၀ီအာေဆ့ဖ္

အမ်ိဳးမ်ားကာကြယ္ေရးနဲ႕လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အေရးေပၚ အစည္းအေ၀း မေန႕ညကလုပ္တယ္။ မနက္ သံုးနာရီေလာက္မွာေပါ့၊ စာၾကည့္ခန္းကေန အေဆာင္ကိုအျပန္ စၾကၤန္မွာ သြားရင္းလာရင္း အေရးေပၚ စည္းေ၀းလိုက္ၾကတာ။ ကိစၥက အခု ဒီေဒသမွာျဖစ္ေနတဲ့ စစ္ေရးတင္းမာမွဳ အေျခအေနအေၾကာင္းေပါ့၊ တို႕အေပၚ ဘယ္လို အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳ ျဖစ္ႏိုင္သလဲ၊ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားရမလဲ၊ ဘယ္လို တုန္႕ျပန္ေဆာင္ရြက္ရမလဲ ေပါ့ . . .
.
. . . ထံုးစံအတိုင္း ျဖစ္စဥ္အဖြင့္နဲ႕ စတယ္။ ရန္သူ အသူရာေတြဟာ တို႕ေနတဲ့ၿမိဳ႕ေလးနဲ႕ ကီလိုမီတာ တစ္ရာခန္႕အကြာမွာရွိတဲ့ ဂ်ပန္ပင္လယ္ႀကီး တစ္ဘက္ျခားက အသူရာတို႕နဲ႕ အနီးဆံုး ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ နိဂါးတားၿမိဳ႕ေတာ္ကို အနုျမဴဗံုးတစ္လံုးနဲ႕ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္တယ္ေပါ့။ ေမးခြန္းက - အဲဒီ တိုက္ခိုက္မွဳကို ဘယ္လို တုန္႕ျပန္ၾကမလဲ ဆိုတာပဲ . . .
.
. . . ျဖစ္စဥ္အဖြင့္ စစခ်င္းမွာပဲ အျငင္းအခံုက စတယ္။ ဘာလို႕ နိဂါးတားကို ပစ္မွာလဲ၊ ဘာလို႕ တို႕ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ အတိုက္ခိုက္ခံရတယ္လို႕ ျဖစ္စဥ္မဖြင့္ရသလဲတဲ့။ အေျဖက ရွင္းပါတယ္၊ လူေလးႏွစ္ေယာက္တစ္ပိုင္းေလာက္ရွိတဲ့ တို႕ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးကိုေတာ့ ဘယ္အသူရာကမွ နာမည္အပ်က္ခံၿပီး ေဒၚလာသန္းခ်ီတန္တဲ့ ဒံုးက်ည္လက္နက္ အဆံုးမခံဘူးလို႕၊ ဒံုးတစ္လက္ဆို တစ္လက္ ဆိုသေလာက္ မ်ိဳးမ်ိဳးမ်က္မ်က္လည္း လူေတြေသ၊ အေျခခံအေဆာက္အအံုေတြလည္း အမ်ားႀကီး ပ်က္စီး ဂ်ပန္ျပည္ႀကီးလည္း ထိတ္လန္႕ေခ်ာက္ျခားသြားေစႏိုင္ေလာက္တဲ့ ပစ္မွတ္ၿမိဳ႕ႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီ ဂ်ပန္ေက်းေတာဇနပုဒ္ကို ပစ္ပါလို႕ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ေျပာရင္ေတာင္ မပစ္ေရးခ် မပစ္လို႕၊ မင္းက ဟီရိုရွီးမား အနဳျမဴဗံုးက်တုန္းကလို အဲသည္တုန္းက ငါတို႕လည္း ပါတယ္ဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူခ်င္လို႕လား ဆုေတာင္းေလ ဆုေတာင္းဆိုေတာ့မွ ျဖစ္စဥ္အဖြင့္အတိုင္း ဆက္ေဆြးေႏြးဖို႕ သေဘာတူပါတယ္ . . .
.
. . . စာသင္ေဆာင္နဲ႕ အေဆာင္ကူးတဲ့ စၾကၤန္မွာ ေဆြးေႏြးတာ အားမရလို႕ အေဆာင္သံုး မီးဖိုထဲထိသြား ရွိသမွ် ဖြင့္ေဖာက္ေၾကာ္ေႏႊးစားရင္း မနက္ေလးနာရီေလာက္မွာ အစည္းအေ၀းကို ေအာင္ျမင္စြာ ရုပ္သိမ္းလိုက္နိုင္ပါတယ္။ အစည္းအေ၀းက ဒီလိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ခဲ့ပါတယ္. . .
.
(၁) ဂ်ပန္ျပည္ရဲ႕ ဘယ္ေနရာမဆို စၿပီး တိုက္ခိုက္ခံရၿပီဆုိတာနဲ႕ ကိုယ္ေဖ့ဘုတ္ေ၀ါမွာ "We are Safe" ဆိုတဲ့ စေတးတပ္ကို ကိုယ့္ရဲ႕ အလွဆံုးလို႕ထင္တဲ့ မ်က္နွာအျပည့္ေပၚပံုနဲ႕တြဲၿပီး Public privacy အဆင့္အတန္းထား တင္ရန္
.
(၂) ျမန္မာေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ကို သတင္းပို႕ၿပီး သံရံုးကို မိမိတို႕ လံုၿခံဳစြာရွိေနေၾကာင္း ခ်က္ခ်င္း သတင္းပို႕ရန္
.
(၃) သံရံုးက ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း လွဳပ္ရွားရန္
.
(၄) ေက်ာင္းက ထြက္ခြာသြားရန္ မရွိပါက ေက်ာင္းက ေဆာင္ရြက္ေသာ လံုၿခံဳေရး ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားအတိုင္း လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္ရန္
.
(၅) အဖိုးတန္ ပစၥည္းနဲ႕ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို မိမိနွင့္ အၿမဲတမ္း တစ္ပါတည္း ေဆာင္ထားရန္
.
. . . အမွတ္စဥ္ တစ္အတြက္ကေတာ့ အေထြအထူး ျပင္ဆင္ထားစရာေတာ့ မလိုပါဘူး။ ဇူကာဘတ္ကလည္း We are Safe ရယ္ဒီမိတ္စေတးတပ္ေလးေတြ ျပင္ဆင္ထားေပးမွာဆိုေတာ့ ကလစ္တစ္ခ်က္ေလာက္ ႏွိပ္လိုက္ရင္ေတာင္ အလုပ္ျဖစ္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒါက အေရးေတာ့ႀကီးတယ္၊ ျမန္မာျပည္နဲ႕ ကမာၻ့ေဒသအသီးသီးမွာ ေရာက္ေနၾကတဲ့ ေဆြမ်ိဳးမိဘ မိသားစုနဲ႕ မိတ္ေဆြေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းပါတယ္ဆိုတာ သိၿပီး စိတ္မပူဖို႕အတြက္ ဒါကိုေတာ့ လူတိုင္းကိုယ္စီ မလုပ္မျဖစ္ လုပ္ၾကဖို႕ကို လိုပါတယ္။ အမွတ္စဥ္ ႏွစ္အတြက္ ျပႆနာက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေပ်ာက္ေနနိုင္တာေလးတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ အခန္းထဲမွာလည္း မေတြ႕ ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း မကိုင္၊ စာၾကည့္တိုက္ စာၾကည့္ခန္းထဲမွာလည္း မထိုင္၊ ဘယ္မွလည္း မသြား၊ အြန္လိုင္းမွာ စိမ္းေနေပမယ့္ မက္ေဆ့ပို႕ေတာ့လည္း စကားမျပန္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြမ်ား ခါတိုင္းလို ျဖစ္ခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူသြားသြားခိုးအိပ္တတ္တဲ့ စာၾကည့္တိုက္အေပၚဆံုးထပ္ ရံုးခန္းေဘးက ဆိုဖာခံုတန္းေတြေပၚ သြားရွာရမွာပဲ။ အမွတ္စဥ္ သံုးေလးငါးအတြက္ကေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူး၊ ေျပာတဲ့အတိုင္း လိုက္လုပ္ရံုပဲကိုး။
.
. . . ဒီပို႕စ္ပါ အေၾကာင္းအရာေတြက အေျပာင္အပ်က္ ေလွ်ာက္ေရးထားတယ္ မထင္နဲ႕၊ တကယ္ အတည္ေရးထားတာ၊ တကယ္အတည္ေရးထားတာဆိုလို႕လည္း တကယ္အတည္ႀကီး မထင္နဲ႕အံုး၊ နည္းနည္းေပါ့ ဟိုဒင္း အတည္ႀကီးရယ္လို႕လည္း မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။ အတည္ႀကီးရယ္လို႕ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့လည္း ေနာက္တယ္လို႕ေတာ့လည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး၊ တကယ္ကေတာ့ အတည္အတ့ံ ေရးထားတာ ဒါေပမယ့္ အတည္ေပါက္ႀကီးေတာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ နည္းနည္းေပါ့ ဟိုလိုေပါ့။ အတည္ေပါက္ႀကီး မဟုတ္ဘူးဆိုေပမယ့္လည္း ေပါ့ေပါ့တန္တန္လည္း သေဘာထားရမယ့္ဟာ မဟုတ္ဘူး၊ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာမထားရဘူး ဆိုေပမယ့္ အတည္ေရးတာလား ဆိုျပန္ေတာ့လည္း . . . . ဘလာ ... ဘလာ.. ဘလာ.
.
၁၄ ဧၿပီ ၂၀၁၇