ပင္လယ္ထဲက ရွင္တိုဗိမာန္တံခါး၀

. . . ရွင္တိုဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ ဗိမာန္ေတြ အ၀င္၀မွာ ေတြ႕ရေလ့ရွိတဲ့ တိုရီလို႕ေခၚတဲ့ ဂ်ပန္ရိုးရာအ၀င္တံခါးေတြကို ကုန္းေပၚမွာသာ ေတြ႕ရေလ့ရွိေပမယ့္ ဂ်ပန္ရွုခင္းေတြထဲမွာ ခဏခဏ ျမင္ေနရတဲ့ ပင္လယ္ထဲက တိုရီကို စိတ္၀င္စားေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ဒီတစ္ေခါက္ ဟီရိုရွီးမား ခရီးစဥ္က်မွပဲ ေရာက္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ဂ်ပန္နိုင္ငံကို ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အဓိက ကၽြန္းႀကီးေလးကၽြန္း ရွိတဲ့အနက္ ကၽြန္းမႀကီး ဟြန္ရွဴးကၽြန္းရဲ႕ ေတာင္ဘက္ အစြန္နားက ရွီကိုးကူးနဲ႕ က်ဴးရွဴးကၽြန္းတို႕ ဆံုရာ ဆာတို၀ူခ်ီလို႕ေခၚတဲ့ အတြင္းပိုင္းပင္လယ္ထဲက ဟီရိုရွီးမား ပင္လယ္ေအာ္ထဲမွာ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္းသံုးခု ဆံုရာဆိုေပမယ့္ ကၽြန္းမႀကီးနဲ႕ကပ္လ်က္မွာ ရွိေနတဲ့ အစ္ဇူကူရွီးမားကၽြန္းငယ္ေလးမွာ အဲသည္ရွင္တိုဗိမာန္ တည္ရွိပါတယ္ . . .
.
. . . အစ္ဇူကူရွီးမား Itsukushima (厳島) ဆိုတာ အခုေျပာျပမယ့္ ရွင္တိုဗိမာန္ရဲ႕ နာမည္ျဖစ္ေပမယ့္ အဲသည္ေနရာကို မီယာဂ်ီးမား Miyajima (宮島) လို႕ပဲ လူသိမ်ားပါတယ္။ အဓိပၸာယ္က ရွင္တိုဗိမာန္ရွိေသာကၽြန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္တိုဗိမာန္အ၀င္တံခါးက ကုန္းေပၚမွာ မရွိဘဲ ေရထဲမွာ ရွိေနရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ဗိမာန္ကို ပင္လယ္ဘက္ မ်က္ႏွာမူၿပီး ပင္လယ္ကမ္းစပ္ေရထဲမွာ ေဆာက္လုပ္ထားလို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရထဲကေန ေလွေတြဘာေတြနဲ႕ လာၾကတဲ့သေဘာထင္ပါရဲ႕။
.
. . . အဲသည္ကို သြားခ်င္ရင္ကၽြန္းမႀကီးကေန အခ်ိန္မွန္ ေခါက္ျပန္ဆြဲေနတဲ့ ကူးတို႕သေဘၤာနဲ႕သြားရတာပါ။ ပင္လယ္ကို ျဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပင္လယ္ေရက စိမ္းၾကည္ေနတာ၊ ပတ္၀န္းက်င္က ကၽြန္းေတြေပၚက ေတာင္ေတာစိမ္းစိမ္းမို႕မို႕ေတြ ျမင္ရတာလည္း တကယ္ကို စိတ္ၾကည္လင္လန္းဆန္းေစပါတယ္။ ကၽြန္းေပၚေရာက္တဲ့အခါ ကူးတို႕သေဘၤာေပၚက ဆင္းၿပီး ပင္လယ္ကမ္းစပ္တစ္ေလွ်ာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ရွင္တိုဗိမာန္ကို သြားရပါတယ္။ အဲသည္ဗိမာန္ကို ေဆာက္ခဲ့တာ ဘီစီေျခာက္ရာစုေလာက္ကတည္းကလို႕ ဆိုေပမယ့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ဖ်က္ဆီးခံရလိုက္ ျပန္ေဆာက္လိုက္နဲ႕မို႕ အခုျမင္ခဲ့ရတာကေတာ့ ေရွးေဟာင္းပံုစံဆိုေပမယ့္ သစ္လြင္ေတာက္ပေနတာကို သတိထားမိခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာက္တဲ့အခ်ိန္က ဒီေရအတက္ဆံုးအခ်ိန္ ျဖစ္ေနေတာ့ ဗိမာန္ၾကမ္းျပင္နားအထိကို ေရကရွိေနၿပီး အ၀င္တံခါးကလည္း ေရလည္ေခါင္ေရာက္ေနပါတယ္။ ဒီေရက်တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ အဲသည္ တိုရီတံခါးနားအထိေအာင္ သဲေသာင္ျဖတ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လို႕ရတာကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
.
. . . ယံုတမ္းစကားတစ္ခုရွိခဲ့တာက အဲသည္ဗိမာန္ကို သမီးရည္းစားလင္မယားေတြ သြားရင္ ကြဲတတ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ကၽြန္းေပၚက နတ္ဘုရားမက သူမ်ားေတြ သာယာၾကည္နူးေနရင္ မနာလို ျဖစ္တတ္တာေၾကာင့္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေခတ္ဒီအခါမွာေတာ့ အဲဒါေတြ မရွိေတာ့သလိုပါပဲ။ ရွင္တုိဗိမာန္မွာ မဂၤလာေဆာင္လာလုပ္ၾကတာေတာင္ရွိၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာက္ေနတုန္း ဂ်ပန္မဂၤလာစံုတြဲတစ္တြဲက မိသားစုအစံုအလင္နဲ႕ ဓာတ္ပံုရိုက္မွတ္တမ္းတင္ေနတာ ေတြ႕ခြင့္ႀကံဳခဲ့ပါေသးတယ္။ ေနာက္ထူးျခားတာ တစ္ခုက တစ္ကၽြန္းလံုးမွာ သမင္ေတြ ေပါတာျဖစ္ပါတယ္။ သမင္ထီးေတြကို ဦးခ်ိဳေတြျဖတ္ထားၿပီး လူေတြနဲ႕လည္း ေတာ္ေတာ္ယဥ္ပါးတာ ေတြ႕ပါတယ္ . . .
.
. . . အဲသည္မွာ နာမည္ႀကီးတဲ့ မုန္႕ကေတာ့ မိုမင္ဂ်ီမန္ဂ်ဴ လို႕ေခၚတဲ့ ကေရကယာလို မုန္႕တစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ မိုမင္ဂ်ီ momiji (紅葉) ဆိုတာ ေဆာင္းဦးရြက္ေၾကြရာသီမွာ အေရာင္ေျပာင္းတဲ့အခါ သိပ္လွတဲ့ ေမဘယ္ရြက္ကိုေခၚတာျဖစ္ၿပီး မန္ဂ်ဴ Manjū (饅頭, まんじゅう) ဆိုတာ ဂ်ပန္ရိုးရာ အဆာသြတ္ကိတ္မုန္႕မ်ိဳးကို ေျပာတာပါ။ မိုမင္ဂ်ီမန္ဂ်ဴဆိုတာကေတာ့ ေမဘယ္ရြက္ပံု ကိတ္မုန္႕ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳး နာမည္ႀကီးစားစရာကေတာ့ အဲသည္ပင္လယ္ေအာ္ထဲမွပဲ ေဖာင္ေတြနဲ႕ ေမြးတဲ့ ကမာေကာင္ဟင္းလ်ာျဖစ္ပါတယ္။
.
. . . ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို လိုက္ရွင္းျပေပးတဲ့ ဧည့္လမ္းညႊန္က အသက္ ၇၈ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္စာဆရာ အၿငိမ္းစားတစ္ေယာက္ပါ။ အဖိုးတစ္ေယာက္က ေျမးေတြကို ဘုရားလိုက္ပို႕သလိုမ်ိဳး စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ရွင္းျပရွာပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြက လူငယ္ပီပီ ရွင္းျပတာနားမေထာင္ဘဲ ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႕ပဲ ေဇာကပ္ေနရင္လည္း သူရွင္းျပဖို႕ရွိတဲ့ေနရာကေန စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ေစာင့္ေပးေနတတ္ပါတယ္။ အျပန္ကားေပၚမွာ စကားစျမည္ေျပာၾကၿပီး ဘူတာအေပၚထပ္အထိကို လိုက္လာႏွုတ္ဆက္ရွာပါတယ္။ သူတို႕က ဧည့္လမ္းညႊန္အျဖစ္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘဲ အၿငိမ္းစားဘ၀မွာ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္လိုက္လုပ္ေပးေနၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို တစ္မနက္လံုး တစ္ေန႕လည္လံုး လိုက္ရွင္းျပတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕တည္းတဲ့ စန္တာတာ သူတို႕ကို ထမင္းႏွစ္ႏွပ္စာ လက္မွတ္ေလးေတြ ေပးပါသတဲ့ . . .
.
၂၉ မတ္လ ၂၀၁၇

မီယာဂ်ီမားဓမၼသဘင္

. . . အျပန္လမ္း ကားေပၚမွာ အတူထိုင္မိေတာ့ စကားစျမည္ ေျပာၾကတဲ့အခါ ထံုးစံအတိုင္း သူ႕အေၾကာင္း ကိုယ့္အေၾကာင္း ေျပာၾကတာေပါ့။ အသက္က ၇၈ ႏွစ္ရွိေနၿပီဆိုေတာ့ အလုပ္က အၿငိမ္းစားယူၿပီးတဲ့အရြယ္မို႕ အရင္က ဘာအလုပ္လုပ္ပါသလဲေမးေတာ့ ဘယ္လိုထင္လဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းျပန္လာပါတယ္။ အဘိုးတစ္ေယာက္က ေျမးေတြကို ဘုရားလိုက္ပို႕သလို ကၽြန္ေတာ္တို႕အေပၚ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႕ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ရွိလွတာကို အကဲခတ္မိၿပီး ေက်ာင္းဆရာလုပ္ခဲ့သလားဆိုေတာ့ မွန္ပါတယ္တဲ့။ ဘာေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆရာလို႕ ခန္႕မွန္းလိုက္သလဲ ေမးတာကို ျပန္ေျဖရာကေန ျမန္မာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက တန္ဖိုးထားတဲ့ အနေႏၱာအနႏၱငါးပါးအေၾကာင္းကို စကားကေရာက္သြားပါတယ္. . .
.
. . . အနေႏၱာအနႏၱ ဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္က ေက်းဇူးအဆံုးအပိုင္းအျခားမရွိဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ ေက်းဇူးအဆံုးအပိုင္းအျခားမရွိ တင္ထိုက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ငါးေယာက္ (Entities) ရွိေၾကာင္း ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ မိဘႏွစ္ပါးနဲ႕ မိမိတို႕အေပၚ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ်ပင္ျဖစ္လင့္ကစား သင္ၾကားျပသေပးသူ ဆရာသမားတို႕ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္. . .
.
. . . ဇန္ ဘာသာတရားနဲ႕ နီးစပ္တဲ့ သူတစ္ဦးျဖစ္လို႕ ဗုဒၶအေၾကာင္းကို အက်ယ္တ၀င့္ရွင္းျပစရာ မလုိခဲ့ေပမယ့္ ဓမၼ ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ ရွင္းျပခဲ့ရပါတယ္။ ဓမၼဆိုတာ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ သင္ၾကားခ်က္ေတြ ဆိုလိုတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထင္သာျမင္သာေျပာရရင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရးမွာရွိတဲ့ သမၼာက်မ္းစာလို သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႕ေသာ္လည္း စာအုပ္လို စာလံုးေတြလိုမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘဲ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ေလာကီေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေကာင္းက်ိဳးရရွိဖို႕ ဘ၀မွာ ေနနည္း ေတြးနည္း စိတ္ထားနည္းေတြကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ အရင့္အရင္တုန္းက ဘုရားရွင္ရဲ႕ သင္ၾကားခ်က္ေတြကို ႏွုတ္တိုက္အာဂံုေဆာင္ၿပီး မ်ိဳးဆက္တစ္ခုကေန တစ္ခု လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ရေၾကာင္း၊ အခုလို ေခတ္မီ မွတ္တမ္းျပဳနည္းပညာေတြ ထြန္းကားေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာေတာင္ ႏွဳတ္တိုက္အာဂံုေဆာင္ မွတ္သားမွဳကို ဆက္လက္ တန္ဖိုးထားေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္းေတြကို တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ ရွင္းျပလိုက္ေတာ့မွဘဲ သူလည္း နားလည္သြားတယ္လို႕ ေျပာပါတယ္ . . .
.
. . . သံဃာ ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ရွင္းျပဖို႕ စကားလံုး ရွာေနတုန္းမွာပဲ သူက (Principle of the Buddha) လားလို႕ ေမးလို႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ၀မ္းသာအားရ ဟုတ္တယ္လို႕ ေျဖခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္ (Monk) ဆိုတာက တစ္ဦးခ်င္းတစ္ေယာက္ခ်င္းကို ရည္ညႊန္းခ်က္ျဖစ္ၿပီး သံဃာ (Sangha) ဆိုတာကေတာ့ ဘုရားရွင္ခ်မွတ္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းေဘာင္ထဲမွာ အခ်ိန္ျပည့္ ဘ၀ကိုျမွပ္ႏွံၿပီး ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဓမၼေတြကို သင္ယူသင္ၾကားျခင္း၊ တရားေတာ္မ်ားကို က်င့္သံုးၿပီး ေလာကထြက္ရပ္လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္းနဲ႕ အဆံုးအမတရားေတာ္ေတြ ျပန္႕ပြားေအာင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းတို႕ကို ျပဳေတာ္မူေနၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္အဖြဲ႕အစည္း (Institution) ကို သံဃာလို႕ေခၚတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အက်င့္သီလစင္ၾကယ္ျမင့္ျမတ္ၿပီး သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ရာ အဆင့္တစ္ဆင့္ဆင့္ကို ေရာက္ေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ (အရိယာ) ပင္ျဖစ္ေစ၊ သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ရာ အဆင့္တစ္ဆင့္ဆင့္ကို မေရာက္ရွိေသးေသာ အက်င့္သီလ စင္ၾကယ္ျမင့္ျမတ္ျခင္း မရွိေသာ သာမန္ရဟန္းေတာ္ (သမုတိ)ပင္ျဖစ္ေစ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက သံဃာေတာ္အျဖစ္ ရည္မွတ္ အေလးအျမတ္ျပဳၾကတယ္လို႕ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္ . . .
.
. . . မိဘနဲ႕ ဆရာသမား ဆိုတာကို အေထြအထူး ရွင္းျပဖို႕ မလိုေပမယ့္ ဆရာဆိုတဲ့ သေဘာတရားမွာ မိမိကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ်ပင္ သင္ၾကားျပသခဲ့ဖူးသူကို အာစရိယဂုိဏ္း၀င္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေၾကာင္း၊ တမင္တကာ သင္ၾကားခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊ တမင္တကာ မသင္ၾကားေသာ္လည္း မိမိအေနနဲ႕ တစ္လံုးတစ္ပါဒ မွတ္သားနာယူဖူးခဲ့သူျဖစ္ေစ မိမိအေပၚေက်းဇူးရွိတဲ့ ဆရာအျဖစ္ သိမွတ္တဲ့အေၾကာင္းလည္း ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒါေတြကို ရွင္းျပေနတုန္း သူ႕ရဲ႕ မွတ္စုစာအုပ္ေလးထုတ္ၿပီး လိုက္မွတ္ေနလို႕ ပိုၿပီးေတာင္ ဂရုတစိုက္ အေလးအနက္ေျပာျပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္သိသေလာက္ေပါ့ေလ . . .
.
. . . ဟီရိုရွီးမားဘူတာေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ က်ည္ဆန္ရထားစီးမယ့္ စၾကၤန္အထိ လိုက္လာၿပီး စကားေတြေျပာ ႏွုတ္ဆက္ရွာပါတယ္။ တစ္ေန႕တာ ဘုရားလိုက္ပို႕ခဲ့တဲ့ အဘိုး၊ သူရွင္းျပတာကို နားေထာင္ေထာင္ခ်င္ခ်င္ မေထာင္ေထာင္ခ်င္ခ်င္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႕ ေျပာျပတတ္တဲ့အဘိုး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႕ပဲ ေဇာကပ္ေနရင္ေတာင္ သူရွင္းျပဖို႕ လိုတဲ့ ေနရာေလးကေန စိတ္ရွည္ရွည္ ရပ္ေစာင့္ေနတတ္တဲ့ အဘိုးအီမာနို တစ္ေယာက္ သူခ်စ္တဲ့ သားေတြေျမးေတြနဲ႕ မၾကာခဏေတြ႕ခြင့္ရပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႕သအပ္ပါတယ္ . . .
.
၂၉ မတ္လ ၂၀၁၇

過ちは 繰返しませぬから

ဒီလိုအမွားမ်ိဳး ထပ္မျဖစ္ေစရေတာ့ပါဘူး
.

. . . ႀကိဳးၾကာငွက္ရုပ္ေလးေတြရယ္ ကေလးမေလးရဲ႕ ဓာတ္ပံုေလးေတြရယ္ကိုလည္းၾကည့္၊ ရွင္းျပေနတာကိုလည္း နားေထာင္ေနရင္း ဆာဒါကို ဆာဆာကီ 佐々木 禎子 ဆိုတဲ့ ကေလးမေလးကို စိတ္မ်က္လံုးထဲ ျမင္ေယာင္မိေနပါတယ္။ ႀကိဳးၾကာငွက္ရုပ္တစ္ေထာင္ျပည့္ေအာင္ေခါက္ရင္ သူေနျပန္ေကာင္းလာပါေစလို႕ ဆုေတာင္းတာ ျပည့္ေတာ့မွာဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလးနဲ႕ မရွိရွိတဲ့ စာရြက္ေလးေတြရွာ၊ ဟိုအခန္းသည္အခန္းက လိုက္ေတာင္းထားတဲ့ ေဆးထုပ္တဲ့စကၠဴေလးေတြနဲ႕ သူ႕ခမ်ာ ငွက္ရုပ္ေလးေတြ ေခါက္ေနခဲ့ရွာတာ။ အရုပ္ေလး တစ္ရုပ္ၿပီးသြားတိုင္းၿပီးသြားတိုင္း သူ႕အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ တစ္္ခ်က္ ပိုပိုလင္းလာခဲ့မယ့္ ကေလးမေလးခမ်ာ ငွက္ရုပ္တစ္ေထာင္မျပည့္မွာစိုးလို႕ ရရာစာရြက္ေလးေတြကို ေသးေသးေလးေတြျဖတ္ရင္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေခါက္ေနခဲ့ရွာမွာေပါ့။ အရင္လို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားရင္း က်န္းက်န္းမာမာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ ဆာဒါကိုတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းဆက္မတက္နိုင္ဘဲ ေဆးရံုေပၚမွာပဲ ေနေနရေတာ့ အားတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ သူ႕အခန္းေဖာ္ကေျပာျပတဲ့ အုိရီဂါမီႀကိဳးၾကာငွက္ရုပ္တစ္ေထာင္ျပည့္ေအာင္ ေခါက္ၿပီးရင္ လိုတဲ့ဆုကို ေတာင္းလို႕ရတယ္ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလးကို နားေထာင္ရင္း ငွက္ရုပ္ေခါက္နည္းေလး သင္ၿပီး အားႀကိဳးမာန္တက္ ေခါက္ေနခဲ့ရွာမွာေပါ့ . . .
.
. . . ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ေျခာက္ရက္ တနလၤာေန႕ ၊ ဟီရိုရွီးမားေႏြရာသီရဲ႕ သာယာတဲ့ မနက္ခင္းေလးဟာ အေမရိကန္စစ္တပ္က လာေရာက္က်ဲခ်ခဲ့တဲ့ န်ဴကလီးယားဗံုးေပါက္ကြဲမွဳနဲ႕ ကမာၻပ်က္ခဲ့ရပါတယ္။ ဗံုးတည့္တည့္က်တဲ့ေနရာနဲ႕ တစ္မိုင္ေက်ာ္မွာရွိတဲ့ အိမ္ထဲမွာ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အသက္ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္ ဆာဒါကိုေလးဟာ အိမ္ကျပတင္းေပါက္ေတြ ပြင့္ထြက္ၿပီး ပစၥည္းအပိုင္းအစေတြနဲ႕အတူ အိမ္အျပင္ကို လြင့္ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႕ အသက္မေသတဲ့ သမီးေလးကို ေပြ႕ခ်ီရင္း အရူးမီး၀ိုင္း ထြက္ေပးခဲ့ၾကတဲ့ သားအမိႏွစ္ဦးဟာ ဟီရိုရွီးမားၿမိဳ႕က ကမာၻပ်က္ေနတဲ့အထဲ ေျခဦးတည့္ရာေျပးေနၾကတဲ့ လူေတြအားလံုးလိုပဲ ဗံုးေပါက္ကြဲမွဳအၿပီး န်ဴကလီးယားျပာေတြနဲ႕ေရာေနွာရြာက်လာတဲ့ အက္ဆစ္မိုး မိခဲ့ၾကပါတယ္။
.
. . . ဒါေပမယ့္ ဆာဒါကိုေလးဟာ ပံုမွန္အတိုင္းႀကီးျပင္းခြင့္ရလာခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းေနခ်ိန္မွာေက်ာင္းေန သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ကစားရင္း ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လြတ္လပ္မွဳကို ခံစားေနစဥ္မွာပဲ အသက္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္မွာ ေသြးကင္ဆာေရာဂါကို စျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းမသြားနိုင္ေတာ့တဲ့ ဆာဒါကိုေလးဟာ ေဆးရံုမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ရင္း ႀကိဳးၾကာရုပ္ေလးေတြေခါက္လို႕ အသက္ဆက္ရွင္သန္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကလည္း တလက္လက္ ေတာက္ပလို႕ေပါ့
.
. . . လူတိုင္းကေတာ့ ဆာဒါကိုတို႕လို အၾကာႀကီး ရွင္သန္ခြင့္ မရခဲ့ၾကပါဘူး။ န်ဴကလီးယားဗံုးေပါက္ကြဲတဲ့ မနက္ ရွစ္နာရီ ဆယ့္ငါးမိနစ္မွာပဲ ေပါက္ကြဲတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အပူလွိဳင္းဒဏ္၊ န်ဴကလီးယားဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္မွဳဒဏ္၊ အျပင္းထန္ဆံုးဆိုတဲ့ မုန္တိုင္းထက္ ဆယ္ဆမက ျပင္းထန္တဲ့ ေပါက္ကြဲအားေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အေဆာက္အံုေတြ ပစၥည္းပစၥည္းယေတြ လြင့္ထြက္ထိခိုက္ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေနလူဦးေရရဲ႕ သံုးဆယ္ရာခိုင္နွဳန္းေလာက္ျဖစ္တဲ့ လူေပါင္း သံုးေသာင္းကေန ေလးေသာင္းေလာက္ထိဟာ ခ်က္ခ်င္း ေသခဲ့ၾကပါတယ္။ ေပါက္ကြဲခ်ိိန္မွာ ထြက္လာတဲ့ အပူခ်ိန္ဟာ သံုးေထာင္ကေန ေလးေထာင္ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ေတာင္ ရွိတာမို႕ သံအရည္ေပ်ာ္တဲ့ အပူရွိန္ထက္ ႏွစ္ဆမက ျပင္းထန္ခဲ့တာပါ။ အပူခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျပင္းထန္သလဲဆိုရင္ ေပါက္ကြဲမွဳေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ အလင္းေရာင္ဟာ မပ်က္မစီးက်န္ေနခဲ့တဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာက္သား အေဆာက္အအံု အပိုင္းအစေတြေပၚမွာ ဓာတ္ပံုရိုက္သလို အရိပ္ထင္က်န္ရစ္ခဲ့ေအာင္ကို ျပင္းပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ထိုင္ေနတဲ့ ေလွခါးေလးမွာ လူအရိပ္ေလးထင္က်န္ေနခဲ့ၿပီး က်န္တဲ့ေနရာက အလင္းေရာင္နဲ႕အပူရွိန္ေၾကာင့္ အေရာင္ေျပာင္းသြားတာကို ျပတိုက္မွာေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ဟီရိုရွီးမားၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ အေဆာက္အအံု ကိုးဆယ္ရာခိုင္ႏွဳန္းဟာ လြင့္စင္ပ်က္စီးခဲ့ၿပီး သစ္သားအိမ္မ်ားအားလံုး တစ္မုဟုတ္ခ်င္း ျပာဘ၀ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ငလ်င္ဒဏ္ခံ ခိုင္ခိုင္ခံ့ခံ့ ေဆာက္ထားတဲ့ အေဆာက္အဦးတစ္ခ်ိဳ႕သာ ပ်က္စီးျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ က်န္ခဲ့ၿပီး အဲသည္အထဲက န်ဴဗံုးေပါက္ကြဲတဲ့ေနရာနဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ တစ္ပိုင္းတစ္စ က်န္ခဲ့တဲ့ အမိုးခံုးအေဆာက္အအံုတစ္ခုကိုေတာ့ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ား သိရွိမွတ္သားနိုင္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားရွိပါတယ္။
.
. . . စိတ္နဲ႕ေတြးၾကည့္လို႕ မရနိုင္ေလာက္ေအာင္ ျပင္းထန္လြန္းလွတဲ့ ေပါက္ကြဲမွဳႀကီးေၾကာင့္ တစ္ၿမိဳ႕လံုး အေဆာက္အအံုေတြ လြင့္စင္ၿပိဳလဲ မီးေလာင္ျပာက် ျဖစ္ေနတဲ့အထဲ ခ်က္ခ်င္းေသမသြားတဲ့ လူေတြရဲ႕အျဖစ္ဟာ မွန္းဆလို႕ မရနိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ဆိုးရြားလြန္းလွပါတယ္။ မေသတဲ့လူေတြဟာ မီးေတာက္အႀကီးႀကီးတစ္ခုထဲ ရုတ္တရက္ ခုန္ဆင္းလိုက္ရသလို တစ္ကိုယ္လံုးမီးေတြေလာင္ၿပီး အေရျပားေတြလန္ျပန္ အ၀တ္အစားေတြ မီးေလာင္ၿပီး အ၀တ္အစားေတြ ကိုယ္မွာကပ္လို႕၊ အသားအေရေတြ အပူရွိန္ေၾကာင့္ အဖတ္လိုက္ကြာက်လို႕ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲက်သြားတဲ့ လူေတြဟာ အပူေျပလိုေျပျငားနဲ႕ ျမစ္ဆိပ္ေရဆိပ္ရွိရာကို အသက္လု ေျပးၾကပါသတဲ့။ ဒီလူေတြလည္း သက္ဆိုးမရွည္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဗံုးဒဏ္ခံရၿပီး ငါးလအၾကာ ၁၉၄၅ ဒီဇင္ဘာလကုန္မွာေတာ့ လူေပါင္း တစ္သိန္းေလးေသာင္းေက်ာ္ ေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အသက္မေသ က်န္ခဲ့တဲ့ သူေတြဟာလည္း ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္တဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြေၾကာင့္ သက္တမ္းေစ့မေနရတဲ့အျပင္ မ်ိဳးရိုးဗီဇကိုပါ ထိခိုက္ေျပာင္းလဲသြားေစတဲ့ ကုသလို႕မရတဲ့ ေရာဂါေတြကို ခံစားရင္းေသၾကရပါတယ္။ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအထိ န်ဴဗံုးဒဏ္သင့္လို႕ ေသဆံုးခဲ့ရသူေပါင္း သံုးသိန္းေက်ာ္ေတာင္ ရွိသြားပါၿပီတဲ့. . .
.
. . . အိုရီဂါမီ ႀကိဳးၾကာေလးေတြ တစ္ေထာင္ျပည့္ေအာင္ အားႀကိဳးမာန္တက္ ေခါက္ေနရွာတဲ့ ဆာဒါကိုေလးဟာလည္း ဆုေတာင္းမျပည့္ခဲ့ရွာပါဘူး။ လူကီးမီးယား ေသြးကင္ဆာေရာဂါနဲ႕ အသက္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္မွာ ဆာဒါကို ေသဆံုးသြားေတာ့ ႀကိဳးၾကာရုပ္ ေျခာက္ရာေလးဆယ့္ေလးရုပ္ပဲ ေခါက္နိုင္ခဲ့ပါေသးသတဲ့။ ဒီအေၾကာင္းကို ၾကားရတဲ့ ဆာဒါကိုရဲ႕ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ ဆာဒါကုိေလးအတြက္ ႀကိဳးၾကာရုပ္ေလးေတြ တစ္ေထာင္ျပည့္ေအာင္ေခါက္ေပးရင္း သူေသေတာ့ သူနဲ႕အတူ ထည့္ေပးလိုက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဆာဒါကို အမွတ္တရအေနနဲ႕ ႀကိိဳးၾကာငွက္ရုပ္ေလးေတြကိုင္ထားတဲ့ ဆာဒါကိုုရုပ္တုေလးေတြ ၀ဲပ်ံေနဟန္ အမိုးခံုးခၽြန္ေလးထဲမွာ အိုရီဂါမီ ႀကိဳးၾကာငွက္ေလးနဲ႕ခ်ိတ္ထားတဲ့ ေခါင္းေလာင္းေလးတစ္လံုးပါတဲ့ ကေလးငယ္မ်ားၿငိမ္းခ်မ္းေရးအထိမ္းအမွတ္တစ္ခု တည္ေဆာက္ထားရွိပါတယ္။ ကမာၻအရပ္ရပ္က လာလည္ၾကတဲ့သူေတြ ကေလးငယ္ေတြ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြဟာ ဆာဒါကို ေခါက္လို႕ မၿပီးခဲ့တဲ့ ႀကိဳးၾကာငွက္ေလးေတြ ေခါက္ၿပီး အမွတ္တရ ခ်ိတ္ဆြဲၾကပါတယ္
.
. . . န်ဴဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ တစ္ပိုင္းတစ္စက်န္ခဲ့တဲ့ အမိုးခံုးအေဆာက္အအံုရဲ႕ ေရွ႕က အိုတာျမစ္ တစ္ဘက္ကမ္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းၿခံနဲ႕ ျပတိုက္ရွိပါတယ္။ ျပတိုက္ထဲမွာေတာ့ န်ဴကလီးယားဗံုးဆိုတာ ဘယ္လိုဟာမ်ိဳးလဲ ဘယ္ေလာက္ျပင္းထန္သလဲ လူေတြ ဘယ္လို ေသေက်ပ်က္စီးၾကသလဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကမာၻပ်က္မတတ္ ျဖစ္ခဲ့ရသလဲ ဆိုတာကို ဓာတ္ပံုေတြ ရုပ္တုေတြ အသံေတြ အလင္းအေမွာင္ေတြ ရုပ္ရွင္ရုပ္ေသေတြ အပ်က္အစီးအပိုင္းအစေတြ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ၊ ေဆးကုသမွဳ မွတ္တမ္းေတြ နဲ႕ ဆာဒါကိုတို႕လို သားေကာင္ဘ၀ေရာက္ခဲ့ရသူေတြရဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္းေလးေတြနဲ႕ ျပသထားရွိပါတယ္။ ျပကြက္တိုင္းမွာ လူက ရွင္းျပတာမဟုတ္ဘဲ ျပတိုက္ထဲ ၀င္ကတည္းက ေပးလိုက္တဲ့ စက္ကေလးက သက္ဆိုင္ရာျပကြက္တိုင္းမွာ ျပထားတဲ့ နံပတ္ကို နွိပ္လိုက္ရင္ သက္ဆိုင္ရာဇာတ္ေၾကာင္းကို ရွင္းျပတာကို နားက်ပ္ေလးနဲ႕ နားေထာင္ၿပီး တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ၾကည့္ရွဳခံစားရတာပါ။ ျပကြက္တစ္ခုခ်င္း ေသခ်ာၾကည့္ရွဳရင္း ရွင္းျပတာေလးကို နားေထာင္ေနရင္းနဲ႕ န်ဴဗံုးဒဏ္သင့္ခဲ့ရသူေတြရဲ႕ ဒုကၡကုိ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။ ဆာဒါကိိုအေၾကာင္း ျပကြက္ေလးကေတာ့ ရင္ထဲကို အေရာက္ဆံုးပါပဲ။ ကိုယ့္သမီးေလးကို ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႕ ဆာဒါကိုဆိုတဲ့ ကေလးမေလးရဲ႕အျဖစ္ကို ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္တဲ့အခါ ႏွလံုးသားထဲမွာ က်င္ကနဲေနေအာင္ မ်က္ရည္က်မတတ္ ခံစားရပါတယ္။ အခု ဒီစာေရးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္မွ ဆာဒါကိုရဲ႕ အျဖစ္ေလးကို ေတြးမိျပန္တဲ့အခါ ရင္ထဲမွာ ဆို႕နင့္ေနရျပန္ပါတယ္ . . .
.
. . . ျပတိုက္နဲ႕ တစ္ဆက္တည္းမွာရွိတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္းၿခံထဲမွာ ဗံုးဒဏ္သင့္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္းနာမည္ကို မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့
ေက်ာက္သားထုကို ေက်ာက္သားအမိုးခံုးနဲ႕ အုပ္မိုးထားပါတယ္။ အုတ္ဂူသဖြယ္ ေက်ာက္သားထုမွာေတာ့ ဂ်ပန္အကၡရာနဲ႕ 安らかに眠って下さい 過ちは 繰返しませぬから လို႕ ထြင္းထုထားပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ "ဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ ေၾကြလြင့္ခဲ့ၾကသူမ်ား စိတ္ခ်လက္ခ် အနားယူၾကပါေတာ့ ဒီလိုအမွားမ်ိဳး ေနာက္တစ္ခါ ထပ္မျဖစ္ေစရေတာ့ပါဘူး" လို႕ ဆိုပါတယ္။ မလွမ္းမကမ္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမီးေတာက္ကေလးတစ္ခု ထြန္းညွိထားၿပီး ကမာၻေပၚမွာ န်ဴကလီးယားလက္နက္ေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းတဲ့ေန႕ မေရာက္မခ်င္း ဒီမီးေတာက္ေလးကို ထြန္းညိွထားမယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းၿခံထဲက အမိုးခံုးအုတ္ဂူရယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမီးေတာက္ရယ္ကို ျမစ္တစ္ဘက္ကမ္းက ဗံုးဒဏ္သင့္ အမိုးခံုးအေဆာက္အအံုနဲ႕ မ်ဥ္းတစ္ေျပးတည္း တည့္တည့္က်ေအာင္ ခ်ိန္ရြယ္တည္ေဆာက္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
.
. . . မခ်ီးမြမ္းပဲ မေနနိုင္ေလာက္ေအာင္ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ တစ္ၿမိဳ႕လံုး ပ်က္စီးျခင္းငါးပါးဆိုက္ေနတဲ့အထဲ အသက္မေသဘဲ က်န္ခဲ့ၾကသူေတြဟာ သူတို႕ လုပ္နိုင္တဲ့ ျပဳျပင္ရွင္းလင္းမွဳေတြကို လုပ္နိုင္တာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းစလုပ္ ထလုပ္ခဲ့ၾကပါသတဲ့။ ေလာင္မီးက် ေပါက္ကြဲ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ၿပီး ျပာက်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ပ်က္ႀကီးထဲက ငရဲက်သလို မီးေလာင္ပ်က္စီးေပါက္ကြဲမွဳဒဏ္ ခံေနရတဲ့ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားဟာ ကိုယ့္လုပ္အား ထိေရာက္တယ္ မထိေရာက္ဘူးဆိုတာထက္ ကိုယ္လုပ္လို႕ရတာကို လုပ္မယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕ ဒဏ္ရာေပါင္းစံုနဲ႕ လဲၿပိဳေနရာက ကုန္းရုန္းထၿပီး လုပ္သင့္တယ္ထင္တာ လုပ္နိုင္တာေတြကို လူတိုင္းကိုယ္စီ လုပ္ခဲ့ၾကပါသတဲ့။ ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာတစ္ခု ေျပာရရင္ ၿမိဳ႕ေရေပးေ၀စနစ္ ႀကီးၾကပ္ေနတဲ့ အရာရွိဟာ ဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ေရပိုက္စနစ္ေတြကို သူကိုယ္တိုင္ ဒဏ္ရာအနာတရ ရေနတဲ့ၾကားထဲက အသည္းအသန္ လိုက္ျပင္ေနပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ရဲ႕ေရေပးေ၀စနစ္ဟာ ပ်က္စီးတန္သေရြ႕ မပ်က္စီးပဲ ဆက္လက္လည္ပတ္ေနနိုင္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့ရတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႕အတြက္ စနစ္တက် ဥပေဒေတြျပဌာန္း စီမံခ်က္ေတြ ေရးၿပီးလုပ္ၾကေတာ့ အရင္ဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ အိမ္ေျခယာေျခ ပ်က္စီးဆံုးရွံုးခဲ့သူမ်ားက သူတို႕ေကာင္းမယ္ထင္တဲ့ ေနရာေလးေတြမွာ အိမ္ေလးေတြေဆာက္ ဆိုင္ေလးေတြဖြင့္ လုပ္ထားတာကို အမိန္႕အာဏာအင္အားသံုး ဖယ္ရွားတာကိုလည္း မလုပ္မျဖစ္ လုပ္ခဲ့ရပါေသးသတဲ့။ ဒီလိုေတြ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကလို႕လည္း ဟီရိုရွီးမားၿမိဳ႕ႀကီးဟာ အခုခ်ိန္မွာ မီးေလာင္ရာက ျပန္ထလာတဲ့ ဇာမနီငွက္လို ေခတ္မီစည္ကား နည္းပညာေတြ ထြန္းကားတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ေနပါၿပီ . . .
.
. . . ဟီရိုရွီးမားၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ ခံစားခဲ့ရတဲ့ န်ဴကလီးယားဗံုးေပါက္ကြဲမွဳလို ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားကိုေတာ့ ေနာင္ေနာင္ ဘယ္သူ႕ဘယ္သူမွ ထပ္မံခံစားရျခင္း မရွိပါေစနဲ႕လို႕ ဆုေတာင္းရင္း . . .
.
(၂၀၁၇ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္)

မီးလွ်ံၾကားမွာ ပြင့္သည့္ၾကာ

. . . ဟီရိုရွီးမားၿငိမ္းခ်မ္းေရးျပတိုက္အထြက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ရပ္မကႀကီးတဲ့ ဓာတ္ပံုႀကီးတစ္ပံု ခ်ိတ္ထားပါတယ္။ ျပတိုက္ထဲက အနိဌာရံုေတြ ျမင္ခဲ့ရလို႕ စိတ္မခ်မ္းမေျမ့ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီးတဲ့ေနာက္ ျပတိုက္အထြက္ေပါက္နားမွာ ေနာက္ဆံုးျပကြက္အေနနဲ႕ အျဖဴအမည္းဓာတ္ပံုကို ျပတိုက္လာသူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဂရုျပဳမိၾကရဲ႕လားေတာ့ မသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျပတိုက္အထြက္မွာ ေနာက္ဆံုးျပထားတဲ့ ဓာတ္ပံုဟာ အဓိပၸာယ္တစ္ခုခုေတာ့ ရွိရမယ္လို႕ ယူဆၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ပံုက အျဖဴအမည္းျဖစ္ေနေတာ့ ဆြဲေဆာင္အားေတာ့ နည္းပါတယ္။ ဓာတ္ပံုအရည္အေသြးအရ အနုပညာလည္း သိပ္ေျမာက္လွတယ္လို႕ေတာ့ မခံစားမိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေရးထားတာကို ဆက္မဖတ္ခင္ ဓာတ္ပံုကို ေသေသခ်ာခ်ာေလး ျပန္ၾကည့္လိုက္ပါအံုးလား . . .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. . . ပံုကို ေသခ်ာၾကည့္ၾကည့္ရင္ အပ်က္အစီးေတြၾကားထဲမွာ ေပါက္ေနတဲ့ အပင္ေလးေတြမွာ ပန္းေလးေတြ ပြင့္ေနတာ ေတြ႕မွာပါ။ သာမန္အားျဖင့္ ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးက မထူးဆန္းလွေပမယ့္ ဟီရိုရွီးမားမွာေတာ့ အဲသည္အခ်ိန္အခါတုန္းက အင္မတန္ထူးဆန္းတဲ့ အျဖစ္ပါ။ ပံုမွာပါတဲ့ စာကို ဖတ္ၾကည့္မိတယ္ဆိုရင္ ဒီပံုက ဘယ္လိုအဓိပၸာယ္မ်ိဳးေဆာင္ေနေၾကာင္း သေဘာေပါက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္ . . .
.
. . . အနုျမဴဗံုးဒဏ္ခံခဲ့ရတဲ့ အဲသည္ေနရာမ်ိဳးမွာ ႏွစ္ေပါင္းခုနစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ရာစုနွစ္တစ္ခုရဲ႕ ေလးပံုသံုးပံုေလာက္အထိ ဘယ္သစ္ပင္မွ ျပန္မေပါက္နိုင္ဘူးလို႕ အဆုိရွိပါသတဲ့။ ဘယ္သူက ဘယ္လိုယူဆခ်က္ေတြ တြက္ခ်က္မွဳေတြနဲ႕ ေျပာခဲ့လဲေတာ့ မသိပါဘူး။ ဒီလိုသိမွတ္ထားၾကတဲ့ အေျခအေနမွာ အနုျမဴဗံုးဒဏ္ခံရၿပီး ႏွစ္လေလာက္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ပံုထဲမွာပါတဲ့ အပင္ေလးေပါက္လာၿပီး ပန္းေတြပါ ပြင့္လာတာကို မွတ္တမ္းတင္ထားတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေ၀းကြာေနတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ မထင္မွတ္ဘဲ သစ္ပင္ေလးေတြ ပန္းေလးေတြ ေပါက္လာတာ ျမင္ရေတာ့ ဟီရိုရွီးမား ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ပိုမို လင္းလက္ေတာက္ပလာၿပီး အနာဂတ္အတြက္ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေစခဲ့ပါသတဲ့. . .
.
. . . ဒီဓာတ္ပံုရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကို ေသခ်ာမသိခဲ့ေပမယ့္ ဓာတ္ပံုက ေပးခ်င္တဲ့ သတင္းစကားက ဘာလဲဆိုရင္ ဟီရိုရွီးမား ၿမိဳ႕ေတာ္သားမ်ားဟာ တစ္ၿမိဳ႕လံုး မီးေလာင္တိုက္အသြင္းခံရလို႕ စိတ္ပိုင္း ရုပ္ပိုင္း ၀တၳဳပစၥည္းပိုင္းဆိုင္ရာေတြမွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ နလံျပန္မထူနိုင္ေလာက္ဘူးလို႕ ထင္မွတ္စရာေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမွာ အခ်ိန္တိုအတြင္း ျပန္လည္ရုန္းထရွင္သန္နိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေျပာခ်င္တာလို႕ ယူဆပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ဟီရိုရွီးမ်ား တစ္ၿမိဳ႕တည္းက ေပးတဲ့ သတင္းစကား မဟုတ္ပါဘူး။ ဂ်ပန္တစ္မ်ိဳးသားလံုးက ဒီလိုရွိပါတယ္လို႕ ေျပာခ်င္တာျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ဒုတိယကမာၻစစ္မွာ ဂ်ပန္က အၾကြင္းမဲ့ လက္နက္ခ် အညံ့ခံလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္၊ တစ္သက္လံုး နတ္ဘုရားတစ္ပါးလို ယံုၾကည္ထားၾကတဲ့ အင္ပါယာအရွင္သခင္က ေရဒီယိုကေန ျပည္သူလူထုကို မိန္႕ခြန္းေျပာေနတာကို အရွင္လတ္လတ္ ၾကားလိုက္ရတဲ့ ဂ်ပန္တစ္မ်ိဳးသားလံုးဟာ အံ့ၾသမွင္တက္မေနအားဘဲ စိတ္ဓာတ္က်မေနအားဘဲ အျပစ္တင္စကားေတြ ေျပာမေနအားဘဲ စည္းစည္းလံုးလံုးညီညီညြတ္ညႊတ္ အသင္းအဖြဲ႕ စိတ္ဓာတ္အျပည့္နဲ႕ အဲသည္အခ်ိန္ အဲသည္အခါကစလို႕ အနုတ္လကၡဏာျပာပံုဘ၀ကေန ကုန္းရံုး ထလာလိုက္တာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္စြန္းစြန္းအခ်ိန္ ၁၉၆၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ား တစ္နည္းအားျဖင့္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္မွာ ကမာၻ႕ဒုတိယ စီးပြားေရးအေကာင္းဆံုးအဆင့္ကို တက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့တဲ့အျပင္ အဲသည္အဆင့္ကိုလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားနိုင္ခဲ့ပါသတဲ့ . . .
.
(မတ္လ ၂၇ ရက္ ၂၀၁၇)

ေႏြဦးေနျခည္ ေႏြးလုၿပီ

春分の日 Vernal Equinox Day
.
. . . ေဆာင္းႏွင္းေ၀ တစ္ရာသီလံုး ရွည္လ်ားေနခဲ့တဲ့ ညတာဟာ ေဆာင္းေႏွာင္းကိုေရာက္တာနဲ႕အမွ် တျဖည္းျဖည္း အေမွာင္ခ်ိန္ ေလ်ာ့ေလ်ာ့လာလိုက္တာ ဒီကေန႕ မတ္လ ၂၀ ရက္မွာေတာ့ ညတာရွည္တဲ့ ေဆာင္းညေတြ ကုန္ဆံုးပါၿပီ။ ဒီေန႕ည ဂ်ပန္စံေတာ္ခ်ိန္ ည ခုနစ္နာရီ ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္မိနစ္ (ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ညေန ေလးနာရီ ငါးဆယ့္ရွစ္မိနစ္) မွာ ေနမင္းႀကီးဟာ အီေကြတာမ်ဥ္းေပၚကို ေထာင့္မွန္တည့္တည့္ က်တဲ့အေနအထားကို ေရာက္မွာမို႕ ကမာၻေပၚမွာ ေန႕တာညတာတူမွ်တဲ့ ေန႕တစ္ေန႕ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါၿပီးရင္ေတာ့ ကမာၻ႕ေျမာက္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတို႕ ဂ်ပန္နိုင္ငံတို႕မွာ ေန႕တာက တျဖည္းျဖည္း ရွည္လ်ားလာေတာ့မွာျဖစ္ၿပီး ကမာၻ႕ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွာေတာ့ ညတာတျဖည္းျဖည္း ရွည္လာေတာ့မွာပါ။ ေႏြဦးေပါက္ၿပီဆိုတဲ့ အမွတ္လကၡဏာေပါ့။
.
. . . ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္၀က္တိတိလို႕ဆိုနိုင္တဲ့ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႕တုန္းကလည္း ဒီလိုရက္မ်ိဳးကို ႀကံဳခဲ့ရပါေသးတယ္။ အဲသည္တုန္းကေတာ့ ကမာၻ႕ေျမာက္ဘက္တစ္ျခမ္းလံုးဟာ ေႏြကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ေဆာင္းကိုခ်ီတက္ခဲ့တာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီကေန႕ကေတာ့ ေဆာင္းကိုေက်ာခိုင္းၿပီး ေႏြဆီသို႕ တစ္ဖန္ခ်ီတက္ျပန္တဲ့ ေန႕ျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာမတင္မွာ ႏွင္းေတြ အရည္ေပ်ာ္ဆင္းၿပီး ေႏြးေထြးသာယာတဲ့ ေႏြဦးပြင့္ေ၀ေန႕ရက္မ်ားကို ေရာက္လာေတာ့မွာပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္၀က္တိတိက စိုက္ခဲ့တဲ့ ေရာင္စံုက်ဴးလစ္ပန္းဥေလးေတြလည္း ထူထပ္သိပ္သည္းလွတဲ့ ႏွင္းထုႀကီးေအာက္မွာ ေညာင္းညာေနၾကေပေရာ့မယ္။ အခုေလာက္ဆိုရင္ သူတို႕ေတြလည္း ေႏြဦးေနျခည္ျဖာျဖာေအာက္မွာ အလွခ်င္းၿပိဳင္ၾကဖို႕ အသင့္ျဖစ္ေနေလာက္ၿပီ။ အေပၚက ဖိစီးထားတဲ့ ႏွင္းထုႀကီးကိုလည္း မုန္းတီးေနလွေလာက္ၾကပါၿပီ။
.
. . . ေဆာင္းဦးေပါက္ခ်ိန္မွာ ေရာင္စံုက်ဴးလစ္ပန္းဥေလးေတြ ေျမခ်တုန္းကလည္း ျမန္မာျပည္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ပန္းေလးေတြကို ခ်စ္တတ္တဲ့ ပန္းပြင့္ေလးကို လြမ္းရသလို ႏွင္းခဲေပ်ာ္ခ်ိန္မွာ ေျမႀကီးထဲက အလုအယက္ထြက္လာၿပီး သူ႕ထက္ငါ အလွခ်င္းၿပိဳင္ရင္း ေလာကႀကီးကို အလွဆင္ၾကမယ့္ ေႏြဦးပန္းေတြ ပြင့္ေ၀ခ်ိန္ေရာက္ရင္လည္း ပန္းပြင့္ေလးကို တစ္ခါ လြမ္းရဦးမွာေပါ့။ အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္လို႕ ေလာကႀကီးထဲ ပ်ံသန္းရြက္လႊင့္သြားခ်ိန္ မတိုင္ခင္သခိုက္မွာ ပန္းပြင့္ေလးတို႕နဲ႕ အတူတူ ေနနိုင္ခြင့္မ်ား ရတန္သေလာက္ ရခ်င္ပါေသးရဲ႕ေလ . . .
.
၂၀၁၇ မတ္လ ၂၀ ရက္

Majorocracy

The NLD-influenced Lower House has demonstrated a majorocratic performance by making a Heath Robison solution to name a bridge for the late father of the party head amongst the inhabitants' objections.

YBS ကိုသံုးသပ္ျခင္း

. . . မူ၀ါဒေရးရာလုပ္ငန္းစဥ္ ဘာသာရပ္ရဲ႕ အတန္းဆံုးစာတမ္းတစ္ေစာင္အျဖစ္ ရန္ကုန္က အသစ္ေျပာင္းလိုက္တဲ့ ရန္ကုန္ဘတ္စ္ စနစ္အေၾကာင္းကို ေရးေနတဲ့ ညီေလးတစ္ေယာက္နဲ႕အတူ စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕စာတမ္းနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြ ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကတာပါ။ ဒီညီေလး သံုးထားတဲ့ သီအိုရီအရ ျပႆနာရယ္ နိုင္ငံေရးရယ္ မူ၀ါဒရယ္ မူ၀ါဒျဖစ္ေပၚလာေစတဲ့ လတ္တေလာအေၾကာင္းရင္းရယ္ မူ၀ါဒကို စြန္႕ဦးေဖာ္ထုတ္အၾကံျပဳသူေတြရယ္ဆိုၿပီး အပိုင္းႀကီးငါးပိုင္းရွိတဲ့အတြက္ အဲသည္အပိုင္းႀကီးေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကတာပါ။ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုတာထက္ သူေျပာတဲ့ အျမင္နဲ႕သေဘာတရားေတြကို ကၽြန္ေတာ္က ျပန္လွန္ေမးခြန္းထုတ္ၿပီး သူက ေျဖဖို႕ႀကိဳးစားတာ မ်ားပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာလည္း သူနဲ႕မတူတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေလးေတြကိုလည္း ေျပာျပျဖစ္ပါတယ္။
.
. . . ျပႆနာကိစၥမွာေတာ့ သေဘာထားမတူတာ မရွိပါဘူး။ ရန္ကုန္က ဘတ္စ္ကားစနစ္ ဆိုးရြားပ်က္စီးေနတယ္။ ကားစီးသူေတြ အဆင္မေျပဘူး၊ လမ္းေတြၾကပ္တယ္၊ ကားေတြ ရမ္းကားတယ္၊ စပယ္ယာေတြ မိုက္ရိုင္းတယ္၊ လူေတြဒုကၡေရာက္တယ္။ စသည္ျဖင့္ေပါ့။
.
. . . နိုင္ငံေရးနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ သူ႕အျမင္ သိပ္ရွင္းတာ မေတြ႕ရဘူး။ လူထုေထာက္ခံမွဳ ရၿပီးျဖစ္လို႕ ဒါကို ထလုပ္တာလား၊ ဒါကိုလုပ္ျခင္းျဖင့္ လူထုေထာက္ခံမွု ပိုရေစမွာလားဆိုတာကို သူ႕ဘာသာ မရွင္းမရွင္းျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ပါတယ္။ အရင္အစိုးရဟာ ဘတ္စ္ကားကိစၥကို ေသခ်ာကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႕ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ သိေနခဲ့ေပမယ့္ အက်ိဳးစီးပြားအရ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသူေတြကို ငဲ့ညွာလို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ မလြန္ဆန္နိုင္လို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကိကိစၥကို မလုပ္နိုင္ျဖစ္ခဲ့ဘူး၊ ဒီအစိုးရကေတာ့ အဲသည္လို ငဲ့ညွာေထာက္ထားရတာေတြ နည္းတာေၾကာင့္ ဒီကိစၥကို လုပ္ဖို႕အတြက္ အကန္႕အသတ္ နည္းခဲ့တယ္လို႕ပဲ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ သံုးသပ္လိုက္ၾကပါတယ္။
.
. . . မူ၀ါဒအပိုင္းကို ေျပာၾကတဲ့အခါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ လက္အ၀င္ဆံုးအပိုင္းပါပဲ။ ဒီမူ၀ါဒဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႕ ဘက္စံုစီမံကိန္းေတြထဲက တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာခဲ့တဲ့ စကၤာပူကို အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္းေက်ာ္တက္ရမယ္ဆိုတဲ့ စကားအရ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကို အဆင့္ျမွင့္တင္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ား အဆင္ေျပေစေရးအတြက္ အခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းၿပီး အဲသည္ေကာက္ယူရရွိတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြအရ ဒီကိစၥကို အေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္တာျဖစ္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ အစိုးရသတင္းစာေတြက ၀ါဒျဖန္႕ခ်ိေရးစကားေတြနဲ႕ ရွင္းျပဖို႕ ႀကိဳးစားရွာပါတယ္။ သူေျပာျပတာေလးေတြကို နားေထာင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ျပန္လွန္ေမးခြန္းေလးေတြ ေမးပါတယ္။ မွတ္မိသမွ် ေလးေတြကို ေရးျပထားပါတယ္။ ေအာက္မွာဖတ္ၾကည့္ေပးပါ။
.
ေမးခြန္း (၁) မူ၀ါဒအေၾကာင္းေျပာရင္ မူ၀ါဒနဲ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္မွဳဆိုတဲ့ ႏွစ္ပိုင္းထဲမွာ ပထမပိုင္းျဖစ္တဲ့ ဒီစနစ္ရဲ႕ အေျခခံမူ၀ါဒက ဘာလဲလို႕ေမးေတာ့ အေပၚကေျပာခဲ့တဲ့ ျပည္သူလူထုဆိုတဲ့စကားလံုးနဲ႕ ရွင္းျပပါတယ္။
.
ေမးခြန္း (၂) လူတစ္ေသာင္းကို ေမးျမန္းေကာက္ယူထားတဲ့ စစ္တမ္းတစ္ခုကို အေျခခံၿပီး ဘတ္စ္ကားလိုင္းေတြ စီစဥ္ခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း တာ၀န္ရွိသူတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီ စစ္တမ္းေကာက္ယူခဲ့တာ ဘယ္အဖြဲ႕ကလဲ၊ အစိုးရကိုယ္တုိင္ လုပ္ခဲ့တာလား၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခုကို တာ၀န္ေပးၿပီး လုပ္ခဲ့တာလား လို႕ ေမးေတာ့ သူမေျဖနိုင္ပါဘူး။ တာ၀န္ရွိသူတစ္ေယာက္က အဲသလို ေျပာသြားတယ္လို႕ပဲ ေျဖနိုင္ပါတယ္၊
.
ေမးခြန္း (၃) ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ဖြ႕ံၿဖိဳးေရး ဘက္စံုစီမံကိန္းတစ္ခုကို ဂ်ပန္အကူအညီနဲ႕ ေရးဆြဲေနတာရွိတယ္၊ အဲသည္ထဲမွာ ဘတ္စ္ကားစနစ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလည္း ပါတယ္။ အဲသည္စီမံကိန္းကိုလည္း မၾကာခင္ ရန္ကုန္တိုင္းလႊတ္ေတာ္ကို တင္ျပၿပီး အတည္ျပဳခ်က္ယူ အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္လို႕ ေျပာတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အဲသည္ စီမံကိန္းထဲက ဘတ္စ္ကားစနစ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ စီမံကိန္းတစ္ခုကို လက္ပူတိုက္ ထလုပ္လိုက္ရတာလဲ လို႕ေမးေတာ့ သူမေျဖနိုင္ပါဘူး
.
. . . ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ window opportunity လို႕ေခၚတဲ့ လတ္တေလာ ထလုပ္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူ႕မွာ ဆုပ္ဆုပ္ကိုင္ကိုင္ ျပနိုင္တဲ့ အေထာက္အထားမရွိပါဘူး။ ဒါနဲ႕ပဲ ၀ိုင္းကူစဥ္းစားၾကည့္မိေတာ့ ရန္ကုန္တိုင္းထဲက ဘတ္စ္ကားဆိုင္ရာ မွဳခင္းေတြ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ တဟုန္ထိုးတိုးတက္လာပါတယ္ဆိုတဲ့ သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႕မွတ္တမ္း အခ်က္အလက္ေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပႏိုင္တယ္ဆိုရင္ အဲဒါက လတ္တေလာ လက္ပူတိုက္ ေျဖရွင္းလိုက္ဖို႕ ႀကိဳးစားတဲ့ ဖုတ္ပူမီးတိုက္စီမံကိန္းတစ္ခုအျဖစ္ အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆီေလ်ာ္နိုင္စရာရွိပါတယ္လို႕ အၾကံေပးမိပါတယ္။
.
. . . နံပတ္ငါး အခ်က္ျဖစ္တဲ့ မူ၀ါဒကို စြန္႕ဦးေဖာ္ထုတ္ အႀကံျပဳသူေတြ အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾကတဲ့အခါမွာလည္း ဘယ္သူ႕ဘယ္သူက ေျမွာက္ေပးလို႕ ရန္ကုန္၀န္ခ်ဳပ္ဆိုသူက ထလုပ္လိုက္သလဲဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္ ရွာေဖြေနရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီ၀န္ခ်ဳပ္ကုိ ဒီလိုလုပ္ဖို႕ ဘယ္သူကမ်ား ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္လိုက္သလဲ ဆိုတာကို မစဥ္းစားတတ္နိုင္ေအာင္ပါပဲ။ လက္သည္မေပၚတဲ့ အမွဳမ်ားလားေပါ့။
.
. . . ဒီအေၾကာင္းေဆြးေႏြးၾကရင္း တစ္ပါတည္း ေျပာျဖစ္တာက သီအိုရီေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြအေၾကာင္းပါ။ သီအိုရီတိုင္းမွာ အားနည္းခ်က္ဆိုတာ ရွိေၾကာင္း၊ သီအိုရီေတြကို ေလ့လာရင္ သီအိုရီရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကိုပါ ေလ့လာဖို႕လိုေၾကာင္း၊ ကိစၥရပ္တစ္ခုကို သီအိုရီတစ္ခုနဲ႕ ခ်ိန္ထိုးသံုးသပ္မယ္ဆိုရင္ သီအိုရီရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကိုလည္း မေမ့မေလ်ာ့ ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္မွ သင့္တင့္တဲ့သံုးသပ္ခ်က္ကို ရနိုင္မွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကိုယ္တင္ျပခဲ့တဲ့ ရပ္တည္ခ်က္တစ္ခုကို ျပန္လွန္ေမးခြန္းထုတ္လာနိုင္တဲ့ ရွဳေထာင့္ကပါ တစ္ခါတည္း သံုးသပ္ေပးနိုင္ဖို႕လိုေၾကာင္း၊ ကိုယ့္တင္ျပခ်က္တစ္ခုရဲ႕ ခိုင္မွာမွဳက ကိုယ္ရွာေဖြစုေဆာင္းတင္ျပထားတဲ့ အခ်က္အလက္ သက္ေသသကၠာယမ်ားအေပၚ မူတည္ေနေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ၾကားဖူးနား၀ေလးေတြ ေျပာျပျဖစ္ပါေသးတယ္။
.
. . . ဆရာတစ္ေယာက္ အၿမဲသတိေပးတဲ့ အခ်က္ေလးတစ္ခုကိုလည္း ေျပာျပျဖစ္ပါတယ္။ သုေတသနစာတမ္းဆိုတာ ၀ါဒျဖန္႕ခ်ိေရးစာတမ္းမဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ သုေတသနဆိုတာ ကိုယ္ရရွိထားတဲ့ အခ်က္အလက္အေပၚမွာ ဘက္လိုက္ျခင္းကင္းကင္း (နည္းနည္း) နဲ႕ အတတ္နိုင္ဆံုး သမာသမတ္က်က်က ရွဳျမင္ သံုးသပ္မွ ဂုဏ္သိကၡာရွိၿပီး အားထားကိုးကားေလာက္တဲ့ ရလဒ္ကို ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အစိုးရ မူ၀ါဒေတြကို သံုးသပ္တဲ့အခါ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္မေကာင္းေၾကာင္း တစ္ဘက္ဘက္ကိုစြဲတဲ့ ၀ါဒျဖန္႕ခ်ိေရးဘက္ကိုေရာက္ေနတဲ့ စာတမ္းေတြမျဖစ္ေအာင္ သတိထားဖို႕လိုေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ အၿမဲ သတိေပးတာကို သူ႕ကို ထပ္ဆင့္ သတိေပးလိုက္ပါေသးတယ္။
.
. . . နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႕ ေျပာရရင္ ဒီဆရာ့အတန္းမွာ ဒီကိစၥကို ဒီလိုရွဳေထာင့္က ခ်ဥ္းကပ္တင္ျပတဲ့ စာတမ္းကို ေရးတာ သူ႕အတြက္ ကံနည္းနည္း ဆိုးတာပါပဲ။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ အဲသည္ ကားစနစ္ေျပာင္းခါစရက္ေတြတုန္းက အဲသည္ဆရာက အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ ရန္ကုန္မွာ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အာဏာရပါတီအုပ္စီးတဲ့ ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရဟာ အရင္တုန္းက စစ္တပ္က အုပ္စီးထားတဲ့ မထသ ကို ရတဲ့နည္းနဲ႕ ဖ်က္သိမ္းဖို႕ ႀကိဳးစားရင္း YBS ဆိုတဲ့စနစ္က ေပၚေပါက္လာရတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ မထသ ကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မဆို အျမန္ဆံုးဖ်က္သိမ္းၿပီး လက္လွည့္သင့္တဲ့ နည္းတစ္ခုခုနဲ႕ အစားထိုးဖို႕က ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရရဲ႕ မူ၀ါဒေရးရာ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီမူ၀ါဒကို စတင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္လူထုအတြက္ သြားေရးလာေရး အဆင္ေျပေစေရးက ပထမ ဦးစားေပး မဟုတ္ဘဲ၊ မထသ ဖ်က္သိမ္းေရးက ပထမဦးစားေပးျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဲသည္ဆရာက သိထားတာပါ။ ရန္ကုန္မွာ အရင္ဘတ္စ္ကားေမာင္းတဲ့ သူေတြ အရင္ဘတ္စ္ကားအေဟာင္းေတြ ေနရာမွာ ယာဥ္ေမာင္းအသစ္ ဘတ္စ္ကားအသစ္ေတြနဲ႕ အစားထိုးလိုက္ၿပီလို႕ေျပာလို႕ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာ ကိုယ့္ဆရာကို ဟားရအခက္ လက္ခံရအခက္ ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဆရာ့ကို ဘယ္သူကမ်ား ဒီလိုသတင္းေတြ ေပးခဲ့ပါလိမ့္လို႕ေတာင္ ေျပာၿပီး ရယ္မိပါေသးတယ္။
.
. . . ဘတ္စ္ကားကို မွီခိုေနရသူေတြ ဘယ္ေလာက္ႀကီးပဲ ဒုကၡေရာက္သြားပါေစ. စစ္အစိုးရအေမြ မထသကို ရတဲ့နည္းနဲ႕ အျမန္ဆံုးဖ်က္ဆီးပစ္မယ္လို႕ ႀကိဳးစားရင္း YBS ဆိုတာေပၚလာရတာလား (ဒါမွမဟုတ္) ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ေန ျပည္သူလူထု သြားေရးလာေရး အဆင္ေျပေရးအတြက္ YBS ဆိုတာႀကီးကို လုပ္လိုက္လို႕ မထသ ပ်က္သြားရတာလားဆိုတာေတာ့ မူ၀ါဒေရးရာေလ့လာသူေတြအတြက္ သုေတသန ေမးခြန္းေကာင္းတစ္ခုပါပဲ . . .
.
၂၀၁၇ မတ္လ ၅ ရက္