လွတ်လပ်ခြင်း

မိုးရွာပြီးစ တိမ်တွေကြားထဲက မရဲတရဲ ထွက်လာတဲ့ လရောင်လေးအောက်မှာ လမ်းလျှောက်နေရင်း ငှက်သံ၊ ဖားသံ၊ ပုရစ်သံလေးတွေ ကြားရတယ်၊ လရောင်ပါးပါးလေးဆမ်းထားပြီး မိုးနံ့သင်းနေတဲ့ ဒီလိုညမျိုးနဲ့ ဝေးခဲ့ရတာ ကြာပြီမဟုတ်လား၊ ဒီနှစ်နွေဆိုတာကလည်း ပူလိုက်တာလွန်ပါရော၊ အခုလို မိုးလေးတစ်ပြိုက်နှစ်ပြိုက် ကျလိုက်တော့လည်း လောကကြီးက အေးချမ်းသွားလိုက်တာ
.
. . . လွတ်လပ်တဲ့ည၊ လွတ်လပ်တဲ့ အရသာ၊ ဘာအဝတ်အစားနဲ့မှ ဘယ်ဖိနပ်နဲ့မှ၊ ငါလမ်းလျှောက်တာ ပုံစံကျရဲ့လား၊ လူတွေနဲ့တွေ့လို့ နုတ်ဆက်ကြရင် ငါ့ကိုယ်က ချွေးနံ့တွေ နံကုန်တော့မှာပဲ၊ လမ်းလျှောက်နေရင်း ခြေဆန့်လက်ဆန့် လက်မြှောက်လိုက်ခါးလှည့်လိုက်လုပ်တာ၊ သွားနေရင်း ရပ်ပြီး ကော့ကော်ကံကား အကျောဆန့်တာ တခြားသူတွေမြင်သွားရင် ရှက်စရာကြီးဆိုတဲ့ အတွေးမျိုး လုံးလုံး တွေးမိစရာတောင်မလိုဘဲ မိုးစွတ်ပြီးစ ညချမ်းလေးမှာ အေးအေးချမ်းချမ်း လမ်းလျှောက်နေရတဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ အရသာ
.
. . . ဒါနဲ့ နေစမ်းပါအုံး . . .
လွတ်လပ်ခြင်းဆိုတာ ဘာများပါလိမ့်၊ ကိုယ်လုပ်ချင်ရာကို ဘယ့်သူ့မှ ကြောင့်ကြစိုက်စရာမလိုဘဲ လုပ်ခွင့်ရတာ လွတ်လပ်တာလား၊ စည်းတွေကမ်းတွေ ကလနားတွေမရှိဘဲ စိတ်ထင်တိုင်းကျဲလို့ရတာ လွတ်လပ်မှုလား၊ လှောင်ချိုင့်ထဲကငှက်လေးတွေ၊ တိရစ္ဆာန်ဥယျာဉ်မှာ အနှောင်ခံထားရတဲ့ သားရဲတိရစ္ဆာန်တွေ လှောင်ချိုင့်ထဲက လွှတ်ပေးလိုက်ရင် လွတ်လပ်မှုရသွားရောလား၊ လွတ်လပ်မှုဆိုတဲ့ စက်ြာဝဠာလုံးဆိုင်ရာ ဖွင့်ဆိုချက်ရှိလား၊ ဆိုလိုတာက လွတ်လပ်မှုဆိုတာ တပြေးညီမှန်ကန်နေတဲ့ သမုတိတရားလား
.
. . . မွေးစကတည်းက အလားမြောက်တာနဲ့ လှောင့်ချိုင့်ထဲရောက်ပြီး လျှောင်ချိုင့်လောကထဲမှာ စားချိန်တန်စား၊ အိပ်ချိန်တန်အိပ်၊ အစာရှာရတယ်ဆိုတာမရှိ၊ အစာရှာလို့လည်းမရ၊ အစာအတွက် အခြား သဘာဝတူသားရဲတွေနဲ့ တိုက်ခိုက်ရတယ်ဆိုတာလည်း မရှိဘဲနဲ့ ကြီးပြင်းလာတဲ့ သားရဲတစ်ကောင်ကို အချိန်တွေလွန်မှ လှောင်ချိုင့်က လွှတ်လိုက်တော့ရော သူက တကယ်လွတ်လပ်သွားမှာ ဟုတ်ရဲ့လား
.
. . . ဘဝရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတော်တော်များများ လှောင်ချိုင့်ထဲမှာ နေသားကျလာတဲ့ ငှက်လေးတစ်ကောင်၊ ဒါမှမဟုတ် ငှက်လေးတစ်အုပ်ဖြစ်ဖြစ် နေသားကျလာပြီးခါမှ လှောင်ချိုင့်ထဲက လွှတ်ပေးလိုက်မယ်ဆိုရင်ရော သူတကယ်လွတ်လပ်သွားပါ့မလား၊ ပြင်ပလောကမှာ သူရင်ဆိုင်ရမယ့် စိန်ခေါ်မှုတွေ ရုန်းကန်ရှင်သန်မှုတွေအတွက် သင်ယူလေ့လာရမယ့်အချိန်တွေ လှောင်ချိုင့်ထဲမှာ တစ်သက်တာ ကုန်ဆုံးခဲ့ပြီးခါမှ လွတ်လပ်တော့ငှက်ကလေးရေဆိုပြီး လှောင်ချိုင့်ဖွင့် လွှတ်လိုက်တာက သူ့ကို ပြင်ပလောကမှာ အနိုင်ကျင့်ခံရဖို့၊ အစာရေစာ မရှာတတ်မဖွေတတ် မဝရေစာနဲ့ ဘဝကို ဖြတ်သန်းဖို့၊ ဒီထက်ကံဆိုးရင် အခြားသားရဲငှက်ကြီးတွေရဲ့ အစာဘဝရောက်ဖို့ စတေးလိုက်သလိုများဖြစ်မနေနိုင်ဘူးလား
.
. . . အေးချမ်းတဲ့ညရဲ့ လွတ်လပ်တဲ့အရသာကို ခံစားနေရင်းကတောင် လွတ်လပ်ခြင်းအတွေးတွေနဲ့ ပိတ်လှောင်မိနေတဲ့ ကိုယ်တိုင်ကိုက လွတ်လပ်ခြင်းနဲ့ မထိုက်တန်သူလား ဆိုတာ
.
ဗိုလ်ကောင်း
၂၃ မေ ၂၀၂၄

ပွဲခါညောင်ရေ

.
. . . ကိုယ်တို့ဆီမှာ အခုလို ကဆုန်လပြည့်နားနီးပြီလားဆို ပွဲကြိုက်ခင်တွေ ပွဲကြိုက်မောင်တွေ ရွပိုးထိုးတဲ့အချိန်ပေါ့။ တစ်နှစ်တစ်ခါ ကဆုန်ညောင်ရေသွန်းချိန် ကျင်းပတဲ့ လယ်ဝေးက ဖောင်တော်ချက်မ ဘုရားပွဲဆိုတာ ပျဉ်းမနားတပေါင်းပွဲ နာမည်ကြီးသလို ဒီနယ်တလွှားမှာတော့ နာမည်ကြီးတာပဲ မို့လား။ မြန်မာဘုရားပွဲတို့ ထုံးစံအတိုင်း ဘုရားပွဲလာကြသူတွေက ဘုရားဖူးဖို့ ဆိုတာထက် ဘုရားပွဲကိုပဲလာကြတာကိုး
.
. . . ဘုရားပွဲလို့ ဆိုလိုက်ရင် တစ်နှစ်ပတ်လုံး အထူးသဖြင့်ပွင့်လင်းရာသီတွေမှာ မြန်မာပြည်တဝန်း ကျင်းပကြတဲ့ ဘုရားပွဲတွေပတ်ပြီး ဈေးရောင်းကြတဲ့ ဆယ့်နှစ်ပွဲဈေးသည်တွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍကလည်း ချန်ထားလို့ မဖြစ်ပေဘူး။ ဘုရားပွဲလုပ်ပြီးလားဆိုရင် ပွဲဈေးတန်းရှိတဲ့ ကွင်းကြီးထဲမယ် အစားအသောက်ဆိုလည်း မျိုးစုံ၊ ကုန်ပစ္စည်းဆိုလည်းမျိုးစုံ၊ အထူးသဖြင့် တောင်သူတွေအတွက် ထယ်တွေ ထွန်တွေ၊ မြေထည်အမျိုးမျိုး၊ စဉ့်ထည်အမျိုးမျိုး၊ အိုးခွက်ပန်းကန် ဒန်ထည်၊ ပလတ်စတစ်ထည် အမျိုးမျိုးအပြင်၊ ဖျာတွေ၊ အဝတ်အစားတွေ၊ ကလေးကစားစရာတွေ၊ ဆက်တင်အမျိုးမျိုးဆောက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံဆိုင်ကြီးတွေ အများကြီးလာကြတာဆိုတော့ ပွဲဈေးဆိုရင် အင်မတန်ကို စည်လည်းစည် မဝယ်ဘဲ ပတ်ကြည့်နေဖို့တောင် စိတ်ဝင်စားစရာ အတော်ကောင်းတာကိုး
.
. . . တို့နယ်ကလူတွေ ဖောင်တော်ချက်မ ကဆုန်ညောင်ရေသွန်းပွဲ စိတ်ဝင်စားတာကတော့ ခုနင်က ပြောခဲ့တဲ့ ပွဲဈေးကြောင့်တော့ ဟုတ်ဟန်မတူဘူး။ ကိုတင်မောင့်သားတွေကြောင့်လို့ပဲ ဆိုရမယ် ထင်တယ်။
.
. . . ဖောင်တော်ချက်မ ဘုရားပွဲလုပ်ရင် နယ်လှည့်ကတဲ့ နာမည်ကြီးဇာတ်တွေလည်း ရုံသွင်းကြတာကိုး၊ ဇာတ်ကြီးတွေတင်မဟုတ်ပါဘူး၊ မိုးကြိုးငှက်ငယ်တို့၊ ဦးမောင်မောင်မျက်လှည့်တို့၊ အာဇာနည်စန်းစန်း ဆပ်ကပ်တို့၊ ဆင်လိမ္မာလေး မိုးကေသီတို့ ဘာတို့အပြင် မြွေကြီးတွေ၊ မျောက်လိမ္မာလေးတွေ၊ တုတ်ထိုးရုပ်သေးတွေ၊ ရုပ်ရှင်တွေပါ ရုံသွင်းပြကြတော့ ဘာနေနေ ကြည့်ချင်စရာတွေအများသားမို့ ဘယ်ပွဲမှ ဝင်မကြည့်ဘူး ဆိုရင်တောင် ပွဲဈေးခင်းပတ်ရတာ တကယ်ပျော်စရာကောင်းတာကိုး
.
. . . အထက်မှာပြောခဲ့တဲ့ ကိုတင်မောင့်သားတွေဆိုတာ တို့အရပ်က တော်တော်အသက်ကြီးတဲ့ လူကြီးတွေအပြောပါ။ ရွှေမန်းတင်မောင်ခေတ်ကို မီလိုက် ကြည့်ဖူးလိုက်တဲ့ လူကြီးတွေပေါ့၊ ကိုတင်မောင့်သားတွေကလည်း ဖောင်တော်ချက်မရဲ့ ကဆုန်လ ဘုရားပွဲဆို အမြဲတမ်း ဇာတ်ကြီးလာက ကြတယ်။ သစ္စာမေတ္တာ ရွှေမန်းသဘင်ဆိုပြီး ဝင်းဗိုလ်၊ ချမ်းသာ၊ မိုးဝင်း စသည်ဖြင့်ပေါ့၊ မင်းသမီးတွေထဲဆို နန်းခင်မွှေးတို့ဘာတို့ ပါတယ်ပြောတာပဲ။ ဒီဘက်ခေတ်မှာ အဲသည်နာမည်တွေ မသိတော့ဘူးဆိုရင်တော့ ကျော်ကျော်ဗိုလ် နဲ့ တင်မောင်ဆန်းမင်းဝင်း တို့ကိုတော့ သိကြမယ်ထင်တယ်၊ အဲဒါ ရွှေမန်းတင်မောင်ရဲ့ မြေးတွေပဲ။
.
. . . ရုပ်ရှင်မင်းသား မင်းသမီး ရုပ်ရှင်ထဲပါတာတော့ လူတိုင်း ရင်းနှီးနေပြီးသားလို ဇာတ်မင်းသားမင်းသမီး ဇာတ်ခုံပေါ် ကတာတော့ လူတိုင်း ရင်းနှီးနေပြီးသားမို့လား၊ ဒါပေမယ့် ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ ဇာတ်မင်းသားမင်းသမီးတွေ အထူးသဖြင့် သစ္စာမေတ္တာ ရွှေမန်းသဘင်လို အစဉ်အလာ မျိုးရိုးစဉ်ဆက် အားပေးလာခဲ့တဲ့သူတွေကို အပြင်မှာ အရှင်လတ်လတ်မြင်ဖူး တွေ့ဖူးချင်ကြတဲ့ လူတွေရဲ့ ဓမ္မတာအတိုင်း ကဆုန်ညောင်ရေသွန်းပွဲကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ပါဝင်ဆင်နွှဲကြတယ်ဆိုတဲ့ ရွှေမန်းသဘင် ဝိုင်းတော်သားတွေကို သွားကြည့်ဖို့အတွက် တို့နယ်က ပွဲကြိုက်ခင်တွေ ဒီအချိန် ရွပိုးထိုးကြတာလို့ ဆိုတယ်
.
. . . ကိုတင်မောင့်သားတွေကလည်း တစ်နှစ်ကိုတစ်မျိုး မရိုးရဘူး ဆိုသလို၊ တစ်နှစ်သား ရုပ်ရှင်မင်းသားညွှန့်ဝင်းလည်း ဇာတ်ကတဲ့အထဲ ပါသတဲ့ ဆိုတာ ကိုယ်တွေက ဇာတ်ကြော်ငြာကားတွေက ကြဲချတဲ့ စာရွက်ပိုင်းလေးမှာလောက် မြင်ဖူးပေမယ့် သွားကြည့်ကြတဲ့သူတွေ အပြောကတော့ ညွန့်ဝင်းတို့များ ချောလိုက်တာ မှုန်လို့ ဆိုပဲ၊ ညွန့်ဝင်းက ဇာတ်ကဖို့ လာရာမှာ သူ့ကားကြီးပေါ်မှာ ရေခဲသေတ္တာတောင်ပါတယ်ဆိုတာလည်း ရှိသေး၊ တို့အရပ်မှာတော့ အဲသည်အချိန်တုန်းက ညွန့်ဝင်းသွားကြည့်ပြီး သူ့အကြောင်း ပြောနိုင်တဲ့သူ အကောင်ပဲ (အကောင်ဆိုတာ တို့ခေတ်က စကား)
.
. . . ကိုယ်က ညွန့်ဝင်းထက် သူ့ရေခဲသေတ္တာဆိုတာကြီး စိတ်ဝင်စားတာ၊ တို့ငယ်ငယ်က ရွာမှာနေတာ လျှပ်စစ်မီးနဲ့ အဝီစိတွင်းနဲ့ ပေမယ့် ရေခဲသေတ္တာဆိုသဟာတော့ သုံးလည်းမသုံးဖူး၊ မြို့ကိုသွားတော့တော့ မမြင်ဖူးလေတော့ ဘာလုပ်တဲ့ဟာကြီးမှန်း မသိဘူးပေါ့လေ၊ ဒီ ညွန့်ဝင်းဆိုတဲ့ မင်းသားဟာ လယ်ဝေးမှာ ရေခဲတွေ ဘယ်အချိန်ဝယ်ဝယ် ကြိုက်သလောက်ဝယ်လို့ ရနေတာကို သူ့ကားပေါ် ရေခဲသေတ္တာကြီး တင်လာတယ်ဆိုတော့ ရေခဲတော်တော်ကြိုက်တဲ့သူနေမှာပဲ၊ အေးလေ ရာသီဥတုကလည်း ပူတော့ သူက ရေခဲရေ ခဏတိုင်းသောက်ချင်လို့ ထင်ပါရဲ့ လို့ တွေးခဲ့မိတာ
.
. . . အခုတော့ ခေတ်တွေလည်းပြောင်းလို့ ဖောင်တော်ချက်မဘုရားပွဲကြီးရော၊ ကိုတင်မောင့်သားတွေ မြေးတွေ ကိုယ်တိုင်ဆင်နွှဲတဲ့ ကဆုန်ညောင်ရေသွန်းပွဲကြီးရော ရှိသေးရဲ့လား မပြောတတ်၊ ရှိသေးရင်တော့ ပန်းပွင့်လေးတို့ကို တို့ခေတ်က ဘုရားပွဲစည်တာမျိုးကြီး လိုက်ပြချင်စမ်းပါရဲ့
.
. . . တို့ငယ်ငယ်တုန်းက ကိုတင်မောင့်သားတွေ ညောင်ရေသွန်းတာကို နေပူပူမှာ နှုတ်ခမ်းနီပါးနီတွေဆိုး၊ ဆံပင်တွေကောက်၊ အဝတ်အစားတောက်တောက်ပြောင်ပြောင်တွေဝတ်ပြီး သွားငမ်းဖူးကြတဲ့ တစ်ခေတ်တစ်ခါက နုတ်ခမ်းနီမလေးတွေတောင် အခုနေ မရှိဘူးဆို အသက်ငါးဆယ်ကျော် ခြောက်ဆယ်တန်းပဲ၊ သူတို့ရော ကိုတင်မောင့်သားတွေကို လွမ်းနေကြသေးလားမသိ
.
ဗိုလ်ကောင်း
၂၀ မေ ၂၀၂၄
.
ပုံက ရွှေမန်းချမ်းသာ ဇာတ်ပွဲ ဆက်တင်လုပ်ရိုက်တုန်းကပုံတဲ့ သိပ်မကြာသေးဘူး

မိုးကြိုရာသီ

.
. . . မိုးကြိုပန်းတွေ ပွင့်တော့မယ်တဲ့
.
. . . ကိုယ်တွေငယ်ငယ်က ခြံထဲမှာ မိုးဦးကျ မြေနူးချိန် ရှားရှားပါးပါး ထွက်လာတတ်သော မိုးကြိုပန်းကလေး တစ်ပင်စ နှစ်ပင်စ ကိုသာ မြင်ဖူးနေသူမို့ မိုးကြိုပန်းတို့ လှိုင်လှိုင်ပွင့်သောအရပ်သို့ ရောက်သောအခါ ဒီလိုများများကြီး ပွင့်ကြတာပါလားဟု အံ့ဩမင်သက် သဘောကျမိခဲ့သော်လည်း အချိန်ဇယားနှင့် အိပ်၊ အချိန်ဇယားနှင့် ထ၊ အချိန်ဇယားနှင့်စားရသော ထိုအရပ်မှာ မိုးကြိုပန်းအလှကို တခုပ်တရ ငေးမောမနေနိုင်အား၊ တကူးတက ခံစားမနေနိုင်အား၊ မိုးကြိုပန်းတွေ အလေ့ကျ လှနေအောင်ပွင့်သော ထိုအရပ်မှ အတောင်စုံ၍ ပျံသန်းထွက်ခွာလာပြီးနောက်ပိုင်းတွင်လည်း တစ်ရက်နှစ်ရက်တန်သည် အလည်ခရီးကလွဲပြီး ပြန်မရောက်ခဲ့၊ အထူးသဖြင့် မိုးကြိုပန်းတွေပွင့်တဲ့ ရာသီကို ဘယ်တော့မှ ပြန်မရောက်ဖြစ်ခဲ့
.
. . . ကိုယ်တွေလို အထက်မကျ အောက်မကျ စကောစက နေပြည်တော်လို အရပ်မျိုးမှာတော့ မိုးကြိုပန်းဆိုတာ မိုးဦးလေဦး မြေနူးနူးမှာ အခြားသော မြက်ပင်ပေါင်းပင်တွေနှင့်အတူ မြေကြီးပေါ် မဝံ့မရဲပေါ်ထွက်လာရတာမျိုးပေမင့် ပန်းမြို့တော်တောင်လှေခါးလို ပန်းတို့ပွင့်သည့် ရာသီထွန်းကား အရပ်များမှာ မိုးမကျမီ ပေါင်းတွေမြက်တွေမထွက်မီ ခြောက်သယောင်းနေသော မြေအပြင်ကို ပန်းတွေနှင့် ဖုံးလွှမ်းအလှဆင်တတ်သောကြောင့် မိုးကြိုပန်းလို့ ခေါ်လေသလား မပြောတတ်
.
. . . လူမှုကွန်ရက်တွေ ထွန်းကားလာချိန်မှာ မိုးကြိုပန်းတွေ တဝေဝေတမြိုင်မြိုင် လှချင်တိုင်းလှနေတာကို ဓာတ်ပုံရိုက်တင်ပေးသူများ ကျေးဇူးနှင့် မြင်ခွင့်ရပြီး မိုးကြိုပန်းလေးတွေကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ယုယခွင့် မရပေမယ့် ချစ်လိုက်မိသည်၊ နှစ်ခြိုက်မိသည်။
.
. . . မြန်မာပြည်မှာ နွေအကုန်မိုးအကူး မိုးကြိုပန်းကလေးတွေ ပွင့်တတ်သလို ဆောင်းအကုန်၊ နွေအဦးမှာ ထွက်ပြူလာတတ်သည့် ငယ်ငယ်ကတည်းက ကဗျာဖတ်ပြီး ချစ်ခဲ့ရသော Daffodil ပန်းလေးတွေကိုတော့ နှင်းပွင့်တိုင်းပြည်ရောက်တုန်း စိတ်ရောကိုယ်ရော တွယ်တာခွင့်ရခဲ့သည်။ နှင်းခဲတွေပျော်ပြီး မြေကြီးတွေ ပြန်ပေါ်လာသည့်အချိန် လောကကြီးထဲ ခေါင်းပြူထွက်လာပြီး ဧပြီလဦးလောက်ကစ လှလှပပ ပွင့်ဝေကြသော Daffodil ပန်းတို့ ညှိုးနွမ်းခြောက်သယောင်းပြီးချိန်တွင် မြန်မာပြည်မှာ မိုးကြိုပန်းတွေ ပွင့်ကြတော့မည်
.
. . . တောင်ပေါ်မြေမှာ သူ့မြေသူ့ရေနှင့်သူ လှနေသော မိုးကြိုပန်းပုံတွေကို ဗန်းပြပြီး ပန်းမျိုးရောင်းသည့်သူတွေကလည်း ရောင်းနေကုန်ကြပြီ၊ သူတို့ဈေးဗန်းခင်းသည့် ဓာတ်ပုံတွေကိုကြည့်ပြီး ဝယ်သူတွေကလည်း ဝယ်ကြပြီ စိုက်ကြပြီ ဓာတ်ပုံထဲကလိုများ လှလာလေးမလား စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်တွေ မက်ကြပြီ
.
. . . တစ်ခုတော့ သတိပေးလိုက်ချင်သည်။ မိုးကြိုပန်းတို့ ပျော်စံရာ တောင်ပေါ်ရာသီမျိုးမရှိဘဲနှင့် ဘယ့်ကလောက် မျိုးကောင်းကောင်း၊ ဘယ့်ကလောက် မြေဆီမြေနှစ်ကျွေးကျွေး၊ ဘယ့်ကလောက် ပြုစုပြုစု သူတို့နေရင်းဌာနေမှာ လှသလို အလုံးအရင်းနှင့် စည်စည်ကားကား လှလာဖို့တော့ မမျှော်လင့်ကြနှင့်၊ သူ့ရေခံမြေခံမှာ သူ့ဟာနှင့်သူ အလေ့ကျ လှနေသည့်ပန်းတွေလို မျှော်မဆုံးသည့် ပန်းတောကြီး ဖြစ်မလာတော့မှ အသဲမကွဲကြနှင့်
.
. . . မိုးကြိုပန်းလေးတွေ ချစ်တတ်လျှင် တစ်အိုးမျိုး တစ်ဘောင်မျိုး သေချာပြုစုပြီးစိုက် ၊ တစ်ရာသီလောက် လှလှပွင့်လျှင် ကျေနပ်ကြပေရော့၊ သူတို့အရပ်မှာပွင့်တာကြည့်ပြီး ရေခံမြေခံ ကောင်းကောင်းကန်းကန်းမရှိသည့် ကိုယ့်အရပ်မှာ သူတို့ဆီမှာလို ပန်းတွေဝေလာဖို့ ဆိုတာတော့ အိပ်မက်ထဲတောင် ထည့်မမက်ကြလေနှင့်
.
ဗိုလ်ကောင်း
၁၀ မေ ၂၀၂၄
.
ဒီပုံလေးပို့ပေးတဲ့ ဘော်ဒါကြီးကို ကျေးဇူးတင်ပါ၏

ကြွေနှောင်း

. . . မနက်ဖြန်တော့ မိုးရွာကောင်းပါရဲ့
.
. . . ဒီရေကန်ကြီးဘေးက ဒီပိတောက်ပင်အိုကြီးအောက်ကို ရောက်တိုင်း ဘယ်နှကြိမ်မြောက်မှန်းမသိသော တောင့်တခြင်းဖြင့် မိုးကို မျှော်မိသည်။ ပိတောက်ပင်ပြီးအောက်မှာ ကြိုးတိုးကြဲတဲ ဝေကျနေသော ပိတောက်ပွင့်ခက်လေးများကို ကြည့်ရင်း အော်သူ့ခမျာလည်း အချိန်တင်အခါတင် ပွင့်ချင်ရှာပေမပေါ့လို့ ကရုဏာသက်မိသည်။
.
. . . ပိတောက်ဆိုတာ နှစ်သစ်ကူးမှာ ပွင့်ရတဲ့ပန်း၊ ရေကစားကြတဲ့ သင်္ကြန်ခါတွင်း မပွင့်နိုင်ရင်တောင်မှ မိုးမကျခင် နွေဆိုတဲ့သရုပ် ပီပြင်နေတုန်းအချိန်ပွင့်ရဖို့ကောင်းသည်။ ပိတောက်ဖြစ်ပြီး အခြားအပင်တွေ အပြိုင်အဆိုင်ပွင့်ချိန် ပွင့်ခွင့်မရဘဲ မိုးကျခါမှ ထပွင့်နေရလျှင် ပိတောက်မဟုတ်တော့ပြီ၊ ဘယ်သူမှလည်း တန်ဖိုးထားကြတော့မည်မဟုတ်၊ ဒါကြောင့် ဒီပိတောက်ပင်အိုကြီး တစ်ခါလောက်ပဲဖြစ်ဖြစ် မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ပွင့်နိုင်ဖို့အရေး မိုးကိုမျှော်မိနေခြင်းဖြစ်သည်။
.
. . . မိုးဆိုတာလည်း အခက်သားကလား၊ အရင်တုန်းကတော့ဖြင့် လူတွေ သီလကောင်းသဖြင့် မိုးလေဝသ မှန်ခဲ့သည်ဟုဆိုသည်။ နောက်ပိုင်း လူတွေအကျင့်သီလဖောက်ပြန်၊ အကုသိုလ်ဒုစရိုက်မှုတွေထူပြောလာပြီး မိုးလေဝသတွေလည်း ချို့ယွင်းဖောက်ပြန်လာကုန်သည် ဆိုကြ၏။ လူတွေ အကုသိုလ်များမများတော့မသိ၊ ချမ်းသာသောနိုင်ငံတွေကလည်း ချမ်းသာသောအလျောက်၊ ဆင်းရဲသောနိုင်ငံတွေကလည်း ဆင်းရဲသောအလျောက် သစ်ပင်တွေခုတ်၊ လေထုထဲ အဆိပ်ငွေ့တွေ အပြိုင်အဆိုင်လွှတ်ကြရင်း မျက်စိရှေ့မှာပင် ကမ္ဘာကြီး ပိုပိုပူလာတာ၊ ရာသီဥတုတွေ ဖောက်ပြန်လာတာကို အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။
.
. . . အခြား မပြောနှင့် ကိုယ်တွေသွားတက်ခဲ့သည့် နှင်းပွင့်တိုင်းပြည်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဆောင်တွေပင်လျှင် ကိုယ်မရောက်မီနွေကျမှ လေအေးပေးစက်တွေ တပ်ရသည်တဲ့။ ဒါကတော့ ကိုယ့်အတွက် သိသာထင်ရှားလှသည့် ရာသီဥတုချို့ယွင်းဖောက်ပြန်မှု လက္ခဏာတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်လည်း တတ်နိုင်သမျှတော့ သစ်ပင်တွေ စိုက်တာပါပဲ၊ သဌေးကြီးတွေလို၊ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ထိန်းသိမ်းရေးသမားကြီးတွေလိုတော့ အများကြီး မစိုက်နိုင်၊ ကိုယ်စိုက်တာလောက်နှင့်လည်း ရာသီဥတုက ကောင်းသွားစရာမရှိ၊ ကောင်းသွားစရာမရှိဆို ဒီတစ်ခုတည်းသော ကမ္ဘာမြေကြီးကို ဝိုင်းဝန်းဖျက်ဆီး ကိုယ်ကျိုးရှာအမြတ်ထုတ်ခဲ့ကြတာ နှစ်တွေမှ မနည်းတော့တာကိုး
.
. . . အဲသည်တော့ ဒီပိတောက်ပင်အိုကြီး အချိန်တင်အခါတင် ပွင့်နိုင်ဖို့အရေး ကိုယ်လုပ်နိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသောအလုပ်က မိုးကိုမျှော်ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခင်က သတိမထားမိသည့် အချက်တစ်ခုမှာ ပိတောက်ပွင့်တွေမှာလည်း ရက်စွဲအကန့်အသတ် ရှိပုံရသည်။ မနက်တိုင်း ဒီနေရာကဖြတ်လျှောက်တိုင်း ပိတောက်ပန်းပွင့်ဖတ် ဝါဝါလေးတွေ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ကြွေထားသည်ကို မြင်ရဖန်များလာတော့ အပင်ပေါ်မော့ စပ်စုကြည့်ရင်း အချိန်တန်သင့် ပိတောက်ပန်းလေးတွေ မဖြစ်မနေ ပွင့်ကြရပုံပေါ်သည်ကို တွေ့ရသည်။ ကဗျာထဲကလို လမ်းတစ်လျှောက်သင်းသည့် ပန်းပိတောက်မင်းအဖြစ် ကြွေကြရတာတော့မဟုတ်၊ မီးဇာကုန် ဆီခမ်းပြီး ကြွေကျရရှာသည့် ပန်းပွင့်လေးတွေ
.
. . . သိကြသည့်အတိုင်း ပိတောက်ဆိုတာမျိုးက အရင်းကအဖူး အရင်ပွင့် အဖျားကအဖူး နောက်မှပွင့်ဆိုပြီး စီနီယာအစဉ်လိုက် ပွင့်ကြသည့်အမျိုးမဟုတ်၊ ပွင့်ပြီလာဟေ့ဆိုလျှင် တစ်ပင်တည်းသာမက တစ်တောလုံးက အပင်တွေ ရှိသမျှ အကိုင်းအခက် စီနီယာ ဂျူနီယာ အဖူးမှန်သမျှ ထိပ်ပိုင်းက အဖူးငယ်နည်းနည်းကလွဲပြီး တညီတညာတည်း သောင်းသောင်းဖျဖျ ပွင့်ကြရသည့်အမျိုး၊ မိုးများလုံလုံလောက်လောက် ရွာပေးရင်ပေါ့လေ
.
. . . ဒီပုံအတိုင်းသာဆို ရေကန်ဘေးက ပိတောက်ပင်အိုကြီး မိုးရေဝဝရလို့ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ပွင့်ချိန်တိုင်ခဲ့ရင်တောင် အရင့်အရင် မဖြစ်မနေ ပွင့်ကြွေကြရသည့် ကိုင်းရင်းပန်းပွင့်တွေ တရိရိ ပြုန်းတီးနေပုံမျိုးနဲ့ဆို စုံစုံညီညီ ပွင့်နိုင်ပါအုံးမည်လော စိုးရိမ်မိသည်။
.
. . . အခုလောလောဆယ် အခြေအနေအရ မိုးသားမိုးရိပ်တို့လည်း ဘယ်ဆီနေသည်မသိ၊ မိုးနံ့ပါသော လေကလေးမျှပင် အားနာပါးနာ မတိုက်၊ မိုးဆိုသည်ကို ဘယ်သို့ မျှော်ရပါ့၊ မိုးမျှော်ရတာလည်း ခေတ်ပျက်ကြီး မင်းလောင်းမျှော်ရသလိုပင်
.
ဒီနေ့က ရှိစေတော့
မနက်ဖြန် မိုးရွာကောင်းပါရဲ့
.
ဗိုလ်ကောင်း
၉ မေ ၂၀၂၄

မရေရာတဲ့ဇာတ်သိမ်း

. . . ဒီရက်ပိုင်း စာရေးချင်တာတွေရှိပေမယ့် ဥတုသပ္ပာယနဲ့ ဌာနသပ္ပာယ သိပ်ပြီး မမျှတလေတော့ ကီးဘုတ်လက်တင် စာမရေးဖြစ်ဘဲ စာတွေချည်း နင်းကန်လှိမ့်ဖတ်ဖြစ်နေတယ်၊ စာတွေဖတ်ရင် ရေးချင်စရာတွေ ပိုပိုပြီး တွေးမိလာပေမယ့် အခုပြောခဲ့တဲ့ အခြေအနေကြောင့် စာမရေးဖြစ်ဘဲ ညတိုင်ဆို ရေကန်ဘေးက ထိုင်ခုံလေးမှာ အေးအေးလူလူသွားထိုင်ရင်း လေညင်းလေးခံပြီး ဖတ်ထားတဲ့စာတွေအကြောင်း ပြန်ပြန်တွေးနေဖြစ်တယ်
.
. . . တစ်ခုက စာရေးဆရာ ဂျက်လန်ဒန်ရဲ့ ဝတ္ထုတိုလို့ ပြောရမလား၊ သူ့ငယ်ဘဝဇာတ်ကြောင်းလို့ အဆိုရှိတဲ့ ဝတ္ထုလို့ ပြောရမလား စာတစ်ပုဒ်အကြောင်းပဲ၊ ဂျက်လန်ဒန်ဆိုတာ မူရင်းအင်္ဂလိပ်လို မဖတ်ဖြစ်ပေမယ့် မြန်မာပြည်က ဘာသာပြန်ကောင်းတဲ့ စာရေးဆရာတွေကျေးဇူးနဲ့ တော်တော်များများ ရင်းနှီးနေပြီးသား စာရေးဆရာပါ၊ ကိုယ်ကတော့ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှာတုန်းက သင်ရတဲ့ “To Build a Fire” ဆိုတဲ့ ဝတ္ထုကို ဖတ်ပြီး ဂျက်လန်ဒန်ဆိုတာ ဘယ်သူလဲ သေချာသိသွားတာ၊ အဲသည်နောက်ပိုင်းလည်း သူ့ဝတ္ထု မြန်မာပြန်တွေဆို လိုက်လိုက်ဖတ်ဖြစ်တယ်၊ ဆရာဂျက်ရဲ့ ဝတ္ထုတွေ ဖတ်ရတာလည်း သိပ်ပြီးသက်တော့သက်သာတော့ မရှိလှပါဘူး၊ သူ့ဇာတ်ကောင်တွေက တစ်ချိန်လုံး တိုက်ခိုက်ရုန်းကန်နေကြရာချည်းပါပဲ
.
. . . “To Build a Fire” ကို ဘယ်လောက် မစွဲတယ်စွဲတယ်၊ နှင်းပွင့်တိုင်းပြည်မှာနေတုန်းက တစ်ခါသား ညနေဘက်ကြီး နှင်းတွေ သည်းသည်းကျနေတုန်း နှင်းတောထဲကို တစ်ယောက်တည်း အဖော်မပါဘဲ ထွက်သွားခဲ့ဖူးတယ်။ ဝတ္ထုထဲက နှင်းမုန်တိုင်းမိပြီး လမ်းပျောက်နေတဲ့ ဇာတ်ကောင်ရဲ့ ခံစားချက်ကို နည်းနည်းဖြစ်ဖြစ် မြည်းစမ်းကြည့်ချင်လို့ လမ်းမပေါ်က ဖဲ့ဆင်းပြီး ကျောင်းဘေးက သဘာဝတောအုပ်ထဲ လျှောက်ကြည့်မယ်ဆိုပြီး ထွက်လာခဲ့တာ၊ ကိုယ်တွေနေခဲ့တဲ့ နှင်းပွင့်တိုင်းပြည်မှာ ဆောင်းဦးလောက်ပဲ နှင်းက သိပ်မထူသေးခင် လမ်းလျှောက်လို့ရပြီး နှင်းထူသွားပြီဆို လမ်းလျှောက်ဖို့က ခက်တတ်တာမို့ အဲသည်တုန်းက နှင်းပါးသေးတဲ့အချိန်တောင်မှ လေတွေတိုက် နှင်းတွေသည်းသည်းကျ ကိုယ်လာခဲ့တဲ့လမ်းကို ဘယ်လိုပြန်ရမယ်ဆိုတာ သေသေချာချာကြီး သိနေလျက်နဲ့တိုင် နှင်းတောထဲမှာ တဖြည်းဖြည်း ခြောက်ခြားလာလို့ အဲသည်ကြောက်စိတ်ကို အနိုင်ပေးပြီး သိပ်အဝေးကြီးမသွားဘဲ ပြန်လှည့်လာခဲ့တာ၊ အခန်းပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ဝတ္ထုကို ပြန်ဖတ်တော့မှ ဝတ္ထုထဲက နှင်းတောထဲ လမ်းပျောက်သူရဲ့ ခံစားချက်ကို ဂျက်လန်ဒန် ဘယ့်ကလောက် အသေးစိတ် ရေးဖွဲ့နိုင်တာလဲဆိုတာ ပိုပြီး ခံစားမိသွားနိုင်ခဲ့တာ
.
. . . ခုရက်ပိုင်း ဖတ်ဖြစ်တဲ့ ဝတ္ထုထဲမှာ အိမ်ကထွက်ပြေးလာတဲ့ ဆယ်ကျော်သက်ကောင်လေးတစ်ယောက်ရယ် သူနဲ့ရွယ်တူ ပိုပြီးအတွေ့အကြုံရင့်ကျက်တဲ့ ပင်လယ်ပျော် ကောင်လေးနှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး မသမာတဲ့ လုပ်ငန်းတစ်ခုကို ဖော်ထုတ်ဖို့ သက်စွန့်ဆံဖျား ကြိုးစားကြတဲ့ အကြောင်းလေး။ ဂျက်လန်ဒန်ရဲ့ ထုံးစံအတိုင်းပေါ့လေ သူ့ဇာတ်ကောင်တွေဟာ ဘယ်တော့မှ သက်တောင့်သက်သာရယ်လို့ မရှိကြဘူး၊ ရုန်းကန် တိုက်ခိုက်နေကြတာချည်းပဲ၊ ဒါပေမယ့် ဇာတ်လမ်းအဆုံးသတ်မှာတော့ သူတို့ အောင်မြင်သွားတယ်ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ ဇာတ်သိမ်းထးတယ်။
.
. . . ငယ်ငယ်တုန်းကများဆိုရင် ဒီလိုဇာတ်သိမ်းထားတဲ့ ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်ကို ဖတ်ပြီးတဲ့အခါ ကျေနပ်အားရနှစ်သိမ့်တဲ့ ခံစားချက်ကို ရမှာဖြစ်ပေမယ့် ဂျက်လန်ဒန်ရဲ့ ဇာတ်သိမ်းပုံက သူတို့အောင်မြင်ကြဖို့ သေချာပြီး ဆိုတဲ့ သဘောလောက်မှာ ရပ်ထားပြီး တကယ်အောင်မြင်တဲ့အပိုင်းထိ ဆက်မပြောထားတဲ့အတွက် ရှေ့မှာလည်း ဒီလို အောင်မြင်လုဆဲဆဲ အခြေအနေတွေရောက်ခါမှ မမျှော်လင့်တဲ့ အလှည့်အပြောင်းတွေကြုံပြီး ဇာတ်လမ်းရှည်နေတာတွေ ဖတ်ရပြန်များတာကတစ်ကြောင်း . . .
.
. . . ဒီအသက်ဒီအရွယ်အထိ ဖြတ်သန်းလာခဲ့တဲ့ ဘဝတစ်လျှောက်မှာ လက်တစ်ကမ်းရောက်မှ လွှတ်လိုက်ရတဲ့ အခွင့်အလမ်းတွေ အခြေအနေတွေကို ကြိမ်ဖန်များစွာ ကြုံခဲ့ဖူးတာက တစ်ကြောင်းမို့ ဂျက်လန်ဒန်က ဘယ်လိုပဲ သေချာတဲ့ လေသံနဲ့ ဇာတ်ကိုသိမ်းထားပါစေ တကယ်ကြီး သူတို့အောင်မြင်သွားတယ်ရယ်လို့ ကိုယ့်မှာ စိတ်ဒုန်းဒုန်းချ ကျေနပ်အားရတဲ့ ခံစားချက်ကို မရနိုင်ဘဲ အဲလို မရတဲ့အတွက်လည်း စာရေးဆရာကို ဒီလိုသေချာတဲ့ ဇာတ်သိမ်းမျိုး မရေးရပါလားလို့ စိတ်မဆိုးတဲ့အပြင်၊ သူတို့ဇာတ်ကောင်တွေအနေနဲ့လည်း ဒီတစ်ပွဲမအောင် နောက်တစ်ပွဲအောင်အောင် လုပ်ရမှာပေါ့လေဆိုတဲ့ စိတ်မျိုး ထားမိနေတယ်ဆိုတာ ကန်ရေပြင်ကို ကြည့်ရင်း စဉ်းစားမိနေတာမျိုး
.
. . . လောကဓံတွေကို လုံးလုံး မဖြုံတော့ဘူးဆိုတဲ့ သဘောမျိုး မဟုတ်ပေမယ့် အရင်တုန်းကလို သိပ်ပြီး ဟက်ဟက်ပက်ပက် မရှိတော့တာမျိုးကို အသက်ကြီးသွားတယ်လို့ ဆိုကြတာ ထင်ပါရဲ့
.
ဗိုလ်ကောင်း
၈ မေ ၂၀၂၄