ပင်လားမြောက်ချိန်

. . . ပျိုးခြံက ယူလာတုန်းက အရွက်တေွ တဝေဝေနဲ့ အပင်က ကိုယ့်မြေမှာလည်း စိုက်ပြီးရော တဖြည်းဖြည်း ညှိုးလျော်လာလို့ စိတ်ပျက်ခဲ့မိတယ်၊ ဝါဆိုဝါဦး မြေကြီးနူးတဲ့အချိန်မှာ စိုက်ထားတာမို့ ရေလိုလို့တော့ မဟုတ်တန်ရာပါဘူးဆိုပြီး ရေလည်းမလောင်းမိခဲ့ဘူး၊ နောက်ပိုင်းမှ သေချာတူးဆွကြည့်လိုက်တော့ ကိုယ်စိုက်မိတဲ့မြေက အပေါ်ယံအငှားထည့်ထားတဲ့ သဲမြေဖြစ်နေတာကိုး၊ ဒါကြောင့် မိုးကျတော့လည်း ရေမထိန်း၊ အမြစ်ကိုလည်း ကောင်းကောင်းမကုပ်နိုင်ဘဲ အပင်က တဖြည်းဖြည်း ညှိုးလျော်လာရတာ
.
. . . ဒါကြောင့် အပင်ခြေမှာ ရေဝပ်စရာနေရာလေးလုပ် ညနေစောင်းရင် ရေလေးလောင်း လုပ်နေရင်း ညှိုးတဲ့အရွက်လေးတေွ ပြန်လန်းလာမလို့ အရှိန်ယူနေတုန်းရှိသေး ကလေးတွေက အရွွက်တွေချွေပြီး ဆော့ပစ်လိုက်တော့ အသည်းတွေကွဲရပြန်ရော၊ ဆော့တဲ့ ကလေးတွေ ကြည့်တော့လည်း သူတို့မှ ဖျက်လိုဖျက်ဆီးစိတ်နဲ့ မဟုတ်ဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဆော့ကြတာဆိုတော့ သူတို့ကို ဒီအပင်လေး တန်ဖိုးထားလာအောင် စည်းရုံးကြည့်တယ်
.
“လာ သားသားတို့ ဦးဦးပြမယ်”
“ဒီအပင်လေးကလေ နောက်ကျရင် အပင်အကြီးကြီး ဖြစ်လာမှာသိလား၊ အပင်ကြီး ကြီးလာပြီဆိုရင် သားတို့ အပင်အောက်မှာ အေးအေးဆေးဆေး ကစားလို့ရတယ်၊ နောက်ပြီးတော့လေ ပန်းတွေလည်း ပွင့်အုံးမှာ”
“ဘာပန်းပွင့်မှာလဲ ဦးဦး”
“ပိတောက်ပန်းလေ သားရဲ့ သိလား၊ ပိတောက်ပန်း ဘာရောင်လဲ သားပြောပြပါအုံး”
“အပြာရောင်”
[စည်းရုံးရေးဆင်းရတာ အားရှိစရာကောင်းချက်]
“အပင်ကြီး ကြီးလာရင် သားတို့ တက်ဆော့လို့ ရလားဦး”
“ဟာ ရတာပေါ့သားရဲ့ နောက်ပြီးတော့လေ အပင်ကြီး ကြီးလာရင် သားတို့ ဟိုတစ်နေ့က ခူးတဲ့ သစ်ရွက်တွေလည်း အများကြီးခူးပြီး ဆော့လို့ရပြီ၊ အခုတော့ အရွက်လေးတွေ ထွက်လာရင် မခူးဘဲ အပင်ကြီးလာအောင် သားတို့ပါ ရေလောင်းပေးကြနော်၊ လာတို့တွေ ရေလောင်းတမ်း ကစားရအောင်”
.
. . . ဒီလိုနဲ့ပဲ ကလေးတွေကို ညာတာပါတေးနဲ့ အပင်လေးထပ်မပျက်အောင် စည်းရုံးခဲ့ရတာ၊ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်အပင်လေးရဲ့ အဝေးမှာ နှစ်ပတ်လောက် ခြေချုပ်မိနေခဲ့တဲ့ အချိန်မှာ အပင်လေးက ရေတွေပြတ်ပြီး ထွက်လာခါစ အညှောက်လေးတွေ တစ်ခါပြန်ခြောက်သွားပြန်ရော
.
. . . အဲသည်အချိန်မှာ စဉ်းစားခဲ့တာက ဒီအပင်ကို ပြန်နုတ်လိုက်ပြီး ပျိုးခြံက အရွက်တွေ တဝေဝေနဲ့ အပင်သစ်ယူစိုက်မလား၊ ဒီစိုက်လက်စ အပင်ကိုပဲ ဆက်ပြီး ထိန်းသိမ်းရှင်သန်အောင် လုပ်မလားဆိုတာပါပဲ၊ တကယ်လို့ ပျိုးခြံက အပင်သစ်ယူလာတယ်ဆိုရင် အဲသည်အပင် ဒီရေဒီမြေမှာ ရှင်သန်အောင် အမြစ်တွယ်အောင် ဇာတ်လမ်းကို အသစ်က ပြန်စရအုံးမယ်၊ အခန့်မသင့်ရင် အခုလို မကြည့်နိုင်အားတဲ့အခါ ရေငတ်ရအုံးမယ်၊ ကလေးတွေဆော့လို့ အရွက်တွေပြောင်ကုန်အုံးမယ်ဆိုတာတွေ ဘာမဆို ထပ်ဖြစ်နိုင်သေးတယ်၊ အခု စိုက်လက်စ အပင်ကတော့ ဒီမြေဒီရေမှာ အမြစ်လည်း တွယ်တန်သရွေ့ တွယ်နေပြီ အညွန့်အဖူးတွေလည်း ထွက်တန်သရွေ့ ထွက်ပြီးပြီ၊ ဒါကြောင် ဒီအပင်ကိုပဲ ဆက်ပြီး ပြုစုပျိုးထောင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ရေဆက်လောင်းရတော့တယ်
.
. . . ဘာပဲ ပြောပြော ဒီနေရာမှာ ပိတောက်ပင်တစ်ပင် စိုက်ဖို့ အကောင်းဆုံးအချိန်က လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်နှစ်လောက်က ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် ခု လက်ရှိက ဒုတိယအကောင်းဆုံးအချိန်ပဲ၊ ဒီမြေဒီရေ ဒီကလေးတွေ ကြားထဲမှာတော့ ဒီအပင်လေးက အရွက်တွေအခူးခံရလိုက်၊ ရေငတ်လိုက်နဲ့ ဆက်ပြီး ကြုံကောင်းကြုံနေရမယ့် ကြားထဲက တဖြည်းဖြည်း အမြစ်တွေခိုင်မာ အရွက်တွေ ဝေဆာပြီး ထီးထီးမားမား ပင်လားမြောက်လို့ နွေရာသီ ရာသီဥတု ပူလောင်ပြင်းပြနေတဲ့ အချိန်မှာ အရိပ်ကောင်းကောင်းပေးနိုင်တဲ့၊ သင်္ကြန်လက်ဆေးမိုးလေးများ ရွာလိုက်ပြီလားဆို ပန်းဝါဝါလေးတွေ တစ်ဝေဝေနဲ့ လှပဝေစည်လာမှာပဲ ဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ . . .
.
ဗိုလ်ကောင်း
၅ မတ် ၂၀၂၁
.
Photo taken on 4 March 2021 in my yard