ချစ်ကြည်ရေးဆိုတဲ့ ဥယျာဉ်ကြီး

. . . မဟာဗုဒ္ဓဝင် လေးတော်တင်ခန်းရဲ့ ပထမဆုံး ဇာတ်ကွက်က ယသော်ဓရာမင်းသမီးနဲ့ ဇာတ်အိမ်တည်တာ ပျင်းစရာကောင်းချင်ချင်ပေမယ့် လူပြက်နှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ အောင်မောင်း နဲ့ ဖျောက်ဆိပ်တို့ရဲ့ စကားထာဝှက်တမ်း ထောင်းတမ်းစကားတွေကြောင့် ရွှင်မြူးစရာဖြစ်လာရတယ်။ မင်းသမီးလေးအတွက် ရေကန်တူးဖို့ တိုင်ပင်ကြတဲ့အခါ အပြန်အလှန်ပြောကြတဲ့ အချီအချစကားက ကာရံနံဘေအချိတ်အဆက်နဲ့မို့ ဘယ်တော့ နားထောင်ထောင် ရိုးလှတယ်မရှိဘူး
.
. . . သခင်မလေး မြူးရွှင်ပျော်အောင် ဥယျာဉ်တော်အတွင်းမှာ ပဏာအမြင်ဆန်းအောင် စကားဝါပင်ပန်းတွေ အနားမှာ ဝင်းသဖွယ်ထား၊ အတွင်းအလယ်နားကနေ ခတ္တာနဲ့ ဂမုန်း စိုက်မဟေ့
.
. . . မင်းက ခတ္တာနဲ့ ဂမုန်း စိုက်မယ်ဆိုရင် ငါကလည်း ဇလပ်သာနဲ့ ကြက်ရုံး ဇီဇဝါအငုံလေးတွေကို ဟိုးကြည်ပြာရုံ ကုန်းအတက်လမ်းကနေ စိုက်မကွာ
.
. . . ကြည်ပြာရုံကုန်းအတက်လမ်းကနေ စိုက်မယ်ဟုတ်လား၊ အဲဒါဆိုရင် ပုန်းညက်ပန်း ရင်ခတ် သရဖီတွေကို အပြင်အထက်ကစီ၊ အပေါ်ကတင်၍ သော်ကပင်တေွ အလယ်ခေါင်မှာ တန်းထားလိုက်မဟေ့
.
. . . မင်းက သော်ကပင်တေွ အလယ်ခေါင်မှာ တန်းထားလိုက်မယ်ဆိုရင် ငါကတော့ စံပယ်ခေါင်ရမ်း အထက်အောက် ဖြိုးဝေနေအောင် ကြက်မောက် မိုးစွေလေးတွေကို ပတ်ချာလှည့်ထားလိုက်မယ်ကွာ
.
. . . အဲလို ပတ်ချာလှည့်ထားလိုက်မယ်ဆိုရင် ထပ်တရာနဲ့ သဇင် စံပယ်မြောင်ပြီး အလယ်ခေါင်မှာ အခြွေအရံများနဲ့ ကစားစရာပျော်ရွှင်စေဖို့ ကန်တော်မင်္ဂလာဘေးအရုပ်တွေရံပြီး၊ လေးမုတ်ရံ ဖြောင့်မတ်စွာတူး၍၊ စောင့်ကျပ်ရန် ဘီလူးရုပ် မုခ်ဝမှာ ထားမယ်ဟေ့
.
. . . ဟုတ်ပါ့မလား သူငယ်ချင်းရ၊ ဘီလူးရုပ် မုခ်ဝမှာတင်မှဖြင့် ရုပ်မလှတာမြင်တွေ့ရင် ကြောက်ကြလိမ့် ငါတော့ ခြင်္သေ့လောက်နဲ့တော်လိမ့်မယ်ထင်တယ်
.
. . . ဘီလူးကွာ
. . . ခြင်္သေ့ကွာ
.
. . . အတိုင်အဖောက်ညီလှတဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ဟာ ကန်တော်မင်္ဂလာမှာ ဘာအရုပ်ထားမလဲ ဆိုတာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သဘောထားတွေ ကွဲလွဲခဲ့ကြပေမယ့်
.
. . . မင်းနဲ့ငါ အငြင်းအခုံ ဘီလူးခြင်္သေ့ကြောင့် ဥယျာဉ်ကနေ့ ဘယ်သင်းနဲ့မှ မဖြစ်မြောက်နိုင်ဘူး၊ သူငယ်ချင်းချစ်နှစ်ယောက်ပါကွာ နှစ်ခြမ်းမကွဲပါနဲ့
.
. . . ဒီလိုဆိုရင်လည်း တစ်လမ်းတည်းသွားပြီး အမြင်မှန်ယူ၍ အပြင်ရန်သူ ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်ကလာမယ့် ကျေးငှက်သတ္တဝါ အရေးတကြီးနဲ့ မောင်းရအောင် သွေးစည်းမယ့်အကြောင်း အပြစ်အလီလီ မတွေးဘဲ မင်းနဲ့ငါ ချစ်ကြည်ရေးဆိုတဲ့ ဥယျာဉ်ကြီး စိုက်လိုက်ကြစို့
.
ရွှေမန်းတင်မောင် မှတ်စု
ဗိုလ်ကောင်း
၃၁ မေ ၂၀၂၁

လက်ကုန်ပွင့်ရာသီ

. . . ဘယ်ရာသီအကြိုက်ဆုံးလဲမေးရင် ကိုယ်ကတော့ နွေရာသီအကြိုက်ဆုံးပါလို့ မဆိုင်းမတွ ဖြေရုံပါပဲ၊ မြန်မာပြည်မှာတော့ ဒီလို ဆောင်းကုန်လို့ နွေရောက်ပြီလားဆို သူများနိုင်ငံလို နွေဦးတွေဘာတွေ ကြားထဲ မခံတော့ဘဲ နွေဆိုတာကို ဗြုန်းကနဲ ရောက်လိုက်တာကိုး
.
. . . နွေဆိုတာနဲ့ ပေါက်ပင်တွေ လက်ပံတွေ ရဲရဲနီအောင်ပွင့်ကြတော့တာပဲ၊ သူတို့ ကုန်လုပြီဆို ငုဝါတွေ၊ ပန်းရောင်ငုစပ်ပန်းတွေ၊ ခရမ်းရောင် ပျဉ်းမတွေ၊ နီတောက်နေတဲ့ စိန်ပန်းတွေ မြိုင်နေအောင်ပွင့်ကြတော့ တကယ့်ပန်းမြိုင်လယ် ရာသီကြီးမို့ ကျနော်က မချစ်ဘဲ နေပါ့မလား၊ တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင်ဝတ္ထုတွေထဲမှာ ငယ်ငယ်က စာနဲ့ပဲ ဖတ်ဖူးပြီး ကြီးခါကျမှ သေချာနားထောင်ရတဲ့ ပန်းမြိုင်လယ်ယိိုးဒယားတို့၊ သာဆန်းရဂုံဗွေပတ်ပျိုးတို့ကို အရသာခံတတ်လာတာကြောင့်မို့ ဒီလို ပန်းတွေမြိုင်အောင်ပွင့်တဲ့ ရာသီကို လက်ကုန်ပွင့်ရာသီလို့သာ နာမည်ပေးထားချင်တော့တယ်
.
. . . ကမ္ဘာကြီး လည်ပတ်နေပုံအရ နွေဦး နွေ ဆောင်းဦး ဆောင်း ဆိုပြီး ရာသီလေးခု ရှိကောင်းရှိမှာမှန်ပေမယ့် မြန်မာပြည်မှာတော့ နွေရယ် မိုးရယ် ဆောင်းရယ် ဆိုပြီး ရာသီသုံးခုပဲရှိတယ်၊ ဒါတောင် သိုးဆောင်းဘာသာစကားနဲ့ ရေးတဲ့အခါ ဆောင်းရာသီကို သူတို့အခေါ် Winter လို့မခေါ်ဘဲ အေးတဲ့ရာသီ Cold Season လို့သာ ရေးကြတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့အခေါ် Winter ဆိုတာ အလွန်ကို ပြင်းထန်တဲ့ ဆောင်းရာသီဖြစ်နေလို့ပါပဲ၊ ဒီလိုပဲ နွေရာသီကိုလည်း Hot Season လို့သာ ခေါ်ကြပြီး မိုးရာသီကိုလည်း Raining Season ရယ်လို့ ခေါ်ကြတယ်။
.
. . . တကယ်တော့ မြန်မာပြည်က မိုးရာသီဆိုတာ ကမ္ဘာ့မြောက်ခြမ်းရာသီလို့ ဆိုနိုင်တဲ့ နွေခေါင်ခေါင်အကျဆုံး ဇွန်လကြီးမှာ အနောက်တောင်မုတ်သုံလေက သယ်လာတဲ့ ရေခိုးရေငွေ့တွေနဲ့ မိုးတွေဖြိုင်ဖြိုင်ရွာပြီး၊ တရုတ်ပြည်ကုန်းတွင်းဘက် အအေးပိုင်းက အရှေ့မြောက်လေအေးတွေ ဝင်လာပြီဆိုရင် ဆောင်းရာသီဖြစ်သွားပြန်ရော၊ တောင်တန်းတွေက လေးစီးကြောင်းနဲ့ လိုက်လျောညီထွေ သွယ်တန်းနေတာကလည်း ဒီလိုရာသီတွေဖြစ်ဖို့ အကြောင်းရင်းတစ်ခုပဲ ဆိုနိုင်တယ်
.
. . . မြန်မာပြည် ရာသီဥတုကို ပိုင်းခြားကြည့်ရင် ရေလမ်းကြောင်းကလာတဲ့ မုတ်သုံမိုးရယ်၊ တရုတ်ပြည်ကလာတဲ့ မုတ်သုံဆောင်းရယ်၊ ဘယ်ဘယ်ကမှ ဘာလေမှ မတိုက်ရင် အထဲမှာတင် လေတွေရူးနေတဲ့ နွေရာသီရယ်ဆိုပြီး သုံးခုပဲရှိတာ၊ သိုးဆောင်းဘာသာစကားတတ်တဲ့ ဒီဘက်ခေတ်ကလေးတွေကို သူတို့ စာတွေထဲဖတ်ဖူး၊ နတ်သမီးပုံပြင်တွေထဲ ကြားဖူး၊ ဇာတ်ကားတွေထဲ ကြည့်ဖူးပြီး စိတ်ကူးယဉ်နေကြတဲ့ တခြားနိုင်ငံတွေက ရာသီလေးခုနဲ့ မြန်မာပြည်မှာရှိနေတဲ့ နွေမိုးဆောင်း ရာသီသုံးခု မတူကြောင်းရှင်းပြရတာ အင်မတန် လက်ဝင်လှတယ်
.
ဗိုလ်ကောင်း
၂ မေ ၂၀၂၁

I Wandered Lonely as a Cloud

ဒီအချိန်မှာ အလွမ်းဆုံးကတော့ Daffodil ဆိုတဲ့ ပန်းလေးတွေ
.
မြန်မာလိုဆိုရင်တော့ ဒပ်ဖဒဲလ် လို့ အသံထွက်မယ်ထင်ရတဲ့ ဒီပန်းလေးတွေကို ကဗျာဆရာကြီး William Wordsworth ရဲ့ ကဗျာထဲ ဖတ်ရတုန်းကတည်းက သဘောတွေကျနေခဲ့တာ၊ ကိုယ်တွေ ငယ်ငယ်က အင်တာနက်ဆိုတာကြီးလည်း မရှိတော့ ပန်းပုံကိုတောင် မမြင်ခဲ့ဖူးပဲနဲ့ တိတ်တခိုး ကြိတ်ကြွေခဲ့ရတဲ့ ပန်းလေးတွေ၊ နောက်ပိုင်း အင်တာနက်တွေ သုံးတတ်လာတော့ ဒီပန်းလေးတွေကို ပုံထဲ မြင်ဖူးနေခဲ့ပေမယ့် အပြင်မှာတော့ မြင်ခွင့်ရအုံးမယ် မထင်မိခဲ့
.
. . . နောက်တော့ ဒီပန်းတွေ အပြိုင်းအရိုင်းပွင့်တဲ့ အရပ်ကို ရောက်သွားပြီး ဆောင်းကုန်လို့ နှင်းတွေများ အရည်ပျော်ပြီလားဆိုရင် ဖုံးထားတဲ့ နှင်းခဲတွေအောက်ကနေ အလုအယက်ထိုးထွက်ဖူးပွင့်ကြတဲ့ ပန်းတွေက ကိုယ့်ရဲ့ ပုံမှန်နွေဦးတေးသံတွေလို ဖြစ်လာခဲ့ရ၊ နှင်းတွေပျော်ချိန်ရောက်တိုင်း ဒီပန်းလေးတွေ ပွင့်လေ့ရှိတဲ့ နေရာတွေ၊ လမ်းဘေးတွေ၊ တောအုပ်တွေထဲ သွားသွားကြည့်ရ
.
. . . ဆိုင်ကလုန်းနာဂစ် လို့ လူတွေသိကြတဲ့ နာဂစ် ဆိုတာ ကိုယ်အရမ်းကြိုက်တဲ့ ကဗျာထဲက ဒီပန်းလေးတွေကို အူရဒူဘာသာနဲ့ခေါ်တဲ့နာမည် نرگس ပါလားဆိုတာ သိခဲ့ပြီးတဲ့အချိန်တုန်းက ဒီပန်းနာမည်ကို ခဏတော့ မုန်းခဲ့မိပေမယ့် တကယ်တမ်းဖြစ်သွားခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်ကြီးမှာ ဒီပန်းလေးတွေ ပယောဂ မပါပါလားဆိုတာ ဆင်ခြင်မိတဲ့နောက်ပိုင်း ဒီပန်းလေးတေွကို ပြန်ချစ်သွားခဲ့ရပြန်
.
. . . ကိုယ်ချစ်တဲ့ ပန်းဝါဝါဖြူဖြူလေးတေွ ပွင့်တဲ့အရပ်ကို စွန့်ခွာခဲ့ရပေမယ့် ပန်းလေးတွေကို အခွင့်ကြုံတိုင်းလွမ်းမိဆဲ၊ ဟာကိုင်းစံတောင်ခြေက ယာအီရိုလွင်ပြင်ကြီးထဲမှာ ကိုယ်မရှိတော့ပေမယ့်လည်း ချိန်ခါရာသီရောက်တိုင်း ပွင့်နေကြမှာဖြစ်တဲ့ ပန်းလေးတွေ ကိုယ့်လို ချစ်တတ်သူတွေနဲ့ ဆုံနေပါစေလို့ ဆုတောင်းနေမြဲ
.
မောင်လွမ်းဝေ
၁၄ ဧပြီ ၂၀၂၁
.
The photo was taken on 10 April 2019

ရွှေပွဲလာများ ရွှင်အားရဖို့

. . . ငယ်ငယ်တုန်းက ရွာမှာ အလှူတွေ ကထိန်တွေရှိတဲ့အခါ အငြိမ့်ခန်းက မပါမဖြစ်ပါတယ်၊ ကထိန်ဆိုရင် ဘုန်းကြီးကျောင်းဝင်းထဲ၊ အလှူဆိုရင် အလှူရှင်အိမ် မဏ္ဍပ်ထဲ၊ ရွာမှာက ဖျော်ဖြေစရာဆိုလို့ ပွဲလမ်းသဘင်ရှိမှ ကြည့်ရတာမို့ ကိုယ်တွေက မလွတ်တမ်း ကြည့်တာပါပဲ
.
. . . အငြိမ့်ကြည့်တိုင်းမှာ ကိုယ် ဘယ်တော့မှ မကြည့်ချင်ပေမယ့် ဘယ်တော့မှ ရှောင်လို့မလွတ်တဲ့ အခန်းတစ်ခန်းက အမြဲတမ်းပါတယ်၊ အဲဒါကတော့ ကချေသည် သီချင်း သရုပ်ဖော်ခန်းပဲ
.
. . . စာရေးဆရာ ဘုတလင်ချစ်လေးရဲ့ ကချေသည် ကဗျာကို စန္ဒရားအောင်ခင်က သံစဉ်ထည့်ပြီး ဒေါ်မေစီ ဆိုလိုက်တဲ့ ဒီသီချင်းလေးကို အလွန်ကို ကြိုက်ပေမယ့် ဇာတ်စင်ပေါ်မှာ အငြိမ့်သမက ဒီသီချင်းလေးကို သရုပ်ဖော်က၊ တစ်ချိန်လုံး ဟီလာတိုက်နေတဲ့ လူပြက်က ဒီအခန်းလည်းရောက်ရော သူ့ကိုယ်သူ ဇာတ်ဆရာပါဆိုပြီး အငြိမ့်သမလေးကို ရိုက်မောင်းပုတ်မောင်းလုပ်၊ အငြိမ့်သမလေးခမျာ ငိုချင်လျက်နဲ့ ရီလိုက်ရ၊ ရီချင်လျက်နဲ့ ငိုလိုက်ရ၊ ဇာတ်ဆရာအလိုကျပေါ့လေ
.
. . . ကိုယ်ကလည်း ဘာတွေညာတွေ မခံစားတတ်သေးတဲ့ ကလေးတုန်းကတောင်မှ အငြိမ့်သမလေးကို ဇာတ်ဆရာက အနိုင်ကျင့်နေတာ မြင်ရတဲ့အခါ အငြိမ့်သမလေးကို သနားမိ၊ သူ့ခမျာ ငိုချင်နေလျက်နဲ့မျက်ရည်စက်လက်သုတ်ပြီး ရီပြရတဲ့အခါ ကိုယ့်မှာ ရင်နင့်မိ၊ အရင်အခန်းတွေတုန်းက သဘောတွေကျနေခဲ့တဲ့ ဇာတ်ဆရာလုပ်တဲ့ လူပြက်ကြီးကို ခဏတော့ မုန်းလိုက်မိနဲ့၊ အခုထိကို ဒီသီချင်းလေးကို နားထောင်မိတိုင်း ဇာတ်စင်ပေါ်က အငြိမ့်သမလေးကို စိတ်မျက်စိထဲ မြင်ယောင်မိပြီး သနားနေမိတုန်း
.
. . . အငြိမ့်သမလေးကို သနားနေမိတဲ့ကိုယ့်ခမျာမှာ ဂုဏ်ရည်မတူဇာတ်ကားထဲက မေသစ်ကို သနားလို့ မျက်ရည်လည်နေရတဲ့ အိန္ဒိယတိုင်းရင်းသားလေး ချိုတကူးဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်နေတာကို သတိထားမိပြန်တော့လည်း သူ့ကိုပဲ ဆက်သနားရမလို၊ ကိုယ့်ဘာသာပဲ ပြန်သနားရတော့မလို
.
ဗိုလ်ကောင်း
၆ ဧပြီ ၂၀၂၁
.
ကချေသည်သီချင်းမူရင်းအဆိုကို ဒီမှာနားထောင်နိုင်ပါတယ်
https://www.youtube.com/watch?v=Fg6GHf9fK84
.
Photo credit: ပန်းချီထွန်းနိုင်၏ ကချေသည် ပန်းချီကားတွဲမှ ယူထားပါသည်

ကြောက်ဖွယ့်လျှာ

. . . မီးဖွားပြီးစ ခုနစ်ရက်သားလေးမှာပဲ အမေဖြစ်သူ လွန်ရှာလေတဲ့ မိတဆိုးလေး ဖြစ်ရတာမို့ အဖေ သုဒ္ဓေါဒနမင်းကြီးက အချစ်ပိုရတယ်၊ ဒီကြားထဲ မင်းသားလေးကို ရှေ့ဖြစ်ဟောစမ်းဟဲ့လို့ ဗေဒင်ဆရာတွေ မေးပြန်တော့ တခြားသူတွေက ဘုရားရင်လည်းဖြစ်မယ်၊ စကြ်ဝတေးမင်းရင်လည်း ဖြစ်မယ်ဆိုပြီး နှစ်ခွဟောကြပေမယ့် ကောဏ္ဍညအနွယ် သုဒတ္ထပုဏ္ဏားငယ်က သူ့ရဲ့ ဗေဒင်ပညာက ဧကံသဗျာကရဏ တစ်ကြောင်းတည်းသော အဟောကိုသာ ဟောမယ်ဆိုပြီး ဒီမင်းသားဟာ အသက် ၂၉ နှစ်မှာ နိမိတ်ကြီးလေးပါးကိုမြင်ပြီး တောထွက်မယ် ဘုရားစင်စစ်ဧကန်ဖြစ်မယ်လို့ ရဲရဲတောက် ဟောချလိုက်လေတော့ ဒီလောက်ကြီး မှန်အောင် ဟောရပါ့မလားဆို ပုဏ္ဏားကို နန်းတော်ထဲက ဆွဲထုတ်မယ်လုပ်၊ ပုဏ္ဏားကလည်း ခေသူမဟုတ်၊ အေး နင်တို့ဆွဲထုတ်တာတော့ မခံဘူး၊ ငါ့ဘာသာငါထွက်ပြီး ဘုရားရဲ့ တရားဦးနာရအောင် မိဂါဒါဝုန်တောက စောင့်မယ်ဟေ့ ဆိုပြီး သွားကြိုစောင့်နေတာ၊ ဘုရားလည်းဖြစ်ပြီးရော ဓမ္မစကြ်ာတရားကို နာခွင့်ရတဲ့ ပဉ္စဝဂ္ဂီငါးဦးထဲမှာ ပထမဆုံး သောတာပတ္တိဖိုလ်ရတဲ့ ဧတဒဂ်ခံ ရဟန္တာမထေရ်ကြီး ဖြစ်ပါလေရောလား
.
. . . သိဒ္ဓတ္ထမင်းသားလေး တောထွက်သွားမှာကြောက်လို့ မြို့ရိုးတွေဆင့်ကာ အစောင့်တွေ အထပ်ထပ်ချ၊ နိမိတ်ကြီးလေးပါးမြင်မှာစိုးလို့ ဖအေကြီးက ပိတ်ကာဆီးထားတဲ့ကြားက နတ်တွေ လာအလင်းပြလို့ နိမိတ်ကြီးတွေမြင်ရ၊ တောထွက်တော့လည်း ဖွားဖက်တော် ကဏ္ဍကမြင်းက ငါ့သခင်ကို ပါရမီဖြည့်ခွင့်ရပဟဲ့လို့ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ဟီတာကိုတောင် မြင်းဟီသံကြားရင် ဘုရားလောင်း တောထွက်ပျက်ရချည်ရဲ့ဆိုပြီး နတ်တွေက မြင်းဟီသံဘယ်သူမှမကြားအောင် ပိတ်ကာဆီးထားကြ၊ မင်းသားက တောထွက်သွား
.
. . . ဟင် ဒီလောက် အထပ်ထပ် မြို့ရိုးတွေဆင့် အစောင့်တွေချထားတဲ့ကြားက ချစ်လှတဲ့အဖေကြီးကိုထားပြီး တောထွက်သွားရက်လေတဲ့သားဆိုပြီး အဖေသုဒ္ဓေါဒနမင်းကြီးမှာ အသည်းတွေကွဲရရှာတာပေါ့။ ငါ့သားလေး ဘုရားဖြစ်ပြီးတော့လည်း ဖအေကြီးဆီ ခြေဦးမလှည့်လေတော့ လွမ်းလှတဲ့သားကို အခေါ်တော်လွှတ်ရလေတယ်
.
“ . . . ဘွားပြည်တော်က၊ သုဒ္ဓေါ်မည်ရင်း၊ မွေးဘမင်းလျှင်၊ သည်းတွင်ညွတ်ခွေ၊ လွမ်းရက်ရေသော်၊ ကြာထွေမြင့်လစ်၊ ခုနစ်နှစ်လျှင်၊ မျှလောက်စင်တည့်၊ အသျှင်ဘုရား၊ စောထွတ်ဖျားကို၊ စကားတင်းသံ၊ တို့ သံ သွတ်လှယ်၊ တုံ့ပယ်ကြောင်းစ၊ မသိရ၍၊ ကြင်ဆလွမ်းမှု . . .”
.
. . . ဘုရားကို အပင့်လွှတ်လိုက်တဲ့ အမတ်တွေဆိုတာလည်း ပါရမီကံ အထိုက်အလျောက်ပါလာပြီးသားမို့ ဘုရားဆီရောက် တရားနာရတယ်ဆိုရင်ပဲ လာရင်းကိစ္စကို မေ့ပြီး ရဟန်းဝတ်နေလိုက်ပြီး ပြန်မလာကြတော့ နောက်ဆုံး ဘုရားရဲ့ ဖွားဖက်တော် ကာဠုဒါယီအမတ်ကို လွှတ်ရတယ်၊ အေး မောင်ကာဠု သွားချေ မင်းဖွားဖက်တော်ဘုရားကို ပင့်ခဲ့ချေ၊ အရင်လွှတ်လိုက်တဲ့ အမတ်တွေလိုပဲ ရဟန်းဝတ်ချင်လည်းဝတ် ငါမတား ဒါပေမယ့် ငါ့သားတော်လေးကိုတော့ ရအောင်ခေါ်ခဲ့ပေးပါကွယ်ဆိုတော့ အမိန့်တော်မြတ်အတိုင်းပါဘုရားပေါ့
.
. . . မင်းသားကြီး ရွှေမန်းတင်မောင်ရဲ့ မဟာဗုဒ္ဓဝင် လေးတော်တင်ခန်းထဲက ကာဠုဒါယီအမတ်ဟာ ပလီတတ်လှချည့်ဆိုပြီး သဘောကျနေခဲ့တာ ရှင်အုံးညိုရဲ့ ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့ကို ဖတ်မိတော့မှပဲ ကိုယ်သိထားတဲ့ မောင်ကာဠုပလီတယ်ဆိုတာ ဘာဟုတ်သေးလို့လဲလို့ အောက်မေ့မိတယ်၊ တကယ်တမ်းကျတော့ သုဒ္ဓေါဘုရင်ကြီးခမျာ သားတော်သိဒ္ဓတ္ထ မရှိလေကတည်းက သားတော်နဲ့ တစ်ရက်တည်းဖွားတဲ့ မောင်ကာဠုကို သားတော်အမှတ်နဲ့ ချစ်ခဲ့စောင့်ရှောက်ခဲ့ရတာမို့ အမတ်ကိုးယောက်ကို အလုပ်အကျွေးတစ်ထောင်စီနဲ့ ကိုးခေါက်လွှတ်လိုက်တာတောင် ရဟန်းဝတ်နေပြီး ဘုရားကိုတော့ ရအောင်ရအောင် မပင့်လာခဲ့ကြလို့ နောက်ဆုံး သားနဲ့မခြားချစ်ရတဲ့ မောင်ကာဠုကို လွှတ်လိုက်ရတာ၊
.
. . . မောင်ကာဠုကလည်း ခေတဲ့သူတော့မဟုတ်၊ ဘုရားကိုပင့်ဖို့သွားတဲ့ ခရီးမှာ ဘုရားနဲ့တွေ့ရင် ဘာတွေပြောပြီး ရအောင်ပင့်မယ်လို့များ စိတ်ကူးစာစီသွားလားမှတ်ရ၊ ဘုရားနဲ့လည်းတွေ့ရော သူစိတ်ကူးစီထားတဲ့ ဂါထာလို့ဆိုရတဲ့ ကဗျာအပုဒ်ပေါင်း ခြောက်ဆယ်တိတိနဲ့ ဘုရားကို ဖခမည်းတော်ဆီ ကြွသင့်ကြောင်း လျှောက်တော့တာကလား
.
. . . အဲသည်ဂါထာတွေထဲမှာ ဆောင်းကူးနွေစ တပေါင်းလသာယာပုံတွေကို ဖွဲ့ဆိုထားတာက ၃ ကဗျာ၊ တောလမ်းခရီး သစ်သီးမျိုးစုံသီးကြပုံကို ဖွဲ့ဆိုထားတာက ၈ ကဗျာ၊ တောလုံးအနှံ့ ပန်းရနံ့ သင်းပျံ့နေပုံကို ဖွဲ့ထားတာက ၇ ကဗျာ၊ သားမျိုးစုံစုဝေး၍ ဟစ်ကြွေးနေပုံကိုဖွဲ့ထားတာက ၈ ကဗျာ၊ ငှက်ပေါင်းဆင့်ဆင့် ကျူးရင့်နေပုံကို ဖွဲ့ထားတာက ၇ ကဗျာ၊ နဲ့ ရေကန်သာလှ အေးမြနေပုံကို ဖွဲ့ထားတာက ၆ ကဗျာ စုစုပေါင်း ကဗျာ ခြောက်ဆယ်အနက် သုံးဆယ့်ကိုးကဗျာက တောတောင်ခရီးသာယာပုံကို ဖွဲ့ထားတာတဲ့
.
. . . ရာဇဂြိုလ်ပြည်ကို ပြာသိုလကတည်းက ရောက်ရှိသီတင်းသုံးနေတဲ့ မြတ်စွာဘုရားကို ကာဠုဒါယီအမတ်ရောက်တဲ့အချိန်က တပေါင်းလတဲ့၊ အထက်က ဖွဲ့သီထားတဲ့ ကဗျာတွေက ဘုရားရှင်သီတင်းသုံးတော်မူရာ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်နဲ့ မွေးဇာတိ ဒေဝဒဟပြည်အကြားက တောလမ်းခရီးသာယာပုံဟာ တစ်နည်းဆိုရရင်ဖြင့် တပေါင်းလရဲ့ ရာသီဖွဲ့လို့ ဆိုရမှာပါတဲ့၊ ပါဠိလို မဖတ်တတ်လို့ မူရင်းဂါထာတွေမှာ ဘယ်လိုဖွဲ့ထားလဲ မဆိုနိုင်ပေမယ့်၊ ရှင်အုန်းညိုရေးတဲ့ ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့မှာတော့ လမ်းခရီးသာယာပုံကို တစ်ပုဒ်တစ်ပါဒချင်းစီ ဖွဲ့ဆိုပြထားတာများ အလွန်ကို အသေးစိတ်ချယ်မှုန်းထားတဲ့ ပန်းချီကားတစ်ချပ် ကြည့်ရသလိုပ
.
. . . ကိလေသာတွေ အကုန်အစင်ပယ်သတ်ပြီး ဖြစ်တော်မူတဲ့ မြတ်စွာဘုရားအဖို့တော့ ကာဠုဒါယီအမတ်ရဲ့ လမ်းခရီးအလှအပ သာယာပုံတွေနဲ့ အဖေ့အိမ်ပြန်လိုက်ခဲ့ဖို့ ပလီတာတွေကို ဘယ်မှာ ရင်ခုန်လိမ့်မတုန်း၊ သို့သော်လည်း ကာဠုဒါယီအမတ်ရဲ့ ဂါထာခြောက်ဆယ်ကို အခြေခံမြန်မာမှုရေးဖွဲ့ထားတဲ့ ရှင်အုန်းညိုရေးတဲ့ ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့ကိုတော့ ကိုယ်က အင်မတန်ကြွေတယ်၊ အဲသည်ပျို့ကို ဖတ်ပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း ကိုယ်ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ တပေါင်းလတွေကလည်း ဒီပျို့ကဗျာရှည်ကြီးထဲကလို လှပခဲ့တယ်၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်းရဲ့ တပေါင်းလတွေကို ကိုယ်အမှတ်ထင်ထင် တမြတ်တနိုး တန်ဖိုးထား တသနေခဲ့ရတာပေမယ့်
.
ဗိုလ်ကောင်း
တပေါင်းလဆန်း ၈ ရက်
မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၈၂ ခုနှစ်
.
The photo was taken on 17 March 2020 at my residence
.
ရှင်အုန်းညိုရေးတဲ့ ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့ကို ဒီမှာအစအဆုံး ဖတ်နိုင်ပါတယ်
https://my.wikipedia.org/.../%E1%80%82%E1%80%AB%E1%80%91...

ညညောင်းတာရှည်ကုန်ပါစေ

 

. . . ညတာရှည်ရင် အိပ်မက်များတယ်ဆိုတာ အကောင်းပြောတဲ့စကားလား မကောင်းပြောတဲ့စကားလား မသိပေမယ့် ညတာရှည်တာကို မလိုလားတဲ့သူများအတွက် ဝမ်းသာစရာ သတင်းစကားပါးရရင် ရှည်တဲ့ညတာတွေ ဒီနေ့ကစလို့ ကုန်ဆုံးပါပြီ
.
. . . အဆုံးအစမထင်တဲ့ အာကာသဟင်းလင်းပြင်ကြီးထဲ နဂါးငွေ့တန်းဂလက်ဆီဆိုတဲ့ ကြယ်အစုအဝေးထဲက အသေးစားကြယ်လေးတစ်လုံးကို ဝန်းရံဖွဲ့စည်းထားတဲ့ နေအဖွဲ့အစည်းထဲက ကမ္ဘာဆိုတာ ဘာဆိုဘာမှ မဟုတ်တဲ့ အစက်အပြောက်လေးတစ်ခုသာဆိုပေမယ့် သူ့ကမ္ဘာမှာတော့ သူ့အထွာနဲ့သူ ဆူကြုံနိမ့်မြင့် လောကဓံတွေဆိုတာလည်း အရှိသားပေါ့
.
. . . အဲသည် ဘာမဟုတ်တဲ့ ကမ္ဘာလေးဟာ သူ့ဘာသာ ခပ်စောင်းစောင်းလေး လည်နေရင်း တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ နေကိုလည်း ပတ်နေရသေးတာဆိုတော့ အဲသည် ကမ္ဘာကြီးမြောက်ဘက်ခြမ်းက ရှမ်းရိုးမအခြေမှာရှိတဲ့ ကိုယ်နေတဲ့အိမ်ကလေးကလည်း တစ်နှစ်ဆိုတဲ့ ဆယ့်နှစ်လအတွင်းမှာ နေ့တာအရှည်ဆုံးမို့ အပူဆုံးနေ့တွေကြုံလိုက်၊ ညတာအရှည်ဆုံးမို့ အအေးဆုံးနေ့တွေဆုံလိုက်၊ အဲသည်အစွန်းနှစ်ဘက်ကြား ဟိုဘက်သွားတစ်ခါ ဒီဘက်ပြန်တစ်ခါ နေ့တာညတာ တူမျှပါတဲ့ဆိုတဲ့ နေ့ရက်တွေကိုကြုံရလိုက်နဲ့ လုံးချာလည်လိုက်နေသတဲ့လေ
.
. . . မနှစ်က ဒီဇင်ဘာလ ၂၁ ရက်နေ့မှာ ညတာအရှည်ဆုံးကို ကြုံခဲ့ရပြီးတဲ့နောက် ရှည်လျားလှတဲ့ ညတာတွေ တဖြည်းဖြည်းတိုလာလိုက်တာ မနက်ဖြန် မတ်လ ၂၀ ရက်ဆိုရင် ညတာနဲ့ နေ့တာ ကာလညီတူညီမျှဖြစ်တဲ့ အခါကို ရောက်ပါပြီ၊ ပြီးရင်တော့ လောကဓမ္မတာအတိုင်း နေ့တာတွေ တဖြည်းဖြည်း ရှည်လာတော့မှာပါ
.
. . . ကြိုက်သည်ဖြစ်ဖြစ် မကြိုက်သည်ဖြစ်ဖြစ် ဟောသည်ကမ္ဘာကြီးက အခုလိုပုံမှန်လည်နေရင်း နေကိုပတ်နေတာ မပျက်သရွေ့တော့ ကမ္ဘာကြီးပေါ်က ဗိုလ်ကောင်းတို့အိမ်လေးလည်း နေ့တာရှည်တဲ့ရက်တွေကြုံလိုက် နေ့တာတိုတဲ့ရက်တွေကြုံလိုက်၊ မကြိုက်ရင်လည်း သည်းခံလိုက် ကြိုက်ရင်လည်း ပျော်နေလိုက်ဆိုပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ ကြိုက်ခြင်းမကြိုက်ခြင်းတွေကို ကမ္ဘာကြီးက ထည့်တွက်နေမှာ မဟုတ်ဘဲ သူ့လည်စရာရှိတာ လည်ပတ်ပြောင်းလဲနေမှာပါပဲ
.
. . . ကိုယ်လုပ်လို့ရတာဆိုလို့ နေ့တာတိုလည်း တိုအလျောက်၊ ရှည်လည်းရှည်အလျောက်၊ ညီလည်းညီအလျောက် သင့်တင့်လျောက်ပတ်အောင် ကျင့်ကြံနေထိုင်ပြီး မကြိုက်တာလာလို့လည်း အရမ်းကြီး စိတ်မညစ်အောင်၊ ကြိုက်တာလာလို့လည်း အရမ်းကြီးပျော်မသွားအောင် ယောနိသောမနသီကာရ သင့်တင့်တဲ့ သဘောကိုဆောက်တည်နိုင်အောင် နှလုံးသွင်းရမှာပ
.
. . . ကမ္ဘာကြီးက သူ့သဘောသူဆောင်နေတာကို ကိုယ်သဘောမတွေ့တာနဲ့ပဲ ငိုနေရမယ်ဆို ကျနော်တို့မှာ ရယ်ဖို့အချိန်တောင် ကျန်ချင်မှကျန်တော့မှာမို့လား
.
ဗိုလ်ကောင်း
၁၉ မတ် ၂၀၂၁
.
#VernalEquinox2021

ပျဉ်းမဇာတ်ပေါင်း

. . . ပျဉ်းမ လို့ကြားလိုက်ရင် မျက်စိအေးစရာ ခရမ်းရောင်ပန်းလေးတွေ ဝေနေအောင်ပွင့်တဲ့ အရိပ်ကောင်းကောင်း သစ်ပင်ကြီးကို မမြင်မိဘဲ ငယ်ငယ်က ခဏခဏ နားထောင်ခဲ့ဖူးတဲ့ ပျဉ်းမငုတ်တို ဇာတ်လမ်းရယ်၊ ကဗျာဆရာကြီး မင်းသုဝဏ်ရဲ့ ပျဉ်းမငုတ်တိုကဗျာထဲက ခြတက်ခံရလိုက်၊ ဓားထစ်ခံရလိုက်၊ လေပြင်းတိုက်ခံရလိုက် နဲ့ သစ်ခေါင်းအဆွေးကြီးနဲ့ ကုန်းကမူထက်မှာ ထီးထီးကြီးရှိနေတဲ့ အပင်ငုတ်တိုကြီးပဲ ပြေးပြေးမြင်နေမိတာ
.
. . . ဆယ်တန်းအောင်ပြီးတဲ့ပထမဆုံး နွေမှာ ပျဉ်းမပန်း ခရမ်းရောင်လေးတွေကို စတွေ့ဖူးတုန်းက ကိုယ်သိခဲ့တဲ့ ပျဉ်းမပင်လူကြမ်းကြီးဟာ ဒီလိုပန်းလှလှလေးတွေလည်း ပွင့်ပေးတတ်ပါလားဆိုတာ သိရတော့ တအံ့တဩ ဖြစ်မိသေးတာ။ ကဗျာထဲမှာကျတော့လည်း ပျဉ်းမပင်ကြီး ဘယ်လောက်ပဲ အခုတ်အထစ်ခံရရ ခြတက်ခံရရ လေပြင်းတိုက်ခံရရ နွေရောက်ပြီဆိုတာနဲ့ ရွက်ဟောင်းတွေကြွေပြီး ရွက်သစ်တွေဝေလို့ ငယ်ရုပ်ဆင်တယ်လို့ပဲ ရေးထားတာကိုး၊ ခရမ်းရောင်ပန်းလေးတွေ လှနေအောင်လည်းပွင့်ပေးသေးတယ်ဆိုတာကို ဆရာကြီး မင်းသုဝဏ် ဘာလို့များ ထည့်မရေးသွားပါလိမ့်လို့ တွေးမိခဲ့သေးတယ်၊
.
. . . ကဗျာဆရာကြီးက ပျဉ်းမပင်ကြီးရဲ့လောကဓံအထုအထောင်းကို ခံနိုင်ရည်ရှိတဲ့အကြောင်းကို သက်ကျားအိုဆိုတဲ့ စကားလုံး၊ ယောက်ျားကောင်းဆိုတဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့ တန်ဆာဆင် ရေးထားခဲ့လေတော့ ကိုယ်တွေမျာ ပျဉ်းမလို့ဆိုလိုက်တာနဲ့ တောင်ကုန်းထက်က ထီးထီးကြီးရှိနေတဲ့အပင်ငုတ်တိုကြီး ဘယ်လောက်အသင်းခံရရ အချိန်တန်ရင် အရွက်တွေ တဝေဝေနဲ့ လူကြမ်းကြီးလို့မြင်နေတော့အောင်၊ ဇာတ်လမ်းတွေမှာဆိုရင်လည်း ပျဉ်းမဆိုတဲ့ အသံကြားတာနဲ့ဖက်ဆစ်တော်လှန်ရေး ဇာတ်ကောင်တွေနဲ့အတူတူ သေနတ်သံတညံညံကိုပါ ကြားယောင်လာအောင် တမင်များ ရေးခဲ့လေသလားလို့တောင် တစ်ခါတစ်လေ စိတ်ထဲကွက်မိတယ်
.
. . . ကိုယ်သာ ဆရာကြီး မင်းသုဝဏ်လို ကဗျာကောင်းကောင်းရေးတတ်ခဲ့ရင် သက်ကျားအိုလူကြမ်းကြီး ပျဉ်းမငုတ်တိုကို အလှသွေးကြွယ်တဲ့ ခရမ်းရောင်လုံမပျိုလေးအဖြစ် ဘဝပြန်ပြောင်းမယ်၊ ဆရာကြီးတက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင်တို့လို့ ဝတ္ထုရှည်ကြီးတွေ ရေးတတ်ခဲ့ရင်လည်း ပျဉ်းမပန်းတွေရဲ့ အလှနဲ့ ပျဉ်းမပင်တွေရဲ့ အရိပ်အာဝါသအကြောင်းကို ဇာတ်အိမ်ခိုင်ခိုင်နဲ့ ကိုယ်ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ ခေတ်တွေနောက်ခံထားပြီး ဂန္တဝင်တွင်မယ့် ဝတ္ထုရှည်ကြီးတစ်ပုဒ် ရေးမယ်၊ ဖြစ်နိုင်ရင် နေပြည်တော်ရာဇဌာနီ လမ်းမကြီးဘေးက နွေရောက်ရင်ဝေနေအောင်ပွင့်တဲ့ ပျဉ်းမပင်တန်းကြီးတွေကိုပါ ဇာတ်ကောင်လုပ်ပြီး အားလုံးပျော်ရွှင်ကြလေသတည်းနဲ့ ဇာတ်သိမ်းတဲ့ ဇာတ်လမ်းကြီးတစ်ပုဒ် ကိုယ်မသေခင်တော့ ရေးခဲ့နိုင်ချင်တယ်၊ ကိုယ်မရေးဖြစ်ဘူးဆိုရင်လည်း ရေးနိုင်တဲ့သူတွေ ရေးကြစေချင်သေးတယ်
.
ဗိုလ်ကောင်း
၁၅ မတ် ၂၀၂၁
.
ဓာတ်ပုံက နေပြည်တော် ရာဇဌာနီလမ်းမကြီးဘေးက ပျဉ်းမပင်တန်းမှာ ၂၀၂၀ ဧပြီ၂၅ က ရိုက်ထားတာ