ကံရာဇာငယ်နိုင်ငံတော်က မြန်မာယူနီကုတ်လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများ

. . . တကောင်းအဘိရာဇာ တို့ဗမာ သာကီမျိုးဟာမို့ မညှိုးဂုဏ်တေဇာ ဆိုတဲ့ သီချင်းက သူ့ခေတ်သူ့အခါမှာ ပေါက်လွန်းအားကြီးလို့ နိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေးရလာတဲ့အခါမှာ နိုင်ငံတော်သီချင်းဘဝတောင် ကူးပြောင်းခဲ့ရတဲ့သီချင်း၊ ဆိုတော့ကာ မြန်မာနိုင်ငံက တကောင်းအဘိရာဇာရဲ့ သန္ဓေမကင်းဘူးလို့ ယူရမယ်ထင်တယ်၊ သာကီဝင်မင်းမျိုးတွေ ဆွေချင်းမျိုးချင်း မသင့်မမြတ် ခိုက်ရန်ဖြစ်ကြလို့ နေရပ်ကိုစွန့်ပြီး မြန်မာပြည်ထဲဝင်လာ တကောင်းအရပ်မှာ မြို့ရွာတည်ထောင်ပြီး နေခဲ့ကြတာ ဆိုသကိုး

.
. . . ကံရာဇာကြီး ကံရာဇာငယ်ဆိုတဲ့ အဘိရာဇာမင်းကြီးရဲ့ သားတော်နှစ်ပါးဟာလည်း ဆွေဂုဏ်မျိုးဂုဏ် ဆက်ခံတယ်ခေါ်ရမလား၊ နန်းမွေလုကြပြန်တော့ ခမည်းတော်အဘိရာဇာက မင်းတို့ စစ်တော့ မတိုက်ကြနဲ့ ကုသိုလ်ချင်းပြိုင်ကြဆိုပြီး ညတွင်းချင်း ဘုရားတည်ပြိုင်ကြသတဲ့၊ သေသေချာချာ ခိုင်ခိုင်မာမာလုပ်တဲ့ ကံရာဇာကြီးက ဘုရားအချိန်မီ မပြီးဘဲ သားတော်ငယ် ကံရာဇာငယ်က ပြီးလွယ်ဘုရားတည်လိုက်တော့ ထီးနန်းဆက်ခံခွင့်ရသတဲ့ဗျာ။ ပိုကောင်းအောင် ပိုခိုင်ခံ့အောင် ပိုခန့်ညားအောင် ပိုပြီးကြည်ညိုဖွယ်ဖြစ်အောင် ဘယ်သူလုပ်နိုင်သလဲ ဆိုတာထက် ဘယ်လိုလုပ်လုပ် အရင်ပြီးသူ အနိုင်ရစတမ်းဆိုတဲ့ ပြိုင်ပွဲစည်းမျဉ်းက မြန်မာအစ တကောင်းကဆိုတဲ့ သမိုင်းအထိပ်အဖျားမှာတင် ရှိနှင့်နေပြီးသားလို့ ဆိုရမယ်ထင်ပါ့
.
. . . ကိုယ်တွေ စာတမ်းတွေဘာတွေ အင်္ဂလိပ်လို ရေးတင်ခဲ့ရတုန်းက စာအုပ်မာတိကာကနေ နောက်ဆုံး ရည်ညွှန်းကိုးကား စာမျက်နာ ဆုံးတဲ့အထိ အားလုံးကို မိုက်ကရိုဆော့ဝပ်ဖိုင်မှာ အဆင်ပြေပြေ လုပ်လို့ရခဲ့ပါသဗျာ။ စာတွေကို ခေါင်းစဉ်ကြီး၊ ခေါင်းစဉ်၊ အစုခေါင်းစဉ်၊ စာပိုဒ်ခေါင်းစဉ် စသဖြင့် သတ်မှတ်ပေးခဲ့ရင် မာတိကာမှာ စာမျက်နာနဲ့တကွ အလိုလိုပေါ်လာပြီး စာတွေဖြည့်ရင် လျှော့ရင်လည်း မာတိကာက စာမျက်နာမှာ အလိုလို ပြင်ပေးတဲ့စနစ်မျိုး၊ အောက်ခြေမှတ်စုထည့်မလား၊ ကျမ်းဆုံးမှတ်စုထည့်မလား သူ့စနစ်နဲ့သူ အကုန်လုံး အဆင်ပြေအောင် ထည့်ပေးထားတော့ စာစစာဆုံး အားလုံးကို သိပ်ပြီး အထွေအထူး ခေါင်းမစားဘဲ အဆင်ပြေခဲ့ပါသဗျာ
.
. . . ဟော အခု မြန်မာယူနီကုတ်ထဲက နောက်ဆုံး ပြည်ထောင်စုဖောင့်ဆိုသဟာမျိုးတွေနဲ့ တွေ့မှပဲ တိုင်ပတ်ရုံတင်မက မြို့တွေရော ရွာတွေရော ပတ်ပါလေရောလား၊ ပတ်ပုံပတ်နည်းက ဘယ်လိုလဲဆိုတော့ မိုက်ကရိုဆော့ဝပ်ထဲမှာ မြန်မာလိုရေးထားတဲ့စာတွေကို အဆင်ပြေပြေ မြင်ရချင်ရင် စာအုပ်အစ စာအုပ်အဆုံး တစ်ခုတည်းသော စည်းမျဉ်းနဲ့ မရဘူးဗျာ၊ စာလုံးအရွယ်အစား ကို သတ်မှတ်ချက်တစ်ခုထား၊ စာလုံး စာကြောင်းအစိပ်အကျဲကို သတ်မှတ်ချက်တစ်ခုတည်းနဲ့များ ထားလိုက်ပြီးဆိုရင် စာတွေက ကျဲတာက ကျဲ စုတာကစု နဲ့ ဘယ်လိုမှကို အဆင်မပြေတာပါဗျာ၊ အာ့တာကို အဆင်ပြေပြေ မြင်ရချင်ရင်တော့ မပြေတဲ့ စာကြောင်းလေးတွေ စာလုံးလေးတွေကို အရွယ်အစား အစိပ်အကျဲ မသိမသာလေး ပြောင်းလိုက် နည်းလိုက်များလိုက်လုပ်မှ အဆင်ပြေပြေမြင်ရမှာပါ၊ (အမှန်ကတော့ မြင်နေရတာ အဆင်ပြေတယ်လို့ ထင်ရတာပါ၊ အထဲမှာ ရှေ့နောက်မညီ ကြုံသလိုအဆင်ပြေသလိုလုပ်ထားတာကိုတော့ သေချာကြည့်ရင် မြင်ရပါတယ်)
.
. . . ပြောရရင် အင်္ဂလိပ်လိုရေးတုန်းက တစ်သတ်မတ်တည်း သတ်မှတ်ပြီး အာ့သတ်မှတ်ချက်အတိုင်းပဲ အစအဆုံးကျင့်သုံးလို့ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးထားတဲ့ စနစ်ထဲမှာ မြန်မာလိုဝင်လုပ်တဲ့အခါကျတော့ ဟိုကွေ့ရောက်ရင် ဟိုတက်နဲ့လှော်၊ ဒီကွေ့ရောက်ရင် ဒီတက်နဲ့ လှော်ဆိုတဲ့ မြန်မာ့နည်းမြန်မာ့ဟန်အတိုင်းလုပ်မှ အဆင်ပြေပြေ မြင်ရတာမို့
.
. . . ဗိုလ်ကောင်းတစ်ယောက် သောက်ကြီးသောက်ကျယ်အတွေးတွေ မျက်စိလည်လမ်းမှားပြီး ခေါင်းထဲ ရောက်ရောက်လာတိုင်း ပြီးစလွယ်ဘုရားတည်လို့ ဘုရင်ဖြစ်လာရတဲ့ ကံရာဇာငယ်က စလိုက်တဲ့နိုင်ငံတော်ကြီးမှာ စည်းမျဉ်းတစ်သတ်မတ်တည်း ထားလို့မရတဲ့ ယူနီကုတ်ဖောင့်က နိုင်ငံတော်စံသတ်မှတ်ချက်ဖြစ်နေတဲ့ နိုင်ငံထဲ ခေါင်းကြီးရာ မင်းဘာတွေများ မျှော်လင့်နေသေးသလဲလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မမေ့မလျော့ ဆုံးမနေရတဲ့အကြောင်း ဘယ်သူမှမသိအောင် တိတ်တိတ်လေး ရင်ဖွင့်တာပါဗျာ
.
အပမာဒနေ သမာဒထေ
.
ဗိုလ်ကောင်း
၂၂ အောက်တိုဘာ ၂၀၂၁