ကြောက်ဖွယ့်လျှာ

. . . မီးဖွားပြီးစ ခုနစ်ရက်သားလေးမှာပဲ အမေဖြစ်သူ လွန်ရှာလေတဲ့ မိတဆိုးလေး ဖြစ်ရတာမို့ အဖေ သုဒ္ဓေါဒနမင်းကြီးက အချစ်ပိုရတယ်၊ ဒီကြားထဲ မင်းသားလေးကို ရှေ့ဖြစ်ဟောစမ်းဟဲ့လို့ ဗေဒင်ဆရာတွေ မေးပြန်တော့ တခြားသူတွေက ဘုရားရင်လည်းဖြစ်မယ်၊ စကြ်ဝတေးမင်းရင်လည်း ဖြစ်မယ်ဆိုပြီး နှစ်ခွဟောကြပေမယ့် ကောဏ္ဍညအနွယ် သုဒတ္ထပုဏ္ဏားငယ်က သူ့ရဲ့ ဗေဒင်ပညာက ဧကံသဗျာကရဏ တစ်ကြောင်းတည်းသော အဟောကိုသာ ဟောမယ်ဆိုပြီး ဒီမင်းသားဟာ အသက် ၂၉ နှစ်မှာ နိမိတ်ကြီးလေးပါးကိုမြင်ပြီး တောထွက်မယ် ဘုရားစင်စစ်ဧကန်ဖြစ်မယ်လို့ ရဲရဲတောက် ဟောချလိုက်လေတော့ ဒီလောက်ကြီး မှန်အောင် ဟောရပါ့မလားဆို ပုဏ္ဏားကို နန်းတော်ထဲက ဆွဲထုတ်မယ်လုပ်၊ ပုဏ္ဏားကလည်း ခေသူမဟုတ်၊ အေး နင်တို့ဆွဲထုတ်တာတော့ မခံဘူး၊ ငါ့ဘာသာငါထွက်ပြီး ဘုရားရဲ့ တရားဦးနာရအောင် မိဂါဒါဝုန်တောက စောင့်မယ်ဟေ့ ဆိုပြီး သွားကြိုစောင့်နေတာ၊ ဘုရားလည်းဖြစ်ပြီးရော ဓမ္မစကြ်ာတရားကို နာခွင့်ရတဲ့ ပဉ္စဝဂ္ဂီငါးဦးထဲမှာ ပထမဆုံး သောတာပတ္တိဖိုလ်ရတဲ့ ဧတဒဂ်ခံ ရဟန္တာမထေရ်ကြီး ဖြစ်ပါလေရောလား
.
. . . သိဒ္ဓတ္ထမင်းသားလေး တောထွက်သွားမှာကြောက်လို့ မြို့ရိုးတွေဆင့်ကာ အစောင့်တွေ အထပ်ထပ်ချ၊ နိမိတ်ကြီးလေးပါးမြင်မှာစိုးလို့ ဖအေကြီးက ပိတ်ကာဆီးထားတဲ့ကြားက နတ်တွေ လာအလင်းပြလို့ နိမိတ်ကြီးတွေမြင်ရ၊ တောထွက်တော့လည်း ဖွားဖက်တော် ကဏ္ဍကမြင်းက ငါ့သခင်ကို ပါရမီဖြည့်ခွင့်ရပဟဲ့လို့ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ဟီတာကိုတောင် မြင်းဟီသံကြားရင် ဘုရားလောင်း တောထွက်ပျက်ရချည်ရဲ့ဆိုပြီး နတ်တွေက မြင်းဟီသံဘယ်သူမှမကြားအောင် ပိတ်ကာဆီးထားကြ၊ မင်းသားက တောထွက်သွား
.
. . . ဟင် ဒီလောက် အထပ်ထပ် မြို့ရိုးတွေဆင့် အစောင့်တွေချထားတဲ့ကြားက ချစ်လှတဲ့အဖေကြီးကိုထားပြီး တောထွက်သွားရက်လေတဲ့သားဆိုပြီး အဖေသုဒ္ဓေါဒနမင်းကြီးမှာ အသည်းတွေကွဲရရှာတာပေါ့။ ငါ့သားလေး ဘုရားဖြစ်ပြီးတော့လည်း ဖအေကြီးဆီ ခြေဦးမလှည့်လေတော့ လွမ်းလှတဲ့သားကို အခေါ်တော်လွှတ်ရလေတယ်
.
“ . . . ဘွားပြည်တော်က၊ သုဒ္ဓေါ်မည်ရင်း၊ မွေးဘမင်းလျှင်၊ သည်းတွင်ညွတ်ခွေ၊ လွမ်းရက်ရေသော်၊ ကြာထွေမြင့်လစ်၊ ခုနစ်နှစ်လျှင်၊ မျှလောက်စင်တည့်၊ အသျှင်ဘုရား၊ စောထွတ်ဖျားကို၊ စကားတင်းသံ၊ တို့ သံ သွတ်လှယ်၊ တုံ့ပယ်ကြောင်းစ၊ မသိရ၍၊ ကြင်ဆလွမ်းမှု . . .”
.
. . . ဘုရားကို အပင့်လွှတ်လိုက်တဲ့ အမတ်တွေဆိုတာလည်း ပါရမီကံ အထိုက်အလျောက်ပါလာပြီးသားမို့ ဘုရားဆီရောက် တရားနာရတယ်ဆိုရင်ပဲ လာရင်းကိစ္စကို မေ့ပြီး ရဟန်းဝတ်နေလိုက်ပြီး ပြန်မလာကြတော့ နောက်ဆုံး ဘုရားရဲ့ ဖွားဖက်တော် ကာဠုဒါယီအမတ်ကို လွှတ်ရတယ်၊ အေး မောင်ကာဠု သွားချေ မင်းဖွားဖက်တော်ဘုရားကို ပင့်ခဲ့ချေ၊ အရင်လွှတ်လိုက်တဲ့ အမတ်တွေလိုပဲ ရဟန်းဝတ်ချင်လည်းဝတ် ငါမတား ဒါပေမယ့် ငါ့သားတော်လေးကိုတော့ ရအောင်ခေါ်ခဲ့ပေးပါကွယ်ဆိုတော့ အမိန့်တော်မြတ်အတိုင်းပါဘုရားပေါ့
.
. . . မင်းသားကြီး ရွှေမန်းတင်မောင်ရဲ့ မဟာဗုဒ္ဓဝင် လေးတော်တင်ခန်းထဲက ကာဠုဒါယီအမတ်ဟာ ပလီတတ်လှချည့်ဆိုပြီး သဘောကျနေခဲ့တာ ရှင်အုံးညိုရဲ့ ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့ကို ဖတ်မိတော့မှပဲ ကိုယ်သိထားတဲ့ မောင်ကာဠုပလီတယ်ဆိုတာ ဘာဟုတ်သေးလို့လဲလို့ အောက်မေ့မိတယ်၊ တကယ်တမ်းကျတော့ သုဒ္ဓေါဘုရင်ကြီးခမျာ သားတော်သိဒ္ဓတ္ထ မရှိလေကတည်းက သားတော်နဲ့ တစ်ရက်တည်းဖွားတဲ့ မောင်ကာဠုကို သားတော်အမှတ်နဲ့ ချစ်ခဲ့စောင့်ရှောက်ခဲ့ရတာမို့ အမတ်ကိုးယောက်ကို အလုပ်အကျွေးတစ်ထောင်စီနဲ့ ကိုးခေါက်လွှတ်လိုက်တာတောင် ရဟန်းဝတ်နေပြီး ဘုရားကိုတော့ ရအောင်ရအောင် မပင့်လာခဲ့ကြလို့ နောက်ဆုံး သားနဲ့မခြားချစ်ရတဲ့ မောင်ကာဠုကို လွှတ်လိုက်ရတာ၊
.
. . . မောင်ကာဠုကလည်း ခေတဲ့သူတော့မဟုတ်၊ ဘုရားကိုပင့်ဖို့သွားတဲ့ ခရီးမှာ ဘုရားနဲ့တွေ့ရင် ဘာတွေပြောပြီး ရအောင်ပင့်မယ်လို့များ စိတ်ကူးစာစီသွားလားမှတ်ရ၊ ဘုရားနဲ့လည်းတွေ့ရော သူစိတ်ကူးစီထားတဲ့ ဂါထာလို့ဆိုရတဲ့ ကဗျာအပုဒ်ပေါင်း ခြောက်ဆယ်တိတိနဲ့ ဘုရားကို ဖခမည်းတော်ဆီ ကြွသင့်ကြောင်း လျှောက်တော့တာကလား
.
. . . အဲသည်ဂါထာတွေထဲမှာ ဆောင်းကူးနွေစ တပေါင်းလသာယာပုံတွေကို ဖွဲ့ဆိုထားတာက ၃ ကဗျာ၊ တောလမ်းခရီး သစ်သီးမျိုးစုံသီးကြပုံကို ဖွဲ့ဆိုထားတာက ၈ ကဗျာ၊ တောလုံးအနှံ့ ပန်းရနံ့ သင်းပျံ့နေပုံကို ဖွဲ့ထားတာက ၇ ကဗျာ၊ သားမျိုးစုံစုဝေး၍ ဟစ်ကြွေးနေပုံကိုဖွဲ့ထားတာက ၈ ကဗျာ၊ ငှက်ပေါင်းဆင့်ဆင့် ကျူးရင့်နေပုံကို ဖွဲ့ထားတာက ၇ ကဗျာ၊ နဲ့ ရေကန်သာလှ အေးမြနေပုံကို ဖွဲ့ထားတာက ၆ ကဗျာ စုစုပေါင်း ကဗျာ ခြောက်ဆယ်အနက် သုံးဆယ့်ကိုးကဗျာက တောတောင်ခရီးသာယာပုံကို ဖွဲ့ထားတာတဲ့
.
. . . ရာဇဂြိုလ်ပြည်ကို ပြာသိုလကတည်းက ရောက်ရှိသီတင်းသုံးနေတဲ့ မြတ်စွာဘုရားကို ကာဠုဒါယီအမတ်ရောက်တဲ့အချိန်က တပေါင်းလတဲ့၊ အထက်က ဖွဲ့သီထားတဲ့ ကဗျာတွေက ဘုရားရှင်သီတင်းသုံးတော်မူရာ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်နဲ့ မွေးဇာတိ ဒေဝဒဟပြည်အကြားက တောလမ်းခရီးသာယာပုံဟာ တစ်နည်းဆိုရရင်ဖြင့် တပေါင်းလရဲ့ ရာသီဖွဲ့လို့ ဆိုရမှာပါတဲ့၊ ပါဠိလို မဖတ်တတ်လို့ မူရင်းဂါထာတွေမှာ ဘယ်လိုဖွဲ့ထားလဲ မဆိုနိုင်ပေမယ့်၊ ရှင်အုန်းညိုရေးတဲ့ ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့မှာတော့ လမ်းခရီးသာယာပုံကို တစ်ပုဒ်တစ်ပါဒချင်းစီ ဖွဲ့ဆိုပြထားတာများ အလွန်ကို အသေးစိတ်ချယ်မှုန်းထားတဲ့ ပန်းချီကားတစ်ချပ် ကြည့်ရသလိုပ
.
. . . ကိလေသာတွေ အကုန်အစင်ပယ်သတ်ပြီး ဖြစ်တော်မူတဲ့ မြတ်စွာဘုရားအဖို့တော့ ကာဠုဒါယီအမတ်ရဲ့ လမ်းခရီးအလှအပ သာယာပုံတွေနဲ့ အဖေ့အိမ်ပြန်လိုက်ခဲ့ဖို့ ပလီတာတွေကို ဘယ်မှာ ရင်ခုန်လိမ့်မတုန်း၊ သို့သော်လည်း ကာဠုဒါယီအမတ်ရဲ့ ဂါထာခြောက်ဆယ်ကို အခြေခံမြန်မာမှုရေးဖွဲ့ထားတဲ့ ရှင်အုန်းညိုရေးတဲ့ ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့ကိုတော့ ကိုယ်က အင်မတန်ကြွေတယ်၊ အဲသည်ပျို့ကို ဖတ်ပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း ကိုယ်ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ တပေါင်းလတွေကလည်း ဒီပျို့ကဗျာရှည်ကြီးထဲကလို လှပခဲ့တယ်၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်းရဲ့ တပေါင်းလတွေကို ကိုယ်အမှတ်ထင်ထင် တမြတ်တနိုး တန်ဖိုးထား တသနေခဲ့ရတာပေမယ့်
.
ဗိုလ်ကောင်း
တပေါင်းလဆန်း ၈ ရက်
မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၈၂ ခုနှစ်
.
The photo was taken on 17 March 2020 at my residence
.
ရှင်အုန်းညိုရေးတဲ့ ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့ကို ဒီမှာအစအဆုံး ဖတ်နိုင်ပါတယ်
https://my.wikipedia.org/.../%E1%80%82%E1%80%AB%E1%80%91...