ဘေဘီလာမှ ကွေးသောကြောင့်

. . . တစ်ခါတစ်ခါတော့ အမှန်အကန်လူ့လောကြီးနဲ့ရော ပုံရိပ်ယောင်လူ့လောကကြီးနဲ့ရော ဝေးတဲ့နေရာကို တစ်ပတ်တန်သည် တစ်လတန်သည် ခဏလောက်သွားနေချင်မိတယ်။ ဝေးတဲ့နေရာ ဆိုပေတဲ့ အုပ်ချုပ်မှုကိစ္စလေးတွေကလည်း အဆင်ပြေချင်သေးတာကိုး၊ လူ့လောကြီးနဲ့သာ ဝေးနေချင်တာ လူ့စည်းစိမ်တွေနဲ့ကျပြန်တော့လည်း ဝေးမနေချင်ပြန်ဘူး။ အဲသည်နေရာလေးမှာ လူအစစ်တွေနဲ့ အင်တာနက်ပေါ်က ပုံရိပ်ယောင်လူတွေနဲ့ကလွဲရင် ကျန်တာကျ အကုန်လုံး ပြည့်စုံနေချင်မိပြန်တယ်
.
. . . စားစရာရှိမယ်၊ တစ်ပတ်စာလောက်ဆို ရေခဲသေတ္တာထဲ အသီးအရွက် အသားငါး သိမ်းလို့ရမှာပဲ။ နောက်ပြီးတော့ သောက်စရာလေးတွေ။ များများစားစား မတောင်းဆိုပါဘူး တစ်ပတ်ကနေ တစ်လလောက်အထိ ဖူလုံရင် ရပါပြီ။ အစားအစာမှာလည်း ကိုယ်က သိပ်ပြီး ချေးမများတတ်ဘူးဆိုတော့ ဆော်လမွန်ငါးတွေ၊ ကိုဘေး အမဲသားတွေ၊ ချိစ်တွေ၊ ကမ္ဘာကျော်အရက်တွေ၊ အာ့လို သိပ်ပြီး ကိန်းခမ်းကြီးတာတွေကိုလည်း မတောင်းဆိုပါဘူး။ သာမန် အိမ်မှာ စားသောက်နေကျလေးတွေရယ် အာမီရမ်ရယ် ဝက်အူချောင်းတို့ ဆိတ်သားခြောက်ဖုတ်တို့လောက်ဆို ပြည့်စုံပါပြီ
.
. . . အရေးကြီးဆုံး
အဲ . . . အရေးကြီးဆုံးက ကိုယ့်ကို ဘယ်သူမှ ဆက်သွယ်လို့ မရစေဖို့ပဲ၊ ဒီလောက်တိုတောင်းတဲ့ ရက်ကလေးထဲမှာ ကိုယ်ကလည်း ဘယ်သူ့ကိုမှ ဆက်သွယ်မှာ မဟုတ်သလို ကိုယ့်ကိုလည်း ဘယ်သူမှ မဆက်သွယ်နိုင်စေချင်ဘူး။ ယုတ်စွအဆုံး အင်တာနက်ပါ မရစေချင်ဘူး။
.
. . . အင်တာနက် မရဘူးဆိုပေတဲ့ ဖုန်းတော့လိုတယ်၊ ဖုန်းဆိုတာက ကိုယ့်ရဲ့ တစ်ကိုယ်ရေမှတ်တမ်းစက်လေးလဲ ဖြစ်တာမို့ အဲသည်ရက်တွေမှာ နေတဲ့အိမ်ဝန်းကျင် လျှောက်သွားမယ် တွေ့ခဲ့တာတွေအကုန် ဓာတ်ပုံရိုက်မယ် မှတ်တမ်းတင်မယ်၊ စိတ်ကူးပေါ်တာလေးတွေရှိရင်လည်း ဖုန်းကိုပြောပြပြီး အသံသွင်းထားမယ်
.
. . . အိမ်ပြန်ရောက်ရင် စိတ်ကူးတည့်ရာတွေ ချက်ပြုတ်စားသောက်မယ်။ ပြီးရင် ယူလာတဲ့ ဟာ့ဒစ်ထဲက စိတ်ကြိုက်ရုပ်ရှင်တွေကြည့်မယ်၊ ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း တိတ်ဆိတ်နေမှာဆိုတော့ ညသိပ်နက်တဲ့အထဲ နေဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး။ သန်းခေါင်မတိုင်ခင် အိပ်ဖြစ်မှာပဲ
.
. . . မနက်ကျ စောစောထပြီး ငှက်တွေအသံကိုနားထောင်မယ် နေပူဆာလှုံမယ်၊ ခြင်မကိုက်ဘူးဆိုရင်တော့ မနက်နေပူဆာလှုံတဲ့အခါ အဝတ်ကပ်ချင်မှ ကပ်မှာပေါ့လေ။ ပြီးရင် အနီးဝန်းကျင် လျှောက်သွားမယ်။ တွေ့တဲ့စမ်းချောင်းမှာ ရေချိုးမယ်၊ ဘယ်သူမှလည်း မရှိဘူးဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရေချိုးလို့ရတာပေါ့။ ပြန်လာရင် နေ့လည်စာစားမယ်။ တစ်ရေးတစ်မော အိပ်မယ်၊ နိုးလာရင် ကိုယ်လက်လှုပ်ရှား လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်မယ် တစ်ခြားဟာလည်း လုပ်ချင်လုပ်မယ်
.
. . . အခု စိတ်ကူးထဲကဟာတွေ လုပ်လို့ရအောင် ဘယ်နားသွားရမလဲ စဉ်းစားကြည့်တော့ ဆင်ဖြူရှင်မင်းလက်ထက်က စာဆိုတော် လက်ဝဲသုန္ဒရအမတ်ကြီး မင်းဒဏ်သင့်လို့ သွားရတဲ့ ကသာ၊ ထီးချိုင့်နယ်ထဲက မဲဇာအရပ်ဆိုရင် အဆင်ပြေမယ်လို့ ထင်မိတယ်
.
. . . လက်ဝဲသုန္ဒရအမတ်ကြီး ဦးမြတ်စံကတော့ သူမင်းဒဏ်သင့်နေတုန်းမှာ အဲသည်မဲဇာတောကြီးထဲ တော်တော်ကို ဒုက္ခကြီးစွာနဲ့ နေခဲ့ရပုံပဲ။ မဲဇာတောင်ခြေ၊ သဲသာသောင်မြေ၊ ပွဲခါညောင်ရေ အစချီတဲ့ ရတုသုံးပိုဒ်နဲ့ ရွှေပြည်ဌာနဝေးသောကြောင့်၊ လေပြည်လာကအေးသောကြောင့်၊ နေခြည်ဖြာမှနွေးသောကြောင့် အဆုံးသတ်တဲ့ ဂန္တဝင်ရတုတစ်ပုဒ် ရေးနိုင်ခဲ့တာပဲ
.
. . . ကိုယ်ကတော့ ကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ် ပျော်လို့ကို သွားနေခဲ့တာမို့ သူ့လိုတော့ အလွမ်းရတုတွေ ရေးဖြစ်စရာအကြောင်းမရှိဘူး၊ မသကာ ဘေဘီလာမှ ကွေးသောကြောင့်ဆိုပြီး ခုခေတ်အခေါ် အိပ်ချ်ဒီဇာတ်လမ်းကောင်းလေးတွေတော့ ရေးဖြစ်ခဲ့မယ်ထင်တယ်၊ ဒါမျိုးကလည်း ဂန္တဝင်တွင်ဖို့ အခက်သားကလား၊ ဖတ်ချင်တဲ့သူများ ခုတည်းက စာရင်းပေးထားကြ
.
၄ ဩဂုတ် ၂၀၂၁