ဒီအချိန်မှာ အလွမ်းဆုံးကတော့ Daffodil ဆိုတဲ့ ပန်းလေးတွေ
.
မြန်မာလိုဆိုရင်တော့ ဒပ်ဖဒဲလ် လို့ အသံထွက်မယ်ထင်ရတဲ့ ဒီပန်းလေးတွေကို ကဗျာဆရာကြီး William Wordsworth ရဲ့ ကဗျာထဲ ဖတ်ရတုန်းကတည်းက သဘောတွေကျနေခဲ့တာ၊ ကိုယ်တွေ ငယ်ငယ်က အင်တာနက်ဆိုတာကြီးလည်း မရှိတော့ ပန်းပုံကိုတောင် မမြင်ခဲ့ဖူးပဲနဲ့ တိတ်တခိုး ကြိတ်ကြွေခဲ့ရတဲ့ ပန်းလေးတွေ၊ နောက်ပိုင်း အင်တာနက်တွေ သုံးတတ်လာတော့ ဒီပန်းလေးတွေကို ပုံထဲ မြင်ဖူးနေခဲ့ပေမယ့် အပြင်မှာတော့ မြင်ခွင့်ရအုံးမယ် မထင်မိခဲ့
.
. . . နောက်တော့ ဒီပန်းတွေ အပြိုင်းအရိုင်းပွင့်တဲ့ အရပ်ကို ရောက်သွားပြီး ဆောင်းကုန်လို့ နှင်းတွေများ အရည်ပျော်ပြီလားဆိုရင် ဖုံးထားတဲ့ နှင်းခဲတွေအောက်ကနေ အလုအယက်ထိုးထွက်ဖူးပွင့်ကြတဲ့ ပန်းတွေက ကိုယ့်ရဲ့ ပုံမှန်နွေဦးတေးသံတွေလို ဖြစ်လာခဲ့ရ၊ နှင်းတွေပျော်ချိန်ရောက်တိုင်း ဒီပန်းလေးတွေ ပွင့်လေ့ရှိတဲ့ နေရာတွေ၊ လမ်းဘေးတွေ၊ တောအုပ်တွေထဲ သွားသွားကြည့်ရ
.
. . . ဆိုင်ကလုန်းနာဂစ် လို့ လူတွေသိကြတဲ့ နာဂစ် ဆိုတာ ကိုယ်အရမ်းကြိုက်တဲ့ ကဗျာထဲက ဒီပန်းလေးတွေကို အူရဒူဘာသာနဲ့ခေါ်တဲ့နာမည် نرگس ပါလားဆိုတာ သိခဲ့ပြီးတဲ့အချိန်တုန်းက ဒီပန်းနာမည်ကို ခဏတော့ မုန်းခဲ့မိပေမယ့် တကယ်တမ်းဖြစ်သွားခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်ကြီးမှာ ဒီပန်းလေးတွေ ပယောဂ မပါပါလားဆိုတာ ဆင်ခြင်မိတဲ့နောက်ပိုင်း ဒီပန်းလေးတေွကို ပြန်ချစ်သွားခဲ့ရပြန်
.
. . . ကိုယ်ချစ်တဲ့ ပန်းဝါဝါဖြူဖြူလေးတေွ ပွင့်တဲ့အရပ်ကို စွန့်ခွာခဲ့ရပေမယ့် ပန်းလေးတွေကို အခွင့်ကြုံတိုင်းလွမ်းမိဆဲ၊ ဟာကိုင်းစံတောင်ခြေက ယာအီရိုလွင်ပြင်ကြီးထဲမှာ ကိုယ်မရှိတော့ပေမယ့်လည်း ချိန်ခါရာသီရောက်တိုင်း ပွင့်နေကြမှာဖြစ်တဲ့ ပန်းလေးတွေ ကိုယ့်လို ချစ်တတ်သူတွေနဲ့ ဆုံနေပါစေလို့ ဆုတောင်းနေမြဲ
.
မောင်လွမ်းဝေ
၁၄ ဧပြီ ၂၀၂၁
.
The photo was taken on 10 April 2019
No comments:
Post a Comment