. . . မင်း ခွင့်ပြန်နေတာ မဟုတ်ဘူးလား လို့ သူငယ်ချင်းက မေးလိုက်တော့ စိတ်ထဲမှာ ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားတယ်၊ မင်းတို့တပ်ရင်းက ခွင့်တစ်ယောက်ဆိုတာ မင်းထင်လို့တဲ့၊ ငါက ဘာကိစ္စ ခွင့်ပြန်ရမှာတုန်း တို့တပ်ခွဲက ဆန်းထွန်းဝင်း သူ့အဖေဆုံးလို့ ခွင့်ပြန်တာပါဟလို့ပြန်ဖြေတော့ သူငယ်ချင်းက ဇဝေဇဝါနဲ့ ထပ်မေးတယ်၊ အိမ်က လူကြီးတွေ နေကောင်းကြရဲ့လားတဲ့၊ ပြီးခဲ့တဲ့ ရက်ပိုင်းကတော့ အဖေနေသိပ်မကောင်းဘူး ပြောတာပဲ အခုနောက်ဆုံးလာတဲ့ စာထဲမှာတော့ အဖေနေကောင်းသွားပြီလို့ ပြောတယ်ဆိုတော့ သူက မလျှော့သေးဘူး မင်း သေသေချာချာမေးကြည့်အုံးနော်တဲ့ ငါတို့ကြားတာက တစ်မျိုးတဲ့
.
. . . ဒီလိုနဲ့ပဲ အဖေဆုံးတဲ့အကြောင်း တစ်နယ်တည်းသားတွေကြားမှာ ဖုံးထားတဲ့ သတင်းကို မထင်မှတ်ဘဲ သိလိုက်ရတဲ့အခါ ကိုယ်ကတော့ ဘာမှ မဖြစ်ပေမယ့် အိမ်က ကျန်ခဲ့တဲ့အစ်မတွေရယ် အထူးသဖြင့် ညီမလေးရယ်ကို စိတ်ပူသွားတယ်၊ အဖေ တကယ်ဆုံးသွားတာအမှန်သာဆိုရင် ကျန်တဲ့သူတွေက လူကြီးတွေ ဖြစ်နေကြပြီမို့ ကိစ္စမရှိပေမယ့် ညီမလေးက ငယ်သေးတယ် ညီမလေး ခံနိုင်ရည် ရှိပါ့မလား၊ အဖေဆုံးသွားတဲ့အချိန်မှာ အဖေ့နေရာကိုရောက်ရမယ့် အစ်ကိုကြီးဖြစ်တဲ့ ကျနော်က ညီမလေးအနားမှာ ခဏဖြစ်ဖြစ်တော့ ရှိနေပေးရရင်ကောင်းမှာပဲ ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ အိမ်ပြန်ချင်စိတ်ပေါက်သွားတယ်
.
. . . အချိန်ကလည်း စာမေးပွဲတွေနီးနေပြီး စာမေးပွဲ ပြီးတာနဲ့ လေ့လာရေးခရီးထွက်ရမှာ၊ အခုချက်ချင်း သတင်းပို့ပြီး ပြန်ဖို့တော့ စိတ်ကူးမရှိပေမယ့် လေ့လာရေးခရီးကာလမှာ ခရီးကို မလိုက်ဘဲ အိမ်ပြန်ရရင်ကောင်းမယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ တစ်နယ်တည်းသား နည်းပြဆရာ ဗိုလ်ကြီးကြည်စိုးကို အကျိုးအကြောင်းပြောပြတိုင်ပင်တော့ သူက သဘောမတူဘူး၊ သေတဲ့သူကလည်း သေပြီ အသုဘလည်း ချပြီးသွားပြီ မင်းပြန်နေလည်း မထူးပါဘူးကွာ ပြန်မနေပါနဲ့ ဆိုတာနဲ့ပဲ နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်ကျမှ အိမ်ပြန်ရောက်တော့တယ်
.
. . . ကိုယ် ကျောင်းကိုထွက်သွားတုန်းက အဖေက အိမ်နောက်ဘက်က သစ်ပင်တွေကြားထဲမှာ အလုပ်တွေရှုပ်ပြီး ကျန်ခဲ့တာမို့ အိမ်ရောက်ရောက်ချင်း အဖေ့ကိုများ တွေ့လိုတွေ့ငြား အိမ်နောက်ဘက် အပင်တွေကြား သွားရှာကြည့်မိသေးတယ်၊ နောင်နှစ်တေွ တော်တော်ကြာတဲ့အထိ အိမ်ရောက်တိုင်း အပင်တွေကြားထဲ အဖေ့ကို သွားသွားရှာကြည့်နေမိတုန်း
.
. . . ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး၊ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့ ညီငယ်လေးက သူ့အဖေဆုံးသွားတာနဲ့ ဆက်စပ်ပြီး အတွေးထဲ အဖေ့ကို သတိရသွားလို့၊ ကိုယ့်ညီငယ်လေးက ကံကောင်းပါတယ်၊ အဖေကို အနီးကပ်ပြုစုရတယ်၊ စိတ်ချမ်းသာအောင် ထားနိုင်ခဲ့တယ်၊ နောက်ဆုံးအချိန်ထိ တာဝန်ကျေခွင့်ရလိုက်တဲ့ သားလိမ္မာလေးမို့ အခုလတ်တလောတော့ အတူတူနေတဲ့ အဖေ ရုတ်တရက်ကြီးဆိုသလို ဘဝထဲက ထွက်သွားတဲ့အခါ လွမ်းကျန်ရစ်မှာဖြစ်ပေမယ့် အဖေနဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်ထိ တာဝန်ကျေကျေ စိတ်ချမ်းချမ်းသာသာ နေနိုင်ခဲ့တာကိုတော့ ဘယ်တော့ပဲ ပြန်တွေးတွေး သူလည်း စိတ်ကျေနပ်မှာဖြစ်သလို သွားလေသူအဖေကလည်း ကျေနပ်သာဓုခေါ်နေမှာပါလေ
.
၂၉ ဇန်နဝါရီ ၂၀၂၂
.
. . . ဒီလိုနဲ့ပဲ အဖေဆုံးတဲ့အကြောင်း တစ်နယ်တည်းသားတွေကြားမှာ ဖုံးထားတဲ့ သတင်းကို မထင်မှတ်ဘဲ သိလိုက်ရတဲ့အခါ ကိုယ်ကတော့ ဘာမှ မဖြစ်ပေမယ့် အိမ်က ကျန်ခဲ့တဲ့အစ်မတွေရယ် အထူးသဖြင့် ညီမလေးရယ်ကို စိတ်ပူသွားတယ်၊ အဖေ တကယ်ဆုံးသွားတာအမှန်သာဆိုရင် ကျန်တဲ့သူတွေက လူကြီးတွေ ဖြစ်နေကြပြီမို့ ကိစ္စမရှိပေမယ့် ညီမလေးက ငယ်သေးတယ် ညီမလေး ခံနိုင်ရည် ရှိပါ့မလား၊ အဖေဆုံးသွားတဲ့အချိန်မှာ အဖေ့နေရာကိုရောက်ရမယ့် အစ်ကိုကြီးဖြစ်တဲ့ ကျနော်က ညီမလေးအနားမှာ ခဏဖြစ်ဖြစ်တော့ ရှိနေပေးရရင်ကောင်းမှာပဲ ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ အိမ်ပြန်ချင်စိတ်ပေါက်သွားတယ်
.
. . . အချိန်ကလည်း စာမေးပွဲတွေနီးနေပြီး စာမေးပွဲ ပြီးတာနဲ့ လေ့လာရေးခရီးထွက်ရမှာ၊ အခုချက်ချင်း သတင်းပို့ပြီး ပြန်ဖို့တော့ စိတ်ကူးမရှိပေမယ့် လေ့လာရေးခရီးကာလမှာ ခရီးကို မလိုက်ဘဲ အိမ်ပြန်ရရင်ကောင်းမယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ တစ်နယ်တည်းသား နည်းပြဆရာ ဗိုလ်ကြီးကြည်စိုးကို အကျိုးအကြောင်းပြောပြတိုင်ပင်တော့ သူက သဘောမတူဘူး၊ သေတဲ့သူကလည်း သေပြီ အသုဘလည်း ချပြီးသွားပြီ မင်းပြန်နေလည်း မထူးပါဘူးကွာ ပြန်မနေပါနဲ့ ဆိုတာနဲ့ပဲ နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်ကျမှ အိမ်ပြန်ရောက်တော့တယ်
.
. . . ကိုယ် ကျောင်းကိုထွက်သွားတုန်းက အဖေက အိမ်နောက်ဘက်က သစ်ပင်တွေကြားထဲမှာ အလုပ်တွေရှုပ်ပြီး ကျန်ခဲ့တာမို့ အိမ်ရောက်ရောက်ချင်း အဖေ့ကိုများ တွေ့လိုတွေ့ငြား အိမ်နောက်ဘက် အပင်တွေကြား သွားရှာကြည့်မိသေးတယ်၊ နောင်နှစ်တေွ တော်တော်ကြာတဲ့အထိ အိမ်ရောက်တိုင်း အပင်တွေကြားထဲ အဖေ့ကို သွားသွားရှာကြည့်နေမိတုန်း
.
. . . ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး၊ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့ ညီငယ်လေးက သူ့အဖေဆုံးသွားတာနဲ့ ဆက်စပ်ပြီး အတွေးထဲ အဖေ့ကို သတိရသွားလို့၊ ကိုယ့်ညီငယ်လေးက ကံကောင်းပါတယ်၊ အဖေကို အနီးကပ်ပြုစုရတယ်၊ စိတ်ချမ်းသာအောင် ထားနိုင်ခဲ့တယ်၊ နောက်ဆုံးအချိန်ထိ တာဝန်ကျေခွင့်ရလိုက်တဲ့ သားလိမ္မာလေးမို့ အခုလတ်တလောတော့ အတူတူနေတဲ့ အဖေ ရုတ်တရက်ကြီးဆိုသလို ဘဝထဲက ထွက်သွားတဲ့အခါ လွမ်းကျန်ရစ်မှာဖြစ်ပေမယ့် အဖေနဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်ထိ တာဝန်ကျေကျေ စိတ်ချမ်းချမ်းသာသာ နေနိုင်ခဲ့တာကိုတော့ ဘယ်တော့ပဲ ပြန်တွေးတွေး သူလည်း စိတ်ကျေနပ်မှာဖြစ်သလို သွားလေသူအဖေကလည်း ကျေနပ်သာဓုခေါ်နေမှာပါလေ
.
၂၉ ဇန်နဝါရီ ၂၀၂၂
No comments:
Post a Comment