အခ်စ္စစ္သည္ေတာ္

.
. . . ဂ်ပန္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႕ တိုက်ိဳသြားတဲ့ ေလာ္ကယ္ရထားေပၚမွာျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းျပင္ပကိစၥတစ္ခုခုမွာ ႀကံဳႀကိဳက္လို႕ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ မိတ္ဆက္ျဖစ္ၾကတဲ့အခါ ေကာင္မေလးလွလွေလးမို႕ ကိုယ္က စကားမ်ားမ်ားေျပာခ်င္ရင္ ကိုယ္ေနေနတဲ့ၿမိဳ႕ေလးအေၾကာင္း တစ္ခမ္းတစ္နားေျပာျပေလ့ရွိတယ္။ တစ္ထိုင္တည္းနဲ႕ စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ သူစိတ္၀င္စားတဲ့အေၾကာင္းလည္း ျဖစ္အံုးမွကိုး။ ကိုယ္က နာမည္ေျပာမိတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႕ သူ႕ကို ဘယ္မွာေနလဲ ေမးလိုက္တယ္။ သူကလည္း ျပန္ေမးတယ္ေလ၊ ကိုယ့္ကိုဘယ္မွာေနလဲလို႕ အေမးခံရၿပီဆိုတာနဲ႕ အဲဒါ ကိုယ့္အကြက္ထဲ ေရာက္လာတာပဲ။ တစ္ခါတည္း ေကာင္မေလးမ်က္လံုးကို တည့္တည့္ၾကည့္ မ်က္ႏွာကို အၿပံဳးရႊင္ဆံုးထားၿပီး
. . . အခ်စ္စစ္သည္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ အခ်စ္ၿမိဳ႕ေလးမွာ ေနပါတယ္လို႕ . . . ေျဖလိုက္တာပဲ . . .
.
. . . အဲသည္လို ေျဖလိုက္လို႕ ေကာင္မေလးမ်က္လံုးေလးေတြ အေရာင္ေတြေတာက္လာၿပီး စိတ္၀င္စားတဲ့ပံုျပၿပီဆိုလို႕ကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ အခ်စ္ၿမိဳ႕ေလးအေၾကာင္း စီကာပတ္ကံုး ေျပာျပေတာ့တာေပါ့. . .
.
. . . ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ဂ်ပန္လို ခန္းႀကီးနဲ႕ဆိုရင္ 愛 လို႕ေရးတယ္။ အိုင္းယ္ ဆိုတဲ့အသံထြက္မ်ိဳးပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ေလးရာေက်ာ္ေလာက္တုန္းက အခု မီနာမီအြန္နူမာလို႕ေခၚတဲ့ ဒီေဒသမွာ ဆာမူရိုင္းစစ္သည္ေတာ္ႀကီးတစ္ဦးရွိခဲ့တယ္။ အဲသည္ေခတ္ အဲသည္အခါက လူေတြဟာ အၿမီးက်က္အၿမီးစား ေခါင္းက်က္ေခါင္းစား လုပ္ဖို႕ေလာက္ပဲ စိတ္၀င္စားၾကလို႕ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာလည္း အခ်င္းခ်င္း ယံုၾကည္မွဳေတြ ပ်က္ယြင္းေနၾကတဲ့ အခ်ိန္အခါေပါ့။ နာအိုအဲကန္႕တက္စုဂု (直江兼続) လို႕အမည္တြင္တဲ့ အဲသည္ ဆာမူရိုင္းႀကီးဟာ လူအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ မွ်တညီညြတ္မွဳကိုလိုလားေၾကာင္း ေဖာ္က်ဴးတဲ့အေနနဲ႕ သူ႕ရဲ႕ ဆာမူရိုင္းစစ္ဥေသွ်ာင္မွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာလို႕ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ 愛 ခန္းႀကီးစာလံုးကို ၀တ္ဆင္ျပခဲ့ပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဆာမူရိုင္းႀကီးကို အခ်စ္စစ္သည္ေတာ္ႀကီးအျဖစ္ ေမာ္ကြန္းတင္ၾကၿပီး အဲသည္ဆာမူရိုင္းႀကီး ေနသြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးမွာလည္း အခ်စ္စစ္သည္ေတာ္ ဆာမူရိုင္းႀကီး သေကၤတကို အခုအခ်ိန္ထိ အျမတ္တနိုး ဂုဏ္ယူစြာ ၀ိေသသျပဳထားတာျဖစ္ပါတယ္ . . .
.
. . . ကၽြန္ေတာ္တို႕ေက်ာင္းမွာ အရင္တုန္းက ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္မ်ိဳးရွိတဲ့ ဒိုင္စုကီ ( 大好き ) ဆိုတဲ့ အားကစားအသင္းတစ္ခု ရွိခဲ့တယ္။ အလြယ္ေခၚရင္ေတာ့ ခ်စ္တတ္သူမ်ားအသင္းေပါ့ေလ။ အိုင္ယူေဂ် အိုလံပစ္ပြဲက်ရင္ စိတ္တူကိုယ္တူ လူေတြစုၿပီး ဖြဲ႕ၾကတဲ့ အသင္းေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ နာမည္ေလးေတြ ေပးၾကတယ္။ သက္တန္႕အသင္း (Rainbow) ရွိတယ္။ သိမ္းငွက္ (Falcon) အသင္းရွိတယ္။ ၀ါဆာဘီ (山葵) လို႕ေခၚတဲ့ ဂ်ပန္ရိုးရာ ငါးစိမ္းအသားစိမ္းေတြစားရာမွာ တို႕စားရတဲ့ စားစရာတစ္မ်ိဳးနာမည္ေပးထားတဲ့ အသင္းလည္းရွိတယ္။ ကိုယ္အႀကိဳက္ဆံုး အသင္းကေတာ့ IDC လို႕နာမည္ေပးထားတဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာအရက္သမားမ်ားအသိုက္အ၀န္းဆိုတဲ့ အသင္းပဲ။ ယင္းဂလိပ္လိုဆိုရင္ေတာ့ International Drinkers' Community လို႕ေခၚမယ္ထင္ပါရဲ႕။ [သူတို႕က တစ္ခါအသင္း၀င္ရင္ ရာသက္ပန္ အသင္းသားျဖစ္သတဲ့။ အရက္သမားအသင္းသားတို႕ေရ နာမည္အရွည္ေကာက္ေရးတာ မွားေနရင္ ေျပာၾကအံုး]။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြက သမိုင္းထဲမွာ က်န္ခဲ့ရပါၿပီ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ အိုလံပစ္ပြဲအထိ အဲသည္ အသင္းေတြရွိခဲ့ေပမယ့္ အခုေက်ာင္းမွာ က်န္စစ္သားအသင္းတို႕ ေအာင္ေဇယ်အသင္းတို႕ ဖြဲ႕သလို ေက်ာင္းကိုတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြနာမည္နဲ႕ အသင္းေတြဖြဲ႕လိုက္ေတာ့ အဲသည္အသင္းလိုက္ပဲ လုပ္ရေတာ့မယ့္သေဘာပဲ။ အတိတ္မွာပဲ ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ ဒိုင္စုကီေရလို႕ ေျပာရေတာ့မယ္ . . .
.
. . . ဒီတစ္ေခါက္ ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ရင္ ပန္းပြင့္ေလးေမေမအတြက္ အခ်စ္စစ္သည္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳ ဆာမူရိုင္းစစ္ဥေသွ်ာင္ေလးတစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးမယ္လို႕ စိတ္ကူးထားတယ္။ မျပန္ခင္ေတာ့ အဲဒါေလး ေတြ႕ေအာင္ရွာရအံုးမွာပ . . .
.
ဗိုလ္ေကာင္း
၄ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၇