ဗိုလ္ေကာင္းတို႕ဆီက ပ်ဥ္းမနား တေပါင္းပြဲနဲ႕ တူလို႕ တေပါင္းပြဲလို႕ နာမည္တပ္လိုက္ပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ သွ်ီဝနတ္ဘုရား မဂၤလာေဆာင္ပြဲပါ။ ဒီၿမိဳ႕မွာ သွ်ီဝနတ္ဘုရားေက်ာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ား ရွိပါတယ္။ နတ္ဘုရားေက်ာင္းဆိုလို႕ ထ႐ိုဂ်န္ဇာတ္လမ္းထဲက နတ္ဘုရားေက်ာင္းႀကီးေတြ ေျပးမျမင္လိုက္နဲ႕အံုး။ ဗိုလ္ေကာင္းတို႔ ေမြးရပ္ေျမ အင္းသာရြာက ရွင္ေလာင္းလွည့္ရင္ နတ္ျပတဲ့ နတ္ကြန္းထက္ နည္းနည္းပဲ သာတယ္။ အဲဒီလိုေျပာလို႔လည္း အထင္မေသးလိုက္နဲ႔အံုး။ ဒီနတ္ဘုရားေက်ာင္းေလးေတြကိုပဲ လာလိုက္ၾကတဲ့ လူေတြဆိုတာ နည္းနည္းေနာေနာမွ မဟုတ္ဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ တေပါင္းပြဲလို႔ ကင္ပြန္းတပ္တာေပါ့။
ပြဲေတာ္ကြင္းက ၿမိဳ႕အဝင္ ဗိုလ္ေကာင္းတို႕ စာသင္ေက်ာင္းနားမွာရွိတဲ့ ၾကာသပေတးေစ်းကြင္းႀကီး။ ပြဲမစခင္ တစ္ပတ္ေလာက္ကတည္းက လူေတြ တဖြဲဖြဲ လာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေစ်းေရာင္းဖို႕ လာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း နတ္ဘုရားေက်ာင္းမွာ ဆုေတာင္းဖို႕ လာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း စီးပြားရွာဖို႕ လာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း လိပ္ဥေလးဘာေလး တူးလို႔ရရင္ တူးမယ္ဆိုၿပီးလာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အခ်ိဳအေခ်ာင္ေလးမ်ား ရမလားဆိုၿပီး လာတဲ့သူေတြ ရွိတယ္ဆိုပဲ။ လာပံုလာနည္းကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ။ ဘုရားဖူးကားႀကီးေတြနဲ႕ အဖြဲ႕လိုက္ လာတဲ့သူေတြရွိတယ္။ စင္းလံုးငွား ကားေလးေတြနဲ႕ မိသားစုလိုက္ လာတာရွိတယ္။ ေတာေတြေတာင္ေတြ ပတ္ပတ္လည္ ေက်ာက္ေတာင္ေတြပတ္ပတ္လည္ က်ားေတြေမ်ာက္ေတြရွိတဲ့ ဒီေနရာကို ကားနဲ႕လာဖို႕ မတတ္ႏိုင္လို႕ မိသားစုလိုက္ ေျခလ်င္လာတဲ့သူေတြလည္း မနည္းလွဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕က ဆိုင္ကယ္ေလးတစ္စင္းေပၚမွာ မိသားစုသံုးေလးေယာက္တင္ၿပီး လာၾကတာေတြလည္း ရွိတယ္။ ဘုရားပြဲ ကြင္းမွာေတာ့ ကားတပ္ႀကီးခ်လို႔ေပါ့။
သူတို႔ေတြ ဘယ္လိုမ်ား တည္းၾကခိုၾကမွာပါလိမ့္လို႔ ဗိုလ္ေကာင္းက ေတြးပူမိတယ္။ ေတာင္ေပၚအပန္းေျဖစခန္း ၿမိဳ႕ေလးမွာ ဟိုတယ္ေတြ တည္းခိုခန္းေတြလည္း ရွိတန္သေလာက္ေတာ ့ရွိပါရဲ႕။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့သူေတြ ဒီေလာက္ ဆင္းရဲတဲ့သူေတြ ဘယ္လိုမ်ား တည္းၾကခိုၾကမွာလိမ့္။ တို႕ဆီကလို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလည္းမရွိ၊ ဇရပ္လည္း မရွိတဲ့ ဒီလိုအရပ္မ်ိဳးမွာ။ သူတို႔ တည္းခိုနည္းက မိုက္သဗ်ာ။ ကိုယ့္ဘာသာ တဲထိုးၿပီး တည္းတဲ့နည္း။ တဲထိုးၿပီး တည္းတယ္ဆိုတာ စကားလွေအာင္သာ ေျပာရတာ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ တဲေတာင္ ဟုတ္တိပတ္တိ ထိုးၾကတယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ သစ္ပင္ေလးေတြေအာက္မွာ အခင္းေလးခင္းၿပီး ပါလာတဲ့ အိတ္ေတြ ေခါင္းအံုး အိပ္ၾကတာပဲ။ တစ္ရက္မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ေလးငါးရက္ ေနၾကတာ။
ကုိယ့္ဘာသာ တဲထိုးၿပီး တည္းၾကတယ္ ဆိုမွေတာ့ အစားအေသာက္ကိုလည္း ပူစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ ကိုယ့္စားအိုးစားခြက္ ကိုယ့္ဘာသာ သယ္လာၿပီး ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ၾကတာပါပဲ။ ေသာက္ေရကေတာ့ ကြင္းထဲမွာ လက္ႏွိပ္တြင္းေလးေတြ လုပ္ေပးထားတယ္ဗ်။ တစ္ခု သတိထားမိတာက သူတို႔ဘုရားဖူးကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေရခ်ိဳးၾကပံုမေပၚဘူး။ မည္းမည္းတူးတူး ေပေပေရေရနဲ႕ပဲ ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၾက။ ခ်က္စားလုိက္ၾက၊ အိပ္လိုက္ၾက။ ဒီလိုပဲ ေနၾကတာပဲ။ မနက္မိုးလင္းရင္ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥဘယ္လိုမ်ားေျဖရွင္းၾကသလဲ ဟုတ္လား။ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္က သူတို႕ မလာခင္ကတည္းက အိမ္သာေလးေတြ တန္းစီေဆာက္ေပးထားတာ အမ်ားႀကီးဗ်ာ။
ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ေဆာက္ေပးထားတာေတာင္ ဘယ္ေလာက္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ အဲသည္ေတာ့ ဘုရားပြဲကြင္း ပတ္ပတ္လည္ဟာဆိုရင္ မနက္ခင္း ေက်ာင္းသြားခ်ိန္မွာ ထံုးေတြ အေဖြးသားေပါ့။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခု ခ်ီးက်ဴးစရာေကာင္းတာက ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ အလုပ္လုပ္ပံုပဲ။ ပြဲကြင္းပတ္ဝန္းက်င္မွာ အႏၱရာယ္ မလြယ္ႏို္င္သူတို႔ရဲ႕ ကိစၥဝိစၥေတြကို မနက္ခင္းေရာက္တာနဲ႕ လိုက္ရွင္းတယ္ဗ်ာ။ ထံုးလိုက္ျဖဴးတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပတဲ့ စည္ပင္ ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ လူအုပ္ကို ဘယ္ႏိုင္ႏိုင္ပါ့မတုန္း။ ပထမရက္မွာ ထံုးေလးေတြ ဟိုတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္။ ငါးရက္ေလာက္ေနေတာ့ ကြင္းတစ္ျပင္လံုး ထံုးေတြကို ေဖြးလို႔ဗ်ား။
အဲသည္ေလာက္ လူေတြအမ်ားႀကီးလာတာေနာ္ ဗိုလ္ေကာင္းတို႔ ပ်ဥ္းမနား တေပါင္းပြဲလို ဖိုးခ်စ္တို႕ မိုးႀကိဳးငွက္ငယ္တို႔ ေရႊမန္းသဘင္တို႔ သီတာဓာတ္ပံုဆိုင္တို႕ ဘာမွ မရွိဘူး။ ေစ်းဆိုင္ေတြ အမ်ားႀကီးေတာ့ ရွိပါရဲ႕။ အမ်ားဆံုးက ေစာင္သည္။ ေဒသထြက္ ဂြမ္းေစာင္၊ သိုးေမြးေစာင္၊ ခ်ည္ေစာင္ စတာေတြကို အဆင္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အေရာင္အေသြး အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အရြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရာင္းၾကဝယ္ၾကတာ။ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ဗိုလ္ေကာင္းတို႕ဆီမွာလို တစ္ထည္ဘယ္ေလာက္ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လိုခ်င္တဲ့ေစာင္ကို လက္ညွိဳထိုး အသားၾကည့္၊ ႀကိဳက္ၿပီဆိုရင္ ခ်ိန္ခြင္ထဲ ထည့္ခ်ိန္ၿပီး အေလးခ်ိန္နဲ႕ ေရာင္းတာ။ ဗိုလ္ေကာင္းအတြက္ကေတာ့ အထူးအဆန္းေပါ့ဗ်ာ။
ဒုတိယအမ်ားဆံုးကေတာ့ ဆြဲႀကိဳး လက္ေကာက္သည္။ ပလတ္စတစ္နဲ႕ လုပ္ထားတဲ့ ေရာင္စံုပုတီးလံုး ေသးေသးေလးေတြ သီထားတဲ့ ဆြဲႀကိဳးေတြ။ ေကာ္လက္ေကာက္ လက္လက္ လက္လက္ ကေလးေတြ ေပါခ်က္ဗ်ာ။ သူတို႔ကလည္း အဲဒါကို မက္မက္စက္စက္ ဝယ္ဝတ္ၾကတာ။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ဘုရားကားဆိုင္ နဲ႕ ဘုရားသီခ်င္းအေခြဆိုင္။ ဘုရားကားဆိုတာဗ်ာ သွ်ီဝနတ္ဘုရားတို႕ စႏၵီမယ္ေတာ္တို႔ စတဲ ့ဟိႏၵဴနတ္ဘုရား ပံုေတာ္ေတြေပါ့။ မွန္ေဘာင္ေလးေတြနဲ႕ အရြယ္စံု ပံုစံစံု။ ဘုရားသီခ်င္းေခြဆိုင္ေတြဆိုတာလည္း မ်ားမွမ်ား။ ဖြင့္ထားလိုက္တာ။ ဗိုလ္ေကာင္းတို႔ဆီမွာ ဆိုရင္ေတာ့ စိုးစႏၵာထြန္းတို႔၊ ရာဇာဝင္းတင့္တို႔လို ရွိမွာေပ့ါ။ အကေတြကလည္း ပါေသး။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားဆင္းတုဆိုင္လည္း ရွိေသးတယ္။ ဆင္းတုေတြကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးဗ်။ နားကိုမလည္ဘူး။ မ်ားလိုက္တဲ ့နတ္ဘုရားေတြဆိုတာ။ ထားပါေတာ့ေလ ဒါက သူ႕ယံုၾကည္မွဳနဲ႕သူကိုး။ ေၾကးထည္ပစၥည္းဆိုင္ေလးေတြ၊ အစားအေသာက္ ဆုိင္ေလးေတြ၊ ကတ္ေၾကး ပလာယာ စသည္ျဖင့္ အတိုအထြာ စက္ပစၥည္းဆိုင္ေလးေတြ၊ တက္တူးထိုးတဲ့ဆိုင္၊ ဘုရားပန္း ေရာင္းတဲ့ဆိုင္၊ ေဘထုပ္ဆိုင္၊ ဖိနပ္ဆိုင္၊ ေဒသထြက္ ေဆးျမစ္ေဆးဥေရာင္းတဲ့ဆိုင္၊ သြားရင္းလာရင္း တီးၾကခတ္ၾကတဲ့ ဗံုေလးေတြ ေရာင္းတဲ့ဆိုင္။ ဆိုင္ေလးေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ကို စံုပါတယ္။
လူေတြကလည္း စံုသလားကို မေမးနဲ႔။ ဗိုလ္ေကာင္းတို႔ဆီမွာ လူမ်ိဳး ၁၃၅ မ်ိဳးရွိတာ။ လူမ်ိဳး ဆယ္မ်ိဳးကို တစ္ေနရာတည္း ေတြ႕ရဖို႕ လြယ္မွတ္လို႔။ ဒီမွာေတာ့ဗ်ိဳ႕ ဘုရားပြဲမွာ လူမ်ိဳးေပါင္း ငါးဆယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိမလားမသိဘူး။ ေခါင္းၿမီးၿခံဳတဲ့သူက ၿခံဳတယ္၊ အေပၚက ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး ေအာက္က ထမိန္ကို ခါးေတာင္းႀကိဳက္တဲ့သူက ႀကိဳက္တယ္။ (ဗိုလ္ေကာင္းတို႕ဆီက မိန္းမေတြက ထမိန္ ခါးေတာင္းႀကိဳက္ပစ္လိုက္မယ္တို႔ ဘာတို႕ ေလေသနတ္ပဲ ပစ္ၾကတာေနာ္ ဒီမွာက တကယ္ ခါးေတာင္းႀကိဳက္တာဗ်)။ ဂါဝန္ဝတ္တဲ့သူက ဝတ္တယ္။ ေခတ္ေပၚအက်ီၤဘာညာ ဝတ္တဲ့ မိန္းကေလးေတြလည္း နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ ေတြ႕တယ္ဗ်။ ေယာက္်ားေတြဆိုရင္လည္း ေခါင္းေပါင္းတဲ့သူ၊ ေခါင္းမေပါင္းတဲ့သူ။ အမယ္ ေခါင္းေပါင္းတဲ့ သူမွာေတာင္မွ မတူဘူးဗ်။ ေခါင္းေပါင္းအမ်ိဳးေပါင္း ဆယ္မ်ိဳးေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္ထင္တယ္။ သူတို႔လည္း မိန္းမေတြလိုပဲ။ ေဘာင္းဘီရွည္ ေခတ္ေပၚ ဖင္က်ပ္ဝတ္တဲ့သူ၊ လံုခ်ည္ဝတ္တဲ့သူ၊ လံုခ်ည္ခါးေတာင္ႀကိဳက္တဲ့သူ စံုေနတာပဲ။ ဖိနပ္စီးတာေတာင္ ကြဲေသးသဗ်။ ေျခစြပ္ဖိနပ္စီးတဲ့သူ၊ ေျခညွပ္ဖိနပ္စီးတဲ့သူ၊ ဖိနပ္ လံုးလံုး မစီးတဲ့သူ။ တကယ္ဗ်ာ ဖိနပ္မစီးတဲ့သူကလည္း ဆိုင္ကယ္စီးတာေတာင္ ဖိနပ္ကို မစီးဘူးဗ်ာ အံ့ခ်က္။
အဲသည္လို စံုလင္လွတဲ့ လူတန္းစားေတြ ဓေလ့ထံုးစံေတြ ရွိေနတာေတာင္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံႀကီးအျဖစ္ ခိုင္ခိုင္မာမာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရပ္တည္ေနႏိုင္ေနတာကိုၾကည့္ႀကီး သူတို႔ အစိုးရမင္းမ်ားကိုပဲ ခ်ီးက်ဴးရမလား။ သူတို႔ ျပည္သူေတြကိုပဲ ခ်ီးက်ဴးရမလား၊ စနစ္ကိုပဲ ခ်ီးက်ဴးရမလား။ ဗိုလ္ေကာင္းအထင္ေျပာရရင္ သူတို႕ အစိုးရမင္းမ်ား ေတာ္လို႕လည္း မဟုတ္ေလာက္ဘူး၊ သူတို႔ ျပည္သူေတြ စည္းကမ္းလိုက္နာလို႕လည္း မဟုတ္ေလာက္ဘူး၊ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေတြ ေကာင္းလို႕လည္း မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ သူတို႕ႏိုင္ငံက နတ္ဘုရားေတြ တန္ခိုးႀကီးလို႕ပဲ ျဖစ္မယ္။ ဗိုလ္ေကာင္း ျပန္ရင္ေတာင္ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ ကူညီမန္းမွဳတ္ေပးခိုင္းရေအာင္ နတ္ဘုရား ႏွစ္ပါး သံုးပါးေလာက္ ပင့္သြားရင္ ေကာင္းမလား စဥ္းစားမိတယ္။
No comments:
Post a Comment