. . . ျမန္မာျပည္ကပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ျခားႏိုင္ငံတစ္ခုုခုကပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လာတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ တစ္ခုခုေတာ့ ၀ယ္လာေပးေလ့ရွိတဲ့ ဆရာဟာ ဒီတစ္ေခါက္မွာလည္း ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံကအျပန္ ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ ေကာ္ဖီမစ္ထုပ္ေလးေတြ ၀ယ္လာၿပီး အေဆာင္ေအာက္ဆံုးထပ္က တစ္ကိုယ္ရည္သံုး စာတိုက္ပံုးေလးေတြထဲကို လိုက္ထည့္ေပးထားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာ ေက်ာင္းကိုျပန္မေရာက္ခင္မွာပဲ ေရွ႕ေျပး လက္ေဆာင္တစ္ခုက ကၽြန္ေတာ့္တို႕ဆီကို ေရာက္ႏွင့္ၿပီးသားပါ။ အဲဒါကေတာ့ "ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ အားလံုးထက္ ေနာက္က် က်န္ရစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီ" ဆိုတဲ့ ေဖ့ဘုတ္ေပၚက စာေလးတစ္ေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ကို ျပန္မလာခင္ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံ ဖႏြမ္းပင္ေလဆိပ္ထဲကေန ေရးတင္လိုက္တဲ့ပံုပါပဲ။
.
. . . ဒီလိုမွတ္ခ်က္မ်ိဳးကို ဒီလိုေလးစားရတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္ဆီက ၾကားရတာ ဒါဟာ ဒုတိယအႀကိမ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္ကေတာ့ ကုန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္သံုးႏွစ္နီးပါးက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ၾကားခဲ့ရတာပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္တက္ေနတဲ့၊ စစ္တကၠသိုလ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႕ နည္းျပမွဴးခ်ဳပ္တာ၀န္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ယုလြင္ေအာင္ ေျပာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေရးေနတဲ့ စာတမ္းတစ္ေစာင္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ စာအုပ္စာတမ္းကိစၥေလးေတြ ၀ိုင္းလုပ္ေပးေနရင္း အလားတူ မွတ္ခ်က္ကို ၾကားခဲ့ရတာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္ကို ခဏလာတဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႕ စကားေျပာေနရင္း "ဗီယက္နမ္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ေက်ာ္တက္သြားၿပီ" လို႕ မခ်ိတင္ကဲေလသံနဲ႕ ေျပာျပေနတာကို နံေဘးက ၾကားခဲ့ရတာပါ။ ဘယ္လိုအခ်က္အလက္ေတြကို အေျခခံၿပီး ေျပာခဲ့တာလည္း မသိခဲ့ေပမယ့္ စာေတြအမ်ားႀကီး ဖတ္ေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ ေျပာတဲ့စကားျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲသည္မွတ္ခ်က္ကို အေလးအနက္ထား မွတ္မိေနခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္မွတ္ခ်က္ဟာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ အခ်င္းမ်ားေနခဲ့ၾကတဲ့ ကုန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ တျဖည္းျဖည္း မွန္လာခဲ့ပါတယ္။
.
. . . အခုလည္း ဆရာက ကေမာၻဒီးယားကို သံုးရက္ေလာက္ သြားေရာက္ခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္အဆံုးမွာ ဒီလိုမွတ္ခ်က္မ်ိဳး ျပဳခဲ့တာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕နဲ႕ မတိမ္းမယိမ္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ထက္ေတာင္မွ ေနာက္က်ေနေသးတယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထင္ေနတဲ့ အဲသည္ႏိုင္ငံထဲက ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ေက်ာ္တက္ေနတဲ့ တိုးတက္တဲ့ အလားအလာေကာင္းေတြကို ေတြ႕ခဲ့ျမင္ခဲ့တဲ့ပံုပါပဲ။ သိပ္မၾကာခင္မွာလည္း ဆရာနဲ႕ စကားေတြ ေျပာျဖစ္တဲ့အခါ ကေမာၻဒီးယားမွာ ဆရာေတြ႕ခဲ့ျမင္ခဲ့ ၾကားခဲ့ရတာေတြနဲ႕ ဆရာ့သံုးသပ္ခ်က္ေတြ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ အဖိုးတန္တဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို နားေထာင္ရဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
.
. . . ကိုယ့္ႏိုင္ငံခ်မ္းသာေအာင္ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ရမယ့္အခ်ိန္ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႕ ႏိုင္ငံမ်က္နာပဲ ၾကည့္ရမယ့္အခ်ိန္ တက္ညီလက္ညီႀကိဳးစားၾကရမယ့္ အခ်ိန္ေတြကို ဘယ္လို ေသာက္ေရးမပါတဲ့ အရွဳပ္ထုပ္ေတြရွင္းရင္း ငါတို႕ေတြ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့မိပါလိမ့္လို႕ ေတြးမိရင္း ဆရာ့ကိုေတာ့ ေလးစားေပမယ့္ ဆရာ ဖႏြမ္ပင္ေလဆိပ္မွာေရးခဲ့တဲ့ မွတ္ခ်က္ တျဖည္းျဖည္း မွားသြားပါေစလို႕ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ . . .
No comments:
Post a Comment