ေပါေလမေပါေလေတာ့ မသိဘူး။ ကိုယ္ေတြက ျမန္မာဇာတ္ကားလည္း သိပ္မွ ၾကည့္ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးကိုး။ ျမန္မာကားမၾကည့္ဘူးဆိုေတာ့ တစ္ျခားကားလည္း စိတ္ကူးေပါက္မွသာ ၾကည့္ျဖစ္တာရယ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အိမ္မွာေတာ့ ျမန္မာကားကို မဖြင့္ရဲဘူး
.
. . . တီဗီက လာတဲ့ ျမန္မာဇာတ္ကား အမ်ားစုက အရာရာကို သင္ယူေနတဲ့အရြယ္ စူးစမ္းေနတဲ့အရြယ္ ကိုယ့္ရဲ႕ ပန္းပြင့္ေလးအတြက္ အတုယူမွားစရာ အယုတၱ အနတၱေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္လို႕ ခံစားရတယ္။ စကားေျပာရင္ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႕၊ ဘာေတြမွန္းကိုမသိတဲ့ဟာေတြ။ အခ်စ္ကားဆိုလည္း သမီးမိန္းကေလး နားနဲ႕မဆန္႕တဲ့ စကားေတြနဲ႕၊ မျမင္သင့္မျမင္အပ္ရာေတြနဲ႕မို႕ အိမ္မွာဆို ျမန္မာကားဆို ဖြင့္ကို မဖြင့္ရဲေလာက္ေအာင္ပဲ။
.
. . . ျမန္မာကား မဖြင့္ဘူးဆိုေတာ့ ကိုရီးယားကားဆိုရင္ေရာတဲ့။ အြန္ေစာဂၽြန္ေစာတို႕နဲ႕ လူလားေျမာက္ခဲ့ရတဲ့ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ကိုရီးကားကို ႀကိဳက္တန္သေရြ႕ႀကိဳက္ပါတယ္။ ႀကိဳက္တယ္ေျပာတာေနာ္ ၾကည့္ေတာ့မၾကည့္ျဖစ္ဘူး။ သူတို႕ တင္ဆက္ပံုေလးေတြ အလုပ္လုပ္ၾကပံုေတြ မင္းသမီးမင္းသားေလးေတြ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ရိုက္ခ်က္လွလွေလးေတြကို သေဘာက်တယ္လို႕ေျပာတာ။ သူတို႕လႊင့္ေနတဲ့ ဇာတ္လမ္းတြဲေတြလည္း အားအားလ်ားလ်ား ေစာင့္မၾကည့္ႏိုင္ေပါင္ဗ်ာ။ ကိုရီးယားကားထဲမွာ ကိုယ္တိုင္ေသခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ဖူးတာဆိုလို႕ ၂၀၁၀ မျပည့္ခင္ႏွစ္ပိုင္းေတြတုန္းက ၾကာသပေတးေန႕တိုင္း ဘယ္လိုင္းကလဲေတာ့မသိဘူး လာတဲ့ စစ္သူရဲေကာင္းကားပဲ။ အဲသည္တုန္းက သိပ္ႀကိဳက္ခဲ့တဲ့ကားျဖစ္တဲ့အျပင္ ၾကည့္ေဖာ္ေတြလည္းရွိေတာ့ ၾကာသပေတးေန႕တိုင္း ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ဇာတ္လမ္းထဲက သူရဲေကာင္းနာမည္က လီစြန္းရွင္းဆိုတာေတာ့ မွတ္မိတယ္။ အဲသည္ဇာတ္ကားၾကည့္တုန္းက ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခအေန အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႕ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ေနမိတာကို သတိရမိပါတယ္။
.
. . . ကိုရီးယားကား ႀကိဳက္တယ္ဆိုေပမယ့္ မၾကည့္ျဖစ္ဘူးဆိုေပမယ့္ အိမ္က ပန္းပြင့္ေလးေမေမကေတာ့ ကိုရီးယားကားေတြကို ေတာ္ေတာ္ မုန္းပံုရတယ္။ လင္ရွိမယားေတြ မယားရွိလင္ေတြ ေဖာက္ျပန္ၾကတာေတြဘာေတြ ေဖာေဖာသီသီပါတဲ့ ဇာတ္ကားေတြမို႕ သူက ရြံသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ အေမကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ ဇာတ္လမ္းတြဲေလးေတြရွိေတာ့ အေမၾကည့္တဲ့ကားဆို ပန္းပြင့္ေလးလည္း ေငးမိေငးရာ ေငးျဖစ္တာေတာ့ရွိတယ္။ အားသာခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုရီးယားလိုေျပာတာကို ပန္းပြင့္ေလးက နားမလည္ဘူး၊ ျမန္မာစာတန္းထိုးတာကိုလည္း ဖတ္ရမွာပ်င္းတဲ့သူဆုိေတာ့ ကိုရီးယားကားဆိုတာ ပန္းပြင့္ေလးအတြက္ေတာ့ အရုပ္ၾကည့္ရံုသက္သက္ပဲမို႕ သူ႕အေပၚလႊမ္းမိုးမွဳ သိပ္မရွိဘူးလို႕ ေျပာလို႕ရတယ္။
.
. . . ပန္းပြင့္ေလးအေပၚ လႊမ္းမိုးမွဳအရွိဆံုးက ေ၀ါ့ဒစၥေနကာတြန္းကားေတြပဲ။ ဒစၥေနမင္းသမီးေလးေတြဇာတ္လမ္းဆို ဟိုး စနိုး၀ိွဳက္တို႕ေခတ္ကေန အခုေနာက္ဆံုး မိုအားနားထိ ရွိတယ္။ သူလည္း အဲသည္ထဲက စကားေျပာခန္းေတြ သီခ်င္းေတြေတာင္ အလြတ္ေတြရေနေလာက္ေရာေပါ့။ ပန္းပြင့္ေလး အခ်ိန္မေရြး ၾကည့္ရေအာင္ဆိုၿပီး အဲသည္လို ကာတြန္းကားေတြ၊ ေနာက္ၿပီး သူ႕အရြယ္နဲ႕ သင့္ေတာ္မယ္ထင္တဲ့ အျခားၾကည့္စရာေတြကို ကြန္ျပဴတာထဲ အျပည့္ထည့္ထားေပးတာ။ ၾကည့္ခ်ိန္ကေတာ့ သူ႕ေမစည္းကမ္းအတိုင္းေပါ့။ ကာတြန္းကားေတြအျပင္ Well-E လိုဇာတ္ကားမ်ိဳးေတြကိုလည္း ပန္းပြင့္ေလးနဲ႕ အတူတူၾကည့္ၿပီး သူ႕စိတ္ကူးေလးေတြကို ႏွိဳးဆြေပးၾကည့္တယ္။ ျမန္မာကာတြန္းကား ဘိုဘိုတို႕ဘာတို႕လည္း ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ ေျပာရေလာက္ေအာင္ မရွိေတာ့ သိပ္အားမရဘူး။
.
. . . တကယ္တမ္းသာဆို ပန္းပြင့္ေလးက မူလန္၊ စနိုး၀ိွဳက္၊ ပိုကာဟြန္းတက္စ္၊ စင္ဒရဲလား၊ ဘဲလ္၊ ရီပြန္ဇယ္၊ မူလန္၊ ဂ်က္စမင္း၊ အယ္လ္ဆာအယ္နာ၊ ေအာ္ရိုရာ၊ ေအရီရယ္၊ တီအာနာ၊ တင္ကာဘဲ၊ မာရင္ဒါ၊ ဘာဘီတို႕နဲ႕ ရင္းႏွီးေနသလိုမ်ိဳး ျမန္မာမိန္းကေလးဇာတ္ေကာင္ေလးေတြနဲ႕လည္း ရင္းႏွီးေနေစခ်င္တာေပါ့
No comments:
Post a Comment