လူတစ္ရပ္ေလာက္ အသာေလးျမဳပ္ေအာင္ ႏွင္းထူထူက်တတ္တဲ့ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ေႏြရာသီဆိုရင္ ရန္ကုန္ထက္ေတာင္ ပိုပူေသးတယ္လို႕ ၾကားဖူးတုန္းက ဟုတ္မွ ဟုတ္ပါ့မလားေပါ့။ ကိုယ္ေတြလည္း သံုးႏွစ္သံုးေဆာင္းသာ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တာ ေႏြေတာ့လည္း ဒီမွာ မေနဖူးဘူးကိုး . . .
.
. . . မေန႕ညက ေရမိုးခ်ိဳး အိပ္ယာ၀င္ခါနီး အဲယားကြန္းေလးပိတ္ ျပတင္းေပါက္ေလးဖြင့္ၿပီး အိပ္လိုက္တာ၊ လားလား အိပ္မက္ဆိုးေတြမ်ားေတာင္မက္ၿပီး လန္႕နိုးလာတယ္။ ပူလြန္းလို႕၊ ဒါေတာင္ အျပင္မွာ မုိးတေျဖာက္ေျဖာက္ က်ေနတာႀကီးေနာ္၊ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ေလးနာရီ မိုးက လင္းလုလင္းခင္ . . .
.
. . . မျဖစ္ေသးပါဘူးဆိုၿပီး အဲယားကြန္း ထဖြင့္၊ အခန္းထဲမွာက မေနနိုင္ေလာက္ေအာင္ ပူေနတာ ေခၽြးက်ေတာ့လည္း တစ္စက္မွ မထြက္၊ အဲယားကြန္း ဖြင့္လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း ေအးပံုႀကီးက တစ္မ်ိဳးႀကီး၊ စိတ္ထဲ မသိုးမသန္႕ျဖစ္မိ၊ မေတာ္ေလမ်ားျဖတ္သြားရင္ ခက္ရခ်ည္ရဲ႕ဆိုၿပီး ျပတင္းေပါက္ကို ျပန္ဖြင့္၊ တံခါးေပါက္ကိုဖြင့္ ၊ ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းေအာင္ အခန္းအျပင္ စၾကၤန္က ျပတင္းေပါက္ကိုပါ သြားဖြင့္၊ တံခါးကို ဟဟေလးထားၿပီး အသာေလး ေနၾကည့္တယ္၊ မဟန္ဘူး၊ ပူတာ ပူတာပဲ . . .
.
. . . အဲဒါနဲ႕ ျပတင္းေပါက္ကို တစ္ခါျပန္ပိတ္၊ အဲယားကြန္းကို ဖြင့္၊ အေအးဓာတ္ကို မိုင္ကုန္တင္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ နည္းနည္း အဆင္ေျပလာသလိုပဲ၊ အဲဒါနဲ႕ မီးေလးပိတ္ ခုတင္ေပၚျပန္တက္၊ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေနရင္ လူေတြ႕စာေမးပြဲစစ္မယ့္ ဆရာဆရာမေတြကို ေမတၱာေလးပို႕၊ ဆရာဆရာမတို႕ အခု ကၽြန္ေတာ္ ပူသလို မပူၾကပါေစနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ယာက လန္႕နိုးသလို မလန္႕နိုးၾကပါေစနဲ႕၊ ေအးခ်မ္းၾကပါေစ၊ အိပ္ေကာင္းျခင္း အိပ္ၾကရပါေစ၊ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္စက္ အနားယူနိုင္ၾကပါေစ၊ စိတ္စက္ၾကည္လင္စြာ နိုးထနိုင္ၾကပါေစ ဘာညာေပါ့၊ ဆရာဆရာမေတြကို ပို႕သတဲ့ ေမတၱာဓာတ္ေၾကာင့္လား မသိဘူး၊ ခဏေနေတာ့ ကိုယ္ပါ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားေရာ.
.
. . . မနက္အိပ္ယာနိုးေတာ့ ေန႕လည္စာ စား၊ အျပင္သြားအံုးမယ္စိတ္ကူးတာ၊ နည္းနည္း ပူတာနဲ႕ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘဲ စာၾကည့္ခန္းသြား စာလုပ္ . . .
.
. . . ခါတိုင္းဆိုရင္ စာၾကည့္ခန္းမွာ ၿငီးေငြ႕လာတယ္ဆို ေက်ာင္းတစ္ပတ္ေလာက္ ပတ္ေလွ်ာက္ၿပီး လတ္လ်ားလတ္လ်ား လုပ္တာ၊ အခုေတာ့ ပူလြန္းလို႕ စာၾကည့္ခန္းထဲက မထြက္ရဲဘူး၊ ဆရာျမန္မာျပည္က ယူလာေပးတဲ့ ေရႊဖီဦးလက္ဘက္ရည္ေလးေသာက္ၿပီး ရုပ္ရွင္ေကာင္းေကာင္းေလးတစ္ကား ၾကည့္ရရင္ ေကာင္းမလားလို႕ . .
