ဒါကေတာ့ ေက်ာင္းမွာသင္ဖူးတဲ့ ဝတၳဳတိုတစ္ပုဒ္ပါ။ စာေရးဆရာက ဂ်က္လန္ဒန္ထင္ပါရဲ႕။ ထားပါေတာ့ေလ။ ဝတၳဳေၾကာင္းက ေရခဲမွတ္ေအာက္ေရာက္ေအာင္ ေအးေနတဲ့ ေတာထဲေတာင္ထဲ ေရခဲျပင္ေတြထဲမွာ ေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ အေႏြးဓာတ္ကေလးလိုခ်င္လို႔ မီးဖိုဖို႕ ႀကိဳးစားတဲ့အေၾကာင္းကို စာတစ္တန္ ေပတစ္တန္ ဖြဲ႕ထားတဲ့ ဝတၳဳပါ။ အင္မတန္ ေကာင္းတဲ့ အေရးအသားလို႔ အဆိုရွိပါတယ္။ ဗိုလ္ေကာင္းတို႔လို ျမန္မာျပည္ အလယ္ပိုင္းမွာ ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ ဒါမ်ိဳးဒုကၡေတာ့ ေရာက္စရာအေၾကာင္း မရွိဘူးလို႔ အရင္တုန္းက ထင္ခဲ့မိပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲသည္အထင္ မွားၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရပါၿပီ။
ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရ မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ ရက္ရွည္လမ်ား ေနတဲ့သူေတြ အစားအေသာက္ ဒုကၡေရာက္တတ္တာ အားလံုးအသိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ေျပာေျပာ ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ့္ဟင္းေလာက္ အာမေတြ႕ပါဘူး။ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ေနရအံုးမယ္ဆိုေတာ့ အစားအေသာက္ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ဖို႔ စီစဥ္ရပါတယ္။ ကိုယ္ခ်က္မွ ကိုယ္စားခ်င္တာ စားရတဲ့ ဘဝကိုး။ ပုိက္ဆံရွိလို႔လည္း ဝယ္စားလို႔မရ။ မွာစားလို႔လဲ မရ။ ကဲ ကိုယ္စားခ်င္တာေလးေတြ အခါအားေလ်ာ္စြာ ကိုယ့္ဘာသာ ခ်က္စားေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး သကာလ ပထမဆံုး ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိမရွိ စူးစမ္းေလ့လာရပါတယ္။ အသီးအရြက္ ရွိတယ္ ေပါတယ္။ ေကာင္းၿပီ၊ အသားငါး ၾကက္ဥ ရွိတယ္ ေပါတယ္ ေကာင္းၿပီ။ ငရုတ္ ၾကက္သြန္ ဆီ ဆား ဟင္းခ်ိဳမွဳန္႕ အားလံုးရွိတယ္ ဝယ္လို႔ရတယ္။ ငါးပိကလြဲရင္ အားလံုးရမယ္။ တစ္ခုပဲ လိုတယ္။ ဟင္းခ်က္ဖို႔အိုး။ က်န္တာအားလံုး အဆင္ေျပပါလ်က္ကယ္နဲ႕ ဟင္းခ်က္ဖို႔ အိုးက်ခါမွ ခက္ေနတယ္ဗ်ာ။ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာ လွ်ပ္စစ္နဲ႔ ခ်က္တဲ့ အိုး မရွိပါတဲ့ဗ်ာ။ သူတို႔က သံုးလည္း မသံုးပါတဲ့ဗ်ာ။ သူတို႔က ဓာတ္ေငြ႕မီးဖိုပဲ သံုးတာပါတဲ့။ လွ်ပ္စစ္မီးဖို လွ်ပ္စစ္ဟင္းခ်က္အိုးကို မသံုးပါဘူးတဲ့ဗ်ာ။ အင္မတန္ ခင္မင္ေနတဲ့ ဝယ္ေနက်ဆိုင္ကေတာင္မွ သူတို႔လည္း မွာေပးခ်င္ပါတယ္တဲ့ ဒါေပမယ့္ ဘယ္မွာ မွာရမွန္းမသိပါဘူးတဲ့။ ႀကံဳႀကံဳဖူးေပါင္ဗ်ာ လွ်ပ္စစ္မီးဖို မသံုးၾကဘူးရယ္လို႔။ အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားဆိုေတာ့လည္း မီးခိုးေတြ တလူလူနဲ႔ ဟင္းခ်က္ေနလို႔ကလည္း မျဖစ္ျပန္။ မီးေမႊးၿပီးခ်က္မယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ဘယ္မွာလဲ ထင္း။ ေတာထဲကို တစ္ပတ္တစ္ခါ ထင္းေခြထြက္ရမလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔က မီးေသြးလည္း သံုးတာမဟုတ္။ ဘယ္လိုမ်ား လုပ္ရပါ့။ ဂ်က္လန္ဒန္ ဝတၳဳထဲမွာေတာ့ အဲသည္ဇာတ္လိုက္ဟာ မီးဖိုဖို႕ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ အေအးလြန္ၿပီး ေသသြားရွာတယ္။ ဗိုလ္ေကာင္းကေတာ့ မီးဖိုဖို႔အတြက္ အားမေလွ်ာ့တမ္း ႀကိဳးပမ္းေနတုန္း။ (27-2-2013)
No comments:
Post a Comment