ားေတြလိုပဲ စာသင္လက္စရပ္ၿပီး မတ္တပ္ထရတယ္။ ၿပီးရင္ သင္လက္စကို ဆက္သင္တယ္ဗ်။ ကေလးေတြကေတာ့ ေက်ာင္းဆင္းသြားတာေပါ့။ ဆရာေလးက စာသင္တာ ၿပီးၿပီဆိုမွ အားလံုး ထိုင္ခံုေပၚတက္ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို သံေနသံထားနဲ႕ ညီညီညာညာ ဆိုရတယ္။ ၿပီးစလြယ္ ဆိုလို႕ မရဘူးဗ်။ ဆရာေလးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့ အခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးထဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို တေလးတစား ဆိုဖို႕ ေလ့က်င့္ေပးတာလည္း တစ္ခ်က္ပါပါတယ္။

ေက်ာင္းႀကီးလို႕ေခၚၾကတဲ့ သာ၀တၳိအထက္တန္းေရာက္ေတာ့ မနက္စုေ၀းသဘင္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္အလံကို အေလးျပဳၿပီးရင္ သီခ်င္းဆိုရတယ္။ တရားမွ်တလြတ္လပ္ျခင္းနဲ႕ မေသြ ဆိုတဲ့ ေျခဆင္းကို အဲသည္ေရာက္မွ ၾကားဖူးတာဗ်။ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းစာအုပ္ထဲပါတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းမွာ အဲသည္ ေျခဆင္းပိုဒ္ မပါဘူးရယ္။ အထက္တန္းေက်ာင္း စုေ၀းသဘင္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းေျခဆင္းကို ဆိုတာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဂၤလိပ္စာဆရာ ဦးလွိဳင္။ ဆရာႀကီးကလည္း သီခ်င္းေတြဘာေတြဆိုတာ အေလ့အက်င့္မ်ား နည္းသလား ၀ါသနာမ်ား သိပ္မပါတာလားေတာ့မသိ။ ေျခဆင္းပိုဒ္ကို ဆိုတာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၾကားဖူးေနက် သံစဥ္မဟုတ္ဘူးဗ်။ သူ႕ကိုယ္ပိုင္ ဆိုဟန္တစ္မ်ိဳးလားေတာ့ မသိပါဘူးဗ်ာ


၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ အသစ္ျပဌာန္းလိုက္တဲ့အလံကို စတင္လႊင့္ထူခဲ့တာက ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရက္ေန႕။ အဲသည္ေန႕ ေန႕ခင္းပိုင္းမွာလုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အလံ အသစ္လဲလွယ္လႊင့္တင္တဲ့အခမ္းအနားကို တက္ခဲ့ရတယ္။ တစ္သက္လံုး လူမွန္းသိတတ္ပါၿပီဆိုကတည္းက အေလးျပဳလာခဲ့တဲ့ အနီေရာင္ေအာက္ခံ လက္၀ဲဘက္အထက္ေထာင့္က အျပာေရာင္မွာ အရြယ္တူၾကယ္ျဖဴ ဆယ့္ေလးလံုးနဲ႕ စပါးႏွံနဲ႕ စက္သြားနဲ႕ အလံေတာ္ကို ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ေတာင္ အေလးမျပဳေတာ့ပဲ တိုင္ထိပ္ကေန ေလွ်ာခ်လိုက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ ဘာလိုႀကီးျဖစ္သြားမွန္းကို မသိပါဘူးဗ်ာ။ တစ္သက္လံုး အေလးျပဳလာခဲ့တဲ့အလံေတာ္ေရွ႕မွာ တ႐ိုတေသရပ္ အဲသည္ အလံေတာ္ကို ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ေတာင္ ႏုတ္ဆက္အေလးမျပဳေတာ့ဘဲ တိုင္ထိပ္က ေလွ်ာခ်လိုက္တာကို သတိဆြဲရပ္လ်က္က ၾကည့္ေနရင္း ေလာကဓံဆိုတာ ဒါပါလားလို႕ စိတ္မေကာင္းတဲ့ၾကားက ေတြးမိလိုက္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၀ါစိမ္းနီ သံုးေရာင္ျခယ္အလံေတာ္ အသစ္ႀကီးက စစ္ခရာဆယ္လက္ တစ္ၿပိဳင္တည္း မွဳတ္တဲ့ အလံတင္စစ္ခရာသံ ၿမိဳင္ၿမိဳင္နဲ႕ တိုင္ထိပ္ေပၚ တက္သြားတဲ့အခါ ေခတ္သစ္တစ္ခုေတာ့ စေခ်ၿပီဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို သမိုင္း၀င္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးလို အထင္ေရာက္မိလို႕ စိတ္ထဲ ေျမာက္ၾကြၾကြေတာင္ ျဖစ္သြားလိုက္မိေသးတယ္။ အခါတိုင္း စစ္တီး၀ိုင္းက ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို တီးတဲ့အခါ ကမာၻမေက်က စေပမယ့္ အဲသည္ အခမ္းအနားမွာ တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႕မေသြဆိုတဲ့ ေျခဆင္းအပိုဒ္က စတီးတာကို ႀကံဳရတာေတာ့ ပထမဆံုးပါပဲ။ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္သစ္ရဲ႕ ပထမဆံုး တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာမယ့္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လွိဳင္က အခမ္းအနားမွာ ရာထူးအႀကီးဆံုးပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ တက္ေရာက္ခဲ့တယ္ဆိုတာလည္း အမွတ္တရ တစ္ခုပါပဲ။

ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ျမန္မာဆိုင္း၀ိုင္းနဲ႕ တီးတာကို ပထမဆံုး ႀကံဳဖူးတာကေတာ့ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္မွာ ဒီပလိုမာဘြဲ႕တစ္ခု တက္ယူတုန္းကပါ။ ကၽြန္ေတာ့္နားထဲမွာ စစ္တီး၀ိုင္းနဲ႕ တီးတဲ့အသံကိုပဲ နားယဥ္ေနလို႕လားေတာ့မသိဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ဆိုင္းသံနဲ႕ နားေထာင္ရတာ သိပ္ အထာမက်လွေပဘူး ထင္မိတယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆိုခဲ့ဖူးေပမယ့္ တစ္ႀကိမ္ကိုေတာ့ျဖင့္ တစ္သက္လံုး ေမ့ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ ေနျပည္ေတာ္ ၀ဏၰသိဒၶိအားကစားကြင္းမွာ ၁၁-၁၂-၁၃ ရက္ေန႕က က်င္းပတဲ့ ၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲ ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားမွာပါ။ ဆီးဂိမ္းဖြင့္ပြဲမွာ ရင္အခုန္ရဆံုး စိတ္အလွဳပ္ရွားရဆံုး ၾကည္နူးစရာ အေကာင္းဆံုး အားအရဆံုး အစီအစဥ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ အလံလႊင့္တင္တဲ့အခ်ိန္္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္း ဆိုရတဲ့ အရသာပါပဲဗ်ာ။ ကိုယ့္ေျမကိုယ့့္ေရမွာ လက္ခံက်င္းပတဲ့ ႏိုင္ငံစံု ပြဲတစ္ခုမွာ ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲကစၿပီး လူေပါင္း ေသာင္းခ်ီတက္ေရာက္တဲ့ အခမ္းအနားႀကီးမွာ ကိုယ့္နိုင္ငံေတာ္အလံ လႊင့္တင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေနာက္ခံတီးလံုးနဲ႕အတူ ဘယ္သူရဲ့ တိုက္တြန္း ေစခိုင္းခ်က္မွ မပါဘဲ ကိုယ့္ရင္ထဲအသည္းထဲကလာတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ ျမန္မာဆိုတဲ့ ဂုဏ္ကို ၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္းထၿပီး ၀င့္ၾကြားတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းကို လူေပါင္း ေသာင္းခ်ီၿပီး ညီညီညြတ္ညြတ္ဆိုၾကတဲ့ ၀မ္းေျမာက္စရာ အေတြ့အႀကံဳ တစ္ခုတည္းနဲ့တင္ ပိုက္ဆံကုန္ရက်ိဳး အပင္ပန္း ခံရက်ိဳး နပ္ခဲ့ပါတယ္ဗ်ာ

အဲသည္ဆီးဂိမ္းေက်းဇူးနဲ႕ အသက္သံုးႏွစ္ခြဲပဲ ရွိေသးတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးက ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ဆိုတတ္သြားတယ္။ ဆီးဂိမ္းတိုက္ရိုက္အစီအစဥ္ေတြကို ၿပိဳင္ပြဲ တစ္ေလွ်ာက္လံုး အိမ္မွာ တီဗီ ဖြင့္ထားေတာ့ ျမန္မာအသင္း ေရႊရတဲ့အခါတိုင္း ခဏခဏ ၾကားရင္းနဲ႕ လိုက္ဆိုတတ္သြားတာ။ သီခ်င္းကို လိုက္ဆိုတတ္ရံုတင္မကပဲ ႏိုင္ငံေတာ္အလံလႊင့္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းသံၾကားရင္ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး အေလးျပဳရမယ္ဆိုတာလည္း အဲဒီတုန္းကတည္းက သိသြားတာ။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အလံကို အခန္း ေခါင္းရင္းမွာ ခ်ိတ္ထားတယ္။

No comments:

Post a Comment